“เจ้ามีทักษะการพูดคารมคมคายนัก ไม่สู้มองช่อดอกไม้ในมือดูสิ บุปผาจันทร์ครามดอกนี้พิเศษมาก หลังจากเด็ดแล้วจะเหี่ยวเฉาทันที ยามที่พวกข้าเข้ามา ดอกไม้ในมือก็ยังบานสะพรั่งอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับแห้งเหี่ยวไปแล้ว เจ้ายังมีอะไรให้พูดเล่นลิ้นได้อีก?” ฮองเฮาบังคับตัวเองให้รักษาความสงบ และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาฉ
ฮองเฮานี่หมายความอย่างไร?ในสายตาของนาง ซูเตี่ยนฉิงเต็มใจแต่งงานกับตงฟางหลี ก็คือโชคดีของตงฟางหลีหรือ? เป็นเขาปีนป่ายขึ้นที่สูงขึ้นอย่างนั้นหรือ?พวกนางไปเอาความมั่นใจและความกล้าหาญมาจากที่ใดกัน?“ฮองเฮา” ในน้ำเสียงของฉินเหยี่ยนเย่ว์ราวสายลมและหิมะ เย็นชาหาสิ่งใดเปรียบได้ “พระองค์มิใช่ท่านอ๋องเจ็ด จ
ตำหนักอวิ๋นซิ่วเป็นที่พักอาศัยของเหล่าหญิงงามก่อนที่เหล่าหญิงงามจะเข้าตำหนัก จำต้องได้รับการตรวจพิสูจน์ว่าเป็นสาวพรหมจารีทีละคน เพื่อรับประกันความบริสุทธิ์แห่งสายเลือดราชวงศ์ฉินเหยี่ยนเย่ว์เองก็เคยได้ยินมา ว่าเหล่าท่านป้าผู้ตรวจร่างกาย เพียงแค่มองปราดเดียวก็สามารถรู้ได้ว่าเคยผ่านประสบการณ์มาแล้วหร
“พระพันปีเพคะ” สายตาของนางจริงจัง “หม่อมฉันแสดงท่าทีของหม่อมฉันอีกครั้ง เรื่องรับอนุชายา หม่อมฉันยกมือสองข้างเห็นด้วยเพคะ ตราบใดที่ท่านอ๋องเห็นด้วย หม่อมฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้านเพคะ ล้วนฟังความคิดเห็นของท่านอ๋องในทุกเรื่อง สิ่งที่หม่อมฉันไม่เข้าใจคือแม้ว่าต้องตรวจร่างกาย ก็ยังต้องตรวจตอนเป็นเจ้า
“พระชายาอ๋องเจ็ด บ่าวทำให้ท่านกลัวหรือเพคะ?” แม่นมผู้ตรวจร่างกายยังคงเดินเข้าหาฉินเหยี่ยนเย่ว์“เจ้าหยุดอยู่ตรงนั้น หากเจ้ากล้าก้าวมาข้างหน้าอีก อย่าตำหนิข้าที่ไม่เกรงใจ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ส่งเสียงเฮอะร่องรอยของความประหลาดใจฉายแวบขึ้นมาในดวงตาของแม่นมผู้ตรวจร่างกาย และนางก็หยุดตามที่คาดไว้ฉินเหยี่ยนเ
“ไม่มีประโยชน์หรือ? จัดการกับเจ้า ข้าก็ไม่ได้คิดว่าพวกมันจะมีประโยชน์” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยิ้มเย้ยหยัน ทันใดนั้นก็ยกเท้าขึ้น และเตะเข้าไปใส่นางอย่างแรงแม่นมเผลอปล่อยมือออก แล้วเปลี่ยนมาจับขาของนางแทนใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ฉินเหยี่ยนเย่ว์แทงปิ่นปักผมข้าไปตรงหน้าอกบริเวณหัวใจของนางอย่างแรง“ไม่น่ารัก
“กระถางดอกไม้แปลก ๆ ที่แท้ก็ฝีมือเจ้านี่เอง?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดขึ้น“ไม่ใช่ข้า” ไป๋หลินยวนพูดต่อ “บุปผาจันทร์ครามมีพิษและหายากมาก หากได้สูดดมกลิ่นของมันเป็นเวลานาน ผู้คนจะอ่อนแอลง ง่วงนอน และหมดความสนใจในทุกเรื่อง ผู้คนจะเกียจคร้านเกินจะไตร่ตรองมากขึ้น มันเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์อย่างยิ่ง”“โอ้?” ฉ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตื่นตระหนก “เจ้าทำอะไรน่ะ?”“ไม่มีอะไร ข้าโปรยละอองเกสรของบุปผาจันทร์ครามใส่ฮองเฮาไว้ล่วงหน้าแล้ว งูปรสิตไวต่อกลิ่นนั้นมาก และไม่นานก็จะสามารถติดตามกลิ่นไปจนได้” ไป๋หลินยวนสวมหน้ากากบนใบหน้า“ไปกันเถอะ ควรจะกลับไปรายงานการปฏิบัติหน้าที่แล้ว” เขาขมวดคิ้ว “จริงสิ ข้าเจอสิ่งนี้บนตัวแม่นม