LOGINShare
ซ้อนแผนแม่เลี้ยง
Last Updated:
2025-03-02 16:18:15
Related chapters
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป จัดการบิดาผู้โง่งม
หลี่เยี่ยนหรานรีบไปที่เรือนไผ่ทันที นางยังไม่ทันเปิดประตูก็ได้ยินเสียงครวญครางออกมาจากด้านใน"อ๊า อ๊า อ๊า อาเขยท่านแรงอีกเจ้าค่ะ เหม่ยหลิงจะถึงอีกแล้ว ท่านเอาเก่งเช่นนี้เชียว ท่านอายุห้าสิบแน่หรือเจ้าคะ แรงๆ เจ้าค่ะ ใหญ่โตเพียงนี้ข้าจะยอมให้ท่านขี่ทุกคืนเลย""อ่าห์ ร่องเจ้าตอดแน่นเชียวเหม่ยหลิง ติดใจดุ้นข้าหรือถึงอยากถูกขี่ทุกคืน""เจ้าค่ะ แต่ท่านอาเขยข้ากลัวอาหญิงของข้านางจะ อ๊ายยย ข้าสุขสมอีกแล้ว กระแทกอีกเจ้าค่ะท่านอาเขย อูยเสียวไปทั้งตัวเลย"ทั้งหมดที่อยู่หน้าเรือนถึงกับกลืนน้ำลาย นี่มันอาเขยกับหลานเมียอีกทั้งยังส่งเสียงลามกออกมาจนดัง หลี่เยี่ยหรานมองหน้าเผยซ่างกวนสายตาแทบจะฆ่าเขาได้แต่ตอนนี้ต้องจัดการนางแพศยาข้างในก่อน หลี่เยี่ยหรานกระแทกประตูเปิดออกทันที ทั้งคู่ที่กำลังสอดใส่กันอย่างถึงอกถึงใจ เผยปินผงะทันทีที่เห็นหลี่เยี่ยหรานเขารีบคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างของเขาและหลี่เหม่ยหลิง คนด้านนอกไม่กล้าเข้ามาฟังจากเสียงครวญครางของพวกเขาคงอยู่ในสภาพไม่น่ามองเท่าไหร่หลี่เยี่ยหรานปรี่เข้าไปกระชากแขนหลานสาว จากนั้นก็เงื้อมือจะตบนางแต่ถูกเผยปินสะบัดมือนางออกแล้วรั้งหลี่เหม่ยหลิงมากอดอย่างปกป้อ
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ล่อหลอกคนของศัตรู
ทางด้านเผยซ่างกวนที่ตอนนี้ นอนพักเอาแรงเรียบร้อยแล้วก็เตรียมเดินทางไปยังตลาดค้าม้าทันที เขานัดเจอกับหยางเช่อและองค์ชายรองที่เมืองผิงอัน ใช้เวลาเดินทางประมาณสิบวัน จากผิงอันไปเหลียงซานที่เปิดตลาดม้าอีกครึ่งเดือนรถม้าของเขาวิ่งไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน แวะหาของกินแวะเที่ยวเล่นไปตามเรื่องตามราว มีคนสะกดรอยตามเขาตั้งแต่เมืองหลวงแล้ว ดูท่านองค์ชายใหญ่คงจะจับตาดูเขาจริงๆหึๆ ..โจวพ่านเป็นท่านตาของเขา ส่วนมารดาของเขาโจวลิ่วผิงเป็นสนมก็จริงแต่ยังไม่ถึงขั้นเฟย แต่บุตรชายกับทะเยอทะยานอยากได้ตำแหน่งรัชทายาทเจ้าคู่คววรหรือ เผยซ่างกวนเอ่ยเรียกคนด้านนอก"อาฝู คืนนี้พักที่นี่ก็แล้วกัน พรุ่งนี้ไปลี่เป่ยข้าอยากเห็นธรรมชาติทางเหนือสักหน่อย""ขอรับนายท่าน"สองนายบ่าวแต่ตัวเป็นคนเดินทางธรรมดาๆ อาฝูแวะพักที่โรงเตี้ยมข้างทาง โรงเตี้ยมไม่ใหญ่มาก แต่เดินเข้ามาแล้วมีกลิ่นอายความตายคละคลุ้ง เผยซ่างกวนยิ้มมุมปากดูท่าคงเป็นของคนในยุทธภพ เป็นพวกทำผิดศิลธรรมจี้ปล้นคนเดินทางสินะ ตะวันตกดินแล้ว สองคนนายบ่าวเข้าห้องนอน น้ำและอาหารที่ยกมาทั้งคู่ไม่แต่แม้แต่น้อยกลางดึกเผยซ่างกวนที่กำลังนอนหลับอยู่มีอาฝูนอนที่เก้าอี้ตัวยา
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป นี่คือบุตรชายของแม่ทัพเผยหรือ
เมืองเป่าซานหลิวเย่วฉางเดินทางมาได้สองเดือนแล้ว ตอนนี้นางอยู่เมืองเป่าซาน เพราะนางตั้งครรภ์ทำให้การเดินทางช้ากว่าปกติ ทั้งสองเข้าพักที่โรงเตี้ยวเรียบร้อย ซู่ซู่ไปขอน้ำอุ่นมาจากเสี่ยวเอ้อ ทั้งสองนายบ่าวพักโรงเตี้ยมที่ไม่หรูหรามากนัก เพราะเหลือเงินไม่มากแล้วตอนนี้มีเงินติดตัวเหลือเพียงสามร้อยตำลึงเท่านั้น หลิวเย่วฉางเขียนจดหมายส่งเสิ่นชิงเวยว่านางมาถึงเป่าซานเรียบร้อยแล้ว อีกไม่กี่วันจะไปที่ตำบลหยาง หลิวเย่วฉางหาจดหมายที่เสิ่นชิงเวยส่งมาฉบับล่าสุดนางหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ซู่ซู่ยกน้ำร้อนเข้ามาให้นางล้างหน้าและแช่เท้า หลิวเย่วฉางเอ่ยถามสาวใช้ของตน"ซู่ซู่ จดหมายอีกฉบับเล่าเจ้าเก็ไว้ที่ใด มิใช่พี่บอกให้เก็บใส่กล่องให้หมดหรอกหรือ""จดหมายหรือเจ้าคะ คุณหนูข้าเก็บมาหมดแล้วเจ้าค่ะ""อืม..งั้นกระดาษเปล่าน่ะเห็นไหมแผ่นขนาดฝ่ามือน่ะ""อ้อ..ข้ารวมไว้ที่ตำราสตรีที่ใต้เท้าหยางบังคับให้ท่านคัดกับท่องน่ะเจ้าค่ะ กะว่ากลับจากเซ่นไหว้ฮูหยินแล้วจะกลับไปเก็บกวาดเข้าที่อีกที""อะไรนะ!!? ซู่ซู่เจ้าไม่ได้เอามาหรือ""ข้าเห็นว่าเป็นเพียงกระดาษเปล่า บ่าวยังคิดว่าไม่ได้ใช้อะไรจะรวบรวมเอาไว้ทำเชื้อไฟเจ้าค่ะ""เจ้า.
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เสิ่นจ้าวหยวน
กู้หานที่ได้ยินถึงกับตกใจ นี่บุตรชายสหายหรือแล้วน้องสาวบุญธรรมของเขาไปทำอีท่าไหนถึงได้มีบุตรชายกับซ่างกวนกัน เสิ่นชิงเวยได้แต่ยิ้มให้หลิวเย่วฉางก่อนจะพานางไปขึ้นรถม้าคันที่เตรียมไว้ ทั้งหมดเดินทางมาถึงตำบลก็เย็นมากแล้วจึงพักค้างที่จวนเจ้าเมืองหลิวเย่วฉางคารวะกู้เหยียน จากนั้นก็พบกับฉินเซียวเซียวภรรยาของกู้หาน ฉินเซียวเซียวแต่งงานกับกู้หานมาได้สามปีแล้วนางมีบุตรสาวกับบุตรชายให้เขาอย่างละคน ทั้งหมดนั่งกินมื้อค่ำกัน กู้หานที่มองหน้าเสิ่นจ้าวหยวนก็ลอบถอนหายใจ เขาก็ว่าเด็กคนนี้หน้าคล้ายซ่างกวนนักที่แท้ก็บุตรชายเขานี่เอง"นี่เว่ยเว่ย เสี่ยวหยวนเรียนดีนักพี่ว่าจะรับเขาเป็นบุตรบุญธรรมเพื่อปีหน้าจะได้เข้าสอบถงเซิงดีไหม"เสิ่นชิงเวยมองหน้าพี่ชายบุญธรรมก่อนจะถอนหายใจ นางไม่ต้องการให้บุตรชายยุ่งเกี่ยวการเมืองเท่าไหร่ แค่อยากให้เรียนเพราะต้องการให้รู้หนังสือเท่านั้น แต่ดูเหมือนกู้หานอยากเห็นเขามีอนาคตที่ดีส่วนกู้หานอยากดูแลบุตรชายสหายรุ่นน้อง ต่างคนต่างคิดคนละอย่าง กู้หานไม่รู้ว่าเผยซ่างกวนกำลังตามหาเมียคืนเดียวอยู่ กู้หานคิดว่าทั้งคู่แต่งงานแล้วคงเลิกราหย่าขาดจากกัน เขาได้ยินแค่ว่าเสิ่นจ้าวหยวน
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป อีกไม่นานข้าก็มีท่านพ่อแล้ว
เสิ่นชิงผิงที่ถือจานขนมออกมาจากด้านในเอ่ยชมหลานชาย เสียงเด็กน้อยร้องไห้ออกมาจากในบ้าน ซู่ซู่อุ้มเจ้าตัวน้อยกล่อมให้นอน หลิวเย่วฉางเอื้อมไปรับก่อนจะเอาเข้าเต้าแต่หลิวเยี่ยนเฟยกลับไม่ยอมร้องไห้งอแงไม่หยุด เสิ่นชิงเวยเข้าไปหาก่อนจะรับเอามาอุ้มเอง นางแกว่งไปมาสามสี่ทีเด็กน้อยก็หลับไป"เว่ยเว่ย ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วไม่ยอมนอนเลย พี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน""ผายลมไหมเจ้าคะ ท้องอืดหรือเปล่า""ไม่ เพิ่งกินนมอิ่มยังผายลมออกมาเมื่อสักครู่ อีกทั้งเรอออกมาเอิกใหญ่ด้วย""คงไม่สบายตัว ซู่ซู่..ถ้าไงก็เหนื่อยหน่อยนะ เดี๋ยวพี่มาขึ้นเขาสักพักมิได้ไปไกลนัก""เจ้าค่ะพี่เว่ยเว่ย"ซู่ซู่รับหลิวเยี่ยนเฟยที่หลับแล้วมา ส่วนเสิ่นชิงเวยออกไปเตรียมตะกร้าก่อนจะจุงมือบุตรชายขึ้นเขา เสิ่นชิงผิงที่เดิมจะไปด้วยแต่เพราะหลิวเยี่ยนเฟยงอแงนางจึงอยู่ช่วยซู่ซู่สองแม่ลูกเดินขึ้นเขาไปยังดงของต้นเกาลัด แม้ว่าเสิ่นชิงเวยจะสอนเรื่องหาอาหารให้กับชาวบ้านว่าสิ่งใดกินได้ แต่ชาวบ้านมักจะหาบริเวณตีนเขามากกว่า ซึ่งเกาลัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ จึงขึ้นลึกเข้าไปอีกป่าแห่งนี้ไม่มีสัตว์ดุร้าย แต่หมูป่าก็ไม่อาจดูเบา พวกมันเจอมนุษย์ก็พร้
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ข้ายังไม่ตายกล้าหาพ่อใหม่ให้ลูกข้าหรือ
ขาคู่เล็กวิ่งไปทางลงเขา มองเห็นสตรีที่กำลังสะพายตะกร้าเดินออกมาจากป่าอีกด้าน ปากก็ตะโกนเรียกหาบุตรชาย เผยซ่างกวนกำลังจะหันหลังกลับแต่เสียงช่างคุ้นเคยจึงหันกลับมามองดูนางคือสตรีที่เขาไม่เคยลืมว่านางสร้างความอัปยศไว้ให้เขาเช่นไรคุณหนูตกอับตระกูลเสิ่นคนนั้น เสิ่น ชิง เวย นางย่อตัวลงนั่งยองๆ เก็บเศษหญ้าออกจากศีรษะเด็กน้อย เสียงเล็กๆ เรียกนางว่า ท่านแม่ นี่มันหมายความว่าอะไรท่านแม่หรือ เมียคืนเดียวของเขานางมีบุตรชายหรือไม่ต้องบอกก็รู้ว่าลูกใคร ใบหน้าเขียนทุกอย่างชัดเจน หืมหาท่านพ่อให้ลูกข้าหรือแม่ตัวดี ข้ายังไม่ตายสักหน่อยเสิ่นชิงเวยเสิ่นชิงเวยเงยหน้าขึ้นก็เห็นบุรุษคนนั้น เผยซ่างกวน คนที่พรากพรมจรรย์ของนางไปทันทีที่นางลืมตามาอยู่ในโลกเส็งเคร็งนี่ จนให้กำเนิดเด็กน้อยคนนี้ เสิ่นชิงเวยเอ่ยกับบุตรชายทันที"หยวนหยวนเด็กดี พวกเรารีบกลับบ้านเถอะ แม่รู้สึกไม่ค่อยสบาย"เสิ่นชิงเวยจุงมือบุตรชายรีบลงเขา แต่กลับหนีไม่พ้นบุรุษที่นางพยายามหนีจากเขามาหกปี"หาแทบพลิกแผ่นดินกลับไม่เจอ บทไม่หาเจ้าก็มาอยู่ตรงหน้าข้าเสียได้คุณหนูเสิ่น""นายท่านจำคนผิดแล้วกระมังเจ้าคะ เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน รบกวนท่านหลีกท
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ล้วนมีแต่คนหน้าด้าน
เสิ่นจ้าวหยวนที่ตอนนี้ไม่พอใจท่านลุงที่บอกว่าตนเองเป็นท่านพ่อแล้วจึงเดินไปหายกขาป้อมเตะเขาหลายที เผยซ่างกวนมองดูบุตรชายที่กำลังช่วยมารดาของตนอย่างน่าเอ็นดูเขายอมปล่อยเสิ่นชิงเวยแล้วก้มลงอุ้มเสิ่นจ้าวหยวนขึ้นมาหอมแก้กลมๆ นั้น เสิ่นจ้าวหยวนหน้าแดงนอกจากท่านแม่เขาไม่ให้ใครหอมนะ"พ่อไม่ทำอะไรท่านแม่หรอก ว่าแต่เวลาลูกดื้อท่านแม่ลงโทษแบบไหนหรือ""ท่านแม่ไล่ข้าไปนอนกับน้าเล็กขอรับ""อืม ลูกทำร้ายพ่อนับว่าดื้อไหม งั้นคืนนี้ลูกก็ต้องนอนกับน้าเล็กแล้วสิ เดี๋ยวพ่อจะลงโทษท่านแม่ด้วยที่ไม่สอนลูกให้ดี ก้าวร้าวกับบิดาแบบนี้ใช้ไม่ได้""เผยซ่างกวนไสหัวไปเลยนะ เอาลูกข้ามานะ"เสิ่นชิงเวยพยายามแย่งลูกมาจากเขาแต่เผยซ่างกวนไม่ให้ ส่วนหยางเช่อเองก็คาดคั้นซู่ซู่กระทั่งได้ยินเสียงเด็กร้องมาจากในบ้าน เย่วฉางคลอดแล้วหรือเขาปล่อยซู่ซู่ไม่สนใจอีกต่อไป ก่อนจะเดินสาวเท้ายาวๆ เข้าไปในเรือน หลิวเย่วฉางพยายามกล่อมบุตรชายมาทั้งวันแต่ไม่เป็นผล เขานอนแค่ไม่ถึงถ้วยชาก็ตื่นกวนนางมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเสิ่นชิงเวยตามหมอมาแล้วก็ตรวจไม่เจออะไร บุตรชายไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนตั้งแต่คลอดออกมา หยางเช่อที่เข้ามาได้เห็นภาพสตรีตรงหน
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ออกไปให้พ้นพี่สาวข้า
จ้าวเหมิ่นอาศัยความหน้าหนาเดี๋ยวหอมเดี๋ยวจูบเสิ่นชิงผิงจนนางเหนื่อยใจกับความหน้าด้านของเขา จึงนั่งนิ่งเป็นรูปปั้น จ้าวเหมิ่นหัวเราะในลำคอ เล่นบทบาทรูปปั้นหินหรืออยากรู้เหมือนกันว่ารูปปั้นสาวงามนี้จะแข็งเป็นหินได้นานแค่ไหนกัน"ผิงผิงจ๋า ตรงนี้กลางลานบ้านนะ ดูเหมือนเมื่อกี้คนผ่านไปด้วยอยากให้คนอื่นเห็นพี่แสดงความรักกับเจ้าตรงนี้หรือไม่""อย่ามาทำเรื่องเหลวไหลที่บ้านหม่อมฉันนะ""อืม..ประเจิดประเจ้อไม่ดีจริงๆงั้นห้องอยู่ทางไหนบอกพี่สิ""จ้าวเหมิ่น...ท่านอย่ามารุ่มร่ามนะ อื้อๆๆๆ"จาวเหมิ่นจูบนางอีกครั้ง พลันหูก็ได้ยินเสียงไอมาแต่ไกลๆนั่นเป็นเสียงลุงแปดนี่นา ภรรยาของเขาเหลียนซื่อนับว่าเป็นสตรีปากสว่างและขี้นินทานัก เสิ่นชิงผิงจึงจำใจบอกคนหน้าด้านที่กอดนางอยู่"เข้าบ้าน ห้องอยู่ขวามือ"จ้าวเหมิ่นจูบขมับนางก่อนจะลุกขึ้นร่างเล็กบอบบางพาเดินเข้าไปในบ้าน เสิ่นชิงผิงกอดคอเขาแน่นเพราะนางกลัวตก เมื่อมาถึงในห้องจ้าวเหมิ่นวางนางนั่งลงบนเตียง เขายืนด้านหน้าโน้มตัวมาหาแล้วเท้าแขนคร่อมร่างเล็กเอาไว้ เสิ่นชิงผิงหลุบตาลงมองหน้าอกของเขาไม่ยอมสบตาด้วย จ้าวก็หมิ่นนั่งลงข้างก็รั้งนางมากอ
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 5-อย่าทำให้นางเสียใจ
ยามเหมาเผยชิงหลานตื่นมาเพื่อดูอาการของหยางเยี่ยเฟยอีกครั้ง นางใช้หลังมือแตะหน้าผากของเขา ท่านหมอบอกว่าเขาอาจมีไข้กลางคืน เมื่อคืนเขาตื่นมาดื่มน้ำและยาลดไข้จากนั้นก็หลับจนกระทั่งถึงตอนนี้"พี่เยี่ยเฟย..พี่ได้ยินหรือไม่ข้าจะไปเตรียมตัวปัดกวาดสุสานท่านย่า ยามอู่จะเซ่นไหว้ข้าจะไปบอกหูเปียวให้มาดูแลท่านนะเจ้าคะ"หยางเยี่ยเฟยตื่นนานแล้วแต่เขายังไม่ลืมตา เมื่อได้ยินดรุณีน้อยตรงหน้าเอ่ยกับเขา หยางเยี่ยเฟยจึงค่อยลืมตาขึ้นราวกับคนที่เพิ่งตื่นนอนก่อนจะเอ่ยกับนางน้ำเสียงัวเงียเล็กน้อย"หลานเอ๋อร์ เจ้าตื่นเช้ายิ่งนัก เมื่อคืนนี้ลำบากเจ้าแล้ว""มิลำบากเลยเจ้าค่ะ หากไม่ได้ท่านข้างต้องฝังอยู่ที่นี่เสียแล้ว อีกอย่างข้าต้องไปปัดกวาดสุสาน วันนี้จะไหว้ท่านย่าน่ะเจ้าค่ะ""ให้พี่ไปช่วยดีหรือไม่ แค่กๆ""พี่พักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ มีท่านย่ารองกับท่านปู่อยู่ บ่าวไพร่มากมายนักอีกอย่างท่านบาดเจ็บเพราะช่วยเหลือข้าๆจะให้ท่านไปลำบากอีกได้อย่างไร"หยางเยี่ยเฟยมองหน้านางก่อนจะยิ้ม นางงามมากนักงามเหมือนท่านน้าเว่ยเว่ยจริงๆ เขาไม่เป็นอะไรแล้ว เดิมทีเขามีวรยุทธพิษงูนั่นก็ถูกเขาสกัดเอาไว้ก่อนท่านหมอจ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป พี่ไม่เคยโกรธเจ้า
รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยเตรียมข้าวของเรียบร้อยแล้ว เผยปินกับหยุนหลานเองก็ตื่นมาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว วันนี้นอกจากเผยปินยังมีเผยจ้าวหยวน เผยชิงหลาน เผยชิงอี้ที่จะไปเซ่นไหว้สุสานของท่านย่าเผยซ่างกวนแจ้งว่าเขาจะถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เขาจะแวะไปอารามก่อนเพื่อเซ่นไหว้มารดา เสิ่นชิงเวยจัดเตรียมรถม้าสามคัน แฝดคู่เล็กไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากจวนต้องมีคนดูแล ส่วนจ้าวเหลียนซินที่มาหานางแต่เช้าแล้วเพราะได้ยินว่าสามีนางกับจ้านอ๋องกำลังจะถึงเมืองหลวงแล้วข้าวของที่นำไปเพื่อเซ่นไหว้เตรียมเรียบร้อยแล้ว รถม้าจากจวนอ๋องทั้งห้าคันเคลื่อนออกจากจวนปลายยามเซิน กว่าจะถึงอารามก็พลบค่ำพอดี รุ่งขึ้นถึงจะไปปัดกวาดเตรียมเซ่นไหว้ วันนี้หลิวเย่วมาหานางรวมถึงซู่ซู่ อีกไม่นานฝ่าบามจะสละราชบัลลังให้รัชทายาทจ้าวเผยหยวนขึ้นครองราชย์ เสิ่นชิงผิงกำลังจะได้เป็นฮองเฮา นางมีพระโอรสสองพระองค์ พระธิดาหนึ่งองค์ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่สี่สาวใช้นำขนมกับน้ำชามาที่ศาลารับลม หลิวเย่วฉางจิบชาดอกบัวที่เสิ่นชิงเวยเป็นคนคั่วเองอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเอ่ยถึงเรื่องบุตรชายคนโต"พระชายา เยี่ยนเฟยปีนี้สิบหกแล้วยังไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 3 - เผยชิงหลาน
เวลาล่วงเลยไปเก้าปียามนี้เสิ่นชิงเวยมีบุตรกับเผยซ่างกวนห้าคน ส่วนคนโตอย่างเผยจ้าวหยวนที่ยามนี้อายุสิบแปดปีแล้ว เขาได้หมั้นหมายกับกู้ชิงเหลียนอบย่างที่ตั้งใจเอาไว้และกำลังจะไปส่งสินสอดในอีกสามวันข้างหน้าเสิ่นชิงเวยกำลังทำขนมเพื่อให้พ่อสามีกับหยุนหลานไปเคารพสุสานของแม่สามี เผยซ่างกวนเดินทางไปชายแดนตะวันออกกับเสิ่นชิงชิวเพื่อเจรจาเรื่องเกลือสมุทร กว่าจะกลับคงไม่ทันเผยปินและหยุนหลานจึงไปก่อนด้านนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังมา คู่แฝดไม่เหมือนพี่ชายเช่นเผยจ้าวหยวนสักนิด ทั้งซุกซนและเจ้าเล่ห์มากนัก เผยซ่างกวนรู้สึกถึงนิสัยภรรยาของเขาทีเดียว"ชิงอี้...เสด็จแม่ไม่อยู่กำลังทำขนมพวกเราไปนอกจวนกันไหม"เผยชิงหลานท่านหญิงใหญ่เอ่ยชวนน้องชายเผยชิงอี้ ตอนนี้ทั้งคู่อายุสิบสองปีแล้ว ซุกซนยิ่งนักถึงเวลาเรียนก็ไม่เรียนหนังสือ เผยชิงอี้ที่กลัวมารดาก็ส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยกับพี่สาว"พี่หญิง เสด็จแม่จับได้ก็จะถูกคัดกฎบรรพชนอีกหรอก ท่านไม่กลัวหรือ""เพ้ยๆๆ เจ้าพูดอะไรนั่น อัปมงคลจริงๆเลย ใครจะอยากไปเขียนหนังสือกัน ยึกยือๆน่าเบื่อจะตาย ข้าจะไปล่าไก่ฟ้าเจ้าไม่ไปก็ตามใจ"เผยชิงอี้จำต้องตามพี่สาวไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ2-พวกข้าอยากเรียกท่านว่ามารดา
เสิ่นชิงชิวกลับมาก็เตรียมงานแต่งงานทันที วันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา พี่สาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวให้น้องชายไปรับเจ้าสาว ขบวนรับเจ้าสาวใหญ่โตยิ่งนัก เสิ่นชิงชิวในชุดแต่งงานสีแดงปักลวดลายด้วยไหมสีทองที่รีดจากทองแม้จนเป็นเส้นเล็กๆขบวนรับเจ้าสาวนั้นมีหาบขนมและลูกกวาดรวมทั้งเงินตำลึงมากมายยิ่งนัก อาชาสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับชุดเจ้าบ่าวที่เขาสวมใส่ทำให้ดูมีราศีราวกับเทพเซียน เสิ่นชิงเวยส่งน้องชายออกจากจวน นางมานอนที่ในเมืองเพื่อจะได้จัดงานได้ราบรื่น เผยจ้าวหยวนเองก็ตื่นแต่เช้า เขาเห็นน้าชายในชุดเจ้าบ่าวงามสง่าก็นึกถึงตอนที่เสด็จแม่กับเสด็จพ่อแต่งงานกัน เสด็จพ่อทรงรูปงามมากนัก กระทั่งเสิ่นชิงเวยเดินเข้ามาหาเขาจึงได้รู้ตัว"หยวนหยวน..ท่านน้าหล่อเหลาหรือไม่""หล่อเหลารูปงามมากนักขอรับท่านแม่ หากลูกโตขึ้นลูกจะจัดงานแต่งงานกับชิงเหลียนให้ยิ่งใหญ่แบบเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทขอรับ""ดูเจ้าสิ อายุเท่าไหร่กันเอ่ยปากคำก็ชิงเหลียน สองคำก็ชิงเหลียน"เผยจ้าวหยวนยิ้มให้มารดา จากนั้นก็เห็นว่าขบวนรับเจ้าสาวไปไกลแล้ว มารดาเตรียมเรื่องพิธีการ แม่นมที่เสิ่นชิงผิงส่งมาช่วยงานทำให้เสิ่นช
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ-1-เสิ่นชิงชิวกลับมาแล้ว
ผ่านมาสองปีเสิ่นชิงเวยกำลังเดินทางไปยังเมืองหลวง เดิมทีเสิ่นชิงชิวต้องแต่งงานกับองค์หญิงแปดเรียบร้อยแล้ว แต่หลังจากส่งสินสอดเรียบร้อย ใครจะรู้ว่าชายแดนตะวันออกกลับมีปัญหา หลิวต้งจำต้องออกเดินทางไปจัดการ เสิ่นชิงชิวจึตามไปด้วย เขารู้สึกผิดกับจ้าวเหลียนซิน ไม่รู้ว่าการปราบโจรโพกผ้าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ เขาเองก็ไม่อยากให้นางต้องเสียวัยเยาว์ไปเพราะเขา"ซินเอ๋อร์ พี่จะต้องเลือกบ้างเมือง หากเจ้ารอพี่ได้พี่สัญญาจะกลับมาแต่งกับเจ้าให้สมเกียรติ แต่หากเจ้าไม่อยากรอพี่ คนดีพี่จะไม่ตำหนิเจ้าเลย"จ้าวเหลียนซินมองหน้าคนรักก่อนจะร้องไห้ออกมา นางกอดเขาแน่นจ้าวเหลียนซินรู้ดีว่าเขาเองก็ไม่แน่ใจในสถานการณ์ตนเอง ร่างบางผละออกจากอกเขา นางลุกไปยืนข้างเตียงก่อนจะปลดอาภรณ์ตนเองออกจนหมด จากนั้นร่างระหงก็กลับมาหาเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง"ท่านพี่ชิงชิว ข้าอยากเป็นคนของท่าน ชีวิตนี้ทั้งชีวิตไม่ว่ากาลข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะเป็นคนของท่านตลอดไป"เสิ่นชิงชิวรั้งร่างบางมากอด เขาไม่อยากทำลายนาง เขาอยากให้นางไร้มลทินจนถึงวันเข้าหอ แต่คนตัวเล็กไม่ต้องการ นางอยากเป็นผู้หญิงของเขา"ซินเอ๋อร์
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ครอบครัวที่มีความสุข-จบบริบูรณ์
ทั้งคู่นอนกอดกันหลังจากที่สุขสมไปแล้ว นับจากนี้นางก็คือภรรยาของเขาเผยซ่างกวนคนนี้อย่างถูกต้อง เสิ่นชิงเวยร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ กระทั่งน้ำตาเปียกแขนที่หนุนอยู่ เผยซ่างกวนจึงรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้นางรั้งนางมากอด"ร้องไห้ทำไมคนดี""หม่อมฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้ พระองค์ทรงตามหาหม่อมฉัน ทรงยอมรับหม่อมฉันกับลูก ท่านอ๋องหม่อมฉันอาจเป็นภรรยาที่สมบูรณ์ไม่ได้ แต่หม่อมฉันจะเป็นภรรยาที่รักสามีกับลูกยิ่งกว่าชีวิตเพคะ""เท่าที่เจ้าทำอยู่นั้นก็เท่ากับเป็นภรรยาที่ดีของพี่แล้ว จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีแต่รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะนะพระชายาของข้า""เพคะ ขอบพระทัยที่ทรงรักใครหม่อมฉัน เผยซ่างกวนข้ารักท่านทั้งชีวิตจนดินกลบหน้าข้าก็ยังคงรักท่าน""พี่ก็รักเจ้า พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยจะงอแง เว่ยเว่ยท้องนี้แพ้ไหม หรือว่า อุ๊บ อื้อ เดี๋ยวพี่มานะ กระโถนอยู่ที่ไหนกัน อ๊วก"เผยซ่างกวนที่สวมเพียงเสื้อคลุมก็หากระโถนในห้อง เขาพะอืดพะอมอยากอาเจียน ทำไมอยู่ๆถึงรู้สึกเวียนหัวคลื่นไว้ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย คืนแต่งงานกลายเป็นว่าท่านอ๋องกลับต้องเรียกหาหมอประจำจวน ในที่สุดก็เพลียจนหลับไปงานแต่งผ่านพ้นไปแล้
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เข้าหอ
หลักจากนั้นเผยซ่างกวนก็ออกไป เสิ่นชิงผิงที่ขออนุญาตไทเฮาเพื่อมาหาพี่สาวก็ได้รับอนุญาต แต่คนติดตามนางก็เกือบสามสิบคนเรื่องจากพระชายากำลังทรงพระครรภ์ ประตูถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างบางที่ตอนนี้เอวเริ่มหนาขึ้นบ้างแล้ว เสิ่นชิงผิงนั่งลงมีหมัวมัวคอยประคองทุกย่างก้าว"พี่ใหญ่...ท่านเป็นเช่นไรบ้าง หิวหรือไม่""พระชายา ท่านกำลังตั้งครรภ์ยังลำบากมางานแต่งหม่อมฉันอีก""พี่ใหญ่ ระหว่าเราพี่น้อง มีอะไรให้ต้องเกรงใจกันเล่า อีกครึ่งปีอาชิวก็แต่งงานกับองค์หญิงแล้ว เราสามคนพี่น้องต่างได้ครอบครัวที่ดี""เพคะ..ว่าแต่ทรงแพ้ท้องมากหรือไม่""ข้าไม่เป็นไร คนที่แพ้ท้องแทนเป็นไท่จื่อน่ะ เขาน่าสงสารมากนัก อาเจียนตลอดเวลาเลย""ตอนหม่อมฉันท้องคู่แฝดแพ้ท้องมากนัก ส่วนท่านอ๋องก็ชอบกินของหวานบ้างของเปรี้ยวบ้าง ตอนที่หม่อมฉันตั้งครรภ์ยังกินทุกอย่างพอคลอดลูกออกมาแล้ว แค่ขนมหวานชิ้นเดียวยังกลืนลำบาก"เสิ่นชิงผิงมีเรื่องคุยกับพี่สาวจึงให้หมัวมัวไปเอาขนมมาให้ เมื่อคนไปแล้วนางจึงได้เอ่ยเรื่องในใจ"มีขุนนางต้องการให้ไท่จื่อรับชายารองน่ะพี่ใหญ่""แล้วท่าทีของไท่จื่อเล่าเป็นเช่นไร ผิงผิงเจ้าตั้งครรภ์แล้ว ตำแหน่งจะมั่นคงก็ต่อ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป จัดงานแต่งให้ถูกต้อง
เสิ่นชิงเวยคลอดบุตรคู่แฝดให้กับเผยซ่างกวนมาได้แปดเดือนแล้ว ข่าวดีมาจากในวังตอนนี้ไท่จื่อเฟยทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วเช่นกัน เสิ่นชิงเวยยินดีกับน้องสาวยังไม่ทันจะเสร็จ ข่าวจากหยางไหวก็ส่งมาแจ้งว่า หยุนเซี่ยตั้งครรภ์แล้วเช่นกันเผยซ่างกวนเห็นพระชายาของตนอ่านจดหมายไปก็ยิ้มไปจึงเดินมาหา จากนั้นก็ก้มลงหอมแก้มคู่แฝดก่อนจะเดินมานั่งลงที่เตียงเสิ่นชิงเวยลุกจากเก้าอี้มานั่งลงข้างๆ เขาช้อนนางมานั่งบนตักก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่นางอารมณ์ดี"เว่ยเว่ยของพี่ เจ้าดีใจเรื่องอันใดหรือ""ท่านอ๋อง... เรื่องที่ผิงผิงตั้งครรภ์ท่านคงทราบข่าวจากในวังเรียบร้อยแล้วใช่ไหมเพคะ""อืมใช่ ไท่จื่อทรงดีพระทัยมากยิ่งนัก""ยังมีข่าวดีอีกนะเพคะ ท่านพ่อกำลังจะได้เป็นพ่อคนจริงๆ หยุนเซี่ยเองนางก็ตั้งครรภ์แล้ว ท่านพ่อบุญธรรมกำลังจะมีบุตรของตนเอง""อืม นี่เป็นข่าวดีจริงๆ ฮูหยินรองนางก็ตั้งครรภ์เช่นกัน พี่กำลังจะมีน้องชายของตนเองเช่นกัน""ดีเหลือเกินเพคะ ท่านอ๋องช่วงนี้มีแต่เรื่องดีๆ อีกไม่กี่วันอาชิวก็จะได้ขึ้นเป็นแม่ทัพบูรพาแล้ว""อืม..หยางเช่อเองก็ได้บุตรชายคนที่สอง ตอนนี้กำลังจัดเตรียมพิธีการเพื่อจัดงานให้เสี่ยวหยางสืบทอดส
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คลอดบุตรคู่แฝด
เสียงร้องไห้น่าสงสารดังออกมา กระทั่งหยุนเซี่ยพาหมอตำแยมาถึง เดิมทีพวกนางต้องพักอยู่จวนอ๋องแต่ว่าซู่ซู่ที่เมื่อคืนนี้คลอดยาก ทางสวีไหลฝูจึงได้มาขอยืมตัวไปช่วยอีกแรง ไม่คิดว่าเช้านี้เสิ่นชิงเวยเองก็จะคลอดเช่นกันหมอตำแยเข้าไปแล้ว เผยซ่างกวนถูกให้ออกมาด้านนอก แม้เขาอยากจะอยู่ด้วยแต่ก็ทำไม่ได้ เขาได้แต่เดินไปเดินมาก่อนที่กู้เหยียนจะเดินมาหาและจับมือเขาบีบเบาๆก่อนจะเอ่ย"เรื่องเข้าเฝ้ากระหม่อมจะจัดการเอง ท่านอ๋องอย่าได้กังวลอยู่เป็นเพื่อนเว่ยเว่ยเถอะพ่ะย่ะค่ะ""ท่านพ่อตา เช่นนั้นเรื่องประชุมวันนี้คงต้องฝากท่านแล้ว หากฝ่าบาทจะลงโทษข้ายินดีน้อมรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง"กู้เหยียนพยักหน้าให้เขาก่อนจะสั่งให้รถม้าเตรียมรอ เขาเดินมาหานางในดวงใจจากนั้นก็รั้งร่างบางมากอด"อาเซี่ยคนดีของอา เจ้ารออยู่ที่นี่ก่อนนะ อาจะไปทำธุระให้กับท่านอ๋องสักหน่อย รอพี่เว่ยเว่ยของเจ้าคลอดแล้ว อาจะพาไปขี่ม้าเล่นวันหลังดีหรือไม่""ท่านอาไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าเองก็เป็นห่วงพี่เว่ยเว่ยไม่ต่างจากท่าน รอให้ท่านหญิงหรือท่านชายคลอดออกมาก่อนพวกเราค่อยไปก็ไม่สาย"เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยกู้เหยียนก็เดินทางเข้าวังหลวงเพื่อแจ้งข่าวแก่ฝ่าบาท
