เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 268
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 269
โดยทั่วไปแล้วผู้หญิงขี่ม้าไม่เป็น และยิ่งขี่ม้ายิงธนูไม่เป็น การล่าสัตว์มักจะเป็นเวลาที่ผู้ชายแสดงเสน่ห์ ความสามารถ และความกล้าหาญส่วนตัวเขายังไม่ทันง้างธนู ฉู่เชียนหลีก็ผ่านไปแล้วห้าด่าน ล่าไปแล้วหกตัว ไม่เพียงทักษะการขี่ม้าดี ทักษะธนูยิ่งดีเหตุใดเมื่อก่อนเขาจึงไม่รู้ว่านางขี่ม้ายิงธนูเป็น?หานเฟิงกับเยว่เอ๋อร์ และยังมีเจ้าดำน้อย ล้วนไปตามอยู่ข้างหลังฉู่เชียนหลี ปรบมือดังเพียะๆ กลายเป็นกองให้กำลังใจ ส่วนเขาโดดเดี่ยวเพียงลำพัง ไม่มีใครเหลียวแลเขากระตุกบังเหียนแน่น ไล่ตามออกไป“อากาศดีมาก เหมาะแก่การล่าสัตว์ พวกเรามาแข่งกัน เป็นอย่างไร?”“หือ?” ฉู่เชียนหลีลดมือที่กำลังง้างธนูลง มีประกายแห่งความสนใจปรากฏขึ้นในแววตาหลายส่วน “แข่งอย่างไร?” “ใครยิงเหยื่อได้มากกว่าใครชนะ ผู้ชนะสามารถเรียกร้องจากอีกฝ่ายได้หนึ่งข้อ และอีกฝ่ายต้องตอบตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข กล้าแข่งหรือไม่?”สี่คำสุดท้าย มันคือกลยุทธ์ยั่วยุฉู่เชียนหลีไม่ใช่คุณหนูที่ถูกเลี้ยงดูในเรือนส่วนหลัง ความปรารถนาของแพ้ชนะถูกกระตุ้นทันที คันธนูยาวเคาะหน้าผาก ยิ้มอย่างยั่วยุ“ยินดีอย่างยิ่ง”เมื่อสิ้นเสียง ก็กระตุกม้าวิ่งไป
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 270
“ไม่เป็นไรกระมัง” เฟิงเย่เสวียนเงยหน้า ในแววตาเต็มไปด้วยความร้อนรน “มีตรงไหนได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”เขารีบจับไหล่นาง จับแขนนาง ตรวจดูตั้งแต่หัวจรดเท้า“ข้าสบายดี” โชคดีที่หลบได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นโดนงูพิษกัดแน่เฟิงเย่เสวียนเห็นว่านางไม่เป็นอะไร ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความมั่นใจ จึงจะถอนหายใจอย่างโล่งอก คลายร่างที่ทับอยู่บนร่างกายฉู่เชียนหลี ฉู่เชียนหลีเพิ่งจะมารู้สึกถึงความหนักทีหลังผู้ชายคนนี้ต้องหนักห้าร้อยชั่งแน่เลย!สองมือฉู่เชียนหลียันหน้าอกเขา “ท่านลุกก่อน…อ่า!”เพิ่งดันขึ้นห้าเซนติเมตร ก็หมดแรงแล้ว ร่างกายของเฟิงเย่เสวียนทับลงไปอีกครั้งใบหน้าที่หล่อเหลาจนมนุษย์และเทพโกรธเคืองขยายใหญ่ต่อหน้า!ละเอียดอ่อนจนสามารถมองเห็นแม้แต่รูขุมขน!จากดวงตาสีหมึกของเขา นางมองเห็นตนเองอย่างชัดเจน…ร่างกายสองร่างแนบชิดติดกันแน่นจนแยกไม่ออก ห่างกันใกล้มาก ปลายจมูกของเฟิงเย่เสวียนชิดปลายจมูกฉู่เชียนหลี ริมฝีปากทั้งสองห่างกันแค่เส้นผมเส้นเดียวพริบตานั้น ราวกับอากาศหยุดนิ่ง…ลมหายใจที่นุ่มนวลพ่นใส่ใบหน้าของอีกฝ่าย อุ่นๆ จางๆ ทว่าอุณหภูมิกับพุ่งสูงขึ้นในพริบตา ราวกับเปลวไฟอันร้อนแรง จุดประก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 271
กลางวันแสก ๆ ท้องฟ้าสดใส บนสวรรค์มีเทพคอยดูแล ใต้พิภพมียมบาลบัญชา ยังมีเจ้าที่เจ้าทางคอยจับตาดู คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้...คิดไม่ถึงว่าเขา...เล่นสกปรกอย่างโจ่งแจ้ง!เป็นเพราะเมื่อครู่นี้จะโถมตัวใส่นางให้ล้ม แต่ไม่สำเร็จ อยากจะลงมือกับนางเป็นครั้งที่สอง?พระเจ้า!สวรรค์!ผู้ชายคนนี้ทะยานอยากระดับไหนกันแน่เนี่ย?เฟิงเย่เสวียนอยากจะแบ่งปันสิ่งของที่สวยงามให้กับฉู่เชียนหลีอย่างอดรนทนไม่ไหว ทิ้งม้าสองตัวไว้ด้านข้าง กุมเสื้อผ้าบริเวณท้องน้อย สาวเท้ายาวมาข้างหน้า“เชียนหลี รีบดูเร็วเข้าสิ เจ้ามีทางผิด...” หวังอย่างแน่นอน“อย่าเข้ามานะ!”ฉู่เชียนหลีรีบถอยหลังไปสามก้าว ยื่นมือทั้งสองข้างออกมาอย่างระวังตัว ทำท่าทางพร้อมจะต่อสู้ กล่าวเสียงสั่นเครือ“เฟิงเย่เสวียน เดิมทีคิดว่าหลังจากที่ร่วมปราบโจรที่ภูเขากว่างหนิง และร่วมกันลาดตระเวนทางใต้ด้วยกันแล้ว ท่านจะเป็นท่านอ๋องที่ดีที่ทำเพื่อประชาชน แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าท่านจะเป็นคนเช่นนี้!”นางรู้สึกไร้ยางอายเป็นอย่างยิ่งที่ต้องตำหนิเขาเฟิงเย่เสวียน “?”“การพูดจาแทะโลมหญิงสาวจากตระกูลที่ดีสนุกมากงั้นหรือ? หนังสือนักปราชญ์ราชบัณฑิตตลอดหลาย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 272
“เชียนหลี...”เวลานี้ ฉู่เชียนหลีนึกถึงพระไตรปิฎกที่เคยอ่านที่ถงเฟย ท่องในใจเงียบ ๆพูดไปก็น่าแปลก ท่องไปได้สองรอบ จิตใจก็สงบลงในขณะเดียวกัน เป็นเพราะจิตใจสงบ ไม่ว้าวุ่นแล้ว การได้ยินราวกับว่าแผ่ขยายไปไกลกว่าเดิม เหมือนกับว่า จะได้ยินเสียง...กรีดร้องอันน่าเวทนา?ฉู่เชียนหลีเงยหน้าขึ้นทันที“ท่านได้ยินเสียงอะไรหรือไม่?”เฟิงเย่เสวียนชะงักไปเล็กน้อย “เสียงอะไร?”“ท่านฟังให้ดี!”ฉู่เชียนหลีเงี่ยหูฟัง มองไปรอบ ๆ ป่า ทั่วทั้งสารทิศ ตามหาทุกหนทุกแห่ง “เหมือนว่าจะมีเสียงเรียก...”นางนำนกปี่อี้วางลงในพุ่มหญ้า แล้วจึงเดินตามทิศทางของเสียงร้องไปทิศทางที่เดินไปเป็นถนนหลวงสายตาของชายหนุ่มขรึมลงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็สาวเท้าไปข้างหน้า คว้าข้อมือของนางเอาไว้ “ไม่มีเสียงอะไรจริง ๆ บางทีเจ้าอาจจะฟังผิดไป เดิมพันของพวกเรายังคงกำลังดำเนินการอยู่ มิสู้ไปล่าสัตว์ต่อ?”ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้วนางไม่มีทางฟังผิดในป่าชานเมืองเช่นนี้ เงาของคนน้อยมาก อยู่ ๆ จะมีเสียงร้องขึ้นมาได้ยังไง?นางต้องไปดูหน่อยสะบัดมือของชายหนุ่มออก แล้วสาวเท้าเดินไป“เชียนหลี! เชียนหลี...” ชายหนุ่มร้องเรียกสองครั้ง เมื่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 273
ฉีดยาชาเข้าไป เสียงกรีดร้องปานจะขาดใจตายของผู้หญิงค่อย ๆ สงบลงด้านในรถม้าที่แคบและเล็กบรรจุด้วยชีวิตของคนสองคน ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ยากลำบาก ฉู่เชียนหลีพยายามทำคลอด...กลิ่นคาวเลือดที่รุนแรงด้านนอกรถม้าเฟิงเย่เสวียนยืนกอดอก หันหลังให้รถม้า จ้องมองไปยังหุบเขาสูงชันที่อยู่ไกลโพ้น ดวงตาอึมครึม มองอารมณ์ของเขาในเวลานี้ไม่ออกรองแม่ทัพเจียงกวาดสายตามองรถม้าที่ถูกปิดกั้นอย่างระมัดระวัง แล้วก็มองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มอย่างระมัดระวังรออยู่ครึ่งเค่อ ยังไม่ได้ยินเสียงจากภายในรถม้าถามเสียงเบาอย่างระวัง“ท่านอ๋อง ผู้หญิงคนนั้นไม่ส่งเสียงแล้ว คงจะไม่ใช่ว่า...”ตายแล้ว?ชายหนุ่มเหลือบตามอง กวาดสายตามองเขาอย่างเย็นชาแวบหนึ่งสายตาที่เย็นชา คมกริบราวกับมีด ราวกับจะฆ่าคนได้รองแม่ทัพเจียงหัวใจกระตุก รีบก้มหน้าลงไป ไม่กล้าพูดมากอีกแม้แต่คำเดียวเป็นเขาที่ทำงานไม่รอบคอบ...เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ...การรอคอยอย่างเงียบสงบอันยาวนานหลังจากผ่านไปสองชั่วยามในที่สุด ด้านในรถม้า ก็มีเสียงร้องของเด็กทารกดังขึ้น“เป็นเด็กผู้ชาย!”สายตาของเฟิงเย่เสวียนอึมครึมลงเล็กน้อย แรงอาฆาตปรากฏขึ้นใน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 274
รองแม่ทัพเจียงอุ้มเด็กทารกที่กำลังร้องไห้เสียงดัง มองอ๋องเฉินกับพระชายาอ๋องเฉิน เขาอยู่ในความสับสนเพียงคนเดียว...ทิ้งความยุ่งเหยิงขนาดนี้ไว้ให้!นี่มันเรื่องอะไรกัน!รองแม่ทัพเจียงจำต้องอุ้มเด็กทารกที่ตัวเท่าฝ่ามือ ผลักประตูรถม้าออกด้านใน ผู้หญิงนอนรวยริน สีหน้าซีดขาว ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะยกนิ้วเลยสักนิ้ว ใต้ตัว เต็มไปด้วยเลือดรองแม่ทัพเจียงถอนหายใจทีหนึ่งบางทีอาจจะเป็นเพราะสวรรค์มีตา ให้นางได้พบกับพระชายาอ๋องเฉิน ชีวิตไม่ควรจบสิ้นเขาโน้มตัวไปด้านหน้า นำเด็กที่เพิ่งคลอดวางไว้ในอ้อมแขนของฮูหยินคำพูดที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ทำให้ผู้หญิงตัวเย็นเยือกไปทั้งตัว“รถม้าไม่มีทางพลิกคว่ำโดยไม่มีสาเหตุ”คำพูดที่มีความหมายลึกซึ้งราวกับน้ำเย็นกะละมังหนึ่ง ที่ราดตั้งแต่หัวจรดเท้า ผู้หญิงเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมาทันที พยายามกอดลูกเอาไว้แน่น มองรองแม่ทัพเจียงอย่างหวาดระแวง“ไม่...”นางเข้าใจแล้ว...ผู้หญิงในจวนอัครมหาเสนาบดีกงมีมากมาย ท่านอัครมหาเสนาบดีกงมีเรื่องระหว่างชายหญิงแทบทุกคืน นานวันเข้า อี๋เหนียงที่ตั้งครรภ์ก็เพิ่มขึ้นมากมายแต่พูดไปก็น่าประหลาด เด็กพวกนี้ไม่ได้คลอดออกม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 275
เกิดในราชวงศ์ เติบโตในราชวงศ์ ผู้ใดไม่ได้คลานขึ้นมาจากการเหยียบย่ำศพของผู้อื่นบ้าง? มือของผู้ใดไม่เปื้อนเลือดบ้าง? ผู้ใดบริสุทธิ์บ้าง?วันนี้ มีเมตตา วันหน้า ก็จะชักนำเภทภัยอันใหญ่หลวงมาให้ฉู่เชียนหลีจ้องมองใบหน้าเย็นชาของชายหนุ่มตะลึงงันความหมายของเขาคือ...“เช่นนั้นท่านฆ่า...สองแม่ลูกแล้ว?” นางไม่กล้าถามมากชายหนุ่มเม้มริมฝีปากบางเป็นเส้นตรง ใบหน้าด้านมุมเห็นได้ชัดว่าราวกับเคลือบด้วยชั้นน้ำแข็ง ไร้ความอบอุ่นเขาไม่ได้พูด ในขณะเดียวกัน ก็แสดงถึงคำตอบแล้วตายแล้ว...นางทุ่มเทแรงกาย ช่วยชีวิตเด็กให้รอดอย่างยากลำบาก แต่ตายแล้ว...ก่อนหน้านี้ไม่นาน ชีวิตน้อย ๆ ที่ยังร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของนาง เขายังเด็กขนาดนั้น ตัวเท่าฝ่ามือ เพิ่งจะคลอดออกมา ยังไม่ทันได้ลืมตาดูโลก ก็ต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับแล้วหัวใจของฉู่เชียนหลีราวกับถูกควักออกมาจนว่างเปล่าเป็นเพราะความไร้เดียงสาของเด็ก แล้วก็เป็นเพราะความเย็นชาของชายหนุ่ม“ท่านมีศัตรู มีแค้นก็ต้องแก้แค้น มีความอาฆาตก็ต้องเอาคืนถึงจะถูก แต่นั่นเป็นเพียงแค่ทารกคนหนึ่ง เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย หรือเป็นเพราะเกิดมาผิดท้องเลยต้องตาย?” นางสูดลมห
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 276
เพียะ!ฉู่เชียนหลีสาวเท้ามาด้านหน้า ยืนอยู่บนบันไดขั้นที่สามหน้าประตู เท้าทั้งสองข้างแยกออกจากกัน มือซ้ายเท้าสะโพก ค่อย ๆ ควักกระบองขนาดใหญ่เท่านิ้วมืออันหนึ่งออกมาคิดจะแตะต้องฉันเหรอ?โลกสวยไปแล้ว!“เฟิงเย่เสวียน ท่านสงสัยไม่ใช่หรือว่าวันนี้ตอนเข้าวัง ฝ่าบาทตรัสอะไรกับข้า? ข้าจะบอกท่านเดี๋ยวนี้”มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ฉีกยิ้มเย็นชาออกมา“ฝ่าบาทประทานกระบองตีหมาให้ เห็นกระบองนี้ก็เหมือนเห็นฝ่าบาทเสด็จ เหนือกว่าเอาไว้ตีทรราช เบื้องล่างเอาไว้ตีสามี ข้าไม่ถือสาให้ท่านได้ลิ้มลองชิมเนื้อผัดหน่อไม้!”ยกมือขึ้นสะบัด กระบองส่งเสียงเย็นยะเยือกดัง ‘ฟิ้ว’ แรงสั่นสะเทือนดังก้องขึ้นกลางอากาศหนาเท่านิ้วชี้ ฟาดลงไป รับรองได้เห็นเลือดฝีเท้าที่วิ่งมาของเฟิงเย่เสวียนหยุดชะงักลงทันที “ฝ่าบาทประทานกระบองให้เจ้าหรือ?”เห็นเขาเป็นไอ้โง่หรือไง?วันนี้พวกเขาถึงได้ไปล่าสัตว์ที่นอกเมือง กระบอกด้ามนี้เห็นได้ชัดว่านางหักมาจากในป่า ยังคิดจะเอามาข่มขู่เขาอย่างนั้นหรือ?จับโอรสสวรรค์เพื่อสั่งองค์ชายชายหนุ่มหรี่ตา “เจ้าคิดว่าข้าตกใจกลัว?”“เช่นนั้นท่านก็ลองดู!” ฉู่เชียนหลีเชิดหน้าขึ้น “ล้อเลียนโอรสสวร
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 976
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 975
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 974
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 973
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 972
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 971
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 969
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 968
