LOGINShare
บทที่ 170
Last Updated:
2025-04-24 18:37:05
Related chapters
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 171
หยางเอ้อหลางถอดอาภรณ์ของตนเองออกอีกทั้งยังช่วยภรรยาถอดของนางจนสองร่างไร้สิ่งขวางกั้นร่างเปลือยแนบชิดโลมลูบกันและกัน ในมือของหยางเอ้อหลางประคองสองเต้าอวบเอาไว้อย่างทะนุถนอม นิ้วมือของเขาไล้วนปลายถันช้าๆ จวบจนมันเต่งตั้งใต้นิ้วมือเรียว ผิวกายเนียนเรียบของนางทำให้หยางเอ้อหลางคลั่งแทบขาดใจหยางเอ้อหลางไล้ปลายลิ้นของตนดูดเลียจนทั่วกายภรรยา ไม่ว่าเขาจะสัมผัสตรงจุดไหนล้วนสร้างความปั่นป่วนร้อนรุ่มให้เกิดแก่องค์หญิงสิบสามเป็นอย่างยิ่งนิ้วเรียวของนางบีบเคล้นช่วงหัวไหล่อีกทั้งยังลูบลงมาที่ช่วงแขนมัดแน่น เมื่อผู้เป็นสามีไล้ปลายลิ้นลงไปยังส่วนล่าง องค์หญิงสิบสามครางในลำคอนางแยกขาออกกว้างให้เขาเชยชม กดศีรษะของเขาลงไปหยางเอ้อหลางอ้าปากรวบยอดเกสรเอาไว้ในปาก เริ่มรักนางด้วยความกระหายองค์หญิงสิบสามร้องครวญคราง ริมฝีปากและปลายลิ้นของเขาทั้งกระหายอีกทั้งซอกซอน ความรู้สึกเสียวซาบซ่านแสนทรมานเกิดขึ้นกับนางทุกครั้งเมื่อเขาสัมผัสดื่มกิน ความรู้สึกแสนหวานอีกทั้งทรมานที่นางไม่ต้องการให้เขาหยุด"ท่านพี่ ตรงนั้น อ๊า"นางเสียวแปลบเมื่อปลายลิ้นเขาละเลงลงบนปลายเกสรของนางถี่ยิบ หยางเอ้อหลางครางเมื่อเห็นว่าภรรยาส
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 172
"เหตุใดความผิดข้า"นางดึงเขามาจุมพิตแล้วเอ่ยว่า "เพราะข้าชอบที่ท่านงดงามโดยไร้อาภรณ์เช่นนั้นจึงต้องถอดเป็นเพื่อนท่าน หาได้ชอบนอนเปลือยไม่""องค์หญิงสิบสามท่านลามกเกินไปแล้ว"เขาดีดหน้าผากนาง จัดแจงภรรยาจนแน่ใจว่าแต่งกายรัดกุมแล้วจึงวางใจก่อนจะลุกขึ้น"ท่านต้องไปแล้วหรือ""อืม""ไปที่ใด""ไปจับโจร""โจรหรือ""หมินเออร์ข้าบอกท่าน ของในจวนสกุลหยางถูกขโมยเมื่อคืน สืบทราบพบคนร้ายได้แล้วพบว่ากลุ่มโจรคือคนที่ทำงานอยู่โรงตีเหล็กจำต้องเข้าตรวจค้นทันที""มีโจรเข้าจวนเมื่อใด เหตุใดเป็นคนตีเหล็กพวกนั้น หรือว่าท่าน.." "โจรปล้นหรือ ข้าคิดว่าคงเป็นเมื่อตอนที่ท่านทะเลาะกับคนอื่นเลยไม่มีเวลามาสนใจเรื่องในจวน" หยางเอ้อหลางเอ่ยแย้มยิ้ม"อ้อ หมายความว่าตอนที่ข้าตีคนท่านให้คนเอาของที่ถูกขโมยไปไว้ในโรงตีเหล็กนั่นหรือ"หยางเอ้อหลางพยักหน้าอีกทั้งยังยิ้มบาง องค์หญิงสิบสามเข้าใจแล้ว สามีของนางร้ายกาจนักกล้าใส่ความคนเช่นนี้ นางคาดเดาวิธีทำงานของเขาไม่ออกเลยแม้แต่ครั้งเดียว"ท่านพี่ ข้าไปด้วยได้หรือไม่" "รอข้าจับคนได้ก่อนท่านค่อยมาเป็นพยานในภายหลัง"กล่าวจบเสียงอาชิงที่รออยู่หน้าห้องพลันดังขึ้น"ท่านแม่ทัพเสร
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 173
"ท่านหมอ ข้าต้องตามท่านหมอ"องครักษ์ฝานเสียสติไปแล้ว เขาวิ่งวุ่นไปหาท่านหมอโดยที่ไม่ฟังผู้ใดอีกอาชิงมองคนผู้นั้นอย่างอ่อนอกอ่อนใจ นางกับองค์หญิงสิบสามใช่ว่าจะเคยมีเรื่องครั้งแรกเสียเมื่อใด อาชิงชินเสียแล้ว"เช่นนั้นข้าขอตัวเจ้าค่ะ""เจ้าดูแลตนเองให้ดีนะ พรุ่งนี้ไม่ต้องตื่นมาปรนนิบัติเข้าใจหรือไม่"องค์หญิงสิบสามกำชับหนักแน่น อาชิงพยักหน้ายอบกายแล้วถูกสาวใช้ประคองออกจากห้องไปข่าวองค์หญิงสิบสามทะเลาะกับฮูหยินโรงตีเหล็กแพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว ฮูหยินชราจิบน้ำชาอีกทั้งยังฟังเรื่องเล่าลือเกี่ยวกับหลานสะใภ้ด้วยใบหน้าปนแย้มยิ้มพลางเอ่ยว่า"นังหนูผู้นี้จะว่าไปก็ซุกซนไม่เบา""ท่านย่าเจ้าคะ ดูเหมือนว่าเพราะเรื่องนี้ชาวบ้านจึงนินทาว่าสกุลหยางได้สะใภ้ป่าเถื่อนทำให้เสื่อมเสียเจ้าค่ะ"พี่สะใภ้ผู้หนึ่งซึ่งค่อนข้างเป็นผู้ยึดมั่นกฎเกณฑ์เอ่ยขึ้น เพราะชาวบ้านนินทาหนาหูนางจึงไม่อาจทนได้จนต้องนำความมาฟ้องท่านย่าหวังให้ผู้เฒ่ากล่าวตักเตือนองค์หญิงสิบสามเสียบ้างในจวนนี้ทุกคนต่างไม่มีใครกล้าแตะองค์หญิงสิบสามเนื่องด้วยรู้ว่าหยางเอ้อหลางนั้นรักใคร่ทะนุถนอมภรรยาเพียงใด คงมีเพียงฮูหยินชราผู้นี้ที
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 174
หยางเอ้อหลางกลับมาเป็นเวลาบ่ายคล้อยแล้ว เพราะไม่ได้พักผ่อนมาหลายวันจึงทำให้เขาอ่อนเพลียเป็นอย่างยิ่ง เมื่อกลับมาถึงจวนพบว่าองค์หญิงสิบสามถูกเรียกเข้าเฝ้าพลันขมวดคิ้ว"ฮูหยินน้อยเข้าวังตั้งแต่เมื่อใด""ตั้งแต่เช้าตรู่ขอรับ"พ่อบ้านเอ่ยพร้อมกับนำผ้าสะอาดให้หยางเอ้อหลางเช็ดหน้า"พ่อบ้านเตรียมชุดเข้าเฝ้า ข้าจะเข้าวัง""ขอรับ"หยางเอ้อหลางทิ้งผ้าผืนนั้นทันใด เมื่อคืนที่ผ่านมาเขานำกำลังจับกุมคนร้ายในโรงตีเหล็กและพบว่าแท้จริงแล้วบุรุษผู้นั้นใช้หน้ากากหนังอำพรางใบหน้าที่แท้จริงเอาไว้ เบื้องหลังของคนผู้นั้นกลับกลายเป็นหนึ่งในคณะราชทูตซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นถึงองค์ชายของแคว้นนามไป๋อี้นั่นเองหลังการต่อสู้กับหยางเอ้อหลางจนหนีหัวซุกหัวซุนครานั้น ไปอี้หาได้ออกจากต้าชิงเขายังคงแฝงเพื่อสืบข่าวของหินจันทราและหาทางแย่งชิงมันกลับมาไป๋อี้สวมหน้ากากมนุษย์ใช้อีกใบหน้าสานสัมพันธ์กันบุตรสาวโรงตีเหล็กมานาน หลังจากนั้นแอบมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับสตรีผู้นั้น จวบจนลอบสังหารบิดาของนางจนตายแล้วแต่งเข้าเป็นบุตรเขยกุมอำนาจของโรงตีเหล็กเก่าแก่แห่งต้าชิง อีกทั้งให้สายลับแฝงกายเข้ามาทำงานที่นี่ไป๋อี้วางแผนนานหลายปีมีคนแทรก
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 175
ภายใต้แสงแดดอ่อนนี้สะท้อนใบหน้างดงามผิวขาวเกลี้ยงเกลา เป็นเพราะเขากลับจากชายแดนมานานมากแล้วผิวของเขาที่ถูกครอบด้วยสีหม่นจากการฝ่าแดดฝ่าฝนมาหลายปีบัดนี้ถูกขัดเกลาจนเกลี้ยงเผยผิวพรรณอ่อนนุ่มแบบบุรุษรูปงามหล่อเหลาจนองค์หญิงหลินฉีที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสาวงามที่สุดอดใจเต้นระรัวไม่ได้ ทั้งๆ ที่คิดจะลืมเลือนแต่เขาเกิดมาดีเกินไปเช่นนี้ผู้ใดจะลืมได้ง่ายๆ กันเล่าแม้เขาจะอยู่ข้างๆ นางใกล้ชิดเช่นนี้หยางเอ้อหลางเพียงแต่ทำความเคารพนาง คนผู้นี้ยิ่งไม่เห็นนางในสายตา องค์หญิงใหญ่ยิ่งต้องการเอาชนะ สตรีที่คู่ควรกับหยางเอ้อหลางในแผ่นดินนี้ย่อมมีนางเพียงผู้เดียว"ท่านแม่ทัพ หากท่านต้องการเข้าเฝ้าข้าช่วยท่านได้"องค์หญิงคิดว่านางเป็นต่อแล้ว คนผู้นี้หากเป็นเรื่องขององค์หญิงสิบสามคงต้องยอมให้ลงนางหลายส่วน นางอยากให้หยางเอ้อหลางรู้สึกติดค้างนางบ้างแม้สักเล็กน้อยก็ยังดี"ขอบพระทัย หม่อมฉันไม่ต้องการ"กล่าวจบเขาก็ประสานมือทำความเคารพ แล้วหันหลังเดินจากไปด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก องค์หญิงหลินฉีกำมือแน่น ในขณะที่ใบหน้ายังประดับไปด้วยรอยยิ้ม นางเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้วแม้จะมีโทสะเพียงใดสิ่งเดียวที่นางทำได้ตอนนี้คืออดกลั
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 176
องค์หญิงสิบสามได้ยินเสียงต่อสู้ด้านหน้า นางเดาได้ทันใดว่าคือผู้ใด องค์หญิงสิบสามร้อนรนนักถูกลงโทษเพียงเท่านี้นางถือว่าไม่เป็นปัญหา แต่สามีของนางที่ฝ่าดงทหารมาชิงตัวนางที่นี่ย่อมเดือดร้อนเพียงหันหน้ามาสามีก็อยู่ตรงหน้าแล้ว นางมองใบหน้าของเขาพร้อมกับส่ายหน้า ทหารผู้อยู่เบื้องหลังบัดนี้ต่างได้รับบาดเจ็บไม่มีผู้ใดกล้าเข้าขวางทางแม่ทัพอีก“สามีท่านกำลังหาเรื่องเดือดร้อนรู้หรือไม่ กลับไปเถิดข้าไม่ต้องการเห็นท่านลำบากเพราะข้า”หยางเอ้อหลางหาได้ฟังนาง จับจ้องใบหน้าซีดเซียวของนางด้วยความเจ็บปวด ทั้งหมดเป็นเพราะเขาดึงนางมาเกี่ยวข้อง เรื่องทั้งหมดสมควรเป็นเขาที่ถูกลงโทษ“ท่านเป็นอย่างไรบ้าง”เขาคุกเข่าลงข้างนางเห็นองค์หญิงสิบสามไม่ขยับกาย บัดนี้ภายในรู้สึกดั่งมีหนามแหลมกรีดลงไปในหัวใจ ภรรยาของเขาคุกเข่าท่ามกลางหิมะอันหนาวเหน็บ ไม่มีแม้กระทั่งผู้ที่กางร่มกันละอองหิมะให้หยางเอ้อหลางค่อยๆ ปัดหิมะออกจากไหล่ของนางเบาๆ องค์หญิงสิบสามเห็นสามีกระทำการเช่นนี้ก็ยิ่งห่วงใย ยิ่งเขานิ่งขรึมก็ยิ่งอันตราย“ข้าโดนลงโทษจนชินเสียแล้ว ท่านพี่กลับไปเถิดข้าเกรงว่าหากเสด็จย่าทรงกริ้วหนักกว่านี้ท่านจะเดือดร้อนไปด้วย
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 177
หยางเอ้อหลางพานางขึ้นม้าควบกลับจวนด้วยความเร็วที่ไม่มากนัก องค์หญิงสิบสามพิงหลังเข้าที่อกของเขา ทั้งสุขใจและอบอุ่นเป็นอย่างยิ่ง"ท่านพี่" องค์หญิงสิบสามเงยหน้ามองสามีด้วยดวงตาเป็นประกาย"หืม"เขาขานรับเบาๆ"ท่านใส่ชุดนี้ทั้งวันหรือวันนี้""ใช่ เหตุใดจึงถามเช่นนี้""ข้าชอบชุดนี้ เห็นท่านใส่แล้วชวนให้ตกตะลึงยิ่งนัก"นางเงยหน้าจุมพิตที่ปลายคางของสามีแผ่วเบา การลวนลามเขาบัดนี้นับเป็นความชอบอันดับหนึ่งของนางเสียแล้ว“ท่านดูองอาจมากรู้หรือไม่”“ท่านไม่รู้หรือว่าเสื้อคลุมด้านนอกตัวนี้บ่งบอกตำแหน่งราชบุตรเขย ต่อไปข้าต้องสละตำแหน่งแม่ทัพ จึงคิดจะใส่ชุดนี้ให้เคยชิน”“ที่แท้ก็เป็นอาภรณ์ที่แสดงให้คนเห็นว่าท่านเป็นผู้ชายของข้า ท่านพี่เช่นนี้ท่านใส่ทุกวันดีหรือไม่ สตรีอื่นจะได้ไม่คิดหมายปองท่านอีก”“ได้สิ หากหมินเออร์ชอบข้าจะใส่บ่อยๆ”“ดี ข้าชอบมากชุดนี้ทำให้ท่านองอาจจนข้าอยากรู้ว่าด้านในความองอาจนี้เป็นเช่นไรบ้าง”นางขยับกายจุมพิตปลายคางเขาอย่างอารมณ์ดี หยางเอ้อหลางร่างกายแข็งทื่อเมื่อถูกภรรยาเกี้ยวพาเมื่อรู้สึกตัวอีกคราก็โดนนางใช้แผ่นหลังบอบบางถูไถเขาเบาๆหยางเอ้อหลางจึงกอดร่างภรรยาแนบแน่นแล้วเอ
Last Updated : 2025-04-24ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 178
หลังจากเล่าความจริงให้ฟังอยู่นาน ไทเฮาแม้จะยังทรงอารมณ์ดีขึ้นมากแต่การกระทำของหยางเอ้อหลางนั้นคล้ายกับหยามพระเกียรติของนางนัก อีกทั้งเป็นครั้งแรกที่ฮ่องเต้ขัดแย้งกับนาง แต่เพียงเหตุผลที่หยางเอ้อหลางทำความชอบไว้มากย่อมเกี่ยวพันกับองค์หญิงสิบสามที่ช่วยจนสำเร็จ เพื่อเห็นแก่บ้านเมืองไทเฮาจึงไม่สามารถเอาความผิดกับองค์หญิงสิบสามได้ เมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้พระนางจึงสั่งให้คนปิดเรื่องหยางเอ้อหลางบุกเข้าไปช่วยองค์หญิงสิบสามที่ศาลบรรพชนเอาไว้อย่าให้เรื่องแพร่กระจายออกไปให้ขายหน้าเป็นอันขาด"ฝ่าบาทแม่เห็นว่าอย่างไรก็ควรลงโทษ ไม่ว่าอย่างไรสิบสามก็ควรระงับอารมณ์ไม่อาจเข้าไปตบตีกับสาวชาวบ้านได้ นางกระทำการที่ไม่เหมาะสมที่จะดำรงตำแหน่งองค์หญิง ข้าเห็นสมควรปลดนางออกจากตำแหน่งเสีย หากไม่ลงโทษเสียบ้างตำหนักในจะมีหน้าไปอบรมองค์หญิงผู้อื่นอย่างไร"ฝ่าบาทตกพระทัยเป็นอย่างยิ่งอย่างไรเสียองค์หญิงสิบสามยังเป็นเลือดเนื้อเชื่อไขของเขาอีกทั้งยังเกิดจากสตรีที่ฝ่าบาทรักและถนอมเป็นอย่างยิ่ง เรื่องสิบสามช่วยเหลือบ้านเมืองนี้มีความชอบนักนอกจากไทเฮาไม่ทรงประทานรางวัลแล้วยังคิดจะปลดนางออกจากตำแหน่งองค์หญิงการปลดองค
Last Updated : 2025-04-24
Latest chapter
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 228
นางบ่นกับอาชิงพร้อมกับยัดส้มสีทองเข้าปากอย่างเหนื่อยล้า"องค์หญิงกระพรวนคุ้มครองบาดแผลนะเจ้าคะไม่คุ้มครองความปวดเมื่อยเสียหน่อย"องค์หญิงสิบสามถอนหายใจแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาออกมา"อาชิง นานมาแล้วข้าในนิมิตน่ากลัวมาก"องค์หญิงสิบสามคิดถึงนิมิตที่ตนเองเห็นในครั้งแรกที่กลายร่างยังคงติดตา ถึงนิมิตนี้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ยังเด่นชัดนัก ภาพสตรีที่นอนจมกองเลือดในอาภรณ์งดงามที่นางเคยสงสัยนักว่าเป็นผู้ใดบัดนี้นางรู้แล้วสตรีในอาภรณ์งดงามสีขาวผู้นั้นคือผู้ใด เมื่อได้เห็นอาภรณ์ที่ช่างเสื้อหลวงนำมาให้ในหลายวันก่อน ชุดสีขาวที่นางต้องสวมเพื่อร่ายรำ ผ้าไหมเนื้อดีอ่อนพลิ้วยิ่งท่าทางการร่ายรำที่งดงามที่สุดที่นางคิดว่าในชีวิตนี้ตนเองไม่มีทางร่ายรำแบบนี้ได้ สุดท้ายภาพของคนผู้นั้นที่กำลังกระอักเลือดและล้มลง ที่แท้สตรีที่นอนจมกองเลือดตามนิมิตเมื่อครั้งยังเยาว์นั้นคือตัวของนางเองสุดท้ายนางตายหรือไม่นั้นนางก็ไม่อาจรู้ได้ องค์หญิงสิบสามความจริงทำใจกับความตายมาเนิ่นนานด้วยมีหินจันทราในร่างไม่รู้ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นกับตนเองเมื่อใดกันแน่ แต่เมื่อรับรู้ว่ามันอาจมาเยือนเร็วกว่าที่คิดในใจพลันหนาวจนสะท้าน น
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 227
"ท่านแม่ทัพสิ่งที่องค์หญิงกำชับให้อาชิงไปซื้อคือตำราฉี่เมิ่งขอรับ"องครักษ์ฝานเข้ามารายงานหลังจากติดตามอาชิงไปที่หอตำราแห่งหนึ่ง หลังจากอาชิงออกจากวังไปตามคำสั่งองค์หญิง ดูเหมือนว่าช่วงนี้อาชิงกำลังทำภารกิจบางสิ่งตามคำสั่งขององค์หญิงสิบสามอย่างลับๆ "ตำราฉี่เมิ่งหรือ""ขอรับ""องค์หญิงจะให้อาชิงจัดเตรียมตำราฝึกหัดอ่านเขียนสำหรับเด็ก ๆ เหล่านั้นไปด้วยเหตุใด""นางซื้อเสร็จก็สั่งให้คนเก็บเอาไว้จนกว่าจะเรียกหา อีกทั้งยังติดต่ออาจารย์สอนหนังสือผู้หนึ่งเอาไว้ด้วยขอรับ"องครักษ์ฝานความจริงแอบติดตามอาชิงมาโดยตลอด ที่น่าประหลาดคือเขาไม่เห็นแม้แต่เงาของคุณชายฉีมั่วหลัวที่อาชิงเอ่ยถึง อีกทั้งไม่อาจสืบที่มาที่ไปของคุณชายท่านนี้ได้ หรือจะเป็นเพียงคำพูดเหลวไหลของสตรีกันแน่จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีคนที่ไร้ตัวตนเช่นนั้น ถึงจะอยากรู้เพียงใดองครักษ์ฝานนั้นยังคงปากหนักเช่นเคย ด้วยระยะนี้องค์หญิงสิบสามต้องพำนักในวังอาชิงจึงคอยปรนนิบัติอยู่ในวังด้วย เรื่องของบุรุษอื่นเขาจึงวางใจได้บ้าง"เจ้าให้คนจับตาดูอาชิงห่างๆ พร้อมจัดคนคอยคุ้มกันอาชิงเมื่อนางออกจากวัง หากองค์หญิงต้องการบอกข้าในเรื่องน
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 226
นิ้วมือที่นวดคลึงของเขากลับกลายเป็นลูบไล้แล้ว ปลายเท้าของนางแดงระเรื่อภายใต้แสงเทียนนี้แม้นางยังไม่ได้เปลือยเปล่ากลับกระตุ้นความรู้สึกได้ดีนัก เรียวขางดงามกระทั่งเขาอดใจไม่ได้ที่จะยกขึ้นมาจุมพิตและองค์หญิงสิบสามพลันส่งเสียงดุทันใด“หากข้าบอกว่ายังระบมอยู่เล่า ท่านพี่ข้าฝึกซ้อมร่ายรำด้วยปลายเท้ามาทั้งวันจะให้หายง่ายๆ ได้อย่างไร แม้กระพรวนตอนนี้ก็อ่อนกำลังยิ่งรักษาขาบวมยังเชื่องช้า”หยางเอ้อหลางนวดต่ออย่างใจเย็นหวังให้นางคลายปวดได้เร็วที่สุด“คงเป็นเพราะท่านบาดเจ็บหลายครั้งพลังกระพรวนจึงนับวันอ่อนแอ ข้าจะเร่งนำหินจันทราออกจากร่างของท่านให้ได้ ต่อไปให้ท่านพึ่งข้าไม่ต้องพึ่งกระพรวนอีก”“ท่านพี่ท่านเป็นสามีที่ดียิ่ง ข้ารักท่าน”เสียงของผู้เป็นภรรยาออดอ้อนนัก นางค่อยไต่นิ้วเท้าขาวเนียนมาที่กลางอกของเขา แล้วลากนิ้ววนอยู่ตรงช่วงปลายถันเล็กของสามี ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วเท้าเข้าไปในเสื้อนอนที่คลุมร่างสีขาวบางของเขา นางไต่เท้าเรื่อยๆ จวบจนพบปลายถันเปลือยเปล่าแล้ววนหัวนิ้วเท้าเบาๆ ที่ตรงนั้นหัวนมเล็กของหยางเอ้อหลางแข็งชันตอบรับการสัมผัสนุ่มนวลของปลายเท้าพลันแข็งเป็นไตรับความรู้สึกที่ก่อเกิดอย่างรว
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 225
หยางเอ้อหลางยกโอบมือรอบร่างบอบบางที่นอนทับร่างตนเองอย่างแน่นหนา เขาคิดถึงนางตลอดทั้งวัน แม้จะอยู่ใกล้กันแต่วันนี้เพิ่งได้พบหน้าภรรยาแม้อยากจะตำหนิที่นางแอบมาที่นี่ แต่ก็อดดีใจอย่างมากไม่ได้“ข้าเชื่อท่าน ท่านพี่ของข้าดีที่สุด”นางเอ่ยอย่างน่ารัก กระชับอ้อมแขนแน่นพร้อมกับจุมพิตลงบนกลางอกเขา“ที่ย่องมาหาข้าดึกดื่นเช่นนี้ต้องการจะลักหลับข้าหรือ” น้ำเสียงหยอกเย้ายิ่งนัก“ลักหลับหรือท่าทางจะสนุกไม่น้อย” นางกล่าวตาใสเขาหัวเราะพลางเอ่ยต่อ “แล้วรู้หรือไม่ว่าลักหลับคือสิ่งใด”นางส่ายหน้าจนเส้นผมกระจาย เพียงขยับร่างอรชรเล็กน้อย หยางเอ้อหลางพลันได้กลิ่นสาวหอมกรุ่นยั่วยวนไปทั่วปลายสัมผัส พลันหัวใจของหยางเอ้อหลางเต้นแรงขึ้น เขาต้องการนางอีกจนได้“ไม่รู้หรอก แต่ที่รู้คือตอนนี้ข้าต้องการท่านมาก”องค์หญิงสิบสามเอ่ยเสียงอ่อนเสียงหวาน ออดอ้อนออเซาะยิ่ง หยางเอ้อหลางถอนหายใจหนักๆ ออกมาภรรยาของเขาถึงขนาดอดทนไม่ได้ต้องมาหาเขาถึงที่หรอกหรือ“เห็นได้ชัดว่าท่านต้องการข้าเพียงใด ข้าเองก็เช่นกัน องค์หญิงของข้าเจ้าเห็นหรือไม่”เขาเอ่ยเสียงแหบแห้ง อาวุธของเขาแข็งชันขึ้นมาเพียงได้ยินเสียงแผ่วหวานของภรรยา อีกทั้งท
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 224
ณ ตำหนักองครักษ์บัดนี้หยางเอ้อหลางอาศัยอยู่เพียงลำพัง กงกงปลายแถวที่มีหน้าที่ดูแลตำหนักถูกหยางเอ้อหลางไล่ให้ไปพักผ่อนนานแล้วเขาอ่านตำราจวบจนใกล้ยามจื่อเมื่อแน่ใจแล้วว่าคงไม่เกิดเรื่องอันใดแก่ภรรยาแล้วเขาจึงได้วางตำราลง ดับเทียนไขแล้วเตรียมตัวเข้านอนในตำหนักองครักษ์นั้นมีหลายห้องนัก ห้องที่หยางเอ้อหลางพำนักอยู่นี้นับเป็นห้องที่ดีที่สุดที่ไม่เคยมีผู้ใดใช้ นั่นเป็นเพราะในตำหนักใหญ่โตแห่งนี้มีเพียงหัวหน้าองครักษ์ขั้นสูงถึงจะสามารถพักได้ ตำแหน่งนี้ปัจจุบันมีเพียงคนเดียวแต่กระนั้นเขาก็สมถะนักจึงใช้เพียงห้องเล็กๆ ภายในตำหนักที่แยกไปอีกฝั่งหนึ่งเท่านั้น ถึงจะเป็นถึงหัวหน้าองครักษ์แห่งวังหลวงแต่ด้วยตำแหน่งทางราชการแล้วความจริงยังด้อยกว่าแม่ทัพใหญ่ของแคว้นอยู่หลายขั้น เมื่อเขารู้ว่าหยางเอ้อหลางจะมาพำนักด้วยจึงจัดแจงให้หยางเอ้อหลางพำนักอยู่ที่ห้องที่ใหญ่ที่สุดอีกทั้งยังสั่งห้ามผู้ใดรบกวนเป็นอันขาดหลังจากดับเทียนเข้านอนได้ไม่นาน หยางเอ้อหลางพลันได้ยินเสียงฝีเท้าคนผู้หนึ่ง หูของเขาดียิ่งกลางดึกสงัดเช่นนี้มีคนกระโดดเข้ามาในตำหนักองครักษ์อย่างง่ายดายราวกับไม่มีผู้ใดใส่ใจ อีกทั้งคนๆนี้ต้องมีว
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 223
หยางเอ้อหลางอีกทั้งฉางอ๋องกลับคุกเข่าลงพร้อมกัน ฉางอ๋องประสานมือขอบคุณฮูหยินชราเขารู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างยิ่งการส่งนางซึ่งเป็นที่รักของเขาเข้าสกุลหยางนับเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจถูกต้องที่สุดในชีวิตส่วนหยางเอ้อหลางนั้นโขกศีรษะเพื่อขอบคุณท่านย่าลงกับพื้นอย่างแรง การที่ท่านย่าออกมาปกป้องหลินฮุ่ยหมินเช่นนี้ทำให้เขาแทบจะหลั่งน้ำตาออกมา"เอาล่ะพวกเจ้าทั้งหมดทำเรื่องที่หนักเกินไปแล้วลุกขึ้นเถิด""ท่านย่าดีกับหมินเออร์เช่นนี้หลาน.."หยางเอ้อหลางไม่อาจกล่าวสิ่งใดได้อีกท่านย่าแย้มยิ้มแล้วเอ่ยเสียงเคร่งขรึม"เรื่องหัวหน้าธิดาเทพหากนางไม่ยอมมาดีๆ ก็ลักพาตัวนางมาเสียหลางเออร์ใช้วิธีใดก็ได้ให้นางยอมทำพิธีเข้าใจหรือไม่" "ขอรับท่านย่า"ก่อนที่หญิงชราจะกล่าวสิ่งใดต่อ ด้านหน้าห้องหนังสือเสียงพ่อบ้านกลับดังขึ้น"เรียนฮูหยินผู้เฒ่า ในวังให้คนส่งเทียบมาที่จวนด้วยเรื่องเร่งด่วนขอรับ""นำเข้ามา" ฮูหยินชราอนุญาตทุกคนจึงลุกขึ้น พ่อบ้านนำเทียบเข้าเข้ามาส่งมอบให้กับหยางเอ้อหลาง เขาเปิดเทียบเชิญในมือพบว่ามีตราประทับของกรมวังได้รับอำนาจมาจากฮองเฮา เมื่ออ่านจบหยางเอ้อหลางกลับมีใบหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นแล้วเอ่ยขึ้
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 222
เพื่อช่วยให้ตนเองอยู่ในบัลลังก์ได้อย่างมั่นคง แม้ฝ่าบาทจะทรงอ่อนโยนต่อองค์หญิงสิบสามแต่พระองค์นั้นแท้จริงแล้วเป็นคนตาขาวและขี้ระแวงยิ่งคนประเภทนี้ย่อมทำทุกสิ่งเพื่อให้รู้สึกว่าตนเองปลอดภัย แม้กระทั่งบุตรตรีอันเป็นที่รักเขาก็สามารถสละได้สกุลหยางที่ผ่านมาทำตัวประดุจสกุลที่อ่อนแอที่เหลือเพียงทายาทเพียงคนเดียว สตรีในสกุลไม่อาจต่อกรกับผู้ใดได้ฝ่าบาทจึงทรงไม่แตะต้องพวกเขา แต่หากพระองค์ทรงทราบว่าองค์หญิงสิบสามเป็นผู้ทำนายชะตาที่แท้จริงประการแรกที่พระองค์จะทำคือเก็บองค์หญิงสิบสามไว้ข้างกายและบังคับให้นางหย่ากับหยางเอ้อหลางเป็นแน่ เมื่อแต่งเข้าสกุลแล้วย่อมคือคนของสกุลแม้ตายก็เป็นผีของสกุลหยาง ฮูหยินชราไม่อาจปล่อยให้องค์หญิงสิบสามต้องทนทุกข์ทรมานเป็นแน่"หากทำพิธีที่อื่นเล่า สามารถทำได้หรือไม่" หยางเอ้อหลางเอ่ยขึ้น "ปกติแล้วการทำพิธีเกี่ยวกับตำหนักจันทราทั้งหมด ต้องทำที่หอจันทราซึ่งเป็นชัยภูมิที่ถือว่าอยู่ในจุดที่ท่านเทพธิดาฉางเออร์สามารถมองเห็นได้ การจะทำพิธีที่อื่นนั้นพวกเรายังไม่เคยลอง"หลินฮุ่ยหมินเอ่ยขึ้นหยางเอ้อหลางดึงตำราจันทราออกมา เขาคล้ายอ่านเจอบางสิ่งจุดที่สามารถทำพิธีได้นอกจ
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 221
อ๋องฉางอันรู้สึกทั้งผิดหวังและเสียใจไม่น้อย เขาเสียใจเพียงใดองค์หญิงสิบสามคงรู้สึกมากกว่าเขาเป็นร้อยเท่าพันทวีเป็นแน่หยางเอ้อหลางทอดถอนใจสิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือการที่สิบสามมีน้ำตา แต่การจะปิดบังเรื่องนี้ต่อนางก็เห็นจะไม่เป็นการยุติธรรมเช่นกัน"ผู้ที่จะสั่งให้ตำหนักเทพทำพิธีได้ นอกจากหัวหน้าธิดาเทพแล้วก็มีเพียงฝ่าบาท แต่ถ้าหากฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้ข้าเกรงว่าคงไม่เป็นผลดีต่อหมินเออร์เช่นกัน" หยางเอ้อหลางเอ่ยขึ้น"ข้าก็คิดเช่นนั้นที่ผ่านมาหลายเรื่องล้วนอาศัยคำทำนายจากสิบสาม ทำให้ฝ่าบาทสามารถใช้สิ่งนี้ต้านอำนาจของตระกูลฝ่ายฮองเฮาได้ การที่ขุนนางฝ่ายขวายังจงรักภักดีไม่เข้ากับเหล่าขุนนางฝ่ายซ้ายที่เป็นพวกของฮองเฮาทั้งหมดล้วนเป็นเพราะตำหนักเทพนั้นอยู่ภายใต้การดูแลของฝ่าบาท หากตำหนักเทพล่มสลายฝ่าบาทจะยอมได้หรือ"อ๋องฉางอันมองหยางเอ้อหลางด้วยใบหน้าเคร่งขรึม"ที่ผ่านมาหัวหน้าธิดาเทพเท่ากับหลอกลวงเบื้องสูง หากกราบทูลไปเห็นทีว่านางคงต้องโทษตายสถานเดียว" แววตาเย็นเยียบของหยางเอ้อหลางมองลงไปที่ถ้วยน้ำชาในมือ"แล้วสิบสามเล่า นางไม่อาจหลีกเลี่ยงความผิดได้เช่นกันการเปิดเผยความจริงแก่ฝ่าบาทคิดว่าจะท
ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา บทที่ 220
ในขณะที่หัวหน้าธิดาเทพเดินเหม่อลอยกลับตำหนัก พลันมีเสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้นจึงทำให้นางรู้สึกตัว"องค์หญิงหลินฉี"หัวหน้าธิดาเทพทำความเคารพองค์หญิงใหญ่ด้วยท่าทางสุภาพ ด้านองค์หญิงหลินฉีพลันประสานมืออ่อนช้อยอย่างให้เกียรติ"ท่านกับข้านานแล้วที่ไม่ได้สนทนา ข้ากำลังจะไปตำหนักเทพเพื่อบูชาเทพเจ้าให้เสด็จพ่อทรงหายประชวรโดยไว อย่างไรเสียเราก็เดินไปด้วยกันเถิด"องค์หญิงใหญ่หลินฉีเผยรอยยิ้มงดงาม ภายใต้รอยยิ้มนั้นแฝงด้วยเล่ห์เต็มเปี่ยม องค์หญิงหลินฉีน่าจะมาด้วยการต่อรองบางอย่าง หัวหน้าธิดาเทพกัดฟันแล้ว ในเวลานี้นางประดุจคนที่กำลังจะจมน้ำ หากไม่รีบโผเข้าหาขอนไม้ใหญ่เห็นทีว่าคงได้ตายจริงๆเป็นแน่ บางทีการยึดองค์หญิงหลินฉีเอาไว้อาจทำให้นางอยู่รอดก็เป็นได้ การนำหินจันทราออกจากร่าง ในตำรากล่าวไว้ว่าในขั้นตอนแรกต้องทำการทำลายกระพรวนผู้พิทักษ์เสียก่อน แท้จริงแล้วกระพรวนนั้นกล่าวกันว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ของเทพธิดาฉางเอ๋อเทพแห่งดวงจันทร์ ซึ่งได้ให้ไว้แก่บรรพชนของตำหนักเทพ ตกทอดจากรุ่นสู่รุ่นหากสายเลือดผิดพลาด คนผู้นั้นไม่อาจทำนายชะตาได้แต่หากยังเป็นผู้มีบุญอยู่บ้างให้กลืนหินจันทราแล้วใช้กระพรวนผู้พ
