ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองหาเครื่องประดับที่มีราคาสมเหตุสมผลสองสามชิ้นจนพบ “แม่นางผู้ดูแล ข้าก็เลือกสองสามชิ้นนี้แล้วกัน”เมื่อผู้ดูแลหญิงเห็นว่าในหมู่เครื่องประดับที่นางเลือก ยกเว้นแค่ปิ่นระย้าที่มีมูลค่าสามร้อยตำลึง เครื่องประดับอื่น ๆ ก็มีราคาน้อยกว่าหนึ่งร้อยตำลึงทั้งนั้น นางไม่ได้ฉวยโอกาสเลย ซึ่งทำให้ผ
“ประมุขหอ นี่ไม่เหมาะสมกระมัง” ผู้ดูแลหญิงพูดอย่างยากลำบาก “หากท่านเข้าสำนักหมอหลวง เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ได้”“ข้าจะไม่ใช้เทพลุ่มหลงอีกต่อไปแล้ว” ไป๋หลินยวนถือหน้ากากไว้ หลังจากสวมมันลงบนใบหน้า ก็กลายเป็นอีกคนหนึ่งแล้ว “และข้าก็ย่อมจะไม่ใช้ชื่อและใบหน้าของไป๋หลินยวนเช่นกัน”ไม่ว่ายาเม็ดสีขาวจะเป็น
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มุ่นคิ้วเล็กน้อยครั้นฟังเสียงเพียงอย่างเดียว อาการขององค์หญิงเย่ว์ลู่ก็ไม่สู้ดีนักนางเข้ามาในห้อง เห็นคนบนเตียงได้อย่างชัดเจน และแทบจะส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจเพียงไม่กี่วันมานี้ที่ไม่ได้พบหน้ากัน สตรีอวบอัดในยามนั้นกลับผ่ายผอมลงจนเป็นหนังหุ้มกระดูกแล้วใบหน้ากลมตอบลงเปลี่ย
“ข้าอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว” เย่ว์ลู่ปิดหน้า “ เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแล้ว ข้าจะมีหน้าอยู่ต่อไปได้อย่างไร”“ข้าขอโทษท่านปู่ ข้าอับจนหนทางจริง ๆ ข้าทำชื่อเสียงฉาวโฉ่ไปแล้ว ข้าไม่บริสุทธิ์แล้ว แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ก็จะถูกคนนินทาลับหลังได้”“คนแบบนี้เช่นข้า มีชีวิตอยู่ต่อไปจะมีประโยชน์อะไร?”ฉินเหยี่ยนเย
ในแววตาของเย่ว์ลู่ปรากฏความคับแค้นใจมิรู้จบความคับแค้นใจอันท่วมท้นเข้าครอบงำดวงตากลมโตไร้ชีวิตชีวาของนาง ในแววตาราวกับไฟลุกโชนนางอ้าปากค้างเสียงดัง คล้ายกับกำลังดิ้นรน กำลังต่อสู้ฉินเหยี่ยนเย่ว์กลั้นหายใจ ไม่กล้ารบกวนนาง “ข้าเกลียด”ผ่านไปเป็นเวลานาน ในที่สุดเย่ว์ลู่ก็พูดออกมาสองคำ“ข้าไม่เชื่อว
เสียงของนางแหบแห้ง และหลังจากตะโกนก็ไอโขลกอย่างรุนแรง“ท่านเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้ ข้าจะฝากใบสั่งยาไว้ให้ท่าน ท่านควรกินยาให้ดี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “พักฟื้นให้ดีแล้วค่อยคิดเรื่องเหล่านี้”“ไม่ ข้าจะแต่งงานทั้งแบบนี้” เย่ว์ลู่พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ท่านคิดว่าตอนนี้ข้าดูเหมือนผีไหม?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์
“มันสวย แต่เอาไว้ให้ข้าจะสิ้นเปลืองเกินไป” เย่ว์ลู่ยังคงผลักปิ่นระย้าไปให้นางฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจ “เมื่อกดกลไก ปิ่นระย้าจะปรากฏหมอกจาง ๆ การออกแบบนี้ฉลาดมากและ มีกลไกก็หมายความว่าข้างในมันกลวง”นางหยิบเข็มพิษที่ได้รับการปรับแต่งแล้วออกมาสองสามอัน วางไว้ในที่ช่องว่าง แล้วปิดมัน “ในนี้ซ่อนเข็มพิษไ
“บาดแผลของท่านจำต้องพักฟื้น และรอให้เกิดสะเก็ดแผล อย่าวิ่งไปไหนมาไหน เพราะแผลจะเปิดอยู่ตลอดและจะหายช้า” นางกล่าวตงฟางหลีส่งเสียงหึอย่างเย็นชาในแสงสลัว สีหน้าของเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเขายังคงนอนตะแคง โดยวางศีรษะอยู่บนหน้าตักของนาง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “เฝือกบนข้อมือเอาออกได้ไ
ป้าหวนฝืนร่างกายตนถอยหลังไปสองสามก้าว และกระอักเลือดออกมาสองสามคำ“พวกท่าน!” หลังจากที่จิตใจของป้าหวนสับสนวุ่นวาย จึงเต็มไปด้วยช่องโหว่ นางถูกตงฟางหลีโจมตี และชีพจรหัวใจก็ได้รับผลกระทบเลือดลมชี่สูบฉีดพุ่งสูงขึ้น ชีพจรหัวใจถูกจำกัด และลมหายใจผิดปกติเมื่อรู้ว่านางไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ จึงยัดยาคลั
“นี่” จีอู๋เยียนเก็บกระบี่เข้าฝัก แล้วพูดขึ้นเสียงเย็น “กองทัพที่ไม่เป็นโล้เป็นพายเก็บกวาดหมดแล้ว คนผู้นี้จะจัดการเช่นไร?”เขาชี้ไปที่ป้าหวนซึ่งดูใบหน้าซีดเซียวป้าหวนตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันนี้มากจนพูดไม่ออกนางมองลูกน้องของนางที่ล้มลงอยู่บนพื้น ดวงตาเบิกโพล่งปรมาจารย์ชั้นยอดหลายสิบคน ใ
“หากบุรุษผู้นี้มิใช่เฟิ่งหลี ข้าจะสับเขาเป็นชิ้น ๆ แน่นอน” ตงฟางหลีพูดแล้วหยิบขวดยาออกมาป้อนให้แก่เฟิ่งหลีฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดไม่ออกแม้ว่าองครักษ์จื่ออวี๋จะไม่ใช่เฟิ่งหลี แต่เป็นคนอื่น นางก็ยังคงทำอย่างนั้นในสถานการณ์เช่นนั้นประเด็นความหึงหวงก็แปลกพิลึกเช่นเคย“ท่านป้อนอะไรให้ท่านพี่?” นางถาม“ยาถอ
ไม่รอให้ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตอบกลับ ตงฟางหลีก็เตะเขาออกไป“ตงฟางหลี ท่านทำอะไรน่ะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกใจเฟิ่งหลีใกล้จะตายอยู่แล้ว ถูกตงฟางหลีกระทำอย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้ ไหนเลยจะรับไหว?นางรีบคว้าเฟิ่งหลีเอาไว้ และวางมือที่สั่นเทาบนข้อมือของเขาเกราะเม่นอ่อนของเฟิ่งหลีที่มอบให้นาง ช่วยป้องกันการโจมตีส่วนให
“เหยี่ยนเย่ว์!”ในตอนที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์คิดว่าตนกำลังจะตาย สุ้มเสียงที่เป็นกังวลก็ดังขึ้น“เหยี่ยนเย่ว์ เจ้าเป็นไรหรือไม่?”“ยัยหนู เจ้าห้ามเป็นอะไรเด็ดขาดนะ”เสียงหนึ่ง ตอนแรกฟังดูเหมือนมาจากมิติอันไกลโพ้น ยากที่จะได้ยินชัดเจนแต่แล้วเสียงนั้นดังขึ้นเรื่อย ๆ อย่างช้า ๆผ่านชั้นสีเลือด ขจัดความกลัว ข
หลังจากที่ป้าหวนออกคำสั่ง ทุกคนต่างรวมตัวกันรอบฉินเหยี่ยนเย่ว์และเฟิ่งหลีกระบี่ยาวหอบลมปะทะมา ทั้งหมดโจมตีลงมาที่พวกเขาฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่เคยพบเจอเรื่องเช่นนี้มาก่อนครั้งก่อนที่ถูกคนของอีกาดำโจมตี อีกาดำตัวนั้นไม่ได้เห็นนางอยู่ในสายตาเลย และการเคลื่อนไหวของฝ่ามือช่างเชื่องช้ายิ่งนัก นางหลบหนีได้ภา
ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกว่าเถาวัลย์โลหิตถูกคนตัดออกไป ร่างกายเบาขึ้นดูเหมือนมีคนตบใบหน้านางอย่างแรงคนผู้นั้นยังคงพูดอะไรบางอย่างร้อนใจด้วยเสียงที่ห่างไกลฟื้นคืนกลับมาทีละน้อย และสมองที่ค้างเติ่งว่างเปล่าก็เริ่มต้นใหม่เช่นกัน“สาวน้อย ตื่นได้แล้ว”ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไปยังแหล่งที่มาของเสียงด้านหน้า ใบ
องครักษ์จื่ออวี๋ในยามนี้ตกอยู่ภายใต้การโจมตีจากทั้งสองด้านแล้วหลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บ สีหน้าย่ำแย่อย่างรวดเร็วบนกระบี่มีพิษ!ภายใต้ผลกระทบของพิษ สติขององครักษ์จื่ออวี๋พร่ามัวเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะรีบผนึกจุดฝังเข็มที่สำคัญหลายจุดจุดฝังเข็มถูกผนึกกะทันหัน และเมื่อเลือดลมพุ่งทะยานขึ้น เขาจึงกระอัก
นอกจากกำแพงที่มิอาจเข้าใกล้ได้แล้ว อีกสามทิศที่เหลือล้วนถูกยึดครองทั้งหมดภายใต้วงล้อมที่โอบล้อมหลายชั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์และองครักษ์จื่ออวี๋เหลือเรี่ยวแรงเพียงเล็กน้อยฝั่งตรงข้ามมีคนจำนวนมาก ส่วนพวกเขามีกันเพียงสองคน การต่อสู้แบบเวียนเทียนสามารถทำให้พวกเขาเหนื่อยล้าจนหมดแรงได้เช่นกัน“รีบสู้รีบจบเถิ