บทที่ 220

ในขณะที่หัวหน้าธิดาเทพเดินเหม่อลอยกลับตำหนัก พลันมีเสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้นจึงทำให้นางรู้สึกตัว

"องค์หญิงหลินฉี"

หัวหน้าธิดาเทพทำความเคารพองค์หญิงใหญ่ด้วยท่าทางสุภาพ ด้านองค์หญิงหลินฉีพลันประสานมืออ่อนช้อยอย่างให้เกียรติ

"ท่านกับข้านานแล้วที่ไม่ได้สนทนา ข้ากำลังจะไปตำหนักเทพเพื่อบูชาเทพเจ้าให้เสด็จพ่อทรงหายประชวรโดยไว อย่างไรเสียเราก็เดินไปด้วยกันเถิด"

องค์หญิงใหญ่หลินฉีเผยรอยยิ้มงดงาม ภายใต้รอยยิ้มนั้นแฝงด้วยเล่ห์เต็มเปี่ยม องค์หญิงหลินฉีน่าจะมาด้วยการต่อรองบางอย่าง

หัวหน้าธิดาเทพกัดฟันแล้ว ในเวลานี้นางประดุจคนที่กำลังจะจมน้ำ หากไม่รีบโผเข้าหาขอนไม้ใหญ่เห็นทีว่าคงได้ตายจริงๆเป็นแน่

บางทีการยึดองค์หญิงหลินฉีเอาไว้อาจทำให้นางอยู่รอดก็เป็นได้

การนำหินจันทราออกจากร่าง ในตำรากล่าวไว้ว่าในขั้นตอนแรกต้องทำการทำลายกระพรวนผู้พิทักษ์เสียก่อน

แท้จริงแล้วกระพรวนนั้นกล่าวกันว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ของเทพธิดาฉางเอ๋อเทพแห่งดวงจันทร์

ซึ่งได้ให้ไว้แก่บรรพชนของตำหนักเทพ ตกทอดจากรุ่นสู่รุ่นหากสายเลือดผิดพลาด

คนผู้นั้นไม่อาจทำนายชะตาได้แต่หากยังเป็นผู้มีบุญอยู่บ้างให้กลืนหินจันทราแล้วใช้กระพรวนผู้พ