ตอนที่5 ตกผู้

เสี่ยวหลาน ที่ส่งยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้สหายของพี่ชายทั้งสามคนที่มองมายังนาง มือเล็กขาวผ่องยกขึ้นโบกไปมาพร้อมเสียงหวานกล่าวขึ้น

"Hi"

"....."

เห็นสามหนุ่มมองนางอย่างตกตะลึงอ้าปากค้างจึงได้สติรีบหดมือเล็กลงผสานไว้ด้านหน้าอย่างสำรวมแต่สายตานั้นกลับซุกซนยิ่งนัก พร้อมค้อมศีรษะลงเล็กน้อย เอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว 

"สวัสดีเจ้าค่ะ"

กิริยาของสาวงามตรงหน้า เรียกรอยยิ้มเอ็นดูกับความน่ารักของสาวเจ้าจากสหายทั้งสามของหมิงห้าวได้เป็นอย่างดี ผู้เป็นพี่ชายที่เห็นอาการของสหายที่มองน้องสาวตนตาปรอยเลยรีบกล่าวขึ้นใบหน้าขรึมด้วยความหวงน้องสาว

"นี่น้องสาวข้าเอง เมิ่งเสี่ยวหลาน"

ก่อนผู้เป็นพี่ชายเช่นเขาจะแนะนำให้ทั้งหมดได้รู้จักกันอย่างจำใจ

"ได้ข่าวว่าหลานเอ๋อพลัดตกน้ำจนล้มป่วย หายดีแล้วหรอกหรือ"

กุนซือเกาโม่ชาง ผู้ฉลาดหลักแหลม ใบหน้าหล่อเหลาดังคุณชายผู้ทรงภูมิเอ่ยถามเสียงละมุน 

"เหตุใดเจ้าถึงได้เอ่ยด้วยน้ำเสียงเช่นนั้นด้วยโม่ชาง ข้าฟังแล้วรู้สึกขนลุกพิลึก "

"หลานเอ๋อเจ้าอย่าได้เชื่อสิ่งที่ตาเห็นเชียว"

รองแม่ทัพอวิ๋นซ่านจง ที่ได้ฟังสหายผู้เป็นกุนซือแห่งกองทัพกล่าวด้วยน้ำเสียงละมุนไม่เหมือนยามพูดปกติที่มักเอ่ยด้วยเสียงอันดังจนแสบแก้วหูรีบเอ่ยขัดขึ้น แล้วเอ่ยเตือนโฉมสะคราญตรงหน้า จึงได้รับค้อนวงโตจากสหาย

"อิอิ หายแล้วเจ้าค่ะ"

เสี่ยวหลานที่เอ่ยตอบยิ้มจนตาหยี นางช่างโชคดีเสียจริงที่ได้มานั่งสวยๆท่ามกลางเหล่าบุรุษผู้หล่อเหลา ดังกับหลุดเข้าไปในซีรี่ย์จีนที่นางชื่นชอบ ตอนนี้นางโดนผู้ตกเข้าอย่างจัง 

เอ หรือการที่นางหลุดเข้ามาอยู่ในที่แห่งนี้จะเป็นเพราะครั้งที่นางรำพึงรำพัน พร่ำเพ้อถึงพระเอกจีนที่กำลังเป็นที่คลั่งไคล้ของเหล่าสาวๆรวมถึงตัวนางด้วยในครั้งนั้น เพราะความหล่อตี๋มันเข้ากระแทกใจปากเจ้ากรรมจึงได้เผลอเอ่ยคำพูดจากก้นบึ้งในใจออกมา

อยากตายแล้วเกิดใหม่ที่เมืองจีน

เป็นไงล่ะสมใจเลยทีนี้

"หลานเอ๋อ คงจะหิวแล้วให้คนยกสำรับเข้ามาเลยดีกว่านะ หลานเอ๋ออยากกินอันใดเป็นพิเศษหรือไม่"

คุณชายหยวนหยุนฟง เจ้าของโรงเตี้ยมผู้หล่อละมุน ผิวขาวเปล่งประกายออร่า เอ่ยขึ้น ทำให้นางมองอีกฝ่ายอย่างโง่งม

 "สินสอดเท่าไหร่เจ้าคะ ค่าดองนั้นต้องการเท่าไหร่"

เสียงหวานที่เอ่ยแผ่วเบา ราวกับตกอยู่ในภวังค์ นัยน์ตาหวานฉ่ำน้ำเต้นระริก อยากเป็นเถ้าแก่เนี้ยต้องทำเช่นใดกัน

"หลานเอ๋อ ว่าอย่างไรนะ"

"อ้อ ข้าหมายถึง อยากกินผักดองเจ้าค่ะ ผักดองอร่อย"

สามหนุ่มที่เห็นโฉมสะคราญที่ดูสดใสน่ารัก มิได้เหมือนดังข่าวลือที่ต่างร่ำลือถึงความร้ายกาจของคุณหนูใหญ่เมิ่งเสี่ยวหลาน แต่เหตุใดสตรีตรงหน้าถึงได้ต่างจากข่าวลือนัก แม้พวกเขาจะเป็นสหายของพี่ชายนางแต่ก็มิเคยได้พบเจอนางมาก่อน แต่ดูจากท่าทางสตรีตรงหน้าคงมิใช่เพราะความถือตัวของอีกฝ่ายดังที่ได้ยินมาเป็นแน่

หมิงห้าวที่เห็นว่าน้องสาวตนยิ้มแย้มแจ่มใสดูมีความสุขพูดคุยเป็นกันเองกับสหายตนจึงมิได้เอ่ยห้ามสิ่งใด ปล่อยให้นางกระทำตามใจตนเองได้อย่างเต็มที่ แค่นางมีความสุขเขาก็พอใจแล้ว

ใช้เวลาเพียงไม่นาน ความน่ารักสดใสของสตรีเพียงหนึ่งเดียวในห้องก็ทำให้บุรุษทั้งสามให้ความสนิทสนมกับนาง หลงใหลในความน่ารักนั้นเสียแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเป็นอย่างมากเพราะทั้งสามนั้นค่อนข้างที่จะถือตัวมากเลยทีเดียวโดยเฉพาะกับเพศตรงข้าม ที่มักทำตัวเหนียมอายจนน่ารำคาญ แต่กับน้องสาวของสหายผู้นี้ นางมิมีความถือตัวเลยสักนิด มิต้องวางตัวเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ผู้เพียบพร้อมจนชวนให้อึดอัด นางดูเป็นตัวของตัวเอง ทุกการกระทำล้วนเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติ และดูเป็นคนตลกอีกด้วย

เสียงหัวเราะที่ดังเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องที่เป็นที่นัดหมายของตนกับเหล่าสหายทำให้ผู้มาใหม่อย่างแม่ทัพซ่งหลงเย่ขมวดคิ้วมุ่นเพราะหนึ่งในเสียงหัวเราะนั้นเป็นเสียงของสตรีที่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้เข้ามาในห้องนี้มาก่อน มือหนาจึงผลักบานประตูเข้ามา

ร่างสูงใหญ่กำยำของบุรุษที่เหมาะสมกับตำแหน่งแม่ทัพยิ่งนัก เรียกให้ทุกสายตาหันไปมอง โดยเฉพาะสตรีเพียงหนึ่งเดียวในห้องที่มองผู้มาใหม่ด้วยหัวใจที่เต้นแรงเมื่อเผลอไปสบตาคมดุของผู้มาใหม่เข้า

โอ๊ะโอ้ว! แค่สายตาที่จ้องมองมา ก็ทำให้รู้สึกวาบหวิวในช่องท้อง ช่างเถื่อนได้ใจเสียจริงพ่อเจ้าพระคุณ 

เย็นไว้หลานเอ๋อ คิดจะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง อยากจะกินของเด็ด ต้องทำใจร่มๆ  

อื้ออ...รักเค้า..~