Share
บทที่ 350
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 351
“เชียนหลี…”“ข้าไม่ได้โกรธ” ฉู่เชียนหลีขัดคำพูดของเขา การแสดงออกบนใบหน้าเรียบเฉย “เป็นข้าเองที่ไม่ได้อธิบายให้ชัดเจนจึงทำให้เกิดความเข้าใจผิด อย่าว่าแต่ท่านเลย เปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่นเจอเรื่องเช่นนี้ ก็ต้องคิดมากเช่นกัน”เมื่อคืนเขาเค้นถามเหมือนบ้าไปแล้ว นางไม่อยากสืบสาวราวเรื่องแล้วเรื่องที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ“เจ้าโกรธ!”สายตาเฟิงเย่เสวียนจ้องดวงตาของนาง ราวกับสามารถมองทะลุอารมณ์ที่แท้จริงในใจของนางผ่านดวงตา“โกรธที่ข้าควบคุมตัวเองไม่ได้ โกรธที่ข้ามักจะทำร้ายเจ้าเช่นนี้เสมอ โกรธที่เวลาข้าไม่พอใจ ก็จะบีบคั้นเจ้า”เขารู้ เมื่อก่อนเขาก็มักจะเป็นเช่นนี้ ทุกครั้งคนที่ถูกทำร้ายก็คือนางเขาสำนึกผิดแล้วเขาจะปรับปรุงตัว“ครั้งหน้าข้าจะไม่ทำเช่นนี้อีกแล้ว ต่อไปเจอปัญหาอะไร พวกเรานั่งคุยกันอย่างสงบจิตสงบใจดีๆ จะไม่ทะเลาะกันอีก ไม่เป็นขัดแย้งกันอีก ดีหรือไม่?” เขานั่งยองลง เงยหน้ามองนาง น้ำเสียงระมัดระวัง เหมือนกำลังปลอบใจเด็กที่กำลังโกรธฉู่เชียนหลีมองเขาอย่างลึกซึ้ง เหมือนมีอะไรไหลเวียนอยู่ในแววตา…เพียงแต่แค่พริบตาเดียว สีหน้านิ่งสงบ หลุบตาลง“นี่เป็นนิสัยของท่าน ทุ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 352
ฉู่เชียนหลีมองดูภาพระเนระนาดภายในห้องโดยไม่ได้พูดอะไรผ่านไปสักพักนางหมุนกายหยิบของบางอย่างออกจากแขนเสื้อ แล้วส่งให้เฟิงเย่เสวียน“นี่คือ…”“หลักฐานการจ่ายเงินของจวนรัชทายาท” วางไว้ในมือของเขา “รัชทายาทติดสินบนใต้เท้าเว่ย ซื้อยาพิษ วางยาพระชายารองเว่ย เขากำกับแสดงละครลอบสังหารตัวเอง”หลักฐานการจ่ายเงินนี่ก็คือหลักฐานขอแค่ส่งมันให้ฮ่องเต้ ความจริงกระจ่าง และยังสามารถโจมตีรัชทายาทอย่างหนักรัชทายาทขัดขาอ๋องเฉินทุกที่ทุกเวลา ลงมืออำมหิต ไร้ความปรานี หากนางเป็นอ๋องเฉิน จะ ‘คืน’ ทั้งหมดนี้กลับไปให้รัชทายาทอย่างไม่เกรงใจเฟิงเย่เสวียนถือหลักฐานการจ่ายเงินที่บางเบาไว้ กางนิ้วมือออก มองเห็นชื่อเฉียนจวง ตัวเลขจำนวนเงิน และวันที่ออกตั๋วกับรายละเอียดอื่นๆ อย่างชัดเจนหลักฐานการจ่ายเงินใบนี้สามารถล้มรัชทายาทได้จริง นางสืบมาถึงตรงนี้ เก่งเกินคาดแล้วทันใดนั้น เสียงของฉู่เชียนหลีดังขึ้น“ข้าคิดว่าจะกลับไปอยู่บ้านแม่สักพัก”ร่างกายของเฟิงเย่เสวียนสั่นสะท้าน เงยหน้าอย่างตะลึงงัน มองดูนาง หลักฐานการจ่ายเงินระหว่างนิ้วหลุดออกจากมือด้วยความตกใจ ร่วงลงสู่พื้นอย่างเงียบๆนาง…สีหน้าปกติ น
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 353
ผู้ชายกลุ่มหนึ่งโผล่ศีรษะออกมา เบียดกันไปเบียดกันมา ท่าทางที่จุ้นเรื่องชาวบ้านแลดูผู้หญิงยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีกแค่ก!จิ่งอี้กำหมัดกระแอมเสียงเบากะทันหัน เตือนให้คนกลุ่มนี้รีบแยกย้าย ส่วนเขายกเท้าเดินเข้าไปในลานเรือน ไปหยุดอยู่ข้างกายฉู่เชียนหลี กล่าวเสียงเบา“คุณหนู นัดพระชายารองฉู่ออกมาแล้วขอรับ”ฉู่เชียนหลีลืมตา “เร็วขนาดนี้เลย?”นางลุกขึ้นนั่ง นวดกลางหว่างคิ้วอย่างเหนื่อยล้าเบาๆ ตากแดดเป็นเวลานาน คิดเรื่องราวมากมาย ทำให้รู้สึกวิงเวียนศีรษะตั้งสติครู่หนึ่ง จึงจะลุกขึ้นยืน “จิ่งอี้ ตามข้าออกไปข้างนอกหน่อย เยว่เอ๋อร์ เจ้ากับเจ้าดำอยู่ที่นี่ ข้าจะรีบไปรีบกลับ”เพิ่งก้าวเท้าออกไป ผู้ชายกลุ่มหนึ่งก็วิ่งเข้ามารุมล้อมเยว่เอ๋อร์“เจ้าเป็นสาวใช้ข้างกายคุณหนูใช่หรือไม่? ซื่อสัตย์หรือไม่?”“เมื่อก่อนความเป็นอยู่ของคุณหนูในจวนอัครมหาเสนาบดีฉู่แย่มาก ทุกคนล้วนรังแกนาง เจ้าไม่ได้ติดตามคุณหนูอย่างจริงใจใช่หรือไม่ เจ้าคิดไม่ซื่อกับคุณหนูใช่หรือไม่? ไม่พูดข้าจะฆ่าเจ้าเดี๋ยวนี้!”“จับเจ้าขายให้กับหอนางโลม!!”ชายฉกรรจ์แต่ละคนแยกเขี้ยวกำหมัด พูดจาดุร้าย ทำเอาเยว่เอ๋อร์ตกใจจนหน้าซีดแล้วซีดอี
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 354
สีหน้าฉู่หงหลวนมืดลง แต่ฉู่เชียนหลีก็ไม่รีบร้อน นางจิบชาชั้นดี เดาะลิ้นแล้วกล่าว“พี่หญิงใหญ่ พรุ่งนี้ก็ถึงขีดจำกัดของสามวันแล้ว ท่านจะบอกตัวตนของข้าเพื่อช่วยรัชทายาท หรือรอให้หลักฐานการจ่ายเงินใบนั้นส่งไปถึงมือฝ่าบาท รัชทายาทถูกปลด ท่านลองพิจารณาดูดีๆ”วางถ้วยชาลงอย่างสบายๆ ลุกขึ้นยืน ตบชายกระโปรงที่ยับเล็กน้อย เดินออกไปอย่างสบายใจฉู่หงหลวนนั่งอยู่ที่เดิม มือขวาพาดโต๊ะ นึกถึงน้ำเสียงที่ข่มขู่เมื่อครู่ของฉู่เชียนหลี แววตายิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา ยิ่งอยู่ยิ่งมืดมนผู้หญิงอัปลักษณ์ที่ขี้ขลาดเหมือนหนูในอดีต ตอนนี้มาทำตัวโอ้อวดต่อหน้านางแล้วเป็นแค่ลูกเมียน้อย ท้าทายความน่าเกรงขามของนางที่เป็นบุตรสาวสายตรง มีเช่นนี้ที่ไหนกัน?ฉู่เชียนหลี!ไม่ว่าใครก็ตามที่กล้าข่มขู่นางฉู่หงหลวน มีเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้นตาย!ฉู่เชียนหลีเดินออกจากโรงน้ำชา จิ่งอี้ที่รออยู่ข้างนอกมาโดยตลอดรีบเดินเข้าไป “คุณหนู”นางพยักหน้าเป็นสัญญาณ พร้อมกับเดินไปยังบนถนน เตรียมกลับโรงหมอจิ่งอี้เดินตามอยู่ข้างๆ นาง อ้าปากแล้วอ้าปากอีก อยากพูดแต่ก็ไม่พูด“เป็นอะไร?”ฉู่เชียนหลีรู้สึกได้โดยไม่ต้องหันไปมองจิ่งอี้เม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 355
วันรุ่งขึ้นวันนี้ เป็นวันสุดท้ายของระยะเวลาสาววัน ภายในห้องทรงอักษร เมื่อฮ่องเต้เลิกประชุมก็มาที่นี่ทันทีเนื่องจากปิดข่าวอย่างดี มีคนรู้เรื่องที่รัชทายาทถูกลอบสังหารน้อยมาก เพียงแค่จัดการเรื่องนี้เหมือนเรื่องครอบครัว“รัชทายาทถึง…”นอกตำหนัก เสียงรายงานของขันทีดังขึ้น หลังจากนั้นสองสามวินาที เฟิงเจิ้งอวี้กุมบาดแผลที่ท้อง ค่อยๆ เดินเข้ามา“เสด็จพ่อ…”เหลือบเห็นอ๋องเฉินที่ยืนอยู่ด้านข้างสายตาทั้งคู่ประสานกันเฟิงเย่เสวียนมองเขา เผยอริมฝีปากบางเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “สามวันแล้ว แผลยังไม่หายดี พี่ใหญ่ ลงมือเหี้ยมจริงๆ”แววตาเฟิงเจิ้งอวี้ขรึมลงคำพูดนี้หมายความว่าอย่างไร?อะไรคือ ‘เขาลงมือเหี้ยมจริงๆ’สามวันนี้ เขาถูกกักตัวอยู่ในวัง ต่อหน้าฮ่องเต้ ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม หรือเฟิงเย่เสวียนสืบพบความจริงแล้ว?เขาครุ่นคิดในใจ สีหน้ากลับปกติ หลังจากคำนับ มีขันทีสองคนประคองไปนั่งลง“เจ้าเจ็ด คนร้ายอยากให้ข้าตาย มีหรือจะไม่ลงมืออย่างเหี้ยม?”“เหอะ” เฟิงเย่เสวียนเพียงแค่ยิ้ม “ดวงตาของโอรสสวรรค์มองเห็นทุกสิ่ง ไม่มีเรื่องอะไรที่เสด็จพ่อมิทรงทราบ”หัวใจเฟิงเจิ้งอวี้หนักอึ้งหรือเฟิงเย่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 356
จางเฟยที่เหมือนน้อยใจมากตบต้นขาอย่างแรงจนเนื้อแทบหลุดโดยตรง ท่าทางที่เบะปากนั่น ไม่ต้องพูดถึงว่าเสียใจเพียงใดฉู่เชียนหลีหันไปมองเยว่เอ๋อร์ “เยว่เอ๋อร์ พวกเขารังแกเจ้าหรือไม่?”เยว่เอ๋อร์ต่างหากที่กลัวจริงๆเมื่อวาน ทันทีที่พระชายาไป ผู้ชายสิบกว่าคนล้อมรอบนาง เค้นถามนาง ประเมินนาง และยังบอกว่าจะจับนางขายให้หอนางโลม…นางอยากฟ้องพระชายา แต่ความสัมพันธ์ของพระชายากับคนเหล่านี้ดีมาก หากนางฟ้อง ไม่เท่ากับทำลายความสัมพันธ์ของพระชายากับทุกคนหรือ?เยว่เอ๋อร์กัดริมฝีปากล่าง หลังจากลังเลอยู่สองวินาที นางส่ายศีรษะเบาๆกล่าวเสียงเบา“พระชายา ท่านไม่ต้องห่วง พวกเขาดีมาก และยังได้เตรียมเครื่องนอนกับเสื้อผ้าใหม่ให้ข้าด้วย ข้าไม่ได้โดนรังแก…”จางเฟยอุทาน ‘เอ๋’ ทันที มีประกายที่ลึกซึ้งเสี้ยวหนึ่งเอ่อล้นออกมาจากดวงตาที่ผ่านประสบการณ์มามากมายเมื่อวาน พวกเขาขู่นางจนร้องไห้ แต่นังหนูนี่กลับไม่ฟ้องนังหนูนี่อายุยังน้อย แต่กลับรู้จักพิจารณาแทนคุณหนู และรู้จักที่จะรักษาความสัมพันธ์ของคุณหนูกับพวกเขา ดูเหมือน นางเป็นคนที่ซื่อสัตย์คนหนึ่งฉู่เชียนหลีมองเยว่เอ๋อร์ด้วยความสงสัย “จริงหรือ?”“พระชายา ไม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 357
เยว่เอ๋อร์เงยหน้ามองโดยไม่รู้ตัวผู้ชายในชุดผาวสีดำอันสูงศักดิ์เดินเข้ามา รูปร่างสูงใหญ่ กลิ่นอายหนักแน่น เดินสวนทางแสง เหมือนมีแสงอันนุ่มนวลปลุกคลุมโครงหน้าหนึ่งชั้น มองเห็นอวัยวะสัมผัสทั้งห้าบนใบหน้าไม่ชัดเจน แต่ดวงตาคู่นั้นกลับเปล่งประกายเขาเดินเข้ามา ก้มต่ำเล็กน้อย ยื่นฝ่ามือใหญ่ที่แข็งแรงออกไป กล่าวเสียงทุ้มต่ำ“แม่นางเยว่เอ๋อร์ไม่ต้องกลัว พวกเราไม่มีเจตนาร้าย แค่อำพรางตัวในยุทธภพจนชินแล้ว ไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ของพวกขุนนางชนชั้นสูง คำพูดจึงโผงผางไปบ้าง”พวกเขาล้วนมีชาติกำเนิดมาจากยุทธภพ นิสัยตรงไปตรงมา คำพูดก็เช่นกัน ทำงานก็เช่นกันเยว่เอ๋อร์มองดูฝ่ามือใหญ่ที่สวยมากตรงหน้า เหมือนถูกดวงตาดำคู่นั้นของชายคนนี้กระชากวิญญาณ นางยื่นมือออกไปวางบนฝ่ามือเขาโดยไม่รู้ตัวพลันผู้ชายกำมือ ก็ดึงนางลุกขึ้นนางโซเซหนึ่งก้าว เกือบล้มเข้าไปในอ้อมแขนของเขา รีบก้มหน้าอย่างตื่นตระหนก“ข้า ข้าจะพาเจ้าดำน้อยไปเดินเล่น…”พูดจบ ก็วิ่งไปทางห้องนอน เรียกเจ้าดำออกไปขับถ่ายจิ่งอี้วางมือลง กล่าวกับจางเฟย “ข้าได้ตรวจสอบตัวตนของเยว่เอ๋อร์แล้ว นางปรนนิบัติคุณหนูตั้งแต่เด็ก เป็นคนที่เชื่อถือได้ ต่อไปเลิกรัง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 358
“ต่อไปข้าจะไม่ดุเจ้าอีกแล้ว…ไม่โกรธนะ…”เขาพ่นกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เข้มข้นออกมาอย่างมึนเมา เมาจนเสียงคลุมเครือ คำพูดไม่ชัดเจนสองมือกอดต้นขาของฉู่เชียนหลีไว้แน่น กลัวว่าเมื่อปล่อยมือ นางก็จะไป“ไม่โกรธนะ…”“อย่าไป…เสด็จแม่…เสด็จแม่…เชียนหลี…”เขาเมาหนักมาก ความคิดสับสนปนเปไปหมด ทุกอย่างคลุมเครือ พูดตรงนี้หนึ่งประโยค ตรงนั้นหนึ่งประโยค ท่าทางที่ขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด เหมือนสัตว์ป่าที่ได้รับบาดเจ็บ ขดตัวอยู่ในมุม เรียบบาดแผลของตนเองมาก“เสด็จแม่…”เขากอดต้นขานางไว้ พยุงร่างกายที่เมามายเหมือนดินโคลน พยายามลุกขึ้น พลันกลับขาอ่อน ล้มคุกเข่าลงกับพื้น“อย่าไป…ข้าจะเป็นเด็กดี…เสด็จแม่…”พึมพำอย่างลึกซึ้ง อ้อนวอนอย่างขมขื่น ดวงตาที่พร่ามัวเปล่งประกายแสงที่ชุ่มชื้น มีความเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนแฝงอยู่เวลานี้ กลับเป็นความเปราะบางที่ฉู่เชียนหลีไม่เคยเห็นมาก่อนเขาเหมือนเด็กที่ถูกทอดทิ้ง กอดต้นขาของแม่แท้ๆ ไว้ อ้อนวอนอย่างขมขื่นเขาเมาแล้วเวลาที่คนเมา มักจะนึกถึงสิ่งที่เก็บซ่อนไว้ในก้นบึ้งหัวใจ อาจเป็นความกลัว ความสุข และอาจเป็นความโกรธแค้นที่ไม่สามารถมองย้อนกลับไปดูเหมือนว่าเขากำล
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 895
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 894
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 893
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 892
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 891
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 890
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
