Share
บทที่ 61 แผนใหม่ในเงามืด
Related chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 62 ฝ่ามรสุมสู่แสงสว่าง
เช้าวันรุ่งขึ้น ท้องฟ้าดูมืดครึ้มเหมือนกับสถานการณ์ที่ซาเอบะและหลินหลินต้องเผชิญ หลินหลินลืมตาตื่นขึ้นมาบนโซฟา สายลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้เธอรู้สึกหนาว เธอหันไปมองซาเอบะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเหมือนเมื่อคืน เขายังคงตั้งใจตรวจสอบแผนที่และเบาะแสต่างๆ อย่างละเอียดรอบคอบ“นอนไม่หลับเหรอคะ?” หลินหลินถามขณะลุกขึ้นบิดขี้เกียจซาเอบะเงยหน้าขึ้นและยิ้มเล็กน้อย “ฉันเคยชินกับการทำงานแบบนี้แล้ว ไม่ต้องห่วง”หลินหลินพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง แม้ว่าจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับการที่ต้องเดินเท้าเป็นระยะทางไกล แต่เธอก็พร้อมที่จะเดินหน้าต่อทั้งสองคนรวบรวมอุปกรณ์ที่จำเป็นเล็กน้อยเพื่อให้การเดินทางไม่ลำบากมากนัก หลังจากนั้นซาเอบะและหลินหลินก็ออกจากสำนักงานนักสืบอย่างระมัดระวัง โดยไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่ท้องถนนในเมืองตอนเช้าค่อนข้างเงียบ มีเพียงเสียงเครื่องยนต์จากรถที่แล่นผ่านไปบางครั้ง ซาเอบะพาหลินหลินเดินไปตามตรอกซอยเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีคนผ่าน เพื่อหลบเลี่ยงการสังเกตของพวกศัตรูที่อาจจะตามมา“คุณคิดว่าเราจะไปถึงบ้านของคนที่คุณบอกได้ไหมคะ?” หลินหลินถามขณะเดินตามซ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 63 รอยแผลของความไว้ใจ
เมื่อออกจากหมู่บ้านมาได้ไม่นาน ซาเอบะและหลินหลินก็ยังคงเดินทางต่อด้วยความเร่งรีบ เส้นทางขรุขระที่พวกเขาต้องผ่านเป็นถนนแคบๆ แถบชานเมืองซึ่งมุ่งหน้าไปยังที่ซ่อนของอดีตสมาชิกกลุ่มโทโมะที่พวกเขาตั้งใจจะไปพบ ซาเอบะบอกว่าชายคนนี้เคยมีข้อมูลลับของโทโมะ ซึ่งอาจช่วยให้พวกเขาหาทางหยุดยั้งการตามล่าได้“เราจะถึงบ้านเขาในอีกไม่กี่ชั่วโมง” ซาเอบะพูด ขณะมองแผนที่ด้วยแสงไฟจากโทรศัพท์มือถือ หลินหลินพยักหน้า แม้จะรู้สึกเหนื่อยล้า แต่ความหวังที่จะได้รับความช่วยเหลือจากคนที่รู้เบื้องลึกของกลุ่มโทโมะนั้นทำให้เธอมีแรงก้าวเดินต่อ“คุณแน่ใจใช่ไหมคะว่าเขาจะยอมช่วยเรา?” หลินหลินถามเสียงเบา ขณะที่พวกเขาเดินผ่านถนนเล็กๆ ที่เงียบสงัด ต้นไม้สองข้างทางขยับไหวไปตามแรงลมเย็นในยามค่ำ“ไม่แน่ใจหรอก” ซาเอบะตอบตรงไปตรงมา “แต่เขาเป็นหนึ่งในคนที่เคยถูกโทโมะหักหลัง ถ้าเราโชคดี เขาอาจจะอยากแก้แค้นเหมือนกัน”หลินหลินถอนหายใจเบาๆ เธอรู้ดีว่าสถานการณ์ตอนนี้เปราะบางมาก ไม่มีใครที่พวกเขาไว้ใจได้เต็มที่ ทุกคนต่างมีความเสี่ยงและเป้าหมายของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้ว่านี่เป็นหนทางเดียวที่พวกเขามีอยู่ในตอนนี้สองคนเดินทางด้วยคว
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 64 การตัดสินใจของคนที่เคยเจ็บปวด
ในขณะที่ซาเอบะและหลินหลินนั่งรออย่างใจจดใจจ่อ ชายคนนั้นเปิดแฟ้มเอกสารเก่าๆ บนโต๊ะแล้วเริ่มคัดเลือกบางสิ่งออกมา เอกสารเหล่านั้นมีคราบเหลืองจากความเก่า และบางแผ่นยังมีรอยน้ำที่ทำให้ข้อความเลอะเลือน แต่ที่สำคัญคือข้อมูลเกี่ยวกับโทโมะและกลุ่มของเขา“นี่คือข้อมูลที่ฉันรวบรวมได้ตอนที่ยังทำงานกับพวกมัน” ชายคนนั้นพูดพลางส่งแฟ้มเอกสารให้ซาเอบะ เขามองไปที่ชายคนนั้นด้วยความประหลาดใจ ขณะที่เปิดแฟ้มและพิจารณาข้อมูลต่างๆ ที่อยู่ในนั้นข้อมูลในแฟ้มเอกสารเผยให้เห็นเบื้องหลังการเคลื่อนไหวของกลุ่มโทโมะ ซึ่งมีเครือข่ายกว้างขวางกว่าที่พวกเขาคิด โทโมะไม่ใช่แค่คนที่พวกเขาเห็นอยู่เบื้องหน้า เขามีกลุ่มสนับสนุนและลูกน้องที่ทำงานเงียบๆ อยู่เบื้องหลังเป็นจำนวนมาก ข้อมูลเหล่านี้ทำให้พวกเขาเห็นแผนการใหญ่ที่ซ่อนอยู่“แล้วทำไมคุณถึงช่วยเราครับ?” หลินหลินถามอย่างสงสัยชายคนนั้นหันมามองหลินหลินด้วยสายตาหนักอึ้ง “ฉันเคยเป็นหนึ่งในพวกมัน และฉันก็เคยเชื่อในสิ่งที่พวกมันทำ จนกระทั่งโทโมะหักหลังฉัน…” เขาหยุดพูดชั่วขณะเหมือนจะรำลึกถึงอดีตที่เจ็บปวด “ตอนนั้นมันสัญญาว่าจะช่วยปกป้องครอบครัวของฉัน แลกกับการที่ฉันจะให้ข้อมูลเกี
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 65 แผนการเสี่ยงอันตราย
ซาเอบะและหลินหลินเดินต่อไปท่ามกลางความมืดที่เงียบงัน ถนนแถบชานเมืองดูร้างไร้ผู้คน ยิ่งเข้าใกล้คลังอาวุธลับของโทโมะมากขึ้น ความรู้สึกกดดันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นตาม สองคนยังคงเดินไปอย่างระวัง เพราะรู้ดีว่าทุกย่างก้าวคือความเสี่ยง “นายคิดว่าข้างในจะมีอะไรอยู่บ้าง?” หลินหลินถามเบาๆ สายตาของเธอกวาดมองรอบๆ อย่างระแวดระวัง “คงมีพวกคนของโทโมะเฝ้าอยู่ แต่ไม่รู้จำนวนเท่าไหร่” ซาเอบะตอบด้วยเสียงเรียบๆ “แล้วก็ข้อมูลที่เราต้องการ ถ้าเราสามารถทำลายมันได้ เราจะตัดเส้นทางของโทโมะไปได้เยอะ” “แต่พวกเรามีกันแค่สองคน…” หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงกังวล ซาเอบะหยุดเดินและหันมามองหลินหลิน เขายิ้มบางๆ “ไม่ต้องห่วง เราจะผ่านมันไปได้เหมือนที่เคยทำมา” หลินหลินยิ้มตอบ แม้จะรู้สึกกลัวแต่เธอก็เชื่อมั่นในซาเอบะ การที่เขาอยู่เคียงข้างทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยแม้ว่าสถานการณ์จะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม เมื่อทั้งสองเดินมาถึงจุดที่ชายคนนั้นบอก พวกเขาก็พบกับอาคารร้างที่ดูเหมือนไม่มีใครอยู่ แต่ซาเอบะรู้ดีว่านี่คือกับดัก ข้างในต้องมีพวกของโทโมะซ่อนตัวอยู่ เขากับหลินหลินหาที่หลบในมุมมืดเพื่อสังเกตการณ์ก่อนเข้าไป “เราต้องระวัง อย่าพรวดพราด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 66 เส้นทางที่ไม่หวนกลับ
แสงจันทร์ส่องผ่านเมฆบางเบา ทำให้คืนที่มืดมิดดูไม่มืดมนเท่าไรนัก ซาเอบะและหลินหลินยังคงวิ่งต่อไปบนเส้นทางที่ทอดยาวผ่านป่า พวกเขารู้ดีว่าเวลาของพวกเขามีน้อย เพราะเสียงสัญญาณเตือนจากคลังอาวุธของโทโมะได้ดังก้องไปทั่ว และไม่ช้าก็เร็วพวกของโทโมะจะตามมาถึง “เราต้องหาทางออกไปจากที่นี่โดยเร็ว” ซาเอบะพูดขณะหันมามองหลินหลินที่วิ่งอยู่ข้างๆ เขา หลินหลินพยักหน้าแม้จะหอบเหนื่อย ทั้งสองรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถหยุดพักได้ในตอนนี้ ขณะที่วิ่ง หลินหลินก็เหลือบมองไปที่แฟลชไดร์ฟที่อยู่ในกระเป๋าของเธอ ภายในนั้นมีข้อมูลสำคัญที่อาจช่วยพวกเขาได้ในการโค่นโทโมะ แต่ยังไม่มีเวลาให้พวกเขาตรวจสอบหรือวางแผนใดๆ “ซาเอบะ เราจะไปทางไหนต่อ?” หลินหลินถามอย่างกังวล “ที่ปลอดภัยที่สุดตอนนี้คือที่สำนักงานของฉัน” ซาเอบะตอบ “แต่เส้นทางไปยังตัวเมืองยังอีกไกล และเราต้องผ่านพื้นที่ที่อาจมีคนของโทโมะซุ่มอยู่” หลินหลินถอนหายใจเบาๆ “ถ้าต้องกลับไปเผชิญหน้ากับพวกมันอีก ฉันไม่มั่นใจว่าจะไหว…” ซาเอบะหยุดวิ่งและหันมามองหลินหลิน เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน “เธอทำได้ดีมาก หลินหลิน ตอนนี้เราก็ต้องก้าวต่อไป เรามาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับ” “แต
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 67 สัญญาณอันตราย
เมื่อซาเอบะและหลินหลินเข้าใกล้สำนักงานนักสืบที่ตั้งอยู่ในย่านเงียบสงบของตัวเมือง บรรยากาศรอบข้างเริ่มเปลี่ยนไปจากการเผชิญอันตรายกลางป่ามาเป็นความเงียบที่เย็นเยือก ไม่มีเสียงเครื่องยนต์ ไม่มีความเคลื่อนไหวของผู้คนในบริเวณนั้น ทั้งสองคนเริ่มรู้สึกถึงความกดดันที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความสงบงันนี้“รู้สึกว่ามันเงียบเกินไปไหม?” หลินหลินถามพลางเหลือบมองไปรอบๆ หวาดระแวงถึงอันตรายที่อาจซ่อนอยู่ซาเอบะยืนนิ่งครู่หนึ่ง ใช้สายตาสอดส่องทั่วบริเวณก่อนตอบ “ใช่ มันเงียบเกินไป… แต่เราไม่มีทางเลือก เราต้องไปต่อ”ทั้งสองค่อยๆ ย่องไปยังสำนักงานของซาเอบะที่ตั้งอยู่ในมุมของถนนเล็กๆ แสงไฟนีออนสีเหลืองจากร้านค้าในละแวกนั้นยังคงส่องสว่าง แต่ไม่มีร่องรอยของผู้คน ซาเอบะหยุดที่มุมตึกก่อนจะหันไปมองหลินหลิน “รออยู่ตรงนี้ก่อน ฉันจะไปดูว่าในสำนักงานปลอดภัยหรือไม่”“นายแน่ใจนะ?” หลินหลินถามด้วยความกังวล“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเสี่ยงโดยไม่จำเป็น” ซาเอบะตอบก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปใกล้ประตูสำนักงาน นักสืบหนุ่มใช้ทักษะที่เขาฝึกฝนมาหลายปีในการตรวจสอบสภาพแวดล้อมรอบตัว ไม่มีร่องรอยที่บ่งบอกว่ามีใครแปลกปลอมเข้ามาในสำนักงาน เขาหันกลับไปพยั
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 68 ทางหนีที่ไร้ทางเลือก
ซาเอบะและหลินหลินพุ่งตัวขึ้นไปบนบันไดเหล็กแคบ ๆ ที่ทอดตัวสู่หลังคาตึกอย่างรวดเร็ว เสียงฝีเท้าของคนไล่ล่าดังก้องอยู่เบื้องล่าง ในใจของทั้งคู่ไม่มีเวลาสำหรับความกลัวหรือลังเลใด ๆ พวกเขารู้ดีว่าหากพลาดเพียงเสี้ยววินาที ชีวิตของพวกเขาอาจจะจบลงได้ในที่แห่งนี้“ขึ้นไปเร็ว!” ซาเอบะหันมามองหลินหลินที่กำลังปีนตามหลังเขาอย่างไม่ลดละ เขาดึงมือเธอขึ้นมาเมื่อถึงจุดที่บันไดจบลงบนหลังคา ด้านบนเป็นพื้นที่แคบ ๆ ที่เต็มไปด้วยท่อเหล็กและถังน้ำลมเย็นจากความสูงปะทะใบหน้าของทั้งสองคน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆดำหนาทึบ สถานการณ์เหมือนทุกอย่างกำลังจะระเบิดออกมาในไม่ช้า“เราจะไปทางไหนต่อ?” หลินหลินถามเสียงหอบ“ไม่มีเวลาให้คิดมากแล้ว เราต้องหาทางหนีออกไปให้ได้ก่อนที่พวกมันจะตามขึ้นมา” ซาเอบะตอบ เขากวาดสายตามองหาทางลงจากตึกนี้อย่างรวดเร็วเสียงฝีเท้าและคำสั่งตะโกนดังก้องขึ้นมาจากบันได เสียงปืนดังสนั่นจากด้านล่าง เหล่ามือปืนของโทโมะเริ่มกราดยิงขึ้นมาเพื่อบีบให้ทั้งสองคนจนมุม ซาเอบะพาหลินหลินหมอบลงหลังถังน้ำเพื่อหลบกระสุนที่บินว่อนไปทั่ว“ซาเอบะ!” หลินหลินเรียกเสียงสั่นเล็กน้อย“ใจเย็น ๆ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเป็นอะไรแน่
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 69 แสงแห่งความหวัง
ซาเอบะและหลินหลินพยายามเร่งฝีเท้าลงบันไดหนีไฟอย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะเหนื่อยล้าแค่ไหนก็ตาม เสียงฝีเท้าของคนไล่ล่าดังไม่ไกลจากพวกเขา แต่ทุกก้าวที่ทั้งคู่ก้าวลงไปก็หมายถึงการเข้าใกล้ทางรอดมากขึ้นหลินหลินพยายามรวบรวมสติ มือเธอกำราวบันไดแน่น ขณะที่ซาเอบะคอยระวังข้างหลังตลอดเวลา เมื่อถึงชั้นล่างสุด เขาผลักประตูเหล็กที่เปิดออกไปสู่ตรอกมืด ๆ ซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอับของความชื้น“ออกมาได้แล้ว!” ซาเอบะเร่ง พร้อมกับจับมือหลินหลินออกไปจากบันไดหนีไฟ ข้างนอกเป็นตรอกแคบ ๆ ที่ถูกล้อมด้วยตึกสูง พวกเขาพยายามหาทางมุดออกไปจากตรอกนี้ให้ได้เร็วที่สุดแสงไฟจากหน้าต่างด้านบนส่องสลัว ๆ พอให้มองเห็นทางเดิน แต่ก็มีความเงียบสงัดที่แฝงด้วยความอันตราย“เราจะไปที่ไหนต่อ?” หลินหลินถาม ขณะที่วิ่งตามซาเอบะไป พยายามหาทางหลบซ่อนซาเอบะคิดอย่างรวดเร็วก่อนจะตัดสินใจ “เราไปที่พักของเธอเถอะ มันน่าจะปลอดภัยกว่าที่อื่น ถ้าเราอยู่ในที่ที่คนรู้จักเรา อาจจะช่วยให้เราหลีกเลี่ยงการถูกจับได้”หลินหลินหยุดคิดชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้น “ฉันมีที่ซ่อนตัวที่ค่อนข้างปลอดภัย ซึ่งไม่น่าจะมีใครรู้จัก นั่นคือห้องที่แม่ของฉันให้เช่าอยู่ในแถบชานเมือง”
Latest chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 80 หนีสุดชีวิต
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 79 ความหวังในความมืด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 77 การตัดสินใจครั้งสำคัญ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 76 การหลบหนีที่ไม่รอด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 75 เผชิญหน้ากับความจริง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 74 วางแผนหลบหนี
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 73 ความช่วยเหลือที่คาดไม่ถึง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 72 แผนใหม่ในยามวิกฤติ
