Share
บทที่ 617
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 618
เฉิงอู๋จี้โกรธและด่าเขากลับทันที“หวังหยวน เจ้ากล้าพูดกับข้าแบบนี้เหรอ?”หวังหยวนรู้อยู่แล้วว่าเขามาที่นี่วันนี้เพื่อก่อเรื่อง ดังนั้นเขาจึงไม่คิดทำตัวไว้หน้าด้วยอยู่แล้ว“มิกล้า ๆ แต่ข้าแค่พูดความจริง ทั้งสองตระกูลหมั้นกันอยู่ก่อน แล้วคุณชายเฉิงก็มาเพื่อขอยกเลิกการหมั้นอย่างไม่มีเหตุผล ดูไม่ดียิ่งนัก”“ผู้ว่าราชการเฉิงเป็นขุนนางราชสำนัก ทุกคำพูดและการกระทำของเขาล้วนเป็นตัวแทนของราชสำนัก ทำไมเขาถึงใช้อำนาจของเขากลั่นแกล้งผู้อื่นเช่นนี้?”“ถ้าอย่างนั้น ยื่นฏีกาต่อราชสำนักให้ยุติเรื่องนี้ดีไหม?”น้ำเสียงของหวังหยวนดูสงบ แต่คำพูดเหล่านี้ทำให้เฉิงอู๋จี้หน้าซีดหากเรื่องนี้ถึงราชสำนัก คงไม่น่าฟังนัก!ยิ่งไปกว่านั้น เสนาธิการฝ่ายขวาไม่เพียงแต่มีอำนาจล้นฟ้า แต่เสนาธิการฝ่ายซ้ายยังจับตาดูเขาด้วย แม้ว่าเรื่องของอู๋หลิงจะส่งผลกระทบต่อฝ่ายของเสนาธิการฝ่ายซ้าย แต่ทุกคนที่มีสายตาที่เฉียบแหลม ก็รู้ดีว่าจักรพรรดิองค์ปัจจุบันจะไม่ฆ่าเสนาธิฝ่ายซ้ายอย่างแน่นอนเช่นเดียวกับตอนแรกเริ่ม เสนาธิการฝ่ายซ้ายถูกใช้งามาจัดการกับเสนาธิการฝ่ายขวานี่เป็นฝีมือของฝ่าบาท เป็นการถ่วงดุลอำนาจกัน!หากเรื่องนี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 619
แม้ว่าหวังหยวนจะพูดแบบนี้ แต่วังฉงโหลวก็ยังโทษตัวเองอยู่“มันคงจะดีกว่าถ้าเมื่อคืน... ข้า... ข้าไม่ได้พูดคำพวกนั้นออกมา”เมื่อหวังหยวนเห็นวังฉงโหลวเป็นเช่นนี้ เขาก็ส่ายหน้าทันที "ฉงโหลว ที่เจ้าพูดมันผิดนะ!"“ที่พูดมาไม่ผิด ทำไมต้องยอมรับผิด ที่ผิดคือราชสำนัก ที่ผิดคือยุคสมัยนี้ต่างหาก”“อาหยวนจะบอกเจ้าวันนี้ว่าอย่าฝืนใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา ลุงรองของเจ้าเป็นเปิดเผยไม่มีเล่ห์เหลี่ยม แม้ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็ไม่เคยพูดออกมาจากจิตสำนึกเลย”“ในโลกนี้ เป็นเพราะมีการโกหกมากมายเกินไป จึงทำให้ผู้คนตกอยู่ในความเสื่อมทราม”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ วังฉงโหลวก็รู้สึกราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าเดิมทีเขาคิดว่าหวังหยวนจะโกรธเขา เพราะคำพูดเมามายเมื่อคืนนี้จึงทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายแต่ไม่คิดว่าอาหยวนจะใจดีขนาดนี้ ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังให้กำลังใจตัวเองด้วยไม่น่าแปลกใจที่ลุงรองจะให้ความเคารพอาหยวนมาก ตอนนี้เขายิ่งชื่นชมเขามากยิ่งขึ้นไปอีก!“ข้าทราบแล้วขอรับ อาหยวน”วังฉงโหลวพยักหน้าอย่างแรงในตอนนี้ หวังหยวนถามออกมาอย่างสงสัย "เรื่องการหมั้น เป็นมาอย่างไรกันแน่?"“ข้าไม่เคยได้ยินเจ้าพูดถึงเรื่องนี้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 620
เฉิงเหลียววางหนังสือในมือลง แล้วมองเฉิงอู๋จี้ลูกชายของเขา“ลูกเอ๋ย แม้ว่าข้าจะไม่รู้จักหวังหยวนมากนัก แต่ข้าก็ยังรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา”“ไม่ต้องพูดถึงเสนาธิการฝ่ายขวา หากว่ากันแล้ว หวังหยวนก็มีความสามารถมาก ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่กลัวเขาได้อย่างไร”เฉิงอู๋จี้สูดหายใจเข้าลึก และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ท่านพ่อ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า สิ่งที่อู๋หลิงพูดเกี่ยวกับข้าศึกชาวหวงที่ถูกตีแตก หวังหยวนคือผู้ที่คิดแผนการนี้อยู่เบื้องหลังจริง ๆ งั้นหรือ"เฉิงเหลียวพยักหน้า “เรื่องนี้น่าเป็นเรื่องจริง บุคคลที่มีความสามารถยอดเยี่ยม เสนาธิการฝ่ายขวาเองก็อยากจะรับเขาไปเป็นลูกน้องด้วย”“แต่คนคนนี้...ดูเหมือนจะเป็นคนคนละแบบกับเสนาธิการฝ่ายขวา และคนอื่น ๆ จึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ ดังนั้น... คนแบบนี้เป็นมิตรไม่ได้ อย่าได้ทำให้เป็นศัตรูกันเด็ดขาด”เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉิงอู๋จี้ก็รีบพูดว่า "ท่านพ่อ เราควรทำอย่างไรดี? ฆ่าเขาเลยดีไหม?"“ฆ่า? เจ้าคิดว่าเขาฆ่าง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ทั้งเทือกเขาชิงหลง ค่ายต้าเฟิง ไอหมอนี้เหมือนเดินในที่ราบไม่มีผิด”“แล้วเจ้าลืมเรื่องเผยเซียนเจิ้งไปแล้วหรือไง? เขาตกในสภาพนั้นได้ยังไง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 621
“คน ๆ นั้นจากตระกูลหลี่เป็นตาแก่เจ้าเล่ห์ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเกือบทำให้ตระกูลหลี่ล่มสลาย ตอนนี้เขายังกล้าเข้าไปเกี่ยวข้องเรื่องวุ่นวายในราชสำนักอยู่อีกหรือ?”“เสนาธิการฝ่ายขวาเคยบอกข้ามานานแล้วว่าตระกูลหลี่... เขาใช้มันไม่ได้ จึงไม่จำเป็นต้องใช้มัน”หลังจากที่เฉิงเหลียวพูดจบ ในที่สุดเฉิงอู๋จี้ก็เข้าใจ“ท่านพ่อ บอกข้าทีเถอะว่าเราต้องจัดการกับหวังหยวนหรือไม่?”“ถ้าเราจัดการเขา เสนาธิการฝ่ายขวาคงจะต้องดีใจมากแน่”เฉิงเหลียวพยักหน้า “ว่ากันแล้ว เรื่องนี้กันเรายังต้องพิจารณากันอีกนาน หากอยากจะกำจัดหวังหยวน เจ้าต้องลงมือในครั้งเดียว ไม่ให้เขาลุกขึ้นมาตั้งตัวได้อีก อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น!”“แม้... การที่เราไม่ลงมือเองเป็นการดีที่สุด ยืมมือคนอื่นจัดการกับเขานั้นแหละคือหนทางที่ดีที่สุด!”เฉิงอู๋จี้เริ่มสับสนและถามว่า "ท่านพ่อ แล้ว...เราจะยืมมือใครได้บ้าง?"เฉิงเหลียวยิ้มเล็กน้อย “เขาอยู่นอกราชสำนัก ดังนั้นเราจึงต้องยืมมืออำนาจนอกราชสำนักเป็นธรรมดา อีกทั้ง... มีหลายคนกำลังจับตาดูเขาอยู่ ในยุคนี้ ถ้าเจ้ารวยและมีความสามารถ นั่นแหละน่ากลัวที่สุด!"“ธุรกิจในมือของเขาเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 622
หลังจากที่หวังหยวนพูดจบแล้ว ต้าหู่จึงได้เข้าใจในตอนนี้ ในห้องหรูหราอันมืดสลัวในหอไป๋เฟิง ไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงชุดม่วงกำลังนั่งดื่มชาอยู่ที่นี่“แม้ว่าข้าจะมาที่นี่นับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่มา ข้ารู้สึกว่าที่นี่ไม่เลวเลย นี่คือสถานที่ที่ผู้ชายควรมาจริง ๆ”ไป๋เฟยเฟยโบกพัดขำเล็กน้อย นางดูเหมือนนายน้อยที่มาสนุกกับที่นี่จริง ๆ“ในฐานะผู้หญิง มาอยู่ในสถานที่แบบนี้ เจ้านั้นช่างไร้ยางอายจริง ๆ ”ผู้หญิงชุดสีม่วงพูดอย่างโกรธเคือง ไป๋เฟยเฟยหัวเราะทันทีที่ได้ยิน "เจ้าก็ไม่มาที่นี่เหมือนกันเหรอ อันที่จริงเจ้าน่าจะเรียนรู้ไว้ว่าผู้หญิงที่นี่ทำให้ผู้ชายพอใจได้อย่างไร นับว่าเป็นทักษะแขนงหนึ่งด้วยนะ"โดยปกติแล้ว ผู้หญิงชุดสีม่วงจะต้องโกรธมาก แต่ตอนนี้นางยิ้มแล้วพูดว่า "ที่จริงแล้ว เจ้าควรเรียนรู้มันไว้ต่างหาก ว่าไปแล้วบางทีอาจจัดการหวังหยวนได้จริง ๆ นะ?"ไป๋เฟยเฟยพูดอย่างขุ่นเคือง "เจ้าไม่เห็นหรือว่าหวังหยวนเป็นคนที่ซื่อสัตย์ยึดมั่นแค่ไหน ขนาดหวงเจียวเจียวสวยมากขนาดนั้น แม้ว่านางจะเป็นนักร้องอันดับหนึ่งในเฉิงโจวก็ตาม นางยังเอาชนะเขาไม่ได้เลย"ผู้หญิงชุดสีม่วงทำตามอย่างที่นางทำและส่ายหน้า "ไ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 623
อู๋หลิงรู้ถึงความสามารถของตัวเขาเองเป็นอย่างดี แล้วฝ่ายเสนาธิการฝ่ายซ้ายก็ย่อมรู้ดีเช่นกันนอกจากกลยุทธ์ของตนเองในการรักษาเสถียรภาพของประเทศแล้ว พวกเขาทุกคนต่างรู้เรื่องนี้ และไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากไปกว่านี้ส่วนเสนาธิการฝ่ายขวานั้น การสามารถดำรงตำแหน่งในราชสำนักได้นานหลายปี โดยไม่สูญเสียอำนาจนั้น ถือเป็นความสามารถพิเศษส่วนตัวเป็นอย่างยิ่งนอกจากนี้พวกเขากลัวมาก จนพวกเขาอยากยืมมือฝ่าบาทจัดการเขาจนตาย ซึ่งก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ได้ว่าพวกเขาแสร้งทำเป็นเลอะเลือน ทั้ง ๆ ที่พวกเขาเข้าใจอยู่แล้ว!วันนี้หากมีคนหนึ่งที่ไม่รู้จักความสามารถ และความรู้ที่แท้จริงของหวังหยวน ก็จะคิดว่าเป็นเพียงคนที่ดื้อรั้นเอาแต่ใจตัวเองเป็นอย่างมากเท่านั้น“น้องไป๋เป็นคนดีมาก” หวังหยวนดึงสติของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มไป๋เฟยเฟยกล่าวต่อ "สถานการณ์ปัจจุบันของพี่หวังไม่จำเป็นต้องพูดเพิ่มเติม เดิมทีด้วยฝ่ายเสนาธิการฝ่ายซ้ายและคนอื่น ๆ ไม่กล้าแตะต้องท่าน แต่ตอนนี้คำสั่งของฝ่าบาททำให้สถานการณ์ของท่านแย่ลง ฝ่ายเสนาธิการฝ่ายซ้ายเองก็ยากที่จะปกป้องท่านได้”“ประกอบกับทางฝั่งเสนาธิการฝ่ายขวาที่มีความจำเป็นเร่งด่วนต้องจ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 624
หวังหยวนไม่คาดคิดว่าไป๋เฟยเฟยจะย้อนกลับมาถามตัวเขาแทนอันที่จริง ความทะเยอทะยานของหวังหยวนไม่ได้รุนแรงเท่าพวกเขาเขาแค่อยากมีชีวิตที่สุขสบาย ส่วนเรื่องเงินนั้น หวังหยวนคิดว่ายิ่งมากก็ยิ่งดี เพราะในโลกนี้ไม่มีเงินอยู่ไม่ได้หรอกแต่เมื่อเทียบกับตระกูลไป๋แล้ว ความทะเยอทะยานของเขาดูน้อยกว่ามากตระกูลไป๋เป็นตระกูลขุนนางที่มีเงินมากมาย และพวกเขายังเป็นพ่อค้าเหล็กรายใหญ่ที่สุด!รู้ไหมว่าเมื่อสงครามเกิดขึ้น สิ่งที่จำเป็นมากที่สุดคือเงินและอาวุธ!โดยพื้นฐานแล้วตระกูลไป๋ก็เป็นเจ้าของของทั้งหมดนั้น ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ การมีความทะเยอทะยานจึงไม่ใช่เรื่องเกินจริง“ข้าแค่พูดไปงั้น เจ้าก็พูดต่อสิ” หวังหยวนยิ้มและพูดจากนั้นไป๋เฟยเฟยก็พูดต่อว่า "นอกเหนือจากราชสำนักต้าเย่แล้ว พ่อค้าเกลือและพ่อค้าผ้าไหมล้วนถูกตระกูลใหญ่ควบคุมไว้ และท่านก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการขายเกลือ ในฐานะพ่อค้าเกลือรายใหญ่ที่สุดของต้าเย่ ตระกูลจีแห่งเมืองกู่โจวจะไม่นั่งอยู่เฉย ๆ แน่ ฉะนั้น... พวกเขาจะเป็นคนแรกที่จะลงมือจัดการท่าน!”“นอกจากนี้ ธนาคารและสถานรับแลกเงินทั้งหมดในโลกมีตระกูลใหญ่พวกนี้ควบคุมด้วยกัน ตระกูลไป๋เอง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 625
หวังหยวนที่ได้ฟัง เขาก็ได้เลยรู้ว่าตระกูลจีได้ลงมือแล้ว“ข้าหวังว่าพวกเขาจะแค่ใช้วิธีการทางธุรกิจ หากพวกเขามีเจตนาอื่นก็อย่าหาว่าข้าหยาบคาย”หวังหยวนก็มีขีดจำกัดเช่นกัน หากเป็นเพียงวิธีทางธุรกิจก็ไม่เป็นไร ในท้ายที่สุดแล้วทุกคนก็เป็นนักธุรกิจแต่หวังหยวนทนต่อการใช้วิธีที่ไร้ยางอายแบบนี้ไม่ได้อย่างน้อย เขายังรับได้สำหรับการกระทำของตระกูลจีในตอนนี้ โดยพื้นฐานคงไม่ยอมให้ตัวเองเปิดประมูลได้การเคลื่อนไหวนี้มีผลกระทบบ้างแต่ไม่มาก“งานชุมนุมกวีนิพนธ์หนานซานจะจัดขึ้นในอีกสองวัน ตอนนั้นเราค่อยขายกันเถอะ”หวังหยวนวางแผนที่จะทำตามวิธีการเดียวกันกับการขายดาบยาวมีคนมากมายมาที่งานชุมนุมกวีนิพนธ์หนานซาน เขาไม่เชื่อว่าคนเหล่านี้ไม่กล้าซื้อของของตัวเอง!หวังหยวนกล่าวอย่างนิ่ง ๆ รองานชุมนุมกวีนิพนธ์หนานซานในสองวัน งานชุมนุมกวีนิพนธ์หนานซานก็เริ่มขึ้นในที่สุดนี่ไม่ใช่งานเทศกาลติ้งหลงไถครั้งล่าสุด ที่จัดขึ้นโดยชาวเฉิงโจวที่เชี่ยวชาญด้านบทกวีแต่ถึงกระนั้น มันก็ยังมีคนให้ความสนใจเป็นอย่างมากในขณะนี้ที่ชานเมืองเฉิงโจว มีภูเขาชื่อดังชื่อว่าหนานซาน สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่สำหรับบัณฑิตนักวิ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
