Share

บทที่ 326

“เจ้าไม่อยากรู้ความลับของข้า?” ฉู่เชียนหลีถามด้วยความสงสัย ยังคงไม่อยากเชื่อมากนัก ก่อนและหลังเขาเปลี่ยนแปลงเร็วเช่นนั้น

แต่ เฟิงเย่เสวียนเหมือนจู่ๆ ก็หมดความสนใจ ไม่ถามเกินความจำเป็นแม้แต่คำเดียว

“ไม่อยาก”

“เจ้าไม่อยากรู้แล้วหรือว่าเพราะอะไรข้าจึงเข้าใกล้อ๋องหลี”

“ไม่อยาก”

“...”

วินาทีก่อน เขาจับคอของนาง บังคับเค้นให้นางพูด

ตอนนี้ จิตใจบริสุทธิ์ไร้ความปรารถนาเหมือนพระภิกษุที่ออกบวช ประสาทสัมผัสทั้งหกสงบ ไม่สนใจเรื่องในทางโลก

ผู้ชายกากเดน

เปลี่ยนหน้าเร็วยิ่งกว่าพลิกหนังสือ

ถุย!

ฉู่เชียนหลีเบือนหน้า ขยับไปนั่งอีกด้าน เฟิงเย่เสวียนยกหางตาขึ้นด้วยความสนใจ เหลือบมองนางอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง

นังหนูน้อย

ข้ารู้ความลับทั้งหมดของเจ้าแล้ว…

“กางเกงชั้นในลายลูกไม้สีแดงของเจ้าสวยมาก”

“?”

โรคจิต!

กลับถึงจวนอ๋อง

ฉู่เชียนหลีมั่นใจว่าเมื่อคืนก่อนนอนตนเองได้ลงกลอนประตูแล้ว ยิ่งกว่านั้นปิดหน้าต่างด้วย นางคิดจนศีรษะแทบระเบิดแล้วก็ยังไม่เข้าใจ เฟิงเย่เสวียนรู้สีกางเกงชั้นในของนางได้อย่างไร

ตาวิเศษ?

เปิดโปรเหมือนกับนาง?

น่าแปลก

เยว่เอ๋อร์ถือกะละมังน้ำร้อนเข้ามา กล่าวถามด้วยรอยยิ้ม “พระชา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status