บทที่ 45 มิวนิค จบบริบูรณ์

2 ปีผ่านไป...

ใบพัดในชุดคลุมท้องกำลังยืนเฝ้าลูกชายที่อายุอานามได้ประมาณหนึ่งขวบกับอีกหลายเดือนแล้ว และในท้องของเธอในตอนนี้มีลูกอีกหนึ่งคน ซึ่งอายุครรภ์เพิ่งได้ประมาณสามเดือน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคตเธอจะต้องมีทายาทให้เขาถึง 5 คนตามที่ชายหนุ่มร้องขอไว้หรือเปล่า บอกเลยนะว่าการตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องเล็ก มีทั้งอาการแพ้ท้อง ไหนจะคลอดแบบธรรมชาติที่ทรมานอย่างถึงที่สุดอีก แค่คนแรกเธอก็รู้สึกเข็ดหลาบแล้ว แต่ทำยังไงได้เจอสามีอ้อนทีเดียวก็ใจอ่อนซะแล้ว

"มิวนิคเดินมาหาแม่ครับ ตรงนั้นไปไม่ได้นะลูก"

หญิงสาวตะโกนเรียกลูกชายที่ตอนนี้กำลังเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ ซึ่งถ้าไม่ตักเตือนก็จะชอบใช้มือเด็ดดอกไม้ทิ้งไปตามทาง เธออุตส่าห์ทะนุถนอมดูแลอย่างดีเพื่อคงความสวยงาม แต่เจอไอ้ตัวแสบเด็ดทิ้งอย่างไม่ใยดี อยากจะถือไม้เรียวมาตีก้นให้หายแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเด็กที่ว่าก็คือลูกชายของตัวเอง

"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้แสบ"

"ฮ่า ๆ สนุก"

เด็กน้อยหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ยิ่งคนเป็นแม่ทำหน้าดุใส่ แทนที่จะเกรงกลัวกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน เธอเองก็ไม่รู้ว่าไปพลาดตรงไหน ลูกชายถึงไม่คิดเกรงกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว

"นี่แม่กำลังดุ