เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 235
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 236
นางงับเขาไว้ก็ช่างเถอะ แต่ยังฉีกกระชากเหยื่อเหมือนหมาป่า ส่ายศีรษะ กระชากแรง ส่งเสียงคำราม ‘ฟ่อๆ’ ในลำคอเบาๆ เหมือนสัญชาตญาณสัตว์ป่ามากฝ่ามือใหญ่เฟิงเย่เสวียนจับหลังศีรษะนาง น้ำเสียงเคร่งขรึม“ปล่อย”“อ๊าๆ!”ไม่เพียงไม่ปล่อย แถมยังกัดแรงขึ้นคิ้วดาบของเขาคลายออก ไม่สนใจแล้ว ฝ่ามือใหญ่เลื่อนลงไปจับเอวเล็กของนางไว้ฉู่เชียนหลีรีบเงยหน้าหลบอย่างความรู้สึกไวทันที“เฟิงเย่เสวียน เจ้าอย่ามาบ้ากับข้า หากเจ้ากล้าบีบคั้นให้ข้าหลับนอนกับเจ้า ข้าจะกัดเจ้าให้ตายไปเลย!”ถลนตา แยกเขี้ยว ขนทั้งร่างตั้งตรง ท่าทางเหมือนแมวน้อยที่ยากจะทำให้เชื่องเฟิงเย่เสวียนหัวเราะ “เล่นไพ่?”นับว่าเป็นคำศัพท์ที่แปลกใหม่น่าสนใจ“เจ้าเป็นชายาของข้า ไม่นอนกับข้าจะนอนกับใคร? หากผู้ชายคนอื่นแตะโดนแม้แต่ปลายนิ้วของเจ้า ข้าจะสับเขาให้เป็นหมื่นชิ้น บดกระดูกโปรยทิ้ง” เฟิงเย่เสวียนมองดูนางด้วยรอยยิ้มลึกซึ้ง ทว่าน้ำเสียงที่เป็นมิตรกลับทำให้ร่างกายสั่นสะท้าน ขนลุกขนพองท่าทางที่ไม่โกรธแต่มีความน่าเกรงขามนั่น ไม่ใช่แค่พูดไปอย่างนั้น เขาสามารถคุยกับนางอย่างยิ้มแย้ม วินาทีต่อมา ก็สามารถฆ่าคนอย่างยิ้มแย้มเช่นกันฉู่เ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 237
นอกเรือนข้างเฟิงเย่เสวียนเดินออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ รอยยิ้มที่มุมปากหุบไม่ลงเสียทีหานเฟิงปรากฏตัว เมื่อเห็นรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้าเขา ตะลึงงันไปครู่หนึ่ง ก็ไหนว่าพระชายากับผู้ชายแปลกหน้า…เหตุใดนายท่านยังหัวเราะได้เริงร่าเช่นนี้?“นายท่าน ท่าน!” เขารีบเดินเข้าไป “แม้ข้าน้อยเชื่อในนิสัยของพระชายา แต่ก่อนที่พระชายาจะแต่งงานกับท่านอ๋อง นางกับคุณชายตระกูลหานเป็นเพื่อนกันตั้งแต่วัยเด็ก มีความสัมพันธ์ถึงสิบปีเต็ม หากลับหลังท่าน พวกเขา…”เฟิงเย่เสวียนยกฝ่ามือขึ้น ห้ามคำพูดของหานเฟิง หัวเราะอยู่สักพักก็ยังหยุดไม่ได้“นางไม่มีทางทำเช่นนั้น”เขารู้จักกลิ่นบนร่างกายฉู่เชียนหลีเป็นอย่างดี แม้นางด่าเขาในใจทุกวัน แต่ความประพฤติของนางเที่ยงตรง แยกแยะผิดถูก สิ่งที่ไม่ควรทำจะไม่ทำเด็ดขาดเซียวจือฮว่าน่าจะมองคนผิดหานเฟิงกลับไม่เข้าใจแต่นี่พระชายารองเซียวเป็นคนพูดเองเขาติดตามนายท่านสิบกว่าปีแล้ว พระชายารองเซียวก็ติดตามนายท่านสิบกว่าปีเช่นกัน เขากับพระชายารองเซียวก็นับว่าเติบโตมาด้วยกัน พระชายารองเซียวไม่น่าจะโกหกมองดูรอยยิ้มที่ยังไม่หายไปตรงมุมปากของนายท่าน ยิ่งสงสัยแล้ว“แล้วนายท่านท
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 278
หมาป่าขาวขนาดใหญ่ลงสู่พื้นพร้อมกับสายลม กรงเล็บอันแหลมคมขูดพื้น สายตาพกพาความดุร้าย เซียวจือฮว่าตกใจจนล้มก้นจ้ำเบ้า หน้าถอดสี เสียงกรีดร้องทำให้คนในเรือนตกใจเยว่เอ๋อร์วิ่งออกมาเป็นคนแรก “พระชายารองเซียว เหตุใดจึงเป็นท่าน…”“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่เชียนหลีถือถ้วยข้าวต้มไว้ในมือ นางจับขอบถ้วย เดินไปพลาง เงยหน้ากินไปพลาง“นายหญิง ท่านไม่เป็นอะไรกระมังเจ้าคะ!” เป่าอวี้รีบประคองเซียวจือฮว่า เซียวจือฮว่าเห็นหมาป่าตัวนั้น นางถึงกับเข่าอ่อนยืนไม่ไหวคุณหนูที่ถูกเลี้ยงดูในเรือนส่วนหลัง อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย การเดินทาง ทุกอย่างล้วนมีคนปรนนิบัติ สิบนิ้วไม่เคยทำงานหยาบ จะเคยเห็นหมาป่ายักษ์ที่ดุร้ายเชื่องยากและสามารถกินคนได้อย่างไร?สีหน้าเซียวจือฮว่าซีดขาว เกือบจับผ้าเช็ดหน้าในมือไม่อยู่ เงยหน้ามองไปทางฉู่เชียนหลีที่กินข้าวต้มอย่างสบายใจ น้ำตาแทบทะลักออกมาแล้วเป่าอวี้โมโหมาก “ใครก็ได้ ลากหมาป่าที่ชนพระชายารองเซียวตัวนี้ไปตีให้ตาย!”คนรับใช้สองคนกำลังจะก้าวเข้าไป เยว่เอ๋อร์ตะคอก“ดูสิว่าใครกล้า!”นางก้าวออกมา ยืนขวางอยู่ตรงหน้าเจ้าดำน้อย กางมือทั้งสองข้างออกเพื่อปกป้องมัน“หมา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 239
เซียวจือฮว่าถูกเป่าอวี้ประคองไป งงงวยไปหมด “ท่านอ๋อง ความหมายของฮว่าเอ๋อร์คือ…ท่านอ๋อง…”เฟิงเย่เสวียนยกมือ “ข้าเข้าใจความหมายของเจ้า ในเรือนพระชายามีสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ ต่อไปเจ้าจะไม่มาอีกแล้ว”เซียวจือฮว่า “?”“อีกอย่าง เลี้ยงสัตว์เลี้ยงเป็นสิทธิ์ของพระชายา ในเมื่อรู้ว่าอันตราย ก็ไม่ต้องมาเรือนของพระชายาอีก หากรู้ว่าอันตราย ก็ยังมา เช่นนั้นก็สมน้ำหน้าแล้ว!”เฟิงเย่เสวียนยืนอยู่หน้าฉู่เชียนหลี ดวงตาสีหมึกที่เฉียบคมเหมือนนกอินทรีกวาดมองพวกบ่าวไพร่บรรดาบ่าวไพร่เกร็งหนังศีรษะ พากันก้มหน้าพูดพร้อมกัน“พวกเราน้อมรับคำสั่งท่านอ๋อง”จากนี้ไป หากไม่มีเรื่องสำคัญ จะไม่มารบกวนพระชายาอีกฉู่เชียนหลีเลิกคิ้วขึ้น นับว่าได้ความสงบกลับคืนมาแล้ว เพียงแต่“เจ้าพูดก็ส่วนพูด แย่งข้าวต้มของข้าทำไม?”พลันเอื้อมมือออกไปแย่งชามข้าวต้มกลับมาจากมือเฟิงเย่เสวียน เงยหน้าดื่มไปหนึ่งคำ เดินกลับเข้าเรือนอย่างสบายใจ——อ๋องหลีจะแต่งงาน ฉันควรซื้อของขวัญแบบไหนให้เขาดีนะ?เฟิงเย่เสวียนเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียงในใจของนางแล้วของขวัญอวยพรสำหรับงานแต่งอ๋องหลีย่อมต้องถูกจัดเตรียมโดยจวนอ๋องเฉิน หรือนางจะมอบของขวัญ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 240
สีหน้าของเฟิงเย่เสวียนค่อยๆ มืดลง มองดูฉู่เชียนหลีที่ ‘ท่าทางจริงจัง’ กัดฟันกรามแทบหักฝ่ามือใหญ่ที่กำช้อนแน่นขึ้นเจ็ดส่วน คำพูดที่อดทนต่อความโกรธเล็ดลอดออกจากไรฟัน“จริง หรือ!”ฉู่เชียนหลียิ่งพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่แล้ว ท่านอ๋อง ความหวังดีส่วนนี้ของเจ้า อ๋องหลีต้องเข้าใจแน่นอน”——เจ้าแม่กวนอิมปางประทานบุตรนะ ฮ่าๆๆ!——คนเห็นแต่แม่ผัวมอบให้ลูกสะใภ้ แม่มอบให้ลูกชาย ยายมอบให้หลานชายหลานสาว ยังไม่เคยเห็นผู้ชายมอบให้พี่น้องมาก่อน สมองของเฟิงเย่เสวียนต้องพังแน่เลย!——ทำสงครามจนเพี้ยนไปแล้วมั้งสีหน้าของเฟิงเย่เสวียนยิ่งมืดครึ้มทันที กำช้อนแน่นอีกนิดก็หักแล้ว กัดฟันแน่น“นี่คือความในใจของพระชายาหรือ?”ฉู่เชียนหลีทำหน้าเคร่งขรึม “หรือข้าจะโกหกเจ้า?”——นายมันวัตถุโบราณ ความคิดยังเป็นศักดินา ทำไมนายไม่มอบลูกประคำ พระพุทธรูปเลยละ?นางกล่าว “ท่านอ๋อง ท่านดูเจ้าแม่กวนอิมปางประทานบุตรองค์นี้สิ เนื้อหยกที่ใช้แกะสลักเป็นของชั้นดี มูลค่าไม่ธรรมดา ก้อนใหญ่เช่นนี้ยิ่งประเมินค่าไม่ได้ ไม่ว่าใครได้รับของขวัญเช่นนี้ ก็พึงพอใจมากแน่นอน”——เชี่ย เจ้าแม่กวนอิม นายเก็บไว้คลอดลูกเองเถอะ ฮ่าๆๆ!——ข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 241
ร้านอัญมณีตามชื่อร้านเลย ข้างในมีอัญมณี ไข่มุก สายสร้อยและสิ่งของล้ำค่าอย่างอื่นมากมาย คุณภาพดีเยี่ยม พวกมันถูกแปรรูปขัดเกลา ทำเป็นเครื่องประดับที่สวยงามต่างๆปิ่นปักผม กำไล ปิ่นระย้า ต่างหู แหวน…อลังการมากมายนับไม่ถ้วนเครื่องประดับต่างๆ ถูกวางเรียงรายอยู่ในชั้นวาง ประณีตและมีมูลค่าในเวลาเดียวกันภายในร้าน มีแขกไม่น้อยพอฉู่เชียนหลีเพิ่งพาเยว่เอ๋อร์กับพ่อบ้านก้าวเข้าไป ก็มีลูกจ้างคนหนึ่งเดินเข้ามาต้อนรับด้วยรอยยิ้ม“คุณหนู อยากดูเครื่องประดับแบบไหนขอรับ เครื่องประดับศีรษะ? เครื่องประดับหู? หรือบนมือ หรือตรงส่วนอื่นๆ”ฉู่เชียนหลีกวาดสายตามองแวบหนึ่ง ยกเท้าเดินไปทางชั้นวางที่ใกล้ที่สุด“ดูไปเรื่อยๆ”ภายในชั้นวาง แหวนสำหรับสวมนิ้วก้อยที่ฝังพลอยทับทิมตั้งอยู่ในกล่องผ้าแพร จี้หัวเสือนักษัตรที่แกะสลักจากทองคำวางอยู่ตรงนั้น และยังมีปิ่นขนนกหงส์แกว่งไปมา และยังมี…เยอะมากจนตาลายตั้งแต่เล็กจนโต เยว่เอ๋อร์ยังไม่เคยเห็นเครื่องประดับมากมายเช่นนี้ อดไม่ได้ที่จะชี้จี้ทองนักษัตรหัวเสือชิ้นนั้นด้วยความชอบ ดวงตาลุกวาวเป็นประกาย“พระชายา ดูสิ น่ารักจัง! คุณหนูสามเกิดปีเสือ นางต้องชอบแน่นอน!
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 242
“น้องหญิง ข้าจะบอกเจ้านะ ชั้นหนึ่งของร้านอัญมณีแห่งนี้ล้วนเป็นของทั่วไป ของดีจริงๆ อยู่บนชั้นสอง”ฉู่เจียวเจียวควงแขนฉู่เชียนหลีด้วยรอยยิ้ม สองพี่น้องขึ้นไปบนชั้นสองอย่างสนิทสนมลูกจ้างเจ็ดแปดคนเดินตามหลังอย่างถ่อมตนเป็นพิเศษ ทั้งยกน้ำชา ทั้งรินน้ำดื่ม ทั้งแนะนำอย่างละเอียด ปรนนิบัติแขกสำคัญทั้งสองท่านอย่างเอาใจใส่ชั้นสอง สิ่งของที่จัดวางล้วนเป็นของคุณภาพชั้นเยี่ยม ฉู่เจียวเจียวถูกใจปิ่นระย้าทองขนนกหงส์ที่วางอยู่ตรงกลางชั้นวางในปราดเดียว “น้องหญิง เจ้าดู!”งามมาก!หรูหรามาก!ลูกจ้างรีบก้าวออกมาข้างหน้าอย่างตาดี กล่าวอธิบาย “สายตาคุณหนูสามเฉียบแหลมยิ่งนัก! ขนนกหงส์ชิ้นนี้ของสมบัติประจำร้านของเรา โครงของมันแกะสลักมาจากซากกระดูกหงส์โบราณ บนขนนกทุกเส้นฝังพลอยทับทิมแปดด้านอันประณีต ดูดซับแสงแห่งฟ้าดิน ส่องทะลุสีสันแห่งสรรพสิ่ง…”เขาอธิบายเป็นชุดเมื่อดูราคา : สองหมื่นตำลึงในอกของฉู่เจียวเจียวมีตั๋วเงินค่าหนึ่งพันกว่าตำลึง แต่สายตากลับจ้องขนนกหงส์ที่เปล่งประกายชิ้นนี้ไม่กะพริบตา ราวกับถูกตรึงอยู่ตรงนั้น ขยับไปไหนไม่ได้แล้วในแววตาเต็มไปด้วยความกระหายงามมาก!หากในวันแต่งงาน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 243
ฉู่เจียวเจียวควงแขนฉู่เชียนหลีมาถึงชั้นหนึ่ง ข้างหลังมีลูกจ้างเดินตามเจ็ดแปดคน บนโต๊ะจ่ายเงิน มีกล่องหีบห่อยี่สิบกว่าใบวางอยู่ตรงนั้น การใช้จ่ายอย่างใจป้ำดึงดูดสายตาที่อิจฉาของแขกไม่น้อยยิ่งมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์เบาๆ“เครื่องประดับทุกชิ้นในร้านอัญมณีราคาแพงมาก สามารถซื้อหนึ่งชิ้นก็ร่ำรวยมากแล้ว คุณหนูสามฉู่ถึงกับซื้อยี่สิบกว่าชิ้นในคราวเดียว!”“สวรรค์ ช่างอิจฉานัก นี่ต้องใช้เงินเท่าไร นางต้องมีเงินเท่าไร!”“ใกล้จะถึงงานแต่งของคุณหนูสามฉู่กับอ๋องหลีแล้ว ข้าได้ยินมาว่าอ๋องหลีโปรดปรานคุณหนูสามฉู่มาก ยิ่งกว่านั้นยังนำเงินเก็บทั้งหมดของตัวเองออกมา เพียงเพื่อปลอบหญิงงามยิ้ม”“ช่างน่าอิจฉายิ่งนัก…”ปลายหูฉู่เจียวเจียวขยับเล็กน้อย เก็บเอาคำพูดเหล่านั้นเข้าหูทั้งหมด คางที่หยิ่งผยองเชิดขึ้น รับความสนใจอย่างเต็มที่ ราวกับตนเองก็คือดวงจันทร์ที่แขวนอยู่บนท้องฟ้านางควงแขนฉู่เชียนหลี พูดเสียงดัง “คิดเงิน!”เถ้าแก่ยิ้มจนตาหรี่เหลือแค่รอยแยกเส้นเดียวแล้ว ลูกคิดเสียงดังต๊อกๆ“คุณหนูสาม ทั้งหมดสี่หมื่นสามพันตำลึงขอรับ ไม่ทราบว่าเป็นเงินสด หรือตั๋วเงินฝากเฉียนจวง[footnoteRef:1]? จะให้พวกเราช่วยส
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 976
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 975
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 974
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 973
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 972
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 971
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 969
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 968
