Share

บทที่ 62 ฝ่ามรสุมสู่แสงสว่าง

เช้าวันรุ่งขึ้น ท้องฟ้าดูมืดครึ้มเหมือนกับสถานการณ์ที่ซาเอบะและหลินหลินต้องเผชิญ หลินหลินลืมตาตื่นขึ้นมาบนโซฟา สายลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้เธอรู้สึกหนาว เธอหันไปมองซาเอบะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเหมือนเมื่อคืน เขายังคงตั้งใจตรวจสอบแผนที่และเบาะแสต่างๆ อย่างละเอียดรอบคอบ

“นอนไม่หลับเหรอคะ?” หลินหลินถามขณะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ

ซาเอบะเงยหน้าขึ้นและยิ้มเล็กน้อย “ฉันเคยชินกับการทำงานแบบนี้แล้ว ไม่ต้องห่วง”

หลินหลินพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง แม้ว่าจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับการที่ต้องเดินเท้าเป็นระยะทางไกล แต่เธอก็พร้อมที่จะเดินหน้าต่อ

ทั้งสองคนรวบรวมอุปกรณ์ที่จำเป็นเล็กน้อยเพื่อให้การเดินทางไม่ลำบากมากนัก หลังจากนั้นซาเอบะและหลินหลินก็ออกจากสำนักงานนักสืบอย่างระมัดระวัง โดยไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่

ท้องถนนในเมืองตอนเช้าค่อนข้างเงียบ มีเพียงเสียงเครื่องยนต์จากรถที่แล่นผ่านไปบางครั้ง ซาเอบะพาหลินหลินเดินไปตามตรอกซอยเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีคนผ่าน เพื่อหลบเลี่ยงการสังเกตของพวกศัตรูที่อาจจะตามมา

“คุณคิดว่าเราจะไปถึงบ้านของคนที่คุณบอกได้ไหมคะ?” หลินหลินถามขณะเดินตามซ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status