LOGINShare
บทที่ 1110
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1111
“นอกจากโจ๊กฝูหรงแล้ว ในถังโจ๊กอื่น ๆ หม่อมฉันล้วนใส่ของบางอย่างลงไปเล็กน้อย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “หาใช่ของที่มีพิษแต่อย่างใด เพียงแค่เป็นยาที่สามารถกระตุ้นการรับรสติชาติได้เท่านั้น หลังจากดื่มไปแล้วลิ้นก็จะชา มีเพียงดื่มโจ๊กฝูหรงเท่านั้นจึงจะสามารถบรรเทาลงได้ ของเช่นนั้นตรวจสอบไม่ได้ รอประมาณหนึ่งเ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1112
พระสนมเหยาดึงแขนเสื้อของฉินเหยี่ยนเย่ว์ “นางเข้ามาใกล้แล้ว”“ยิ่งใกล้ ความรู้สึกประเภทนั้นก็ยิ่งแรงกล้า เหยี่ยนเย่ว์ เจ้ารู้สึกได้หรือไม่? ทั่วทั้งร่างกายของนางดำมืดไปหมด”“หลังจากใช้ชีวิตมานานหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่ข้ารู้สึกถึงลมหายใจที่ทำให้ผู้คนอึดอัดเช่นนี้” สีหน้าของพระสนมเหยาเปลี่ยนไปเล็กน้อ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1113
“เช่นนั้นก็ใช่แล้ว ข้าได้ยินมาว่าฝ่าบาทชอบโจ๊กที่สนมเหยาทำโดยเฉพาะ” องค์หญิงอันฉางปรบมือ “รีบนำของขวัญมาเร็วเข้า”“องค์หญิงอันฉาง ของขวัญนี้ข้าไม่ต้องการ” พระสนมเหยาดึงผ้าคลุมหน้าออกอย่างแนบเนียนองค์หญิงอันชางตกตะลึง ของขวัญของนางถูกปฏิเสธต่อหน้าสาธารณชน สีหน้าจึงไม่ค่อยพอใจนัก “นี่…ทำไมกัน?”พระสน
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1114
ข่าวการแจกโจ๊กของจวนองค์หญิงแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมากครอบครัวยากจนและขอทานบางส่วนรู้ว่าเมื่อถึงช่วงเทศกาลต่าง ๆ จวนองค์หญิงจะให้ทาน ดังนั้นพวกเขาจึงรออยู่ไกล ๆ แต่หัววันอย่างไรก็ตาม การให้ทานครั้งนี้ไม่ได้ทำที่ประตูจวน แต่เป็นที่ลานหลังเรือนคนจำนวนมากมองไปรอบ ๆ ไม่กล้าที่จะเข้าไปจนกระทั่งมีสตร
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1115
“ไม่ได้ทุกข์ทรมานเลย พระสนมเหยา...” หลิ่วฉือเองก็สะอื้นเช่นกัน “ไม่สิ”“พี่หญิง...”“พี่หญิง หลายปีมานี้ท่านสบายดีหรือไม่?”เดิมพระสนมเหยาก็ตื่นเต้นอยู่แล้ว และเมื่อได้ยินคำนี้ “พี่หญิง” อารมณ์อันหลากหลายก็พลุ่งพล่านเข้ามาในใจของนางนางตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก ทำได้เพียงเอาผ้าเช็ดหน้าปิดแก้ม แล้วปล่อย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1116
หลิ่วฉืออยู่ในอาการตระหนกอยู่ตลอด หัวสมองขาวโพลน และไม่สามารถสังเกตถึงสถานการณ์โดยรอบได้ครั้นได้ยินคำพูดของฉินเหยี่ยนเย่ว์ ก็รู้สึกตัวในทันทีเขาและพระสนมเหยาสบตากัน พยักหน้าให้กัน และเดินออกไปที่ด้านนอกประตูเงียบ ๆพระสนมเหยาขยับเก้าอี้เตี้ยตัวเล็กแล้วนั่งลงไม่ไกลนัก ขณะที่ลูบแมวไปด้วยก็หาเรื่องมา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1117
เมื่อถึงเวลานั้น สองมือนี้ก็จำต้องตัดทิ้งถึงจะรักษาชีวิตไว้ได้“พวกเจ้ามีที่อยู่อาศัยหรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามหญิงผู้นั้นส่ายหน้า “พวกเราไม่เป็นคนที่เมืองเหวินจิง เงินจำนวนน้อยนิดที่เหลืออยู่ระหว่างทางมาที่นี่ก็ถูกขโมยไป เราอับจนหนทาง ทั้งหิวโหยและหนาวเหน็บ ได้ยินว่าจวนองค์หญิงแจกโจ๊กจึงมา ทำให้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1118
อาการปวดหัวของตงฟางหลีเป็นเพราะหลงเข้าไปในป่าพิษ และสูดดมพิษมากเกินไปแม้ว่านางจะควบคุมดูแลอาการปวดหัวของเขาไว้ได้ ทว่า หากไม่ถอนรากถอนโคน อันตรายที่ซ่อนเร้นอยู่จะร้ายแรงเกินไปจำเป็นต้องค้นหาสาเหตุของโรค ถึงจะกำจัดโรคเรื้อรังได้จนหมดสิ้นวิธีที่ตรงจุดที่สุดคือไปยังป่าพิษที่เขาเคยไปมาก่อนภูเขาตระหง
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1123
คนทั้งคนเข้ามาในสภาวะที่มีสติแจ่มชัดนั้นกลับเป็นครั้งแรกครั้งนี้ ไม่ใช่ภาพลวงตา แต่ได้เข้ามาแล้วจริง ๆแม้แต่คนก็เข้ามาพร้อมกันได้!ภาพเหตุการณ์นี้มหัศจรรย์มาก นางแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองนางจึงหยิกตัวเอง ทว่าเจ็บร่างกายที่แช่อยู่ในน้ำนั้นเย็นเยียบและสั่นเทามากหลังจากลุกขึ้นนั่งแล้วไออย่างรุนแรงหลา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1122
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่สนใจคนบ้าคนนี้อีกต่อไปแล้วหลังจากเสื้อผ้าฝ้ายเนื้อหนาดูดซับน้ำก็ส่งผลกระทบต่อการเคลื่อนไหวอย่างมาก ร่างกายของนางจมดิ่งลงไปเรื่อย ๆ ความรู้สึกหายใจไม่ออกและความรู้สึกหนาวเหน็บมาประสานกัน“ฉินเหยี่ยนเย่ว์!” ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่ฉินเสวี่ยเย่ว์ว่ายน้ำไปถึงตัวนางแล้ว “เอามา!”“เอามาเร็วเ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1121
นางลอบคิดว่าแย่แล้วแม้ว่าที่นี่จะมีราวกั้น ทว่ามีผู้คนมากมาย ราวกั้นก็อาจถูกชนจนพังได้ง่ายเมื่อราวกั้นพัง นางจะต้องถูกผลักลงไปเป็นแน่!ภายใต้ปฏิกิริยาการตอบสนองกลับ นางหยิบเข็มพิษออกมา แล้วแทงเข็มเข้ามือข้างนั้นที่ยื่นออกมาผลักหลังจากที่มือข้างนั้นเจ็บ ไม่นานก็สูญเสียเรี่ยวแรง ทำเพียงปล่อยไปฉินเ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1120
ฉินเหยี่ยนเย่ว์คว้าราวกั้นโดยไม่รู้ตัว พลางกัดฟันแน่น “ฉินเสวี่ยเย่ว์ เจ้าใช้ประโยชน์จากคนบริสุทธิ์ นี่จะนับเป็นความสามารถอะไร!”ตอนที่นางวางยาพิษ นางสังเกตทิศทางของลมอย่างระมัดระวังแม่ลูกคู่นั้นไม่ได้อยู่ในที่ลมพัดผ่าน จึงไม่มีทางเป็นอันตรายทว่าตำแหน่งของฉินเสวี่ยเย่ว์คือหันหน้าไปทางลมพัดผ่าน และ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1119
“หยุดนะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตวาดใส่ “ฉินเสวี่ยเย่ว์ ถ้าเจ้าก้าวมาข้างหน้าอีกก้าวเดียว จะถูกยาพิษจนตาย ข้ารับรองได้ว่าการตายของเจ้าจะน่าสังเวชกว่าข้าเป็นพันเป็นหมื่นเท่า”ใบหน้าของฉินเสวี่ยเย่ว์เต็มไปด้วยความชั่วร้าย“ท่านอย่าคิดจะโกหกข้าเลย” นางกล่าวอย่างอำมหิตทว่าร่างกายกลับหยุดลง และยื่นมือออกไปอย่าง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1118
อาการปวดหัวของตงฟางหลีเป็นเพราะหลงเข้าไปในป่าพิษ และสูดดมพิษมากเกินไปแม้ว่านางจะควบคุมดูแลอาการปวดหัวของเขาไว้ได้ ทว่า หากไม่ถอนรากถอนโคน อันตรายที่ซ่อนเร้นอยู่จะร้ายแรงเกินไปจำเป็นต้องค้นหาสาเหตุของโรค ถึงจะกำจัดโรคเรื้อรังได้จนหมดสิ้นวิธีที่ตรงจุดที่สุดคือไปยังป่าพิษที่เขาเคยไปมาก่อนภูเขาตระหง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1117
เมื่อถึงเวลานั้น สองมือนี้ก็จำต้องตัดทิ้งถึงจะรักษาชีวิตไว้ได้“พวกเจ้ามีที่อยู่อาศัยหรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามหญิงผู้นั้นส่ายหน้า “พวกเราไม่เป็นคนที่เมืองเหวินจิง เงินจำนวนน้อยนิดที่เหลืออยู่ระหว่างทางมาที่นี่ก็ถูกขโมยไป เราอับจนหนทาง ทั้งหิวโหยและหนาวเหน็บ ได้ยินว่าจวนองค์หญิงแจกโจ๊กจึงมา ทำให้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1116
หลิ่วฉืออยู่ในอาการตระหนกอยู่ตลอด หัวสมองขาวโพลน และไม่สามารถสังเกตถึงสถานการณ์โดยรอบได้ครั้นได้ยินคำพูดของฉินเหยี่ยนเย่ว์ ก็รู้สึกตัวในทันทีเขาและพระสนมเหยาสบตากัน พยักหน้าให้กัน และเดินออกไปที่ด้านนอกประตูเงียบ ๆพระสนมเหยาขยับเก้าอี้เตี้ยตัวเล็กแล้วนั่งลงไม่ไกลนัก ขณะที่ลูบแมวไปด้วยก็หาเรื่องมา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1115
“ไม่ได้ทุกข์ทรมานเลย พระสนมเหยา...” หลิ่วฉือเองก็สะอื้นเช่นกัน “ไม่สิ”“พี่หญิง...”“พี่หญิง หลายปีมานี้ท่านสบายดีหรือไม่?”เดิมพระสนมเหยาก็ตื่นเต้นอยู่แล้ว และเมื่อได้ยินคำนี้ “พี่หญิง” อารมณ์อันหลากหลายก็พลุ่งพล่านเข้ามาในใจของนางนางตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก ทำได้เพียงเอาผ้าเช็ดหน้าปิดแก้ม แล้วปล่อย
