ชายหนุ่มใช้มือหนาโอบรอบเอวหญิงสาวเอาไว้ มือข้างที่ว่างยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มจนหมด ในตอนนี้เขากำลังซึมซับความหอมจากร่างกายของคนตัวเล็ก สัดส่วนน่าค้นหาส่วนเว้าโค้งดูดีทุกสัดส่วนส่วนจนเขาเริ่มจะอดทนไม่ไหว ยกไวน์ขึ้นดื่มจนหมดอีกแก้ว ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น และดึงหญิงสาวให้ลุกตามขึ้นด้วย
"นายใหญ่จะกลับห้องแล้วเหรอครับ"
"อืม... เธอไปกับฉัน"
เขาโอบรอบเอวหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็พาเดินควงกลับไปยังห้องพักโซน VIP ที่อยู่ชั้นบนสุดของเรือสำราญ ที่ห้องนั้นเป็นมุมสูงสุดซึ่งบนระเบียงสามารถมองเห็นวิวเป็นมุมกว้าง และแน่นอนว่าสำหรับลูกค้าที่เงินถึงเท่านั้น จะมีโอกาสได้ขึ้นไปพักผ่อนข้างบนนั้น
"คุณจะให้หนูค้างด้วยคืนนี้เลยเหรอคะ"
ถึงแม้หญิงสาวจะยินยอมมีอะไรกับเขา แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกกลัวอะไร ด้วยความที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับชายใดมาก่อน จึงทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวแต่ทว่าเพื่อเงิน 1 ล้านบาท เธอจะยอมหลับหูหลับตาทำให้เสร็จ หลังจากที่เธอไถ่บ้านคืนได้แล้ว จะหนีไปให้ไกลที่สุด จะเริ่มต้นใหม่ และลืมเรื่องราวเลวร้ายในคืนนี้
"ตั้งแต่คืนนี้จนกว่าที่เรือสำราญจะจอดที่ท่าเรือ เธอจะต้องอยู่กับฉันตลอด 24 ชั่วโมง ให้โอกาสในการเรียกเงินเพิ่ม อยากเพิ่มไหมล่ะ"
"ไม่ค่ะ"
เขายักไหล่ก่อนจะดึงหญิงสาวเข้าไปในลิฟท์ ด้วยความที่เริ่มมีอารมณ์จึงลวนลามหญิงสาวในระหว่างที่เดินทางขึ้นไปชั้นบนสุด ใบพัดพยายามดันตัวเขาออกแต่ทว่าคนตัวโตกับที่ดึง ใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวราหง ใบหน้าเล็กเริ่มตื่นกลัวแต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ ปล่อยให้เขาจูบกอดอยู่แบบนั้น เพราะถ้าชายหนุ่มหงุดหงิดขึ้นมาเธออาจจะพลาดเงินจำนวนมาก
"อื้อ... ในห้องดีไหมคะ"
"ตรงนี้ก็ได้ไม่มีใครเห็นหรอก"
เขาใช้มือหนาค่อยๆ ล้วงเข้าไปยังชายกระโปรง ลูบไล้ตรงสะโพก จนหญิงสาวถึงกับต้องดึงมือของเขาให้ออกห่าง ในลิฟท์ต้องมีกล้องวงจรปิดแน่นอน และถ้าเกิดว่าคลิปหลุดออกไป ภาพลักษณ์ที่เธอสร้างมามันคงจะดูแย่ และอับอายผู้อื่น
"คุณคะ"
"หืม..."
เขายังคงไม่ยอมแพ้ ด้วยความที่ภายในร่างกายมีฤทธิ์แอลกอฮอล์คละคลุ้งไปทั่ว จึงทำให้กายร้อนรุ่ม และอยากที่จะปลดปล่อย ทั้งสองคนยื้อกันไปจนถึงชั้นบนสุด เมื่อประตูลิฟท์ถูกเปิดออกเขาก็ลากหญิงสาวกลับเข้าห้องของตัวเองในทันที
และเมื่อเข้ามาถึงห้อง VIP ชั้นบนสุด ชายหนุ่มก็เปิดประตูจากนั้นก็ดันตัวหญิงสาวให้เข้าไปข้างใน ซึ่งตอนนี้ใบพัดเริ่มรู้แล้วว่าอันตรายกำลังคลืบคลานเข้ามา และไม่ว่าเธอจะร้องห้ามมากแค่ไหนเขาก็คงไม่ยอมหยุด
"ทำไมคุณใจร้อนแบบนี้เนี่ย"
"ฉันอยาก เข้าใจไหมว่ามันแข็งแล้ว"
"อะ...อะไรแข็ง!"
หญิงสาวถึงกลับเบิกตากว้าง ถูกชายหนุ่มดันตัวให้เข้าไปข้างในห้องนอน จากนั้นก็ถูกอุ้มโยนลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ เธอหันซ้ายมองขวาเพื่อหาที่หลบภัย แต่ทว่าใบหน้านั้นกลับฉายแววอย่างมีความหวัง จะได้เธอไปครอบครองในคืนนี้
"หนูยังไม่พร้อมเลยค่ะ หนูยังไม่ได้เตรียมใจเลย"
"เอาโทรศัพท์เธอมา เปิดแอปธนาคารด้วย"
ชายหนุ่มแบมือไปตรงหน้าเพื่อขอโทรศัพท์หญิงสาว เธอล้วงมันออกมาจากกระโปรง ยื่นไปให้ชายหนุ่มตรงหน้ามือไม้สั่น ไม่ลืมที่จะเปิด application ธนาคารให้เขาด้วย ได้เพียงไม่นานเสียงข้อความจากโทรศัพท์ของตัวเองก็ดังขึ้น เขาส่งโทรศัพท์คืนมาให้และเธอได้เห็นว่าข้อความที่ดังเข้ามาเป็นจำนวนเงิน 1 ล้านบาท เข้ามายังบัญชีของตัวเอง
"หนึ่งล้าน!"
เธอถึงกับอึ้งไปเพราะไม่คิดว่าเขาจะโอนมาให้โดยที่ไม่คิด เขาแย่งโทรศัพท์ของเธอไปถือไว้จากนั้นก็โยนไปยังโซฟาพร้อมกับโทรศัพท์ของตัวเองอีกเครื่อง
"ฉันจ่ายไปตั้งล้านนึง เพราะฉะนั้นเรามาสนุกกันดีกว่า"
เขากระโจนขึ้นไปคร่อมบนตัวของหญิงสาว จากนั้นก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้าไปจูบเธออย่างดูดดื่ม ใบหน้าเล็กดูตื่นกลัวอยากเห็นได้ชัดเจน ลมหายใจร้อนของไมลส์ทำให้เธอรู้สึกกายร้อนรุ่ม แต่ทว่าชายหนุ่มจูบเก่งเกินไปจนเธอแทบจะหายใจไม่ออก ใบพัดพยายามดันหน้าอกของเขา ร่างเล็กดีดดิ้นอย่างทรมานเพราะว่าเริ่มหายใจไม่ออก
"อื้อ!"
ไมลส์ยอมปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ ปล่อยให้เธอหายใจหอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างเต็มปอด ใบหน้าหล่อคมเข้มยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ การที่เธอบอกว่าตัวเองบริสุทธิ์ไม่เกินจริง เพราะดูจากอากัปกิริยาแล้วไม่น่าจะเคยผ่านผู้ชายมาก่อน ตอนแรกเขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงบริสุทธิ์เท่าไหร่ แต่พอได้ลองก็ไม่ได้แย่ แถมรู้สึกตื่นเต้นด้วย
"ฉันชักจะติดใจเธอแล้วสิ หึ"
เขาดึงรั้งตัวหญิงสาวเข้ามาใกล้ จากนั้นก็ซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ใบพัดพยายามออดอ้อนชายหนุ่มเพื่อให้เขาหยุดก่อน เบี่ยงเบนความสนใจเพื่อให้เขาหยุดรังแกเธอก่อน อย่างน้อยให้ได้เวลาเตรียมใจสักพักก็ยังดี
"คุณคะ... เราไปอาบน้ำกันก่อนดีไหมคะ ตัวเหนียวเหนอะหนะเดี๋ยวมันจะไม่สนุกนะคะ"
"เธอก็ไม่ได้เหนียวอะไรนี่ หอมด้วยซ้ำฉันชอบนะ"
เขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่หญิงสาวพูดเลยสักนิด ยังพยายามที่จะจับเธอทำเมีย ณ เวลานั้น แต่ทว่าก็ต้องหยุดชะงักเมื่อหญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนจนชายหนุ่มถึงกับต้องยอมใจอ่อน
"ให้หนูอาบน้ำให้คุณก่อนสิคะ ยังไงหนูก็ต้องอยู่กับคุณอยู่แล้วไม่หายไปไหนหรอก เจียดเวลาไปอาบน้ำนิดเดียวเอง"
"บ้าฉิบ! อย่าอ้อนบ่อยฉันไม่ชอบ"
"ไม่ชอบหรือว่า..."
"เดี๋ยวจับเอาตรงนี้เลย จะอาบก็อาบ แม่ง!"
เขาสบถเอามาอย่างหัวเสีย ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นลงจากเตียง อุ้มหญิงสาวขึ้นมาพาดบ่าก่อนจะพาเข้าไปยังห้องน้ำ ในตอนนี้ร่างกายของทั้งคู่เปลือยเปล่านอนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ ใบพัดพยายามที่จะมองไปที่อื่นเพราะไม่อยากเห็นเรือนร่างอันกำยำ เพราะไม่ได้คุ้นชินเลยสักนิด
"ทำไมเธอถึงไม่มองฉัน"
มือหนาอุ้มหญิงสาวมานั่งลงบนตัก จากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างค่อยๆ บีบเคล้นยอดปทุมถันอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากคลอเคลียอยู่กับซอกคอ และมันทำให้ความเป็นชายพองโตอยากที่จะเข้าไปแช่อยู่ในตัวของหญิงสาวจะแย่
"คือหนู..."
"จะอายทำไมฉันเห็นของเธอหมดแล้ว หันหน้ามาหาฉันเดี๋ยวนี้!"
ชายหนุ่มบังคับให้ใบพัดหันมามองเรือนร่างของตัวเอง เขามั่นใจว่าเป็นคนที่สุขภาพดีมาก ซิกแพคเป็นลอนใครเห็นเป็นต้องอิจฉา และการที่หญิงสาวทำเหมือนไม่อยากมอง เขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดจึงอุ้มเธอมานั่งอยู่บนตักโดยที่หันหน้าเข้ามาหาตัว"ห้ามหันหน้าหนี"ไม่พูดเปล่าสายตาของเขายังจ้องมองเนินปทุมถันที่มียอดทับทิมสีชมพูตั้งตระหง่านชี้โด่อยู่ตรงหน้า เลียริมฝีปากของตัวเองก่อนจะโอบรอบเอวเธอ ดึงรั้งเข้ามาแนบชิดก่อนจะใช้ริมฝีปากดูดเม้มเม็ดทับทิมสีชมพูด้วยใบหน้าหื่นกระหาย"อ้าส์~ ยะ...อย่า"หญิงสาวไม่เคยถูกกระทำแบบนี้มาก่อน มันให้ความรู้สึกที่เสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก แต่อีกใจก็ยังรู้สึกเขิน ใบหน้าแดงก่ำค่อย ๆ หลับตาลง มือเล็กจับท้ายทอยของเขาเอาไว้สอดเข้าไปกำเส้นผมก่อนจะค่อย ๆ ร้องครางออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า"อื้อ เสียว... อ๊ะ~"เสียงดูดเม็ดทับทิมยังคงดังขึ้นไม่ขาดสาย และยิ่งหญิงสาวร้องครางเสียงดังมากเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็ยิ่งดูดแรงมากขึ้นเท่านั้น แถมยังระรัวลิ้นใส่จนคนตัวเล็กร่างกายเกร็งสั่นสะท้าน สลับไปมาทั้งสองข้างก่อนจะลากไล่ริมฝีปากไปตามตามเนินอก"อ้า~""ไม่ไหวแล้ว เอาตรงนี้นี่แหละ"ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบจับสะโ
ในตอนนี้ใบพัดนอนซมอยู่บนเตียงนอนในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวหายใจอย่างเหนื่อยหอบ เหมือนไปออกรบมาทั้งวันทั้งคืน สภาพของเธอในตอนนี้ไม่ต่างจากซอมบี้ เหมือนร่างไร้วิญญาณนอนหายใจรวยรินรอความตาย ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเป็นคนเอาดุขนาดนี้ ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ประมาณ 3 ชั่วโมง เขาพาเธอไปมีเซ็กซ์ด้วยกันทั่วห้อง ได้พักเพียงแค่แป๊บเดียวก็โดนอีกเรื่อยๆ ไม่คิดจะสงสารคนที่พึ่งมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกเลย"เธอทำดีมากสาวน้อย เดี๋ยวฉันจะให้ทิปเพิ่ม"ชายหนุ่มเดินมานั่งลงข้างเตียง บนตัวมีผ้าขนหนู 1 ผืนพันโดยรอบ ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว ใช้นิ้วเรียวเชยปลายคางของเธอขึ้นมาจ้องมอง ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์"หิวไหม""ค่ะ"หญิงสาวเอ่ยออกไปเสียงสั่น มือเล็กกำแน่นด้วยความเคียดแค้นชายหนุ่มเป็นอย่างมาก เขาทำกับเธอขนาดนี้เงินเพียงแค่ล้านเดียวยังน้อยไปด้วยซ้ำ คอยดูเถอะถ้ามีโอกาสเธอจะเอาคืนให้สาสมเลย"หึ... เธอจะมาแค้นอะไรฉันล่ะ ยอมเองนิ""หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ""งั้นเหรอ... เดี๋ยวให้ที่ร้านอาหารเอากับข้าวมาส่งให้ นอนพักผ่อนไปก่อนแล้วกัน ฉันจะออกไปอยู่ข้างนอกสักพักจะกลับมา"เขายื่นมือไปจับศีรษะหญิงสาวเอาไว้ ลูบไล้ไ
และในที่สุดเขาก็ต้องยอมโอนเงินไปให้เธอ 5,000 บาทตามที่ร้องขอ ใบหน้าสวยในตอนนี้ยิ้มออกมาได้บ้าง ถึงแม้ว่าจะเสียความบริสุทธิ์ไปแต่ได้เงินมาเป็นล้านก็ถือว่าคุ้มอยู่ ส่วนเรื่องศักดิ์ศรีวางมันทิ้งลงก่อนแล้วกัน ท้ายที่สุดชีวิตก็ต้องดำเนินด้วยเงินไม่ใช่ศักดิ์ศรีอะไรทั้งนั้น"จะให้หนูทำอะไรให้อีกไหมคะ""ไม่เอาเว้ย นั่งอยู่เฉย ๆ เลยไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ปล้นเงินเก่งชิบหายผู้หญิงอะไร"ชายหนุ่มทำหน้าเซ็ง ๆ ก่อนจะโอบรอบเอวเธอเข้ามานั่งชิดใกล้ หยิบรีโมทเปิด netflix ดูหนังในระหว่างที่ไม่รู้จะทำอะไร อีกอย่างเธอเพิ่งจะกินข้าวอิ่ม จับปล้ำตอนนี้เดี๋ยวจะช็อกตายเอา"กอดเอวหนูคิดเงินนะคะ""จะให้ฉันกอดดี ๆ หรือจะให้ขึ้นเตียงแล้วก็กระแทกแรง ๆ จนเช้าดี"และเมื่อถูกชายหนุ่มขู่แบบนั้นหญิงสาวก็เงียบเสียงลงทันที และนั่นทำให้นายใหญ่แห่ง Pandorica ยิ้มออกมาได้บ้าง ไม่มีอะไรจะไปต่อรองยัยนี่ได้นอกจากลากขึ้นเตียงอย่างเดียว คงเป็นวิธีลงโทษที่เธอน่าจะกลัวที่สุดแล้ว"ทำไมถึงมาทำงานที่นี่ได้""หนูเหรอคะ... ช่วงนี้ว่างค่ะก็เลยมาหาอะไรทำ รุ่นพี่แนะนำมาอีกทีหนึ่งบอกว่าเงินดี"เธอเอ่ยออกไปตามความเป็นจริง แต่ที่ไม่บอกชายหนุ่ม
และเมื่อหญิงสาวได้นาฬิการาคาแสนแพงมาครอบครองก็ยิ้มแก้มปริอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก ถือว่าเขาใช้ร่างกายของเธอในระหว่างที่อยู่บนเรือนี้ เพราะฉะนั้นแลกกับขอราคาแพงก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว"คืนนี้ฉันจะเอาเธอตายคาเตียงเลย""ยอมก็ได้ค่ะ เพราะคิดว่านาฬิกาเรือนนี้น่าจะคุ้มแล้ว""หึ..."เขาโอบรอบเอวหญิงสาวเข้ามาชิดใกล้ จากนั้นก็พาเธอขึ้นลิฟท์เพื่อกลับห้องพัก แต่ทว่าหญิงสาวไม่ยอมที่จะกลับไปง่าย ๆ ชี้นิ้วไปยังร้านแบรนด์เนมดังเสื้อช้อปปิ้งต่ออีก และวันนี้เธอจะกอบโกยให้มากที่สุด และถ้าเกิดถึงชายฝั่งเมื่อไหร่ เธอจะชิ่งหนีเขาทันที ฉลาดสมกับเป็นสายลับที่จับตัวยาก ช่วยไม่ได้เขาทำเธอก่อนเองนะ"อะไรอีก""อยากได้สร้อยเพชรสักเส้นหนึ่งค่ะ แล้วก็แหวนด้วย""จะซื้อก็ได้นะ แต่คงไม่คิดว่าหลังจากถึงท่าเรือฉันจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ปล้นเงินฉันไปขนาดนี้เธอคงได้เป็นทาสระบายความใคร่ให้ฉันไปจนตาย"และดูเหมือนว่าหญิงสาวจะไม่สนใจในคำขู่ เพราะคนอย่างใบพัดผู้ซึ่งเอาตัวรอดได้เป็นอย่างดีมาตลอด ไม่มีทางที่จะมาตกม้าตายกับผู้ชายเพียงคนเดียว เธอล้วงความลับจากพวกมาเฟียมาตลอด พ่อค้ายาเธอก็ทำมาแล้ว แค่เจ้าพ่อเรือสำราญเธอไม่กลัวหรอก"ถ้าจะใ
ตลอดหนึ่งอาทิตย์หญิงสาวตัวติดอยู่กับชายหนุ่มไม่ได้ห่างกันเลย เขาไม่ยอมที่จะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ จะกินข้าวหรือจะทำอะไรก็ตามแต่ จะพาเธอไปด้วยตลอดไปทุกที่ แม้กระทั่งลำเลียงอาวุธลงจากเรือ ชายหนุ่มก็ยังพาเธอเคียงข้างไปด้วยไม่ให้ห่าง ประเด็นหลักคือ กลัวว่าหญิงสาวจะแอบหนีไปจากเขามากกว่า ขี้เกียจตามหาด้วย และรายนั้นก็ใจแข็งเสียเหลือเกินหน้าหงิกงอตลอดเมื่ออยู่กับเขา"ทำไมต้องพาหนูมาด้วยคะ""เดี๋ยวเธอหนีฉันทำไง"หญิงสาวใบหน้างอง้ำใส่ชายหนุ่มที่จ้องมองเธอด้วยสายตาดุ ท่าเรือที่นี่อยู่ไม่ห่างสนามบินมากเท่าไหร่ และในระหว่างที่เขากำลังทำงานอยู่ เธอหอบทุกอย่างแอบหนีออกไปจะแย่เอาได้"หนูจะหนีไปได้ยังไงคะ ที่นี่ประเทศอะไรก็ไม่รู้ โอ๊ยยยย ร้อน!""ไปอยู่ในรถรอ""ค่ะ"ใบหน้าสวยดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดเจน เดินกลับไปขึ้นรถเพื่อรอให้เขาทำงานจนเสร็จ ไม่นานเขาก็เซ็นเอกสารบางอย่าง จากนั้นก็กลับไปขึ้นรถเพื่อเดินทางไปยังท่าเรือเพื่อกลับขึ้นไปยังเรือสำราญของตัวเอง"บ่นอะไรนักหนายัยเด็กคนนี้ มาทำงานกับผัวมันจะตายเหรอไง""มันร้อนค่ะ อีกอย่างหนูไม่เห็นว่าจะช่วยอะไรได้ แล้วจะให้มาทำก็ไม่รู้ แล้วอย่ามาแทนตัวเองว่าผัวน
หลังจากที่หญิงสาวได้ของที่ต้องการเสร็จเรียบร้อย เธอก็ถือถุงไว้ในมือ จากนั้นก็เดินกลับมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงโซฟา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอย่างหุบไม่อยู่ ขยับตัวนั่งลงเคียงข้างเขาก่อนจะอวดสิ่งที่เธอซื้อมาเมื่อสักครู่"ได้มาแล้วค่ะ สร้อยคอ สร้อยข้อมือ ตุ้มหู""เธอกำลังจะเป็นตู้ทองเคลื่อนที่นะ""หนูก็ไม่ได้ใส่ซะหน่อย เดี๋ยวลงจากท่าเรือก็จะเอาไปขะ... เอ่อ หมายถึงว่าใส่สลับกันน่ะค่ะ แหะ ๆ"หญิงสาวรีบเอามือปิดปากตัวเองเอาไว้ เพราะเกือบจะเผลอหลุดปากว่าจะเอาไปขายหลังจากที่ลงจากเรือสำราญ ในตอนนี้กำลังคิดแผนในการหนีเอาตัวรอดจากผู้ชายคนนี้ ที่ท่าเรือเป็นถิ่นของเขา และการที่จะหนีออกไปได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เธอจำเป็นจะต้องทำให้อย่างแนบเนียนที่สุด"เสร็จแล้วใช่ไหมจะได้กลับ อีก 2 ชั่วโมงเรือก็จะออกแล้ว""ไปสิคะ"หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นใช้มือข้างที่ว่างกอดแขนชายหนุ่มเอาไว้ จากนั้นก็พากันเดินออกจากร้านเพื่อไปขึ้นรถตู้คันหรูที่จอดอยู่หน้าร้าน ทั้งสองคนเดินทางกลับมายังเรือสำราญ จากนั้นก็กลับขึ้นไปยังห้องพักชั้นบนเพื่อพักผ่อนให้หายเหนื่อย"มานอนได้แล้ว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก วันนี้ทำงานเหนื่อยอยากนอนพัก""ก็ดีค่ะ
หญิงสาวขับรถออกมาจากท่าเรือด้วยความเร่งรีบ ใช้ความเร็วในการขับถึง 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หนีออกมาให้ไกลที่สุด เพื่อที่ชายหนุ่มจะได้ไม่ตามเจอ และเป็นที่แน่นอนแล้วว่าหญิงสาวสามารถรอดพ้นจากมาเฟียจอมหื่นกามได้สักที"ในที่สุดฉันก็ออกมาได้แล้ว เย้!"หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะรีบขับรถตรงกลับไปที่บ้านของตัวเอง ซึ่งใช้เวลานานหลายชั่วโมงเลยทีเดียว เนื่องจากว่าท่าเรือของชายหนุ่มอยู่ไกลพอสมควร จึงทำให้เธอต้องขับรถมาหลายสิบกิโลเมตรเพื่อมาทำงานยังเรือสำราญแห่งนี้ และหลังจากนี้เธอคงไม่รับงานพวกนี้อีก เพราะตอนนี้มีเงินมากพอที่จะตั้งตัวได้แล้ว"สงสัยต้องเอาของมีค่าไปขายก่อน ส่วนเงินในบัญชี 1 ล้านจะต้องไปไถ่บ้านออก ถ้าเกิดว่าเราเอาของมีค่าที่มีไปขายทั้งหมดรวม ๆ ก็น่าจะได้ 20 กว่าล้านบาท โห! เยอะมากเลยนะ ผู้ชายคนนั้นก็สายเปย์อยู่ไม่น้อยนะเนี่ย"ใบพัดกำลังคำนวณว่าจะมีเงินเท่าไหร่ในการไปตั้งตัว และอาจจะต้องหนีออกไปอยู่ที่อื่น เพราะถ้าเกิดว่ากลับไปอยู่ที่บ้านอาจจะถูกตามตัวได้ เนื่องจากว่านายใหญ่แห่ง Pandorica เป็นคนเดียวที่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ อีกอย่างปล้นเงินเขามาขนาดนั้นไม่มีทางที่ชายหนุ่มจะยอ
สามวันต่อมา...ใบพัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้เตรียมตัวเดินทางไปที่คฤหาสน์สุดหรู ซึ่งเธอจะเข้าไปในฐานะสาวใช้คนใหม่ และคิดว่าอาจจะต้องปลอมตัวเข้าไป เพื่อไม่ให้ทุกคนจดจำใบหน้าของเธอได้"ฉันจะปลอมตัวแบบไหนดีเนี่ย"เธอนิ่งเงียบไปอย่างใช้ความคิด ก่อนจะยิ้มออกมา และหยิบอุปกรณ์ในการปลอมตัวที่เตรียมไว้ตลอด เพราะเธอเป็นสายลับจำเป็นจะต้องได้ใช้ เริ่มจากเอาไฝสีดำมาติดตรงมุมปาก ทำการแต่งหน้าเพื่อเปลี่ยนใบหน้าของตัวเอง รวบผมให้เรียบร้อยจากนั้นก็เอาวิกผมมาสวมใส่เป็นทรงผมลอนมีหน้าม้า เพื่อปิดบังใบหน้าให้มิดชิดขึ้น"แค่นี้ก็จำไม่ได้แล้วมั้ง"หญิงสาวจ้องมองตัวเองในกระจกก่อนจะยิ้มออกมาอย่างภูมิใจในตัวเอง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรับงานไปฆ่าใครเลย นี่คงเป็นรายแรก และเป็นรายเดียวที่เธอจะทำ เอาจริงยังไม่รู้เลยว่าตัวเองจะใจถึงทำร้ายชีวิตคน ๆ หนึ่งหรือเปล่า แต่เธออยากได้เงินสักก้อนหนึ่งเพื่อไปตั้งตัวใหม่ อีกอย่างช่วงนี้งานหายาก งานสายลับก็ไม่ได้มีตลอด เธอจึงจำเป็นจะต้องรับงานนี้อย่าหลีกเลี่ยงไม่ได้"ได้เวลาแล้ว ลุย!"หญิงสาวยิ้มให้ตัวเองในกระจกก่อนจะหยิบกระเป๋ามาสะพายไว้ข้างหลัง จากนั้นก็เดินออกจากห้องนอน เตรีย
2 ปีผ่านไป...ใบพัดในชุดคลุมท้องกำลังยืนเฝ้าลูกชายที่อายุอานามได้ประมาณหนึ่งขวบกับอีกหลายเดือนแล้ว และในท้องของเธอในตอนนี้มีลูกอีกหนึ่งคน ซึ่งอายุครรภ์เพิ่งได้ประมาณสามเดือน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคตเธอจะต้องมีทายาทให้เขาถึง 5 คนตามที่ชายหนุ่มร้องขอไว้หรือเปล่า บอกเลยนะว่าการตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องเล็ก มีทั้งอาการแพ้ท้อง ไหนจะคลอดแบบธรรมชาติที่ทรมานอย่างถึงที่สุดอีก แค่คนแรกเธอก็รู้สึกเข็ดหลาบแล้ว แต่ทำยังไงได้เจอสามีอ้อนทีเดียวก็ใจอ่อนซะแล้ว"มิวนิคเดินมาหาแม่ครับ ตรงนั้นไปไม่ได้นะลูก"หญิงสาวตะโกนเรียกลูกชายที่ตอนนี้กำลังเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ ซึ่งถ้าไม่ตักเตือนก็จะชอบใช้มือเด็ดดอกไม้ทิ้งไปตามทาง เธออุตส่าห์ทะนุถนอมดูแลอย่างดีเพื่อคงความสวยงาม แต่เจอไอ้ตัวแสบเด็ดทิ้งอย่างไม่ใยดี อยากจะถือไม้เรียวมาตีก้นให้หายแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเด็กที่ว่าก็คือลูกชายของตัวเอง"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้แสบ""ฮ่า ๆ สนุก"เด็กน้อยหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ยิ่งคนเป็นแม่ทำหน้าดุใส่ แทนที่จะเกรงกลัวกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน เธอเองก็ไม่รู้ว่าไปพลาดตรงไหน ลูกชายถึงไม่คิดเกรงกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว"นี่แม่กำลังดุ
เธอนอนดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาลอีกสักหนึ่งวัน คุณหมอก็อนุญาตให้กลับบ้านได้ นายใหญ่แห่ง Pandorica ประคองคนรักพาเข้าไปในวัดใกล้บ้าน ไปหาหลวงตาที่กุฏิ ทำบุญบ้างหลังจากที่ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมามากมาย จากนั้นก็พากันไปให้อาหารปลา สภาพจิตใจของเธอในตอนนี้ดีขึ้นเยอะมาก ใบหน้าเริ่มดูสดใสขึ้น แตกต่างจากก่อนหน้านี้ที่มีแต่ความเครียด และกังวล"โอเคไหมเนี่ย ดูทำหน้าเข้าสิยิ้มหน่อย"และเมื่อถูกชายคนรักแซวแบบนั้นหญิงสาวก็ยิ้มออกมาเพื่อให้เขาสบายใจขึ้น หวังว่าหลังจากนี้จะไม่มีเรื่องราวเลวร้ายอะไรอีก เธอเองก็ทำเรื่องไว้มามากมายเหมือนกัน และถ้าศัตรูทุกคนมารุมเธอเพียงคนเดียว ป่านนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีสภาพเป็นแบบไหน แค่นายใหญ่แห่ง Canavan เพียงคนเดียวเธอก็จะเอาตัวไม่รอดแล้ว"แค่คิดว่าตัวเองโชคดีจังที่รอดมาได้ หลายเหตุการณ์แล้วนะคะเกือบเอาตัวไม่รอดแหนะ""หลังจากนี้พี่จะปกป้องหนูเอง ขอโทษนะที่ผ่านมาพี่อาจจะยังปกป้องหนูได้ไม่พอ หลังจากนี้พี่จะดูแลหนูให้ดีกว่านี้"เขากุมมือหญิงคนรักก่อนจะยิ้มออกมาเพื่อให้เธอมั่นใจในตัวของเขา ซึ่งเธอรู้ดีว่าชายหนุ่มทำได้อย่างที่พูดแน่นอน หลังจากนี้หญิงสาวคงเลิกที่จะบู๊เกินกว่าเหตุ เ
หลังจากที่คุณหมอ แล้วพยาบาลช่วยกันตรวจเช็คสภาพร่างกายเบื้องต้นของหญิงสาว ซึ่งดูแล้วไม่ค่อยมีอะไรน่าเป็นห่วง เธอหลับไปนานพอสมควรตื่นมาแป๊บ ๆ ก็นอนไปอีก แต่ว่าครั้งนี้น่าจะดีขึ้นมากแล้วคุณหมอจึงเข้ามาเช็คอาการอีกครั้งหนึ่ง"คนไข้จำอะไรได้บ้างไหมครับ เกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้"ใบพัดกะพริบตาปริบ จ้องมองไปยังเรือนร่างของตัวเองซึ่งมีรอยขีดข่วนตามตัวพอสมควร เท่าที่เธอจำได้คือก่อนหน้านั้นถูกพวกชายฉกรรจ์จับตัวไป และในระหว่างที่เดินทางก็เกิดการต่อสู้ เธอกับคนขับรถยื้อแย่งพวงมาลัยกันอยู่ไปมาสักพักใหญ่แล้วพอเธอยิงปืนใส่ขาของคนขับรถ ก็รีบทำการเปิดกระจก และพยายามกระโดดออกมาจากรถ หลังจากนั้นก็กลิ้งตกไปยังข้างทาง รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกระแทกใส่ศีรษะ จากนั้นเธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย"พอจำได้ค่ะ ฉันหลับไปนานเลยเหรอคะ""สองวันเต็ม ๆ เลยครับ อาจจะเพราะว่าตัวยารักษาด้วยที่ทำให้คนไข้ง่วงซึม อยากให้หมอติดต่อญาติให้ไหมครับ ทางเราไม่มีข้อมูลอะไรเลยก็เลยไม่รู้ว่าจะตามหาให้ยังไง""ญาติเหรอคะ"หญิงสาวนิ่งเงียบไปด้วยความเบลอหนัก สติสัมปชัญญะยังมาไม่ครบ 100เปอร์เซ็นต์ อาจจะต้องใช้เวลาสักพักถึงจะปกติ แต่ทว่าตอนนี้คว
รถตู้เคลื่อนที่มาจอดข้างทาง จากนั้นทุกคนที่อยู่บนรถก็รีบวิ่งลงมาก่อนจะมองไปยังเบื้องล่างที่มีเหวลึกอยู่ ใบหน้าของนายใหญ่แห่ง Pandorica ดูตื่นกลัวเป็นอย่างมาก สีหน้าซีดเผือดเพราะรถตู้คันที่ร่วงตกลงไปคือคันเดียวกับที่คนรักของเขานั่งอยู่"ใบพัด! ไม่จริง ใบพัด"เขากำมือแน่นตัวสั่นไปหมด ลูกน้องของเขาถึงกับทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะโรเจอร์ที่รู้สึกสงสารนายใหญ่จับใจ ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้ ทั้งที่ทุกคนกำลังจะมีความสุขกันแล้วแท้ ๆ"เดี๋ยวผมจะโทรศัพท์แจ้งไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจ ให้มาช่วยกันตามหานายหญิงนะครับ"และนี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้เห็นน้ำตาของนายใหญ่แห่ง Pandorica ครอบครัวของเขารวมถึงลูกในท้องของใบพัด ในตอนนี้ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้าง ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับจ้องมองไปยังเหวข้างล่าง และออกคำสั่งให้ลูกน้องหาทางลงไปยังเบื้องล่าง เพราะบางทีอาจจะมีความหวังว่าเธอจะรอดชีวิตอยู่"หาวิธีลงไปข้างล่าง ไปช่วยเมียฉันมาให้ได้""ได้ครับนายใหญ่"ทุกคนเริ่มกระจัดกระจายกันหาทางลงไปยังเบื้องล่าง เขาถึงกับช็อคจนทำอะไรไม่ถูก ความหวังที่เธอจะรอดชีวิตบัดนี้แทบจะเป็นศูนย์แล้ว แต่เขาก็ยังภาวนาให้เธอมีชีวิต
รถอีกคันเคลื่อนที่มาจอดรับนายใหญ่แห่ง Pandorica ที่หน้าโรงพยาบาล จากนั้นก็ขับรถตามรถตู้คันนั้นไปติด ๆ ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวลเป็นอย่างมาก เนื่องจากว่าภรรยากำลังตั้งครรภ์อยู่ และถ้าเกิดว่าพวกมันทำอันตรายคนรักของเขา ซึ่งอาจจะกระทบต่อเด็กในท้องได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะฆ่าล้างโคตรไปเลย คอยดูเถอะใครก็ตามที่มันทำร้ายผู้หญิงของเขา จะลงโทษให้สาสมเลย"รีบตามมันไปสิเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก""ไม่ต้องห่วงหรอกครับนายใหญ่ รถตู้คันที่มันขับไปมี GPS ติดตามอยู่ ผมตามถูกอยู่แล้ว""ดีมากที่รอบคอบ ไม่เสียอะไรที่เป็นมือขวาของฉัน ทำยังไงก็ได้ตามหาใบพัดให้เจอ ส่วนไอ้มาร์ซาฉันจะเล่นงานมันให้สาสมเลย"ในตอนนี้รถตู้คันหรูที่มีใบพัดนั่งอยู่ เธอพยายามนิ่งเงียบเพราะว่าถูกชายฉกรรจ์ยืนเฝ้ามองอยู่ มือของมันถือปืนจ้องมองมายังเธอด้วยใบหน้าหื่นกาม เลียริมฝีปากก่อนจะค่อย ๆ ขยับเข้ามาใกล้"อีนี่มันสวยว่ะ""ไม่ได้นายใหญ่สั่งให้จับมันไปหา ถ้าเกิดนายใหญ่รู้ว่ามึงไปยุ่งกับผู้หญิงที่นายใหญ่สั่งให้จับมา เดี๋ยวมึงจะโดนยิงกบาล ไม่มีชีวิตอยู่""โธ่เว้ย ก็ได้"มันยอมแพ้หันกลับไปนั่งตรงที่เดิม ใบพัดมองสำรวจไปโดยรอบดูว่าสามารถเอาตัวรอดจากเหต
หนุ่ม ๆ ทั้งสองคนหันขวับมามองใบหน้าของใบพัดด้วยความมึนงง ทำไมเธอถึงพูดเหมือนกับว่ามีหลักฐานที่จะจัดการไอ้มาร์ซาได้ล่ะ"หมายความว่ายังไง ก็ตอนที่หนูเข้าไปล้วงความลับจากมันไม่ได้อะไรไม่ใช่เหรอ""ใช่ค่ะ ตอนที่หนูเข้าไปล้วงความลับไม่ได้อะไรเลย แต่ว่า..."หญิงสาวนี้เงียบไปสักพักก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องรับแขก โดยที่ผู้ชายทั้งสองคนกำลังมึนงง และสงสัยในเวลาเดียวกัน"อะไรของเค้าเนี่ย""แกใจเย็น ๆ ก่อน ฉันว่าเมียแกจะต้องมีอะไรเด็ด ๆ แน่ แต่ที่กูตกใจคือเมียมึงเป็นสายลับเนี่ยแหละ ไปเจอมาได้ยังไงวะเนี่ย""เรื่องมันยาวเอาไว้ว่างค่อยเล่าแล้วกัน ถ้างั้นเดี๋ยวเรารอแป๊บนึงแล้วกัน อาจจะไปเอาอะไรบางอย่าง"ใบพัดที่เดินกลับเข้ามายังห้องนอนของตัวเอง เปิดกระเป๋าเดินทางหยิบของบางอย่างออกมา จากนั้นก็รีบเดินลงมาที่เดิม และเมื่อขยับตัวนั่งลงเคียงข้างชายคนรัก ก็วางของบางอย่างลงให้ทันที"ตอนที่หนูได้รับภารกิจให้ไปล้วงความลับจากคุณมาร์ซา บอกเลยว่าทางนั้นรอบคอบมาก หนูทำอะไรไม่ได้เลย ซึ่งครั้งนั้นภารกิจล้มเหลวไม่สามารถเอาความลับอะไรออกมาได้เลย แต่ก่อนที่หนูจะออกมาหนูเห็นบางอย่างก็เลยหยิบออกมาด้วย"เธอยื่น flash
หลายวันต่อมา...ใบพัดนั่งอยู่ตรงหน้าของคฤหาสน์ กำลังลูบกระดองของเต่าอัลดราบร้าอยู่ ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าคนที่หมายจะเอาชีวิตเธอคือใคร นายใหญ่แห่ง Pandorica ก็ไม่ยอมที่จะให้เธอออกจากคฤหาสน์ รู้สึกเลยว่าตอนนี้เบื่อมาก ไม่มีอะไรทำ เพราะโดยปกติหญิงสาวจะทำงานอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเสี่ยงแค่ไหนเธอก็ไม่เคยบ่น เพราะต้องมาอุ้มท้อง แล้วก็อยู่เฉย ๆ แทบไม่ได้ทำอะไร จึงรู้สึกว่ามันไม่เป็นตัวของตัวเองเลย"หนูออกมานานแล้วค่ะ กลับเข้าไปพักผ่อนได้แล้วมั้ง โรเจอร์บอกให้พี่เลี้ยงพาตานุกลับไปส่งที่เดิม""หนูเพิ่งนั่งเล่นกับตานุยังไม่นานเลยนะคะ ทำไมถึงให้หนูกลับไปพักผ่อนอีกแล้วล่ะ"หญิงสาวมองตามเจ้าเต่าตานุไปด้วยสายตาละห้อย เพื่อนเพียงคนเดียวที่อยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ให้เธอมาเล่นด้วยบ่อย ๆ ชอบบังคับให้ไปนอนพักผ่อน ทั้งที่เธออยากออกมานั่งเล่นแบบนี้มากกว่า"แต่หนูมานั่งแบบนี้อากาศมันร้อน คราวหลังถ้าอยากเล่นก็ไปเล่นที่บ้านของตานุโน้น""ก็ได้ค่ะ"เขาเดินมายืนอยู่ตรงหน้าของหญิงสาว จากนั้นก็ยื่นมือไปกุมมือคนรักเอาไว้ จากนั้นก็พากันเดินกลับเข้าไปยังคฤหาสน์ ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่ของเธอ นายใหญ่ส่งกลับไปอยู่ท
หลังจากที่นั่งอยู่ตรงนั้นสักพักใหญ่ ชายหนุ่มก็เตรียมพาหญิงสาวเดินทางกลับไปที่คฤหาสน์ เพราะคิดว่าเธอน่าจะมีอะไรอยากจะคุยด้วย โดยเฉพาะผู้ชายที่ชื่อมาร์ซา มันต้องมีอะไรบางอย่างแน่นอน"กูว่าจะกลับก่อนนะ ใบพัดอยากพักผ่อนแล้วเอาไว้นัดกันทีหลัง""OK เอาไว้ค่อยนัดเจอกัน เดินทางปลอดภัยนะคะน้องใบพัดเอาไว้เจอกันนะ""สวัสดีค่ะพี่ ๆ เอาไว้เจอกันนะคะ"หญิงสาวยกมือไหว้ผู้ใหญ่อีกสามคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความนอบน้อม ตั้งแต่ที่ทำงานเป็นสายลับเธอยังไม่เคยถูกส่งมาให้ล้วงความลับของบรรดามาเฟียที่เป็นเพื่อนของคุณไมลส์เลย อาจจะเพราะว่าพวกเขาทำธุรกิจที่ไม่ได้มีความสุ่มเสี่ยง เธอจึงถูกส่งไปล้วงข้อมูลเฉพาะมาเฟียที่ทำธุรกิจสีดำเท่านั้น"ไปกันเถอะค่ะ""ค่ะ"ทั้งสองคนเดินออกไปจากงาน และไปขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าทางเข้า เมื่อขึ้นมาครบทุกคนแล้วคนขับรถก็เคลื่อนที่ออกไปจากบริเวณภายในงานทันทีนายใหญ่แห่ง Pandorica หันมามองหญิงสาวด้วยใบหน้าจริงจัง เขากำลังพยายามคาดคั้นที่จะเอาคำตอบจากเธอ เพื่อที่จะได้หาทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนนี้"หนูกับไอ้มาร์ซา นายใหญ่แห่ง Canavan รู้จักกันได้ยังไง""คุณไมลส์รู้จักคุณมาร์ซาด้วยเหรอคะ"
ไอรดานั่งอยู่ร่วมโต๊ะกับบรรดานายใหญ่ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนของชายคนรัก ซึ่งทุกคนอัธยาศัยดีมาก คอยไถ่ถามตลอดเพราะกลัวว่าเธอจะรู้สึกเหงา ตามจริงเธอก็ไม่ได้อยากจะออกมาสักเท่าไหร่ เนื่องจากว่ามาเฟียที่อยู่ในนี้บางคนเธอเคยไปล้วงความลับมาก่อน เกรงว่าพวกเขาจะจดจำใบหน้าได้ก็เท่านั้น"เป็นอะไรหรือเปล่า หรือว่าหิวข้าวอยากกินอะไรไหมเดี๋ยวไปตักให้""ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูไปตักเองก็ได้""ให้ไปส่งไหม""นั่งคุยกับเพื่อนเถอะค่ะเดี๋ยวหนูไปเอง"หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นและเดินไปหาอะไรกิน ปกติถ้าเป็นอาหารหลักพนักงานจะมาเสิร์ฟไว้ให้ที่โต๊ะ แต่ถ้าเป็นเครื่องดื่มแล้วก็ของหวานอย่างอื่นจะให้เดินไปตักเองได้ไมลส์เห็นแบบนั้นก็หันไปหาโรเจอร์เพื่อให้ลูกน้องคนสนิทตามนายหญิงไป ในงานนี้มีแต่มาเฟียมากหน้าหลายตา เขาไม่ค่อยไว้วางใจใครทั้งนั้น อย่างน้อยการที่ใบพัดจะเดินไปไหนมาไหนควรจะมีคนติดตามคอยดูแล"โรเจอร์ตามนายหญิงไป""ได้ครับ"เขาโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินตามนายหญิงไปด้วยความรวดเร็ว ซึ่งใบพัดเองก็รู้ว่าลูกน้องคนสนิทของนายใหญ่เดินตามมา เขามีความรอบคอบอยู่เสมอ และไม่เคยปล่อยให้เธอไปไหนคนเดียว หล