แชร์

บทที่ 960

“ใช่แล้ว น้าสะใภ้” หลิงเชียนอี้กล่าว “ผู้ใหญ่และเด็กปลอดภัยจึงจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุด พี่สาวมีโภชนาการที่ดีกว่า รอพี่สาวโตแล้ว ต้องดูแลน้องสาวให้มากๆ”

เพิ่งสิ้นเสียง หนูน้อยที่อวบอ้วนร้องทีหนึ่ง

“ยียา…”

นิ้วโป้งที่ถูกดูจนเปียก สะบัดแขนทีหนึ่ง ก็กระเด็นไปหาน้องสาวที่อยู่ข้างๆ

“อุแว้!”

น้องสาวสะดุ้งตื่นจากฝัน เริ่มร้องไห้อุแว้ๆ เสียงดังทันที

หลิงเชียนอวี้ “...”

ตกลงกันว่าพี่สาวจะดูแลน้องสาวไม่ใช่หรือ?

“อุแว้…” น้องสาวพลางโบกมือ พลางร้องไห้เสียงดัง

ฉู่เชียนหลีรีบปลอบใจ “โอ๋ๆ ไม่ร้อง ไม่ร้องนะ…”

แต่นางเป็นมือใหม่ ประกอบกับไม่มีประสบการณ์ และเป็นครั้งแรกด้วย การกระทำจึงค่อนข้างเงอะงะและแข็ง นางถึงขั้นไม่ยอมใช้แรง กลัวจะเผลอบีบนางจนแหละ

“อุแว้!”

“ไม่ร้องนะ หิวใช่หรือไม่?”

“อุแว้…”

นางทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย น้องสาวร้องไห้เสียงดังมาก

หันมาดูพี่สาว นอนอยู่ในผ้าห่อทารกเงียบๆ นางลืมตาเผยให้เห็นลูกตาที่แวววาวเหมือนลูกองุ่นดำ พลางกัดนิ้วมือ มองไปทางน้องสาวอย่างกะพริบๆ

และเท้าน้อยก็กำลังถีบ ปากก็ร้อง

“ยียา ยียา…”

“ซนจริงๆ!”

ถงเฟยจิ้มหน้าผากนางเบาๆ ทีหนึ่ง และแสร้งตำหนิ

“เจ้าเป็นพี่ส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status