เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1009
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-04 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1010
จิ่งอี้ชะงักเล็กน้อย มีประกายแปลกๆ แลบผ่านแววตาไม่กล้าพูดถึงอวิ๋นอิง…เมื่อพูดถึงชื่อนี้ เขาร้อนตัว“นาง…” เขากวาดมองประตูห้องที่ปิดสนิท “น่าจะกลับไปแล้วกระมัง”ยิ่งกว่านั้นเขายังไม่รู้ว่าจะอธิบายกับคุณหนูอย่างไร…เยว่เอ๋อร์เกาศีรษะอวิ๋นอิงกลับจวนอ๋องเฉินแล้ว?เหตุใดนางไม่เห็น?สงสัยระหว่างทางที่มา นางกับอวิ๋นอิงเดินคลาดกันกระมัง ในเมื่ออวิ๋นอิงไม่อยู่ที่นี่ เช่นนั้นนางก็สามารถพูดสิ่งที่จะพูดต่อจากนี้ได้อย่างวางใจแล้ว“คุณชายจิ่ง เมื่อคืนอวิ๋นอิงค้างคืนกับท่านหรือ?”เพิ่งถามคำพูดนี้ออกมา ก็รู้สึกได้ว่าสายตาของเขาเย็นลงแล้ว นางรีบกล่าวเสริม“ความหมายของข้าคือ นางค้างคืนที่โรงหมอหรือ? เพราะเมื่อคืนนางไม่ได้กลับจวน พระชายาค่อนข้างเป็นห่วงนาง…”ที่จริงเยว่เอ๋อร์อยากหยั่งเชิงความสัมพันธ์ของจิ่งอี้กับอวิ๋นอิง อยากรู้ว่าพวกเขาพัฒนาไปถึงขั้นใดแล้ว แต่คุณชายจิ่งเฉียบแหลม นางไม่กล้าพูดตรงเกินไปจิ่งอี้ยังคงมองเยว่เอ๋อร์อย่างเย็นชาสายตาเฉียบคม ราวกับสามารถมองทะลุความคิดของเยว่เอ๋อร์ เขาสามารถมองออก นางหนูนี่ไม่ธรรมดาเมื่อคืน ทั้งๆ ที่เขาส่งคนไปแจ้งจวนอ๋องเฉินแล้ว บอกคุณหนูว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1011
ในวังพระนัดดาองค์โตไม่สบาย ร้องไห้งอแง ย่อมได้รับความสำคัญจากฮ่องเต้อย่างยิ่ง เขาทิ้งงานที่กำลังทำ ความสนใจทั้งหมดอยู่ที่เด็กคนนี้เรื่องราวประมาณนี้ตอนเที่ยง หลังจากพระชายาอ๋องเฉินออกจากวัง เดิมทีพระนัดดาองค์โตควรนอนช่วงบ่ายตามปกติ แต่กลับร้องไห้งอแงกล่อมอย่างไรก็ไม่ดีขึ้นป้อนนมแล้วก็ไม่ดีขึ้นร้องไห้ตลอดร้องไห้ไม่หยุดเด็กคนนี้ไม่เคยขี้แยเช่นนี้ฮ่องเต้รู้สึกถึงความผิดปกติ ตามสำนักหมอหลวงทันที และยังแจ้งฉู่เชียนหลีที่มีทักษะการแพทย์ คนทั้งกลุ่มล้อมอยู่ที่หน้าเปลโยก พลางตรวจชีพจรให้พระนัดดาองค์โตเต๋อเฟยโทษตัวเอง“ฝ่าบาท หม่อมฉันดูแลพระนัดดาองค์โตไม่ดี หม่อมฉันละเลยหน้าที่ ฝ่าบาทโปรดลงโทษเพคะ”ฮ่องเต้ประคองร่างกายนางขึ้น“ลุกขึ้นก่อน เรากับเจ้ารู้จักกันสามสิบกว่าปี เจ้าทำงาน เราวางใจ รอดูหมอหลวงว่าอย่างไร”“ขอบพระทัยฝ่าบาท…”ในเปลโยก พระนัดดาองค์โตพลางโบกมือน้อยๆ พลางร้องอุแว้ๆ ร้องไห้จนหน้าแดงก่ำและปากเจ่อ ราวกับติดตั้งเครื่องยนต์ ร้องไห้ไม่หยุดหลังจากนั้นประมาณหนึ่งเค่อหมอหลวงของสำนักหมอหลวงปรึกษากันอยู่ครู่หนึ่ง หมอหญิงเว่ยจึงจะก้าวออกมากล่าว“ฝ่าบาท พวกเรา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1012
เสื้อผ้าที่ฉู่เชียนหลีสวมใส่ ย่อมไม่ได้กลิ่นบนร่างกายตัวเองเมื่อทุกคนกล่าวเช่นนี้ คิ้วของนางก็ขมวดเช่นกันนางมั่นใจและแน่ใจมาก นางไม่เคยใช้ธูปหอมกลิ่นดอกบัว ในจวนก็ไม่เคยซื้อธูปหอมเช่นนี้ บนร่างกายนางไม่มีทางมีกลิ่นเช่นนี้เด็ดขาดหรือว่า…มีคนกำลังวางแผนใส่ความนาง?“เสด็จพ่อ ถ้าหากข้าจะทำร้ายพระนัดดาองค์โต ย่อมต้องถอดเสื้อผ้าชุดนี้ และนำไปเผาทำลายหลักฐานทันที แต่ไม่ใช่เดินเข้าวังอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้” ฉู่เชียนหลีกล่าวฮ่องเต้ย่อมเข้าใจความหมายของนาง แต่ตอนนี้หลักฐานชี้ไปที่นาง เขาจะแก้ต่างให้นางอย่างไร?อีกคนคือหลานชายที่เขาเฝ้ารอมาสิบกว่าปีอีกคนคือพระชายาที่รักลูกสาวที่สุด และยังเป็นแม่บังเกิดเกล้าของลูกสาวฝาแฝดจะให้เขาเข้าข้างใคร?เวลานี้เอง เต๋อเฟยก้าวออกมา“ฝ่าบาท ตอนที่หม่อมฉันเห็นพระชายาอุ้มพระนัดดาองค์โต ท่าทางที่อ่อนโยนและมีเมตตานั่น ไม่เหมือนเสแสร้ง ความรักเช่นนั้น แสร้งแสดงออกมาไม่ได้ บางทีอาจมีคนเล่นสกปรก ใส่ความพระชายาอ๋องเฉิน?”นางวิเคราะห์อย่างใจเย็นฉู่เชียนหลีอึ้งไปครู่หนึ่ง มองไปทางเต๋อเฟยด้วยสายตาประหลาดใจเล็กน้อยพวกนางเคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง นางกลับช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1013
นางกล่าวอย่างยิ้มแย้ม“ความสามารถของอ๋องหลีไม่น้อยเลยจริงๆ กักตัวอยู่ที่จวนอ๋อง รู้ทุกอย่างในวัง นับถือๆ”ทุกคนก้มหน้าลง บนใบหน้าล้วนปรากฏให้เห็นแววที่ซับซ้อนทุกคนล้วนเป็นคนฉลาด มีหรือที่จะฟังความหมายนอกเหนือคำพูดของพระชายาอ๋องเฉินไม่ออกพระนัดดาองค์โตเกิดเรื่อง แปดส่วนเกี่ยวข้องกับจวนอ๋องเฉินทันทีที่พระนัดดาองค์โตเกิดเรื่อง พระชายาอ๋องหลีก็เข้าวัง และยังบอกจะพาพระนัดดาองค์โตกลับไปเลี้ยงอย่างแข็งกร้าว หรือมีการวางแผนมา จุดประสงค์ก็เพื่อรับพระนัดดาองค์โตกลับจวนขอแค่มีพระนัดดาองค์โตอยู่ข้างกาย ฮ่องเต้ต้องเห็นแก่หน้าพระนัดดาองค์โต ลงโทษอ๋องหลีสถานเบาแน่นอนวิธีการลึกล้ำจริงๆ…“เจ้า…พระชายาอ๋องเฉิน เจ้าพูดเหลวไหลอะไร? เหตุใดข้าไม่เข้าใจ…”ฉู่เจียวเจียวกอดลูกในอ้อมแขนแน่น สองมือจับผ้าห่อทารกอย่างกระสับกระส่าย แววตาสั่นไหวร้อนตัวแล้วนางเผลอพูดผิดไปแล้ว ตอนนี้ยิ่งพูดมาก ยิ่งดูมีพิรุธ แต่ถ้าหากไม่พูด ก็เท่ากับยอมรับว่าอ๋องหลีมีปัญหาไม่ใช่หรือ?พูดก็ไม่ใช่ ไม่พูดก็ไม่ใช่บ้าจริง!เมื่อครู่นางปากไวไปหน่อย หลงกลฉู่เชียนหลีแล้ว!“ฟังไม่เข้าใจก็ช่างเถอะ คิดว่าในใจฝ่าบาทรู้ดี” ฉู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1014
ทุกคน “?”“จะเป็นไปได้อย่างไร?!”เต๋อเฟยตะลึงงัน นางยกแขนทั้งสองข้างขึ้น จับแขนเสื้อมาดม ดมซ้ายดมขวา ดมข้างนอกดมข้างใน ก็ไม่ได้กลิ่นบนร่างกายตัวเองเสื้อผ้าของนางสนมในวังหลังล้วนถูกซักโดยสำนักซักผ้า จากนั้นสำนักซักผ้าจะตากแห้ง และรมธูปหอมให้เรียบร้อย จึงจัดส่งกลับตำหนักและเรือนต่างๆธูปหอมมีนางกำนัลบันทึกโดยเฉพาะ ตำหนักของนางไม่เคยใช้ดอกบัว“ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่เคยใช้ดอกบัวเพคะ กรมวังรู้ดี สามารถตรวจสอบได้ หรือว่าโจรชั่วนี่ไม่เพียงใส่ความพระชายาอ๋องเฉิน ยังคิดจะใส่ความหม่อมฉันด้วย?”เต๋อเฟยวิเคราะห์อย่างใจเย็นนางคิดจะทำร้ายพระนัดดาองค์โต เท่ากับรนหาที่ตาย อีกทั้งนางก็อายุมากแล้ว ไม่มีความปรารถนาหรือความต้องการ ไม่มีทางลงมือกับพระนัดดาองค์โตเพราะฝ่าบาทเชื่อใจนาง จึงได้มอบพระนัดดาองค์โตให้นางฮ่องเต้ขมวดคิ้วแน่นเรื่องราวมาถึงทางตันฉู่เชียนหลีก็ครุ่นคิดอย่างละเอียดเช่นกันเมื่อช่วงเช้าตอนเข้าวัง นั่งกับฮ่องเต้ในอุทยานหลวงประมาณสองชั่วยาม และกลับตอนเที่ยง นางกับเต๋อเฟยล้วนเคยอุ้มจื่อเยี่ยตอนนั้นเข้าใกล้เต๋อเฟย บนร่างกายเต๋อเฟยไม่มีกลิ่นดอกบัวต่อมา ระหว่างทางออกจากวังเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1015
เด็กคนนี้คือความมั่นใจของนาง!ฉู่เชียนหลีกลับไม่รู้สึกถึงความรักของแม่จากตัวนางเลยหลังจากมีลูก สำหรับนางแล้ว ลูกสำคัญกว่าทุกสิ่งอย่าง เงินทอง อำนาจ ตำแหน่ง…ไม่มีอะไรเทียบกับลูกได้นางยอมให้ตัวเองทุกข์ทรมาน ก็จะไม่ปล่อยให้ลูกลำบาก ยิ่งไม่มีทางใช้ลูกเป็นเครื่องมือ แสวงผลประโยชน์ให้ตัวเองมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวของฉู่เชียนหลี นางกล่าวอย่างเรียบเฉยหนึ่งประโยค“เจ้าเป็นคนคลอด…เฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยจริงหรือ?”“!”ร่างกายฉู่เจียวเจียวสั่นสะท้าน มีแสงบางอย่างแลบผ่านแววตา แน่นหน้าอกไปครู่หนึ่ง“ถ้าหากไม่ใช่เขาดูคล้ายอ๋องหลีกับฝ่าบาท ข้าคงคิดว่าเด็กคนนี้ถูกเจ้ารับเลี้ยงเสียอีก เจ้าช่างเป็นแม่ที่น่ารังเกียจจริงๆ” ฉู่เชียนหลีกวาดมองนางอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ยกเท้าเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีกเมื่อฉู่เจียวเจียวได้ยิน หัวใจที่บีบแน่นก็คลายออกอีกครั้งฟู่…คิดว่าฉู่เชียนหลีรู้แล้วเสียอีก…ตกใจหมดเลยดูเหมือน ฉู่เชียนหลีไม่ได้คิดไปในทางนั้น…ถ้าหากฉู่เชียนหลีรู้ความจริง เดิมทีอ๋องเฉินก็ได้รับความสำคัญจากฝ่าบาทอยู่แล้ว และนางยังให้กำเนิดลูกฝาแฝดชายหญิง ไม่เท่ากับว่า ฟ้าลิขิต ดินอำนวย คนสนับสนุน ได้ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1016
เก็บนางไว้อีกวัน ยังไม่รู้จะสร้างปัญหาอย่างไรอีก!อูหนูล้วงมีดสั้นอันแหลมคมออกจากแขนเสื้อ เลียริมฝีปากเบาๆ มีประกายอันเย็นเยือกแลบผ่านแววตา ฆ่า?นางย่อมไม่ฆ่าฉู่เชียนหลีฉู่เชียนหลีเป็นคนที่อ๋องหลีชอบ ถ้าหากนางฆ่าฉู่เชียนหลี ก็เท่ากับล่วงเกินอ๋องหลีในเมื่อฆ่าไม่ได้ นางก็ใช้วิธีอื่นสั่งสอนนาง“ในเมื่อเจ้ามักจะขัดแข้งขัดขาข้าครั้งแล้วครั้งเล่า ข้าก็ตัดมือของเจ้า ดูสิต่อไปเจ้าจะรักษาคนอย่างไร!”พลันสายตานางเหี้ยมเกรียม ถือมีดสั้น เหวี่ยงไปที่มือซ้ายของฉู่เชียนหลีซ่า…ทันใดนั้น หนามน้ำแข็งพุ่งออกมา“ซี้ด!”หนามน้ำแข็งแหวกอากาศพุ่งเข้าไปหาอูหนู พลันอูหนูแน่นหน้าอก รีบเบี่ยงร่างกาย หนามน้ำแข็งเฉียดผ่านใบหน้าของนาง รู้สึกเจ็บแสบทันทีเมื่อยกมือจับเลือดไหลแล้วตอนที่มองไป ฉู่เชียนหลีลุกขึ้นนั่งอย่างเชื่องช้า ท่าทางนั่นดูเกียจคร้านนัก เหมือนคนหมดสติเสียที่ไหนกัน?นางไม่ได้หมดสติ!“เจ้าแกล้งหมดสติ?”อูหนูถอยออกมาสามก้าว จ้องผู้หญิงที่กำลังนวดข้อมือ“ใช่ ตอนอยู่หน้าประตูวัง เพิ่งขึ้นรถม้า ข้าก็รู้สึกถึงความผิดปกติแล้ว ก็เลยใช้แผนซ้อนแผน จะได้ดูว่าใครแอบเล่นตุกติกอยู่เบื้องห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1017
อูหนูกุมสะบักที่บาดเจ็บ หน้าซีดเล็กน้อย ปากเม้มจนกลายเป็นเส้นตรงนางกัดฟัน จ้องฉู่เชียนหลีอย่างเย็นเยือก“ใครเป็นคนสั่งข้า ไม่เกี่ยวกับเจ้า ไม่ใช่ลูกของเจ้าเสียหน่อย เจ้ามันชอบยุ่งวุ่นวายเรื่องของคนอื่นจริงๆ!”“เรื่องนี้ข้ายุ่งแน่!”อูหนูโยนความผิดให้นาง นางไม่ยุ่งได้หรือ?อีกอย่าง เฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยยังเล็กเช่นนั้น นางสามารถนิ่งดูดายได้หรือ?“เจ้า!”“พูด!” ฉู่เชียนหลีกดนางไว้ “ถ้าเจ้าไม่ยอมพูด ข้าก็ไม่ถือสาที่จะใช้วิธีอื่น บังคับเจ้าเปิดปาก”อูหนูกัดฟันอย่างดุร้าย สายตาราวกับอาบยาพิษ แทบอยากจะกลืนฉู่เชียนหลีลงท้องทั้งเป็นเสียเดี๋ยวนี้ทักษะการแพทย์ของนางด้อยกว่าฉู่เชียนหลีสู้ก็สู้ฉู่เชียนหลีไม่ได้ถึงว่าอ๋องหลีชอบฉู่เชียนหลี ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่เห็น นางดีกว่าคุณหนูที่อ้อนแอ้นเหล่านั้นไม่รู้กี่เท่าได้ครอบครองนาง ไม่เพียงได้รับลูกแฝดชายหญิง และยังได้รับแรงหนุนสายหนึ่งถ้าหากนางเป็นอ๋องหลี ก็อยากได้ฉู่เชียนหลีมาอยู่ในมือเช่นกันถ้าหากไม่ได้ ก็จะไม่ปล่อยให้คนอื่นได้ไป ฆ่าทิ้งโดยตรง!“พูด…” นางหลุบตา แววตาค่อยๆ กลายเป็นดุร้าย “พูด…ข้าพูด…”นางกำหมัดช้าๆ“ข้าบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1086
“เจ้า!”ฉู่เชียนหลีถูกความเฉยเมยของนางยั่วจนโมโหแล้ว ยิ่งคิดไม่ถึงว่าใต้ฟ้าจะมีแม่ที่ไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้มันก็จริงฉู่เจียวเจียวกับเฟิงเจิ้งหลี ถ้าไม่เหมือนกันก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่มีอะไรที่พวกเขาสองสามีภรรยาทำไม่ลงรอหลังจากลู่ฉินเติบโต รู้ว่าตัวเองมีแม่เช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะเศร้าเพียงใด!“ฉู่เชียนหลี เฟิงเย่เสวียน พวกเจ้าเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว รีบปล่อยตัวอ๋องหลี ความอดทนข้ามีขีดจำกัด!” ฉู่เจียวเจียวกล่าวอย่างเย็นชา“จะเอาชีวิตของลูกชาย หรือจะปล่อยคน พวกเจ้าเลือกเอง”อย่างไรนางก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วไม่ดิ้นรน ตายสถานเดียวดิ้นรน เดิมพัน ยังมีโอกาสสายตาเฟิงเย่เสวียนเคร่งขรึมมาก หางตาเหลือบมองหานเฟิง หานเฟิงเข้าใจทันที เขาซ่อนมือไว้ที่หลัง และทำท่าสัญญาณมือไปที่ด้านหลังมือธนูเตรียมพร้อมจู่ๆ ฉู่เจียวเจียวก็กล่าวเสริมอีกประโยคอย่างเย็นชา “พวกเจ้าสามารถลองดูได้ ดูสิว่าการเคลื่อนไหวของพวกเจ้าไว หรือมีดที่อยู่ในมือข้าเร็ว”“ต่อให้ข้าตาย การฆ่าเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยก็ใช้เวลาแค่พริบตาเดียว”ฉู่เชียนหลีสั่งให้มือธนูหยุดทันที “ปล่อยคน!”อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามผู้หญิงคนนี้มันเป็นผู
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1085
พลันฉู่เชียนหลีแน่นหน้าอก“หยุดนะ…”“อย่าเข้ามา!”ฉู่เจียวเจียวถอยหลังสามก้าว มือซ้ายจับเด็ก มือขวาถือมีดสั้น มีดสั้นที่แวววาวจ่ออยู่บนผิวอันบอบบางของเด็ก กรีดจนรอยเลือดออกแล้วเลือดไหลออกมาแล้ว“จู่ๆ เจ้าก็มาเป็นห่วงข้า และยังพยายามอยากอุ้มลูกทุกวิถีทาง ข้าก็รู้แล้วว่าเจ้าไม่ได้มีเจตนาดี”นางยิ้มอย่างเย็นชา“เหอะ! ดูเหมือนฮ่องเต้ที่แกไม่ตายสักทีนั่นเป็นคนบอกเรื่องนี้กับเจ้าสินะ!”ไอ้แก่ เป็นอัมพาตเฉียบพลันยังไม่ยอมอยู่อย่างสงบเสงี่ยมอีกต่อให้รู้ความจริงแล้วอย่างไร?ชีวิตของเด็กคนนี้อยู่ในมือนาง“ฉู่เชียนหลีนะฉู่เชียนหลี เจ้าคิดอย่างไรก็คงคิดไม่ถึงกระมังว่า เจ้าเลี้ยงลูกสาวข้า ข้าเลี้ยงลูกชายเจ้า และก็ต้องขอบคุณลูกชายคนดีคนนี้ของเจ้า กลายเป็นตัวช่วยที่สำคัญของอ๋องหลี” นางเผยอมุมปาก รอยยิ้มนั้นน่ากลัวมากฉู่เชียนหลียืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม ไม่กล้าขยับ“เจ้าต้องการอะไร?”ฉู่เชียนหลีจ้องมีดสั้นในมือนาง กลัวว่านางจะพลั้งเผลอกรีดโดนคอของเด็กตั้งครรภ์สิบเดือนลูกชายเป็นก้อนเนื้อชิ้นหนึ่งที่ตกลงมาจากร่างกายนางนางไม่กล้าเดิมพัน และเดิมพันไม่ไหวฉู่เจียวเจียวกล่าว “ข้าต้องก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1084
กลางดึกกำลังถึงช่วงที่คนเงียบสงบ คนกลุ่มหนึ่งวิ่งไปที่ตำหนักเจาหยางราวกับคลื่นยักษ์ ตอนที่ใกล้จะถึง ฉู่เชียนหลีตวาดสั่งให้พวกเขาหยุด“พวกเจ้าอยู่ห่างๆ อยากเข้าใกล้!”พ่อบ้านหยางกล่าวด้วยความเป็นห่วง “พระชายา พวกเราต้องไปเอาพระนัดดาองค์โตกลับมา นั่นเป็นเลือดเนื้อของท่านกับท่านอ๋องนะ”“ข้ารู้!”ก็เพราะรู้ จึงไม่ให้พวกเขาเข้าใกล้“ไปทำอะไรคนเยอะแยะ ถ้าหากบีบจนฉู่เจียวเจียวไม่มีทางเลือก นางทำอะไรขึ้นมา…”ฉู่เชียนหลีแทบจะเป็นบ้าแล้ว ร้อนรนเหมือนมดที่อยู่บนกระทะร้อน ทั้งร้อนใจทั้งไม่สบายใจ น้ำเสียงก็ค่อนข้างฉุนเฉียวไม่อยากพูดมาก วิ่งเข้าไปในตำหนักเจาหยางเพียงลำพัง คนอื่นรออยู่ที่ข้างนอก ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามภายในตำหนักฉู่เจียวเจียวกำลังกล่อมจื่อเยี่ย ฉู่เจียวเจียวมาแล้ว นางมองเด็กน้อยที่อ้วนสมบูรณ์ กล่าวโดยไม่เงยหน้า“พระชายาอ๋องเฉิน ลูกของข้าเพิ่งนอนหลับ ”โปรดให้อภัย ข้าอุ้มเขาไว้ ร่างกายหนัก ไม่สะดวกลุกขึ้นยืน สายตาฉู่เชียนหลีมองไปที่ตัวเด็กเด็กน้อยอ้วนสมบูรณ์ ใบหน้าจ้ำม่ำ คิ้วละเอียดอ่อน หน้าตาที่น่ารักน่าเอ็นดู คล้ายเฟิงเจิ้งเว่ยซีแปดส่วนเหตุใดเมื่อก่อนนางไม่สังเกต
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1083
อวิ๋นอิงถูกนางทำเอาตกใจจนหน้าซีด รีบถาม“พระชายา มีอะไรหรือ? เหตุใดกะทันหันเช่นนี้?”“รีบไป!”มือทั้งสองข้างของฉู่เชียนหลีเย็นเฉียบ เสียงนั้นเกือบจะคำรามออกมา แม้แต่คอก็กำลังสั่นสะเทือนคนข้างล่างไม่กล้ารอช้า รีบไปตามหาคนทันทีเฟิงเย่เสวียนประหม่า “เชียนหลี นี่เจ้าเป็นอะไร?”“ข้าอาจจะเข้าใจผิด อาจจะทำผิดพลาด ข้าอาจจะ…ข้า ข้า…” ฉู่เชียนหลีพูดวนไม่ปะติดปะต่อ พูดอยู่ดีๆ เบ้าตาก็แดงแล้วหัวใจเหมือนถูกแมวข่วน กระสับกระส่ายนางกุมเสื้อตรงหน้าอก หายใจอย่างอึดอัดขออย่าให้มันเป็นเรื่องจริง…ขออย่า…นางทรมานจังนางไม่ใช่แม่ที่ดี กลัวรู้ความจริง แต่ก็อยากรู้ความจริงหลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม ผู้คนร้อยกว่าคนเข้าวังในคืนนั้น มีคนของจวนอ๋องเฉิน หมอ หมอตำแย ผู้ช่วยหมอ และยังมีองครักษ์ลับ ทหารยาม หมอหญิงเว่ยก็อยู่เมื่อหนึ่งเดือนกว่าก่อน ตอนที่ฉู่เชียนหลีคลอดลูก คนเหล่านี้อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนเมื่อฉู่เชียนหลีเห็นพวกเขา รีบถามทันที“วันที่ข้าคลอดลูก เคยมีคนแปลกหน้ามาหรือไม่?”ทุกคนหันมองกันและกัน ล้วนส่ายศีรษะ“พระชายา เรื่องสำคัญอย่างท่านคลอดลูก พวกเราจับตาดูอย่างเข้มงวด ในจวนมีแต่คนข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1082
นางกำนัลรีบนำพู่กันมาฉู่เชียนหลีเอาพู่กันจุ่มน้ำหมึก แล้วใส่ในมือฮ่องเต้ร่างกายของฮ่องเต้เป็นอัมพาต ไม่ควบคุมมือไม่ได้ ไม่สามารถจับพู่กันด้วยซ้ำ ปากของเขาเบี้ยว ใช้แรงทั้งหมดหนีบด้ามพู่กันด้วยนิ้วชี้กับนิ้วกลาง อาศัยแรงกระตุกของร่างกาย ลงพู่กันบนกระดาษอย่างเบี้ยวไปเบี้ยวมาเพียงไม่กี่ขีด เขียนอย่างยากลำบาก บนหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อแนวเฉียง…แนวตั้ง…สองคำ ทั้งหมดสี่ขีดเขียนเสร็จ พู่กันก็ร่วงตกบนพื้น เขาเหนื่อยจนหอบบนเตียง ขยับไม่ได้อีกแล้ว“ลูกชาย…” อวิ๋นอิงอุทานเบาๆ “คนที่ฝ่าบาทคิดถึงคือลูกชาย?”ฉู่เชียนหลีถือกระดาษ แม้สองคำนี้เขียนได้คดเคี้ยวมาก แต่เนื่องจากลายเส้นเรียบง่าย จึงมองออกในปราดเดียวว่ามันคือคำว่า ‘ลูกชาย’นี่เขาอยากบอกอะไรนาง?“หรือเป็นอ๋องหลี?” อวิ๋นอิงคาดเดาฉู่เชียนหลีส่ายศีรษะโดยไม่ต้องคิด“อ๋องหลีวางยาพิษเขา กบฏวังชิงราชบัลลังก์ มีความทะเยอทะยาน ฝ่าบาทไม่มีทางคิดถึงอ๋องหลี”นางกล่าววิเคราะห์“ส่วนอ๋องหลีหลังจากขึ้นบัลลังก์ ไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ องค์ชายท่านอื่นอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเหมือนเมื่อก่อน ไม่มีอันตราย ฮ่องเต้ก็ไม่มีทางคิดถึงองค์ชายท่านอื่น”อวิ๋
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1081
ตอนที่ตื่น ก็เป็นเที่ยงของวันใหม่แล้ว เฟิงเย่เสวียนรู้จักเตียงนานแล้ว หลังจากฉู่เชียนหลีกินอะไรง่ายๆ ก็ไปที่สำนักหมอหลวง หมกมุ่นอยู่กับตำราแพทย์พริบตาเดียวก็กลางคืนแล้วนางกำนัลมารายงาน ฮ่องเต้ฟื้นแล้ว ฉู่เชียนหลีไปตำหนักผานหลง ฮ่องเต้นอนตัวเกร็งอยู่บนเตียง นิ้วมือหยิกงอ ร่างกายครึ่งหนึ่งแข็งเหมือนท่อนไม้ ปากก็เบี้ยวจนมีน้ำลายไหลยืดเขาเบิกตากว้างจนลูกตาแทบทะลักออกมาแล้ว นางกำนัลที่ปรนนิบัติกลัวเล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปปรนนิบัติฉู่เชียนหลีเดินเข้ามา“ฝ่าบาททรงฟื้นเมื่อไร”“เมื่อหนึ่งเค่อก่อนเจ้าค่ะ” นางกำนัลตอบ“ดื่มโอสถหรือยัง?”“หนึ่งวันสามมื้อ ป้อนตรงเวลาเจ้าค่ะ”“อืม”นางเดินไปที่หน้าเตียง จับชีพจรของฮ่องเต้ ลักษณะชีพจรคงที่ ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร เพียงแต่ร่างกายได้รับหญ้าหมาเฟ้ยมากเกินไป ส่งผลให้ร่างกายชาจนไม่ตอบสนอง อย่างน้อยต้องใช้เวลาอีกครึ่งปี จึงจะสามารถสลายหญ้าหมาเฟ้ยเหล่านี้หมดถึงเวลา ก็สามารถกลับมาเป็นปกติ“ดูแลดีๆ ต้องมีคนเฝ้าอยู่ข้างพระวรกายตลอดอย่างน้อยสองคน” นางกำชับนางกำนัลเวลานี้เอง ที่นอกประตู อวิ๋นอิงอุ้มน้องสาวมาแล้ว“พระชายา ท่านเอาแต่ยุ่งทั้งวัน ลู่ฉิ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1080
ฉู่เชียนหลีมองนาง กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจ้า อ๋องหลีก็ไม่สามารถก่อเรื่องมากมายเช่นนี้ เจ้าจะให้ข้าจัดการเจ้าอย่างไรจึงจะดี?”ถ้าไม่มียาอายุวัฒนะ อ๋องหลีจบสิ้นไปนานแล้วและยาชนิดนี้ก็มาจากมือของอูหนูอูหนูยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเย็นชา ยืดอกหลังตรง การแสดงออกบนใบหน้าไม่เย่อหยิ่งแต่ก็ไม่ถ่อมตน นางเป็นคนที่เคยตายมาแล้วหนึ่งครั้ง ย่อมไม่กลัว“จะฆ่าจะแกง เชิญตามสะดวก”นางเงยหน้า หลับตา“เจ้าเป็นผู้ช่วยที่ดีของอ๋องหลี ข้าฆ่าเจ้าทั้งเช่นนี้ จะไม่เสียดายแย่หรือ?” ฉู่เชียนหลีเดินไปที่ตรงหน้านาง “ข้าขอถามเจ้า เจ้าทำอะไรกับฝ่าบาท? เหตุใดจู่ๆ เขาก็เป็นอัมพาตเฉียบพลัน”อูหนูย่อมไม่อยากพูดไม่รอนางเอ่ยปาก ฉู่เชียนหลีเสริมอีกประโยค“ตายเป็นแค่ผลลัพธ์อย่างหนึ่ง แต่ขั้นตอนการตาย ควรตายอย่างไร ขึ้นอยู่กับข้า”“เจ้าสามารถปากแข็ง แต่ปากแข็งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ และยังจะเพิ่มความเจ็บปวด เจ้าเป็นคนฉลาด รู้ว่าควรเลือกอย่างไร”อูหนู “...”ข่มขู่อย่างโจ่งแจ้งถ้าหากนางยอมพูด มอบความตายที่ไม่เจ็บปวดให้นางถ้าหากนางไม่ยอมพูด คิดวิธีทรมานสารพัด เพื่อทำให้นางยอมพูด สุดท้ายก็ตายอยู่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1079
กล่าวจบ เขาหมุนกาย นั่งขัดสมาธิลงบนกระดานไม้ที่เย็นเยียบ หันหลังให้นางฉู่เชียนหลีมองไม่เห็นสีหน้าของเขา และไม่แน่ใจคำพูดนี้ของหมายความว่าอย่างไร ยืนอยู่ตรงนั้นครู่หนึ่งก็จากไปแล้วออกจากคุกหลวง ข้างนอกท้องฟ้าสดใส อากาศสดชื่น“ส่งพระชายาอ๋องหลีไปอยู่ตำหนักเจาหยางชั่วคราว ปรนนิบัติให้ดี ห้ามละเลยเด็ดขาด” นางสั่งให้องครักษ์ลับคนหนึ่งคุ้มกันส่ง ในความเป็นจริงก็สั่งให้คนจับตาดูฉู่เจียวเจียวด้วยหลังไปแล้วท้องฟ้า ละอองฝนโปรยปรายลงมาเมื่อเงยหน้าก็ปะทะลม ละอองฝนตกใส่ใบหน้า หนาวจนรู้สึกเจ็บแสบเล็กน้อย ใบไม้เหี่ยวหลุดจากกิ่งก้าน ล่องลอยไปตามสายลมรู้ตัวอีกทีก็เข้าหน้าหนาวแล้วมองดูท้องฟ้าอึมครึมที่ถูกเมฆดำปกคลุม นึกถึงคำพูดของอ๋องหลี รู้สึกกดดันอย่างน่าประหลาด และไม่สบายใจเล็กน้อย เหมือนมีเรื่องบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นก้มหน้าอก รีบไปที่ห้องทรงอักษรเฟิงเย่เสวียนยุ่งมากฮ่องเต้ป่วย อ๋องหลีถูกจับ ราชสำนัก บ้านเมือง พรรคอ๋องหลี เรื่องราวต่างๆ มารวมกัน กดทับอยู่บนไหล่เฟิงเย่เสวียนทั้งหมด เขายุ่งจนตัวหมุน ไม่ได้หลับตาพักผ่อนมาสองวันแล้วฉู่เชียนหลีเดินเข้าห้องทรงอักษร “จับอูหนูได้หรือย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1078
ฉู่เชียนหลีกวาดมองหมอหลวงที่อยู่โดยรอบแวบหนึ่ง ยกเท้าเดินออกไป “เจ้าตามข้ามา”เมื่อฉู่เจียวเจียวได้ยินก็ดีใจ รีบกอดลูกแน่น แล้วเดินตามออกไปอย่างไวคุกหลวงองครักษ์เงาเฝ้ายาม เมื่อพวกเขาเห็นผู้มา ก็คำนับอย่างนอบน้อม “พระชายา”ฉู่เชียนหลีพยักหน้า เดินเข้าไปในคุกหลวงหัวใจฉู่เจียวเจียวบีบรัดแน่น ฝีเท้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ หลังจากเดินผ่านทางเดินยาวที่มืดสลัว มาถึงห้องขังที่อยู่ห้องท้ายสุด เมื่อเห็นผู้ชายที่ถูกขังอยู่ข้างใน รู้สึกเจ็บหน้าอกฉับพลัน“ท่านโหว!”เดินปรี่เข้าไป เอาข้างหนึ่งอุ้มลูก มืออีกข้างจับราวลูกกรงอย่างร้อนใจ“ท่านอ๋อง ท่านไม่เป็นอะไรกระมัง!”ไม่เจอกันแค่คืนเดียว สภาพของเฟิงเจิ้งหลีโทรมมากสภาพแวดล้อมในห้องขังเปียกชื้นมืดสลัว ตรงที่มุมมีแมลงสาบกับหนูเกาะอยู่ ชุดเพ้าสีขาวเปื้อนไปด้วยสิ่งสกปรกและความโชคร้าย ตรงคางเริ่มมีตอนหนวดปรากฏให้เห็น สภาพดูสะบักสะบอมมากผ่านไปครู่หนึ่งเฟิงเจิ้งหลีค่อยๆ เงยหน้า เมื่อเห็นเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ย มีประกายที่ปกปิดสายหนึ่งแลบผ่าน“ถ้าไม่เป็นอะไร…”เขาลุกขึ้นยืน เสียงแหบไร้เรี่ยวแรงฉู่เจียวเจียวตาแดงทันที “คุกหลวงสกปรกเช่นนี้ เหม็นเช่นน
