Share
บทที่ 1605
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1606
แต่เมื่อมีการตัดสินใจครั้งสำคัญเช่นนี้ พวกเขาก็ต้องรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียว!แต่คนจากตระกูลเจิ้งแห่งไท่หยวนกลับหัวเราะออกมาสายตาของทุกคนต่างก็จับจ้องไปที่เขาอย่างไม่เข้าใจ“ข้ากลับคิดว่าหวังหยวนไม่ได้หลอกเรา”“ข้าว่าพวกท่านต่างหากที่กำลังหลอกตัวเองอยู่ ใช่หรือไม่?”“หรือว่าพวกท่านไม่รู้สถานะของซือถูอวี่ในซานไว่ซาน?”“ไม่ว่าเมื่อใด เขาก็จะไม่มีวันละทิ้งซานไว่ซาน!”“ดังนั้นการกระทำของเขาย่อมเป็นตัวแทนของซานไว่ซานได้ ตอนนี้เขาได้นำเหล่ายอดฝีมือในยุทธภพเข้าสู่ราชวงศ์ต้าเป่ยแล้ว นี่ไม่ใช่สิ่งที่พิสูจน์ได้หรอกหรือ?”“เห็นได้ชัดว่าผู้คนในซานไว่ซานมีแผนการบางอย่าง!”“แต่สิ่งที่ทำให้ข้าขบขันก็คือหวังหยวนเดินทางมาไกลเพื่อนำข่าวมาบอกเรา ให้เราเตรียมตัวรับมือแต่เนิ่น ๆ หรือแม้กระทั่งฉวยโอกาสแย่งชิงความได้เปรียบ แต่พวกท่านกลับไม่เชื่อในความปรารถนาดีของเขา แถมยังกล้ามาพูดจาจาบจ้วงที่นี่?”“ข้าไม่อยากร่วมมือกับพวกท่านเลย!”แม้ว่าตระกูลเจิ้งแห่งไท่หยวนจะเป็นเพียงตระกูลเล็กๆ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเจิ้งอู๋หมิ่นกับหวังหยวนก็ดีมาก จึงทำให้ตระกูลเจิ้งให้ความสำคัญกับหวังหยวนมากขึ้น!และพวกเขาก็เ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1607
ขณะนี้หวังหยวนกับเสวี่ยเชียนหลงกำลังดื่มสุรากับเจิ้งอู๋หมิ่นในโรงเตี๊ยมเดิมคิดว่าจะไม่มีเวลาสนทนากับพี่น้อง แต่เสวี่ยโส่วจุนยังคงให้เขารอต่อไป จึงได้โอกาสมาดื่มสุราสนทนากันแล้วเหตุใดจะไม่ทำเล่า?“ท่านน่าจะเป็นหวังหยวนใช่หรือไม่?”“เสวี่ยโส่วจุนส่งข้ามา บัดนี้คนจากแปดตระกูลใหญ่ได้มารวมตัวกันที่จวนแล้ว กำลังรอท่านอยู่”“หวังว่าท่านหวังจะไปกับพวกเรา”ชายหนุ่มสองคนในชุดสีขาวมายืนอยู่ที่โต๊ะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแม้ดูเหมือนจะให้ความเคารพหวังหยวน แต่ถ้อยคำกลับเต็มไปด้วยความดูถูกเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ให้ความสำคัญกับหวังหยวนเลยแต่คิดดูก็คงจริงอยู่ พวกเขาเป็นจอมยุทธ์ผู้มีวรยุทธ์สูงส่ง แม้จะอายุยังน้อย แต่ย่อมมีฐานะสูงกว่าหวังหยวนและพวกพ้องในสายตาของจอมยุทธ์เหล่านี้ ชาวบ้านธรรมดาอย่างหวังหยวนก็คงเป็นเพียงมดปลวกไร้ค่าเท่านั้น ไม่คู่ควรให้ชายตามองด้วยซ้ำหากไม่ใช่เพราะเสวี่ยโส่วจุน พวกเขาคงไม่แม้แต่จะสนใจหวังหยวน“ปรากฏว่าท่านเสวี่ยโส่วจุนเชิญแล้วงั้นหรือ?”“ดูเหมือนเรื่องราวคงจะได้ข้อสรุปแล้ว เช่นนั้นเราไปพบท่านกันเถิด”“ข้าก็อยากจะดูเหมือนกันว่าผู้คนจากแปดตระกูลใหญ่จะว่า
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1608
ขณะนี้ผู้คนจากแปดตระกูลใหญ่ยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะทั้งสองข้าง ด้านเสวี่ยโส่วจุนนั่งอยู่บนบัลลังก์“เร็วเข้า เร็วเข้า รีบหาที่นั่งเลย”เสวี่ยโส่วจุนโบกมือด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วหันไปมองหวังหยวนและเสวี่ยเชียนหลงไม่ว่าผู้อื่นจะคิดอย่างไร เขากลับพอใจหวังหยวนเป็นพิเศษ ยิ่งกว่านั้นหวังหยวนยังอาศัยความแข็งแกร่งของตนเองในการเอาชนะผู้กล้าหาญทั้งหลายบนสังเวียน จึงได้สาวงามมาครอบครองด้วย!ในยุคที่ให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่ง ไม่ว่าหวังหยวนจะมีภูมิหลังเช่นไร แต่ด้วยความสามารถนี้ก็เพียงพอแล้ว!เขาในฐานะพ่อตาย่อมพอใจมาก“ข้าว่าไม่เหมาะกระมังขอรับ?”ตระกูลหวังแห่งหลานยาเป็นผู้พูดขึ้นก่อน เดิมทีเขาก็ไม่ชอบหวังหยวนอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่เพราะหวังหยวนแต่งงานกับเสวี่ยเชียนหลง หรือเพราะลูกหลานในครอบครัวของเขาหลงรักเสวี่ยเชียนหลง แต่เป็นเพราะเขาไม่ชอบคนจากโลกมนุษย์และหวังหยวนก็มาจากโลกมนุษย์“ทุกท่านที่นั่งอยู่ล้วนมาจากแปดตระกูลใหญ่ ส่วนเสวี่ยโส่วจุนก็ยิ่งมีฐานะสูงส่งยิ่ง”“เมื่อลูกหลานของแปดตระกูลใหญ่ของเรามาที่นี่ยังไม่มีสิทธิ์นั่งเสมอภาคกับพวกเรา เขาเป็นเพียงคนจากโลกมนุษย์เท่านั้น มีสิทธิ์อะไรมานั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1609
เมื่อได้ยินคำพูดของหวังหยวน ตระกูลเจิ้งแห่งไท่หยวนก็หัวเราะตามไปด้วยดูแล้วทั่วทั้งเทียนไว่เทียน คนที่กล้าพูดกับคนในแปดตระกูลใหญ่เช่นนี้คงมีเพียงหวังหยวนเท่านั้นช่างเป็นเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงแต่เมื่อเป็นเช่นนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาคงจะย่ำแย่ลงไปอีก...ตระกูลเจิ้งแห่งไท่หยวนกลับไม่กังวลเรื่องนี้ แม้ว่าสุดท้ายจะตกลงกันไม่ได้ คนในแปดตระกูลใหญ่ก็คงไม่กล้าทำร้ายหวังหยวน เพราะเขาคือลูกเขยของเสวี่ยโส่วจุน!หากเรื่องราวบานปลายจนแก้ไขไม่ได้ ทุกคนย่อมต้องเสียหน้า ไม่เป็นผลดีกับใครเลย“ปัง!”ทันทีที่เสียงนั้นเงียบลงก็เห็นคนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงตบโต๊ะอย่างแรง แล้วลุกขึ้นยืนจ้องหวังหยวนอย่างดุร้าย!เขาชี้ไปที่หวังหยวนแล้วตะโกนด่าว่า “เจ้าเป็นใครกัน? กล้ามาพูดกับพวกเราเช่นนี้เลยหรือ? เจ้าช่างรนหาที่ตายเสียจริง!”“เจ้ากล้าเปรียบเทียบพวกข้าเป็นสุนัขเชียวหรือ?”“ข้าว่าเจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!”ทุกคนพากันเห็นด้วย แสดงให้เห็นว่าต้องการร่วมมือกันปราบปรามหวังหยวนในขณะที่หวังหยวนกอดอก แล้วยกขาขึ้นนั่งไขว่ห้างพลางพูดอย่างไม่แยแสว่า “ข้าเป็นใครไม่ใช่เรื่องของท่าน และหากพ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1610
ตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงมีสถานะสูงส่งเช่นนี้ ก็เพราะความแข็งแกร่งของตนเอง!วิทยายุทธ์นั้นฝึกฝนจนถึงขั้นสมบูรณ์แบบแล้วเขายกฝ่ามือขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วโจมตีไปที่ใบหน้าของหวังหยวน!น่าเกรงขามยิ่งนัก!หากถูกโจมตีเข้าแล้วล่ะก็ แม้ว่าหวังหยวนจะมีเก้าชีวิต ก็คงจะบาดเจ็บสาหัสจนถึงขั้นพิการ!แต่หวังหยวนกลับไม่กังวลใจ เขาหยิบปืนคาบศิลาออกมาจากกระเป๋าอย่างใจเย็น แล้วเล็งไปที่คนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิง!“มีเพียงแค่อาวุธซ่อนเร้นไร้ประโยชน์เช่นนี้ ยังคิดจะทำร้ายข้าหรือ?”“ช่างน่าขันยิ่งนัก!”“ปัง!”ทันทีที่เขาพูดจบก็เห็นหวังหยวนเหนี่ยวไกปืน ฝ่ามือของคนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงก็มีรูปรากฏขึ้นมา!“อ๊าก!”คนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงร้องเสียงหลง รีบถอยหลังหนีไปสองก้าว แล้วจ้องมองหวังหยวนอย่างดุร้าย“เจ้าถืออะไรอยู่ในมือ?”“เหตุใดอาวุธลับชิ้นนี้ถึงได้โจมตีเร็วมาก มิหนำซ้ำยังมีพลังทำลายล้างมหาศาลเช่นนี้อีก?”เดิมทีเขาตั้งใจจะหลบอาวุธในมือของหวังหยวน จากนั้นจึงลงมือฆ่าหวังหยวน!แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์ไว้จึงทำให้เขาต้องอับอายเช่นนี้กระสุนเพียงนัดเดียวก็ทะลุฝ่ามือของเขาได้!ท
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1611
“พอแล้ว! ท่านทั้งหลายอย่าโต้เถียงกันอีกเลย!”“พวกท่านล้วนเป็นพวกพ้องกันเอง เหตุใดจึงทำให้เรื่องราวบานปลายเช่นนี้เล่า?”“ท่านทั้งหลายไม่รู้สึกขบขันกันบ้างหรือ?”ขณะที่หวังหยวนและคนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงกำลังเผชิญหน้ากันอยู่นั้น เสวี่ยโส่วจุนก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อนนับเป็นการช่วยคลี่คลายสถานการณ์ให้กับคนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงบัดนี้คนตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงอยู่ในภาวะเสียเปรียบ หากยังคงโต้เถียงต่อไป ผู้ที่ต้องสูญเสียย่อมเป็นเขาทว่าในใจของเสวี่ยโส่วจุนกลับเปี่ยมไปด้วยความพึงพอใจตลอดเวลาที่ผ่านมา ผู้คนจากแปดตระกูลใหญ่ล้วนทำตัวอยู่เหนือกว่าเขาเสมอ แม้กระทั่งยังกลั่นแกล้งเขาอยู่เนือง ๆ บัดนี้มีคนปรากฏตัวขึ้นมาคานอำนาจพวกเขาเสียที!และคนผู้นั้นก็คือลูกเขยของเขาเองแต่ก็ไม่สามารถแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งนัก เพราะเกรงว่าในภายภาคหน้าจะพบหน้ากันได้ลำบากคนตระกูลหวังแห่งหลานยาจึงกล่าวขึ้นว่า “ในเมื่อเสวี่ยโส่วจุนได้กล่าวเช่นนี้แล้วก็อย่าขวางเขาต่อไปเลย”ตระกูลเซียวแห่งหลานหลิงจ้องมองหวังหยวนด้วยสายตาอาฆาต ก่อนจะถอยไปยืนอยู่ด้านข้างหวังหยวนขมวดคิ้วดูเหมือนว่าสถานการณ์ในเทียนไว่เทียนก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1612
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีผู้ใดกล้าพูดจาหยาบคายต่อหน้าเขา!หวังหยวนกลับกลั่นแกล้งเขาอยู่เสมอ น่าชิงชังยิ่งนัก!เสวี่ยโส่วจุนหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนา“หวังหยวน บัดนี้คนจากแปดตระกูลใหญ่ได้มารวมตัวกันที่นี่แล้ว พวกเราถือเป็นแกนหลักของเทียนไว่เทียน หากมีเรื่องราวใดก็จงกล่าวออกมาเถิด”จุดประสงค์ที่หวังหยวนมาที่นี่ก็เพื่อรวมตัวกับพวกเขาเพื่อต่อสู้กับคนจากซานไว่ซานบัดนี้เมื่อเสวี่ยโส่วจุนได้กล่าวเช่นนี้และได้ให้ทางออกแก่เขาแล้ว เขาก็ไม่สามารถทำตัวเย่อหยิ่งต่อไปได้อีก ไม่เช่นนั้นก็จะไม่เป็นผลดีต่อเสวี่ยโส่วจุนหากทำให้เรื่องราวบานปลาย ในที่สุดก็จะกลายเป็นสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายต้องพ่ายแพ้เมื่อสายตาของผู้คนต่างมุ่งมาที่เขา หวังหยวนจึงกล่าวว่า “ข้ามาจากแดนโลกมนุษย์ และบัดนี้แดนโลกมนุษย์ได้เกิดความโกลาหลแล้ว แม้ว่าขณะนี้จะเป็นสถานการณ์แบบสามเส้าอยู่ แต่ราชวงศ์ต้าเป่ยก็ได้ยกทัพไปโจมตีต้าเย่แล้ว!”“เดิมทีข้าไม่คิดจะแทรกแซงเรื่องราวของทั้งสองอาณาจักร แต่บัดนี้คนจากซานไว่ซานได้เข้ามาแทรกแซงด้วย ข้าสืบหาข้อมูลมาอย่างลับ ๆ จนพบว่าการเปลี่ยนแปลงของต้าเป่ยล้วนเกิดขึ้นเพราะซือถูอวี่!”
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1613
“เจ้าเด็กไร้เดียงสา! เจ้าช่างโอหังยิ่งนัก!”“การประลองยุทธ์ระหว่างซานไว่ซานและเทียนไว่เทียนนั้นถูกกำหนดไว้ตั้งแต่หลายร้อยปีก่อนแล้ว ในช่วงหลายร้อยปีมานี้ ทั้งสองฝ่ายต่างก็ยังคงสืบทอดธรรมเนียมนี้มาโดยตลอด!”“เจ้าเพิ่งเข้ามาเป็นเขยของเทียนไว่เทียนเพียงไม่นาน กลับกล้ามาวิพากษ์วิจารณ์การประลองยุทธ์เช่นนี้หรือ?”“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน? เพียงแค่คำพูดของเจ้าจะทำให้การประลองยุทธ์ถูกยกเลิกได้เช่นนั้นหรือ?”“เจ้าคงประเมินค่าตัวเองสูงเกินไปแล้วกระมัง?”ผู้นำตระกูลหลูแห่งฟ่านหยางโกรธจนหน้าเขียวคล้ำ ชี้หน้าหวังหยวนแล้วด่าทออย่างรุนแรง!คำพูดของเขานั้นเฉียบคม!ผู้คนในที่นั้นต่างก็พากันเห็นด้วย แสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับหวังหยวนเลยท้ายที่สุด คำพูดของเขานั้นก็ช่างน่าขันยิ่งนัก แล้วจะให้พวกเขาไปให้ค่าได้อย่างไร?เทียนไว่เทียนอันยิ่งใหญ่จะต้องให้เด็กหนุ่มจากโลกมนุษย์มาชี้นิ้วสั่งการหรือ?ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องการทำลายกฎเกณฑ์ที่พวกเขากำหนดไว้ตั้งแต่ร้อยปีก่อน แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้!“เจ้าเด็กไร้เดียงสาเอ๋ย! ข้ารู้ว่าเจ้ามีอิทธิพลในโลกมนุษย์อยู่บ้าง ได้ยินมาว่ายังมีกองกำลัง
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1630
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1629
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1628
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1627
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1626
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1625
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1624
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1623
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1622
