Share

บทที่ 196

นอกฝูงชน ร่างเงาสีหมึกอันสูงศักดิ์ค่อยๆ เดินเข้ามา จ้องมองด้านหน้า ใบหน้าดั่งเทพเจ้า ริมฝีปากบางโค้งเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้ม สายตาจ้องผู้ว่าการหลี่ด้วยรอยยิ้มลึก

เมื่อเฟิงเย่เสวียนปรากฏตัว กลิ่นอายราชันย์ที่มีมาแต่กำเนิด โดดเด่นท่ามกลางผู้คนทันที

ยังไม่ทันได้แจ้งสถานะ ก็ทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกอยากคุกเข่า ราวกับว่าเขาเป็นผู้นำการมาตรวจตราดินแดน ส่วนพวกเขาล้วนเป็นขุนนางและราษฎรของเขา…

ผู้ตรวจการถังเห็นเขา รีบคุกเข่าคำนับทันที

“ข้าน้อยคำนับอ๋องเฉิน!”

หกคำที่เคารพนอบน้อม ดังเข้าหูทุกคนอย่างชัดเจน

อ๋องเฉิน…

เขาคืออ๋องเฉินแห่งราชสำนักจริงๆ…

แขกทุกคนรีบคุกเข่าลงกับพื้น หัวใจแต่ละคนประหม่า รู้สึกเพียงแม้แต่อากาศก็หนักขึ้นเจ็ดส่วน

ผู้ว่าการหลี่ราวกับถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ยืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม ลำคอเหมือนถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งที่มองไม่เห็นบีบ พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

อีกห้าวันจึงจะลาดตระเวนทางใต้ไม่ใช่หรือ?

เหตุใดอ๋องเฉินจึงมาก่อนกำหนด…

เหตุใด…

ฉู่เชียนหลีกวาดมองเฟิงเย่เสวียนแวบหนึ่ง แล้วเหลือบมองทางผู้ว่าการหลี่อย่างยิ้มแย้ม

“ข้าว่าใต้เท้าหลี่ หากท่านยังไม่เรียกหลี่ปิงออกมาคุย ข้าจะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
พรพรรณ เป้าทอง
สนุกนะคะชอบอ่ะพระนางแบบนี้ไม่งี่เง่าดี
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status