บทที่ 8 รอวันเอาคืน

ในตอนนี้ใบพัดนอนซมอยู่บนเตียงนอนในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวหายใจอย่างเหนื่อยหอบ เหมือนไปออกรบมาทั้งวันทั้งคืน สภาพของเธอในตอนนี้ไม่ต่างจากซอมบี้ เหมือนร่างไร้วิญญาณนอนหายใจรวยรินรอความตาย ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเป็นคนเอาดุขนาดนี้ ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ประมาณ 3 ชั่วโมง เขาพาเธอไปมีเซ็กซ์ด้วยกันทั่วห้อง ได้พักเพียงแค่แป๊บเดียวก็โดนอีกเรื่อยๆ ไม่คิดจะสงสารคนที่พึ่งมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกเลย

"เธอทำดีมากสาวน้อย เดี๋ยวฉันจะให้ทิปเพิ่ม"

ชายหนุ่มเดินมานั่งลงข้างเตียง บนตัวมีผ้าขนหนู 1 ผืนพันโดยรอบ ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว ใช้นิ้วเรียวเชยปลายคางของเธอขึ้นมาจ้องมอง ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

"หิวไหม"

"ค่ะ"

หญิงสาวเอ่ยออกไปเสียงสั่น มือเล็กกำแน่นด้วยความเคียดแค้นชายหนุ่มเป็นอย่างมาก เขาทำกับเธอขนาดนี้เงินเพียงแค่ล้านเดียวยังน้อยไปด้วยซ้ำ คอยดูเถอะถ้ามีโอกาสเธอจะเอาคืนให้สาสมเลย

"หึ... เธอจะมาแค้นอะไรฉันล่ะ ยอมเองนิ"

"หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ"

"งั้นเหรอ... เดี๋ยวให้ที่ร้านอาหารเอากับข้าวมาส่งให้ นอนพักผ่อนไปก่อนแล้วกัน ฉันจะออกไปอยู่ข้างนอกสักพักจะกลับมา"

เขายื่นมือไปจับศีรษะหญิงสาวเอาไว้ ลูบไล้ไปมาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะโน้มริมฝีปากเข้าไปจูบหน้าผาก จากนั้นก็ผละออก และเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เมื่อชายหนุ่มปิดประตูใส่กลอนเรียบร้อย หญิงสาวก็ขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะปาหมอนใส่ประตูเสียงดังลั่น

"กรี๊ดดดดดดดด หนูจะเอาคืนคุณคอยดูเลย"

นายใหญ่แห่ง Pandorica ที่ตอนนี้ยังไม่ไปไหนยังคงยืนอยู่หน้าประตู ได้ยินเสียงปาหมอนใส่ประตูหน้าห้องก็ยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย คนอย่างเขาถ้าลองได้ติดใจเด็กคนไหน ไม่มีทางปล่อยไปเด็ดขาด และตอนนี้เขาติดใจยัยเด็กคนนี้ เพราะฉะนั้นเธอต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

ชายหนุ่มเดินลงลิฟต์ไปชั้นล่าง เข้าไปในบาร์ และสั่งให้โรเจอร์บอกเชฟให้ทำของอร่อยชุดใหญ่ไปให้ผู้หญิงของเขาที่อยู่ในห้องพักโซน VIP ชั้นบนสุด

"นายใหญ่... แล้ว..."

"นอนอยู่ สั่งให้เชฟทำกับข้าวไปให้ใบพัดกินหน่อย เสร็จแล้วบอกฉันจะขึ้นไป"

"ได้ครับนายใหญ่"

โรเจอร์โค้งตัวเล็กน้อยจากนั้นก็เดินเข้าไปในร้านอาหาร สั่งให้เชฟทำเมนูสุดพรีเมี่ยมให้พนักงานไปส่งที่ห้อง VIP ชั้นบนสุด ซึ่งเป็นห้องของนายใหญ่แห่ง Pandorica หลังจากนั้นก็เดินกลับมาหาเจ้านายอยู่ที่บาร์ เขากำลังดื่มไวน์อยู่ตรงโซฟาตัวโปรด ใบหน้ายิ้มแก้มปริดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

"ดูนายใหญ่อารมณ์ดีนะครับ มีเรื่องอะไรดี ๆ หรือเปล่า"

"นายไปสืบประวัติของใบพัดมาให้ฉัน ขอแบบละเอียดเลยนะ"

"ดูท่าทางนายจะสนใจคุณใบพัดมากเลยนะครับ แต่ปกติถ้าเจ้านายแค่อยากมีอะไรด้วย น่าจะจบแค่คืนเดียวนะครับ ทำไมคนนี้ถึง..."

โรเจอร์เอะใจไม่น้อยที่เจ้านายดูจะให้ความสนใจผู้หญิงคนนี้เป็นพิเศษ ถึงให้เขาไปหาข้อมูลประวัติส่วนตัวต่าง ๆ ซึ่งโดยปกติเจ้านายจะจ่ายเงินแล้วก็เลิกยุ่งเกี่ยวกัน คนเป็นลูกน้องก็เลยมีความสงสัย

"มันไม่จบแค่คืนเดียวแน่นอน เพราะว่าฉันถูกใจผู้หญิงคนนี้มาก จัดการตามที่สั่งด้วย"

"ได้เลยครับนายใหญ่ ถ้าได้เรื่องยังไงผมจะให้ทางนักสืบส่งข้อมูลทุกอย่างจะถูกส่งเข้าไปในเมลของนายใหญ่"

"ทำดีมากเดี๋ยวฉันจะให้รางวัล"

เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย จากนั้นก็ยกแก้วไวน์เครื่องดื่มจนหมด จ้องมองบรรยากาศโดยรอบก่อนจะหลับตาลง เพราะเขาค่อนข้างที่จะใช้แรงไปพอสมควร และที่เอาตัวเองออกมาไม่ยอมอยู่ในห้องกับหญิงสาว เกรงว่าตัวเองจะมีอารมณ์ และจะจับหญิงสาวกระแทกอีก ถึงตอนนั้นสภาพของเธออาจไม่ต่างจากซอมบี้เป็นแน่ เผลอ ๆ อาจจะช็อคหมดสติไปเดี๋ยวเขาจะได้กลายเป็นฆาตกรอีก อาจจะนั่งอยู่ตรงนี้สักชั่วโมงนึงแล้วค่อยกลับไปหา เพราะคิดว่าหญิงสาวน่าจะพักผ่อนเพียงพอแล้ว

หลังจากที่ลูกน้องคนสนิทมาแจ้งบอกว่าตอนนี้เชฟไปทำอาหารไปส่งที่ห้อง VIP เรียบร้อยแล้ว เขาจึงปลีกตัวออกจากบาร์กลับขึ้นไปยังห้องนอนตามเดิม แล้วเมื่อเข้ามาถึงก็เจอหญิงสาวกำลังนั่งมองอาหารตรงหน้าด้วยความสงสัย ดูท่าทางจะหิวมากแต่ว่าไม่กล้ากิน

"นั่งพิจารณาอาหารทำไมไม่ทราบ กลัวฉันวางยาหรือไง แต่ถ้าเป็นยาปลุกเซ็กซ์ไม่แน่ เพราะเธอดูเหมือนคนไม่ค่อยจะมีแรงเท่าไหร่ ถ้าเกิดได้ตัวช่วยอาจจะลีลาดีขึ้นก็ได้"

"ก็ไม่แน่นี่คะ คุณอาจจะวางยาหนูก็ได้"

"แล้วฉันจะทำเพื่ออะไร"

เขาเดินเข้ามานั่งลงเคียงข้างหญิงสาวตรงโซฟา สะกิดให้เธอกินข้าวตรงหน้า ร่างกายดูเหนื่อยล้าต้องการพลังงานสูง เขาจึงให้ลูกน้องสั่งอาหารที่มีประโยชน์เป็นพิเศษ

"คุณไม่กินเหรอคะ"

"ถ้าเธอจะมีน้ำใจบ้างก็ป้อนฉันสิ"

"มือก็มีทำไมไม่กินเองคะ"

หญิงสาวใช้ส้อมตักกับข้าวตรงน่ากินอย่างเอร็ดอร่อย เหลือบสายตามองชายหนุ่มไม่วายที่จะแขวะด้วยคำพูดคำจา และท่าทางอันหน้าหมั่นไส้

"เธอนี่มันไม่น่ารักเลยนะ ถ้าอ้อนเก่งกว่านี้น่าจะได้มากกว่าล้านหนึ่ง"

ชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะแกะขวดน้ำแล้วยกขึ้นดื่ม และเมื่อใบพัดได้ยินแบบนั้นก็หยุดชะงักไป ในชีวิตศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้หรอก และเงินจำนวนที่มากพอ ทำให้เธอยอมที่จะขายศักดิ์ศรีของตัวเอง

"อ่ะ"

จู่ๆ หญิงสาวก็เอาส้อมจิ้มอาหารตรงหน้าใส่ปากชายหนุ่ม ไมลส์อ้าปากงับอย่างเต็มคำจ้องมองใบหน้าของคนตัวเล็กไม่มีหยุด ก็อาจจะรู้สึกตกใจนิดหน่อยที่อยู่ ๆ เธอก็เปลี่ยนไป แต่ก็ถือว่าเป็นไปในทางที่ดีขึ้น อย่างน้อยก็ไม่พยศเหมือนกันหน้านี้

"อร่อยไหมคะ"

"เชฟบนเรือสำราญทำอาหารอร่อยอยู่แล้ว เธอชอบหรือเปล่าล่ะ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็บอก เดี๋ยวจะให้โรเจอร์ไปสั่งให้"

"แค่นี้ก็อิ่มแล้วค่ะ อ้าปากสิคะเดี๋ยวหนูจะป้อนคุณจนอิ่มเลย"

นายใหญ่แห่ง Pandorica เริ่มรู้สึกระแวงผู้หญิงข้างกายเสียแล้ว ไม่รู้ว่าผีอะไรสิงอยู่ ๆ ก็มาทำดีกับเขาเสียอย่างนั้น ทั้งสองคนนั่งกินข้าวด้วยกันจนอิ่ม และในที่สุดคำตอบที่เขาต้องการก็เปิดเผย

"อิ่มหรือยังคะ"

"อิ่มแล้ว เธอล่ะอิ่มหรือเปล่า"

"อิ่มมากเลย แล้วคุณช่วยโอนเงินค่าที่หนูป้อนข้าวมาด้วยนะคะ หนูคิดไม่แพงค่ะ 5,000 บาทจ่ายมาเลย"

"ห๊ะ...! แค่ป้อนข้าวเนี่ยนะ ฉันต้องจ่ายเธอ 5,000 บาทเลยเหรอ"

"แน่นอนสิคะ 1 ล้านบาทที่คุณให้มาเป็นค่าความบริสุทธิ์แล้วก็ค่าที่คุณนอนกับหนู แต่ไม่ได้รวมถึงการเอาอกเอาใจ หรือแม้กระทั่งการป้อนข้าว อ่อ ถ้าพาหนูออกไปเดินควงต่อหน้าคนอื่น ก็ต้องจ่ายเงินด้วยนะคะ"

ชายหนุ่มอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ใครจะคิดว่ายัยคนนี้มันจะอยากได้เงินได้ขนาดนั้น อาจจะเป็นเพราะคำพูดของเขาที่บอกว่าเรียกมาได้เลย จึงทำให้ยัยคนนี้ไม่รู้สึกเกรงอกเกรงใจ แถมยังคิดทุกเม็ดโคตรหน้าเงินเลยให้ตายสิ

"มากเกินไปหรือเปล่า"

"ไม่นะคะ ก็คุณเป็นคนบอกเองนี่ว่าเรียกเงินมาได้เลย เพราะฉะนั้นหลังจากนี้ ถ้าคุณทำอะไรนอกเหนือจากการมีอะไรกันบนเตียง คุณต้องจ่ายเงินหนูทุกบาททุกสตางค์ห้ามขาด"

"แม่เจ้า...! เกิดมาพึ่งเคยพบเคยเห็น"