Share

บทที่ 1102

Penulis: สายธารสะท้อนเงา
“พระชายาอ๋องเจ็ดไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด” พระชายาเฉียนกล่าว “พูดกันตามตรง ข้ารู้สึกผ่อนคลายยิ่งนัก เหมือนกับห่วงที่จองจำมานานหลายปีทั้งหมดได้หายไป ข้าไม่เคยรู้สึกผ่อนคลายถึงเพียงนี้มาก่อนเลย”

“นี่มิใช่ว่าข้าตั้งใจพูดถ้อยคำเหล่านี้มาทำให้เจ้าเบาใจลงหรอกนะ ทุกคำที่ข้าพูดล้วนเป็นคำพูดจากใจ ข้าใช้เวลากว่า
Bab Terkunci
Lanjutkan Membaca di GoodNovel
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1103

    หากจากไปแล้ว เกรงว่าชีวิตนี้คงไม่กลับมาอีก“ไม่ใช่เพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถาม “ข้าอยากถามพี่สะใภ้ใหญ่ว่า ระยะนี้ท่านได้ไปหออวิ๋นเซียวหรือไม่ ขอแค่ท่านบอกข้าว่าเคยไปหออวิ๋นเซียวหรือไม่เคยไป ก็เป็นการชดใช้น้ำใจคืนให้ข้าแล้ว”พระชายาเฉียนไม่พอใจ “เจ้าจะดูหมิ่นน้ำใจข้าเกินไปแล้ว”“ข้าเคยไปหออวิ๋นซี น่าจะทิ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1104

    พระชายาเฉียนชะงักไปขณะหนึ่ง “หัวใจของข้าได้ตายไปแล้ว ไม่มีวันได้เจอกับคนที่ถูกใจได้อีก อีกอย่าง คนอย่างข้า...”“ท่านดีมาก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “ข้าจำได้ว่าท่านใช้แซ่เซียว หลังจากนี้ข้าจะไม่เรียกท่านว่าพี่สะใภ้ใหญ่อีก ข้าจะเรียกท่านว่าพี่หญิงเซียว ท่านจะต้องจำเอาไว้ด้วยว่า ท่านมีตัวท่านเพียงคนเดียวไ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1105

    พวกเขาเห็นพระชายาเฉียนจากไปอย่างรีบร้อนหลังจากร้องไห้ยกใหญ่ โดยมีฉินเหยี่ยนเย่ว์ยืนอยู่ข้างกายอยู่ตลอดเวลา อดมิได้ที่จะพูดคุยซุบซิบกันฉินเหยี่ยนเย่ว์ฟังเสียงพูดคุยกระซิบซาบเหล่านี้เข้าหูเป็นเพียงการพูดกันว่านางรังแกพระชายาเฉียนจนร้องไห้ ฝีมือชั่วร้าย ความประพฤติเลวทราม จิตใจชั่วร้ายนางหาได้สนใจไม

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1106

    สีหน้าของหญิงสาวแต่งกายงดงามพลันแปรเปลี่ยนไป “ท่านกำลังพูดจาเหลวไหลอันใด?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์วางชามโจ๊กที่ดื่มจนหมดด้วยท่าทีใจเย็นไม่รีบร้อนเมื่อวางลงบนถาดแล้ว ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับที่มุมปากจากการกระทำอย่างต่อเนื่องนี้ ทั้งสง่างามและผ่อนคลาย ไร้ซึ่งความหยาบกระด้างแม้แต่น้อยนางมองนกยูงตรงหน้าด้วยสายตาราบเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1107

    “เจ้าพูดอยู่คำเดียวว่าหญิงชนบท คนบ้านนอกไปหาเรื่องเจ้าหรือ? พวกนางแค่ไม่ได้โชคดีขนาดนั้น ที่ได้เกิดมาในครอบครัวธรรมดา อาศัยทำงานหนักเลี้ยงชีพ ทำงานอย่างระแวดระวัง เลี้ยงดูครอบครัวอย่างยากลำบาก”“แล้วเจ้าล่ะ เจ้าเพียงแค่โชคดีที่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวย ไม่ต้องกังวลเรื่องกินอยู่ได้ ไม่เคยต้องซักผ้าทำ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1108

    สายตาของพระสนมเหยาทอดมองลงบนร่างของสตรีแต่งกายงดงาม “โอ้ นี่มิใช่คุณหนูของสกุลหลัวหรอกหรือ ข้าจำได้ว่าเจ้ามีนามว่าจิ่นซิ่วสินะ?”หลัวจิ่นซิ่วมิกล้าล่วงเกินพระสนมเหยา ยอบกายคารวะ “หลัวจิ่นซิ่วคารวะพระสนมเหยาเพคะ”พระสนมเหยาก็มิได้ให้นางลุกขึ้นยืนหลังจากถามคำถามนั้นแล้ว ก็ย้ายความสนใจมาอยู่ที่โจ๊กจา

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1109

    หลัวจิ่นซิ่วไม่รู้ว่าพระสนมเหยากำลังกล่าวอันใดอยู่ ทั้งยังไม่กล้าโต้แย้ง ได้แต่ขานรับเท่านั้นพระสนมเหยากุมมือของหลัวจิ่นซิ่ว พลางยิ้มแย้มจนดวงตาโค้งลงหากัน “เพราะฉะนั้น ข้าคิดว่าการที่พระชายาอ๋องเจ็ดดื่มโจ๊กในชามจนหมดนั้นมิใช่ความหยาบคายแต่อย่างใด คุณหนูหลัวเจ้าสิ้นเปลืองอาหาร วิจารณ์ผู้อื่นตามอำเภ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1110

    ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยืนอยู่ในมุม มองอย่างตื่นตะลึงจนอ้าปากค้าง“นี่ ท่านทำหรือ?” นางหันไปมองพระสนมเหยา“ล้อเล่นอันใดกัน?” พระสนมเหยาตักโจ๊กชามหนึ่งให้ตนเองเงียบ ๆ “หากข้าสามารถทำสิ่งเหเล่านี้ได้ ข้าก็คงเป็นเทพเซียนแล้ว”“เช่นนั้น เป็นเรื่องบังเอิญหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่เชื่อในโลกนี้จะมีเรื่องบังเอิญเช

Bab terbaru

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1119

    “หยุดนะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตวาดใส่ “ฉินเสวี่ยเย่ว์ ถ้าเจ้าก้าวมาข้างหน้าอีกก้าวเดียว จะถูกยาพิษจนตาย ข้ารับรองได้ว่าการตายของเจ้าจะน่าสังเวชกว่าข้าเป็นพันเป็นหมื่นเท่า”ใบหน้าของฉินเสวี่ยเย่ว์เต็มไปด้วยความชั่วร้าย“ท่านอย่าคิดจะโกหกข้าเลย” นางกล่าวอย่างอำมหิตทว่าร่างกายกลับหยุดลง และยื่นมือออกไปอย่าง

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1118

    อาการปวดหัวของตงฟางหลีเป็นเพราะหลงเข้าไปในป่าพิษ และสูดดมพิษมากเกินไปแม้ว่านางจะควบคุมดูแลอาการปวดหัวของเขาไว้ได้ ทว่า หากไม่ถอนรากถอนโคน อันตรายที่ซ่อนเร้นอยู่จะร้ายแรงเกินไปจำเป็นต้องค้นหาสาเหตุของโรค ถึงจะกำจัดโรคเรื้อรังได้จนหมดสิ้นวิธีที่ตรงจุดที่สุดคือไปยังป่าพิษที่เขาเคยไปมาก่อนภูเขาตระหง

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1117

    เมื่อถึงเวลานั้น สองมือนี้ก็จำต้องตัดทิ้งถึงจะรักษาชีวิตไว้ได้“พวกเจ้ามีที่อยู่อาศัยหรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามหญิงผู้นั้นส่ายหน้า “พวกเราไม่เป็นคนที่เมืองเหวินจิง เงินจำนวนน้อยนิดที่เหลืออยู่ระหว่างทางมาที่นี่ก็ถูกขโมยไป เราอับจนหนทาง ทั้งหิวโหยและหนาวเหน็บ ได้ยินว่าจวนองค์หญิงแจกโจ๊กจึงมา ทำให้

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1116

    หลิ่วฉืออยู่ในอาการตระหนกอยู่ตลอด หัวสมองขาวโพลน และไม่สามารถสังเกตถึงสถานการณ์โดยรอบได้ครั้นได้ยินคำพูดของฉินเหยี่ยนเย่ว์ ก็รู้สึกตัวในทันทีเขาและพระสนมเหยาสบตากัน พยักหน้าให้กัน และเดินออกไปที่ด้านนอกประตูเงียบ ๆพระสนมเหยาขยับเก้าอี้เตี้ยตัวเล็กแล้วนั่งลงไม่ไกลนัก ขณะที่ลูบแมวไปด้วยก็หาเรื่องมา

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1115

    “ไม่ได้ทุกข์ทรมานเลย พระสนมเหยา...” หลิ่วฉือเองก็สะอื้นเช่นกัน “ไม่สิ”“พี่หญิง...”“พี่หญิง หลายปีมานี้ท่านสบายดีหรือไม่?”เดิมพระสนมเหยาก็ตื่นเต้นอยู่แล้ว และเมื่อได้ยินคำนี้ “พี่หญิง” อารมณ์อันหลากหลายก็พลุ่งพล่านเข้ามาในใจของนางนางตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก ทำได้เพียงเอาผ้าเช็ดหน้าปิดแก้ม แล้วปล่อย

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1114

    ข่าวการแจกโจ๊กของจวนองค์หญิงแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมากครอบครัวยากจนและขอทานบางส่วนรู้ว่าเมื่อถึงช่วงเทศกาลต่าง ๆ จวนองค์หญิงจะให้ทาน ดังนั้นพวกเขาจึงรออยู่ไกล ๆ แต่หัววันอย่างไรก็ตาม การให้ทานครั้งนี้ไม่ได้ทำที่ประตูจวน แต่เป็นที่ลานหลังเรือนคนจำนวนมากมองไปรอบ ๆ ไม่กล้าที่จะเข้าไปจนกระทั่งมีสตร

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1113

    “เช่นนั้นก็ใช่แล้ว ข้าได้ยินมาว่าฝ่าบาทชอบโจ๊กที่สนมเหยาทำโดยเฉพาะ” องค์หญิงอันฉางปรบมือ “รีบนำของขวัญมาเร็วเข้า”“องค์หญิงอันฉาง ของขวัญนี้ข้าไม่ต้องการ” พระสนมเหยาดึงผ้าคลุมหน้าออกอย่างแนบเนียนองค์หญิงอันชางตกตะลึง ของขวัญของนางถูกปฏิเสธต่อหน้าสาธารณชน สีหน้าจึงไม่ค่อยพอใจนัก “นี่…ทำไมกัน?”พระสน

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1112

    พระสนมเหยาดึงแขนเสื้อของฉินเหยี่ยนเย่ว์ “นางเข้ามาใกล้แล้ว”“ยิ่งใกล้ ความรู้สึกประเภทนั้นก็ยิ่งแรงกล้า เหยี่ยนเย่ว์ เจ้ารู้สึกได้หรือไม่? ทั่วทั้งร่างกายของนางดำมืดไปหมด”“หลังจากใช้ชีวิตมานานหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่ข้ารู้สึกถึงลมหายใจที่ทำให้ผู้คนอึดอัดเช่นนี้” สีหน้าของพระสนมเหยาเปลี่ยนไปเล็กน้อ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1111

    “นอกจากโจ๊กฝูหรงแล้ว ในถังโจ๊กอื่น ๆ หม่อมฉันล้วนใส่ของบางอย่างลงไปเล็กน้อย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “หาใช่ของที่มีพิษแต่อย่างใด เพียงแค่เป็นยาที่สามารถกระตุ้นการรับรสติชาติได้เท่านั้น หลังจากดื่มไปแล้วลิ้นก็จะชา มีเพียงดื่มโจ๊กฝูหรงเท่านั้นจึงจะสามารถบรรเทาลงได้ ของเช่นนั้นตรวจสอบไม่ได้ รอประมาณหนึ่งเ

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status