Share
บทที่ 119
Bab terkait
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 120
เขาคัดเลือกทหารผ่านศึกที่เกษียณจากกองทัพแล้ว แต่พวกเขายิงธนูได้เพียงยี่สิบครั้งเท่านั้น! ยิ่งยิงไปด้านหลังมากเท่าไร ก็จะยิ่งยิงไม่แม่นยำมากขึ้นเท่านั้น! จ้าวเว่ยหมินขมวดคิ้ว! เขาไม่เชี่ยวชาญด้านการทหาร แต่เขารู้วิธียิงธนูของทหารชั้นยอด แต่ก็ได้พียงยี่สิบหรือสามสิบครั้งเท่านั้น! หวังหานชานผู้นี้กล้าดียังไงพูดโอ้อวดขนาดนี้! ทว่าคุณชายคงจะไม่ส่งคนบ้าบิ่นมาอย่างแน่นอน บางทีเขาอาจมีทักษะบางอย่างจริง ๆ! หวังหานซานชักคุนธนูและตั้งลูกธนู วืด วืด วืด.. ฉึก ฉึก ฉึก... สายธนูสั่นไหว ลูกธนูพุ่งไปในอากาศและโจมตีดาวเป้าหมายครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งหมดนี้แม่นยำอย่างสมบูรณ์แบบ! ยี่สิบครั้ง! สามสิบครั้ง! สี่สิบครั้ง! ห้าสิบครั้ง! ทุกดอกล้วนแม่นยำสมบูรณ์แบบ! ทุกคนในห้องโถงที่ว่าการอำเภอต่างตกตะลึง! ทักษะการยิงธนูและความแข็งแกร่งของแขนนี้เกินกว่าระดับของคนทั่วไป แม้แต่นายพลในสนามรบก็เทียบไม่ติด! “เฮือก!” ซุนไป๋ชวนกลืนน้ำลาย กลอกตาแล้วพูดว่า “แม้ว่าสิ่งที่เจ้าพูดจะเป็นความจริง แต่เจ้าจะพิสูจน์ได้อย่างไรในเวลากลางคืน! หากเช่นนั้นท่านใต้เท้าหยุดคดีนี้ก่อนดีหรือไม่ รอจนกว่าเขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 121
จู่เป๋าหม่าและผู้บัญชาการซุนตกตะลึง! ในตอนนั้น มู่ซ่วยได้ก่อตั้งกองทัพเกราะดำและคนป่าเถื่อนที่ถูกทหารชี้ก็ต่างยอมจำนน! องครักษ์ของเขาที่เก่งที่สุดสามารถต่อสู้แบบหนึ่งต่อสิบได้ สวมชุดเกราะสีดำและสามารถฆ่าคนได้หลายร้อยคน การจัดอันดับองครักษ์ส่วนตัวนั้น ขึ้นอยู่กับการตัดศีรษะคน และผู้ที่อยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรกต่างก็มีความดีความชอบในการสู้รบ! องครักษ์คนแรกมีข่าวลือว่าเขาติดตามมู่ซ่วยสู้รบทั้งทางเหนือไปจนถึงทางใต้ โดยตัดศีรษะคนมานับไม่ถ้วน หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงในปีนั้น องครักษ์ส่วนตัวของมู่ซ่วยคงได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้อยู่เหนือพวกเขา แม้ว่าจะเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น แต่ก็มีผู้มีอำนาจใหญ่ในวัดที่ออกมาปกป้ององครักษ์ส่วนตัวเหล่านี้ ต่างอยากให้พวกเขาเข้าสู่สนามรบอีกครั้ง และห้ามปรามคนป่าเถื่อนให้นายท่าน ทว่าองครักษ์ส่วนตัวเหล่านั้นทั้งหมดต่างถูกปลดประจำการและกลับไปยังทุ่งนาของตน จึงไม่มีใครเหลือเพื่อรับใช้ประเทศ! “จู๋เป๋าหม่า ผู้บัญชาการซุน!” ดวงตาของจ้าวเว่ยหมินมืดลง “พวกเจ้ายังต้องการยืนยันตัวตนของเขาหรือไม่ หรือว่าเราจะร่วมกันออกเอกสารและไปสอบถามที่กรมกลาโหม!” “ไม่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 122
“หวังหานซานแห่งหมู่บ้านต้าหวัง หวังเฉียนจุน หวังพั่วหลู่พร้อมชาวบ้านจำนวนมากบุกเข้าไปในค่ายซานหู่ ซึ่งทำให้เทศบาลปราศจากอันตราย ตามรางวัลนำจับของหัวหน้าโจร เงินรางวัลหนึ่งพันตำลึง สำหรับเฮยซานหู่ เงินรางวัลแปดร้อยตำลึง สำหรับฮวางปิ้งหู่และโจรร้ายที่เหลือเป็นเงินรางวัลสิบสองตำลึงต่อคน โดยมีเงินรางวัลสองพันสามร้อยตำลึงจะถูกจัดสรรสำหรับแต่ละครัวเรือน!" “ขอบคุณท่านใต้เท้า!” หวังหานซานนำชาวบ้านทำความเคารพ! ต้าหู่ดูสงบนิ่ง! เอ้อหู่ หวังซื่อไห่ หวังเอ้อโกว หวังเฉียนซานและหวังเสี่ยซานต่างตื่นเต้นมาก! การขึ้นศาลครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้พวกเขาคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้มากจนไม่กลัวอีกต่อไป! สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาได้พบกับผู้พิพากษาผู้นี้และเขาเคารพต่อหวังหยวนมาก! บัดนี้เมื่อมาที่ที่ว่าการอำเภอ ยามที่เอ่ยปากพูดถึงหมู่บ้านต้าหวัง เจ้าหน้าที่ต่างยิ้มอย่างนอบน้อม หมู่บ้านต้าหวังโหดเกินไปแล้ว ทุกครั้งที่มาร้องเรียนก็จะโค่นล้มพวกเขาทีละคน ซ้ำยังโหดมากขึ้นในแต่ละครั้ง! ครั้งแรกเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ครั้งที่สองเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจการ องครักษ์ ครั้งที่สามเป็นหัวหน้าโจรและชายผู้มีอำนาจ ชาว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 123
หากว่าปีนสูงขึ้นอีก เมื่อถึงครานั้น อาจจะมีสักวันหนึ่งที่เขาสามารถลากคนเสเพลผู้นั้นตายโดยไม่มีหลุมฝังศพ คนรับใช้ถือถาดเงินมา “นายท่านหลิว สิ่งที่นายท่านร้องขอ นายน้อยสองบอกว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้ เงินเพียงเล็กน้อยนี้เป็นสินน้ำใจเล็กน้อยจากนายน้อย จากนี้ไปตระกูลหลิว และตระกูลหลี่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!” ปัง! คนใช้หันหลังกลับและประตูใหญ่ก็ปิดสนิท! หลิวเจี้ยนเย่ตกตะลึง ทันใดนั้นเขาก็โยนถาดในมือแล้วทุบประตูด้วยความโกรธ “หลี่ซานซือ เจ้าคิดว่าข้าเป็นตัวอะไร ข้าเป็นคนโง่เขลาหรือไง! หากไม่ใช่เพราะน้องสาวของเจ้า แล้วใยตระกูลหลิวมาถึงจุดนี้ได้?ออกมา เจ้าออกมาอธิบายให้ข้าฟังหน่อย ออกมาซิ!” ภายในตระกูลหลี่ หลี่ซานซือขมวดคิ้ว! เขาหวังว่าน้องสาวจะกลับมาพบกันอีกครั้ง แต่เขาไม่เคยคิดที่จะปล่อยให้ใครฆ่าหวังหยวน! หากเขารู้ว่าตระกูลหลิวชั่วร้ายเช่นนี้ เขาจะไม่มีวันสนใจหรือนึกถึงเป็นอันขาด! ชายผู้ที่ไร้ศีลธรรม และไม่สามารถทำอะไรให้สำเร็จได้ ก็ไม่สามารถไว้วางใจให้คนดีได้ “หลี่ซานซือ ออกมา ออกมา…” เมื่อเหนื่อยกับการตะโกน หลิวเจี้ยนเย่ก็ได้สติและจากไปด้วยความสิ้นหวัง เขาไม่ได้เก็บ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 124
หยางเฟิ่งกั๋วเสนาบดีฝ่ายซ้ายหรี่ตาลง “เจ้ากระทรวงสือ ผู้พิพากษาถูกลดตำแหน่งอย่างไม่เป็นทางการ คนที่ไม่รู้คงคิดว่าท่าน ซึ่งเป็นเจ้ากระทรวงเสนาบดีกรมโยธาได้เข้ามาแทนที่เจ้ากระทรวงหยวน และกลายเป็นเสนาบดีกรมขุนนางเองแล้ว” เมืองต้าเย่มีคณะขุนนางขั้นเสนาบดีทางฝั่งซ้ายและขวา ซึ่งมีทั้งหมดหกกรม และแต่ละคนมีเลขานุการสองคน ในขั้นแรกจะเป็นการประมวลผลสาส์นสำหรับกราบทูลที่ได้รับ และจะถวายให้องค์จักรพรรดิตรวจสอบในขั้นสุดท้าย จากนั้นขันทีจะประทับตราแล้วจึงส่งให้คนทั้งประเทศ ทั้งหกกรมประกอบไปด้วย กรมขุนนาง กรมพีธีการ กรมกลาโหม กรมยุติธรรม กรมพระคลัง และกรมโยธาธิการ! กรมขุนนางมีอำนาจสูงกว่าทั้งหกกรม โดยรับผิดชอบในการควบคุม ประเมิน แต่งตั้ง และถอดถอนเจ้าหน้าที่ทั่วหล้า! กรมโยธาธิการอยู่ล่างสุดของทั้งหกกรม รับผิดชอบโครงการทั่วหล้า โดยทำงานหนักและยากลำบาก การแสดงออกของสือเหยาเฉียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย “การแต่งตั้งและการเลิกจ้างเจ้าหน้าที่จากทั่วหล้าถือเป็นความรับผิดชอบภายใต้กรมขุนนางอย่างแน่นอน จ้าวเว่ยหมินและหวังหยวนมีจุดประสงค์แอบแฝงโดยต้องการทลายกำแพง กรมโยธาธิการของข้ามีหน้าที่ควบคุมดูแล โดยทำ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 125
เจ้ากระทรวงกรมพิธีการ และเจ้ากระทรวงกรมกลาโหมต่างยืนหยัดเพื่อปฏิเสธอย่างต่อเนื่อง! ทันใดนั้น เสนาบดีทั้งสองฝ่ายทางขวาและซ้ายก็ทะเลาะกัน ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำ! เจ้ากระทรวงกรมขุนนางดูสาสน์กราบทูลอยู่ข้าง ๆ โดยไม่มีผู้สนใจ เขาไม่แสดงท่าทีใดออกมา! “มาลงคะแนนกันเถอะ!” ทันใดนั้น เป้าชิงสื่อก็พูดขึ้นว่า “ข้าคิดว่ากลยุทธ์นี้ไม่เหมาะสม!” “ข้าเห็นด้วย!” เจ้ากระทรวงกรมพระคลัง กรมยุติธรรม และกรมโยธาธิการต่างพูดออกมาด้วยท่าทีต่อต้าน! หยางเฟิ่งกั๋วขมวดคิ้วและกัดฟัน เขาโมโหจนอยากจะเดินออกไป เป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่มีการลงคะแนนเสียง สิ่งสำคัญที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศและประชาชนไม่สามารถดำเนินการได้! เสนาบดีฝ่ายซ้ายผู้นี่ทำเกินไปจริง ๆ ! “แม้ว่ากลยุทธ์นี้จะมีข้อบกพร่อง แต่ก็มีบางสิ่งที่สามารถทำได้!” หยวนกวนหลวน เจ้ากระทรวงกรมขุนนางที่เงียบงันมาจนถึงตอนนี้ จู่ ๆ ก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม! สวบ! เจ้ากระทรวงทั้งสามของกรมพระคลัง กรมยุติธรรมและกรมโยธาธิการต่างหันศีรษะและขมวดคิ้วมองสหายร่วมงานผู้นี้ด้วยความเหินห่าง! เจ้ากระทรวงกรมขุนนางที่ไม่เคยมีส่วนร่วมในข้อพิพาทระหว่างทั้งสองฝ่าย แต่ท
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 126
“ผู้ที่เสนอนโยบายนี้ต้องมีเจตนาชั่วร้าย ต้องถูกจับกุมและตัดสินลงโทษในเมืองจิงตู!” ขุนนางจากฝ่ายขวาออกมาปะทะ! “ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับพวกโจรอันธพาล จ้าวเว่ยหมินได้คิดมาตรการตอบโต้แล้ว!” “การทลายกำแพงตลาดและทำการค้าขายสามารถเพิ่มภาษี พัฒนาเศรษฐกิจกลางคืนและเพิ่มการต้าขายเช่นนั้นภาษีของราชสำนักก็จะเพิ่มขึ้นมากอย่างแน่นอนพะยะค่ะ!” “ฝ่าบาท นี่เป็นกลยุทธ์โบราณและผู้ที่มีส่วนร่วมจะต้องได้รับรางวัลมากมาย มิฉะนั้นใครหน้าไหนในโลกนี้จะให้คำแนะนำแก่ราชสำนักไก้!” “ข้าเห็นพ้องด้วยพะยะค่ะ ฝ่าบาทโปรดทรงปูนบำเหน็จให้จ้าวเว่ยหมินและให้คำแนะนำแก่บัณฑิตหวังหยวนแห่งเมืองฝูด้วยพะยะค่ะ!” ขุนนางของเสนาบดีฝ่ายซ้ายออกมาสนับสนุน! “หึหึ!” ฮ่องเต้ซิงหลงหรี่ตาลงและเฝ้ามองการปะทะระหว่างสองฝ่าย เมื่อท้องพระโรงเงียบลง เขาก็ตรัสว่า “เจ้ากระทรวงหยวน เจ้าคิดอย่างไรกับกลยุทธ์นี้” “ทูลฝ่าบาท!” หยวนกวนหลวนเจ้ากระทรวงกรมขุนนางออกมากล่าวว่า “หากว่าเมืองจวิ้นทั่วประเทศรื้อถอนกำแพงตลาด รายได้ของท้องพระคลังของประเทศก็จะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยยี่สิบเปอร์เซนต์ อย่างไรก็ตามเราต้องระมัดระวังถึงปัญหาหลังรื้อถอนกำแพ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 127
กัวเหลียงและกัวเฉียงเหลือบมองพี่ใหญ่ แล้วทั้งสองก็ก้มหน้าลงโดยไม่ส่งเสียง! “ไม่ ไม่มีอะไรขอรับ!” กัวฉางหน้าแดงและพูดว่า “ท่านแม่ของข้าสุขภาพไม่ดี เราจึงไปเรียกหมอ!” หวังหยวนถามด้วยความห่วงใย “หมอพูดว่าอย่างไรบ้าง? อาการป่วยร้ายแรงหรือไม่?” สังคมนี้ขาดการรักษาและยารักษาโรค แม้แต่เป็นไข้หวัดก็อาจคร่าชีวิตผู้คนได้! กัวฉางก้มศีรษะลงและพูดตะกุกตะกัก “ไม่ ไม่ร้ายแรง หมอบอกว่ากินยาสองสามห่อก็จะไม่เป็นไรแล้ว!” หวังหยวนกำชับว่า “คนชราสุขภาพอ่อนแอ หาอะไรดี ๆ ให้นางกินทุกวัน ไข่ไก่ เนื้อปลา เนื้อหมูก็ดีหมดไปรีดนมวัวนมแพะแล้วต้มให้ท่านดื่ม ล้วนดีต่อร่างกาย! อย่าคิดที่จะเก็บหอมรอมริด ไม่เช่นนั้น เมื่อสุขภาพของหญิงชราทรุดโทรมลงไม่ว่าจะมีเงินมากเท่าไรก็เอาคืนไม่ได้ !” คนในยุคสมัยนี้มักขาดโปรตีน แม้ว่าทั้งสามพี่น้องจะได้รับเงินมากมาย แต่ครอบครัวของพวกเขาก็เคยชินกับช่วงเวลาที่ยากลำบาก จึงก็ไม่กล้ากินหรือดื่มมากเกินไป อย่างมากที่สุดก็ทานอาหารอิ่ม แบ่งปลาจากกลุ่มตกปลาแล้วนำมาปรุงด้วยน้ำมันและเกลือเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ปลาเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วมีไว้สำหรับเด็ก ๆ และผู้ใหญ่ดื่มได้เพียงซุ
Bab terbaru
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1279
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1278
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1277
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1276
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1275
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1274
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1273
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1272
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1271
