บทที่ 0321

“บาดแผลของท่านจำต้องพักฟื้น และรอให้เกิดสะเก็ดแผล อย่าวิ่งไปไหนมาไหน เพราะแผลจะเปิดอยู่ตลอดและจะหายช้า” นางกล่าว

ตงฟางหลีส่งเสียงหึอย่างเย็นชา

ในแสงสลัว สีหน้าของเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เขายังคงนอนตะแคง โดยวางศีรษะอยู่บนหน้าตักของนาง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “เฝือกบนข้อมือเอาออกได้ไ