Home / รักโบราณ / ทาสราคะองค์ชายใบ้ / 38 ความลับของสาวใช้

Share

38 ความลับของสาวใช้

last update Last Updated: 2025-04-06 09:48:32

ความลับของสาวใช้

มะ ไม่นะ พี่สาว!”

ม่านซือซือนั่งนิ่งๆ นางไม่ได้กล่าวอะไร กระทั่งฝูเอ๋อร์เอามือป้อมๆ ออกจากริมฝีปากนาง

“เรียกชื่อนายท่านเช่นนั้นไม่ได้ หากใครได้ยิน พี่สาวต้องนั่งคุกเข่าที่เรือนบรรพชนหลายวัน และต้องอดข้าว อดน้ำ ข้างในนั้นมีแต่กลิ่นธูปน่าเวียนหัวจะตาย เคยมีคนสลบแล้วถูกอุ้มหายตัวไปด้วยนะ!”

“ร้ายแรงเพียงนั้น”

แม่นางน้อยพยักหน้าเร็วไว สีหน้าที่แย้มยิ้มเมื่อครู่ซีดสลดลงไปถึงสามส่วน

“มีสิ่งใดทำให้เจ้ากลัว”

ฝูเอ๋อร์ก้มหน้างุด อาการเช่นนี้หากม่านซือซือเดาไม่ผิดย่อมมีผลมาจากจ้าวเล่อซี ทว่าหญิงสาวยังคาดคะเนสิ่งใดไม่ได้ กระทั่งได้ยินเสียงท้องเด็กหญิงร้องเบาๆ นางจึงหัวเราะพรืดใหญ่

“เจ้าหิวรึ”

เมื่อทำเรื่องขายหน้า ฝูเอ๋อร์จึงรีบเอามือกุมท้องอวบๆ ของตนไว้

“เปล่าเสียหน่อย ข้ากินอิ่มแล้ว” ฝูเอ๋อร์ปฏิเสธ ซึ่งมันไม่แนบเนียนเอาเสียเลย

“จะว่าไปแล้ว ของกินเล่นพวกนี้คงไม่ถูกปากข้าสักเท่าไหร่ และคงน่าเสียดายหากต้องทิ้งไว้”

ฝูเอ๋อร์แทบไม่เชื่อหูตัวเอง รีบกล่าวว่า

“หือ พี่สาวทำไมพูดเช่นนี้ ของดีๆ ล้วนมีไว้ต้อนรับแขก ตั้งแต่เกิดมาข้าไม่เคยกินด้วยซ้ำ ได้แต่สูดเอากลิ่นหอมๆ และก็กลืนน้ำลายลงคอ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   39 มนุษย์โอสถ

    มนุษย์โอสถ จ้าวเล่อซีได้รับรายงานหลายฉบับ ส่วนมากไขความกระจ่างให้เขาเกี่ยวกับสิ่งที่ค้างคาใจมาหลายสิบปี ยามนี้เขาจำต้องเลือกข้างเพื่อให้ตนได้มีความมั่นคงกว่าเดิม ซึ่งการตัดสินใจเช่นนี้อาจทำให้เกิดการนองเลือดในภายภาคหน้า‘ข้าสมควรต้องเป็นหุ่นเชิดของพวกเขาต่อไปหรือไม่’ “คุณชาย ยามนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป อีกทั้งจักรพรรดิเทียนฉางกำลังเดินหมากของเขา แน่นอนว่ามันเอื้อประโยชน์ให้เราอย่างมหาศาล”‘เจ้าเชื่อน้ำคำเขารึ...’“มิได้ ข้ายังเชื่อคมดาบและสิ่งที่เห็นด้วยสองตามากกว่าคำโป้ปดของคน”‘ตั้งแต่เด็ก หลังจากท่านแม่จากไป ข้าก็มีแม่นมหลานและเจ้าที่ไว้ใจได้’จ้าวเล่อซีกล่าวจบจึงถอนหายใจเบาๆ ชะตาชีวิตเขาขีดไว้เช่นนี้ ให้เป็นองค์ชายใบ้และตกเป็นเครื่องมือของแม่ทัพถานปิง เพื่อใช้ต่อรองอำนาจจากจักรพรรดิเทียนฉาง“ตอนนี้กำลังของเราพร้อมแล้ว คนในวังก็ทำงานรอบคอบ รอเพียงคุณชายพร้อมที่จะเดินทางกลับเมืองหลวง”‘ดังนั้นจงคัดเลือกคนที่ไว้ใจได้พาไปกับเราเพื่อใช้งาน พวกที่ไม่ใช้งานจงปล่อยให้เป็นอิสระ แต่ถ้าใครทรยศก็ทำให้มันต้องหลาบจำเสีย’อาเฟยน้อมรับคำสั่งของจ้าวเล่อซี แต่เขายังมีสิ่งหนึ่งที่ต้องถามบุรุษรูปงามเพื

    Last Updated : 2025-04-06
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   40 มนุษย์โอสถ (2)

    กระทั่งเห็นร่างอวบเจ้าเนื้อโผล่ออกมาจากประตู ม่านซือซือจึงเอ่ยเรียกอีกฝ่าย“เสี่ยวฝู!”เด็กหญิงยกนิ้วชี้ขึ้นทาบริมฝีปากเล็กๆ ส่งสัญญาณให้ม่านซือซือเงียบ“เจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร”“ข้าคิดถึงคำที่พี่สาวพูดตลอดวันเลย”“เจ้าหมายถึงสิ่งใด”“พี่สาวอยากเป็นแม่ของข้าใช่หรือไม่”“เป็นเช่นนั้น เจ้าเป็นคนน่ารักท่าทางฉลาดเฉลียว” ฝูเอ๋อร์ยิ้มดีใจเมื่อได้ยินม่านซือซือชมตน“ท่านกอดและเล่านิทานให้ข้าฟังก่อนนอนได้ไหม”“ย่อมได้ เรื่องเช่นนี้ข้าทำอยู่ประจำ มีเด็กข้างบ้านที่มักงอแงข้าจะทำขนมให้เขากินแล้วกล่อมนอน”“เยี่ยงนั้น ข้าอยากให้พี่สาวทำเช่นนั้นกับข้าบ้าง พรุ่งนี้เป็นวันเกิดข้า”“โอ้ ดีจริง แต่เจ้ารู้วันเกิดตัวเองด้วยหรือ เจ้าเคยบอกว่าไม่มีแม่”เด็กหญิงก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองก่อนเอ่ยเสียงอ้อมแอ้ม “ป้าหวังเป็นคนบอกข้าเอง”ม่านซือซือไม่ได้ซักต่อ นางคิดว่าสำหรับเด็กเล็กๆ การฉลองวันเกิดคงสำคัญยิ่งนัก“ตอนนี้ป้าหวังคงไม่ได้กลับเรือนง่ายๆ พี่หลินท้องโตมาก ข้าได้ยินว่านางต้องคลอดลูกยากแน่ๆ อีกทั้งก่อนหน้านี้นางถูกคนวางยาด้วย”ม่านซือซือพยายามจับต้นชนปลายสิ่งต่างๆ ที่ฝูเอ๋อร์เล่า ทว่าเด็กหญิง

    Last Updated : 2025-04-06
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   41 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (1)

    ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกรด้วยม่านซือซือไม่ทันระวังตัว จึงถูกมือเย็นๆ ที่ผอมแห้งจับหมับที่ข้อมือบางจากด้านหลังหญิงสาวตัวแข็งทื่อ หัวใจหล่นอยู่ตรงปลายเท้า พอหมุนตัวหันไปมองร่างที่โผล่มาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง ม่านซือซือก็ร้องขึ้นว่า“ซู่ซิน!”อีกฝ่ายยิ้มให้ม่านซือซือราวกับดีใจเมื่อได้พบคนรู้จัก และยามนี้ไม่ได้มีแต่ซู่ซิน ผู้ที่ก้าวมาอุ้มร่างของฝูเอ๋อร์ก็คือหญิงรับใช้หูหนวก!“ปล่อยเสี่ยวฝู...”“เจ้าไม่เข้าใจ ออกมากลางค่ำกลางคืนเดี๋ยวก็ไม่สบาย เจ้าอยู่คฤหาสน์สัตตบงกช เหตุใดถึงไม่เข้าใจกฎยามวิกาล”“ขะ ข้า...” ม่านซือซือจับต้นชนปลายสิ่งใดไม่ได้เมื่อพยายามสลัดมือออกจากการจับกุมของซู่ซิน นางก็รู้สึกปวดหนึบๆ ที่ขมับทันที ยามนั้นกลิ่นฉุนจัดลอยเข้าจมูก มันมาจากถุงผ้าที่ซู่ซินเตรียมโปะเข้าหน้าของม่านซือซือ“เจ้าควรรออยู่ในเรือนเพื่อรับใช้นายท่าน”คำพูดซู่ซินทำให้ม่านซือซือเย็นเยียบไปถึงขั้วหัวใจ“ปล่อยข้า ที่นี่มีแต่คนบ้า”ซู่ซินส่ายหน้า และเอ่ยเสียงเข้มสักหน่อย“เจ้าโดนเด็กน้อยหลอกแล้วซือซือ กลับเรือนเสียดีๆ อย่าให้พวกข้าต้องเดือดร้อน”ม่านซือซือใช้กำลังอยู่ได้อีกไม่ถึงหนึ่งอึดใจ แข้งขาน

    Last Updated : 2025-04-07
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   42 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (2)

    ฝูเอ๋อร์มองจ้าวเล่อซีสลับกับม่านซือซือ ซึ่งแม่นางน้อยก็อมยิ้มอย่างมีเลศนัย“ขบขันสิ่งใดหรือเสี่ยวฝู” หวังกวงดุเด็กหญิง“ไม่เสียหน่อย ข้าแค่ประหลาดใจที่นายท่านเรียกหา”“แล้วเมื่อก่อนชายผู้นี้ดีต่อเจ้าหรือไม่” ม่านซือซือถาม‘ตอบให้มันดีๆ นะเสี่ยวฝู’ ใครบางคนกำลังแสดงท่าทางข่มขู่เด็ก“คุณชายทำเช่นนี้ไม่ถูกต้อง ตอนนี้เสี่ยวฝูอยู่ในความดูแลของข้าแล้ว” ม่านซือซือกางปีกป้องฝูเอ๋อร์เต็มที่‘ข้าให้นางมารับใช้เจ้า ไม่ได้ให้เจ้าคอยโอ๋หรือดูแลนางเสียหน่อย’ม่านซือซือขยับปากจะต่อล้อต่อเถียงเขา แต่สุดท้ายนางก็เลือกสงบปากสงบคำลง ด้วยฝูเอ๋อร์ดึงชายเสื้อนางไว้ แล้วเอ่ยว่า“นายท่านดีต่อข้ามาก พี่สาว...เอ๊ย...ท่านแม่ และท่านแม่ไม่ต้องห่วงสิ่งใด”เมื่อได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วเรียกตน ม่านซือซือก็ตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก“ข้าเป็นแม่เจ้ารึ...”“ใช่ ท่านย่อมเป็นท่านแม่ของฝูเอ๋อร์!”แม่นางน้อยว่า แล้วจึงโผเข้ากอดม่านซือซือเพื่อขอความรักและความเมตตาจากอีกฝ่ายจ้าวเล่อซีมองภาพตรงหน้า จะว่าไปเขาทั้งขำทั้งยินดี ในที่สุดฝูเอ๋อร์ก็พบคนที่นางอยากให้เป็นแม่บุญธรรมของตนเสียที ‘แล้วข้าเล่า นางมารน้อยอยากให้เป็นอะไร’ คนตั

    Last Updated : 2025-04-07
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   43 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (3)

    ม่านซือซือร้อนวูบวาบที่ท้องน้อย มีเหงื่อซึมกลางหน้า ผากแต่เหนืออื่นใดคือในร่มผ้าของนางมันซาบซ่านจนต้องหนีบขาเบียดชิดกันจ้าวเล่อซีเห็นแล้วทั้งสงสารทั้งนึกขำ วันนี้เขาอยากให้นาง ผ่อนคลายกับธรรมชาติโดยแท้ หากสุดท้ายกลายเป็นว่านางคงต้องเหนื่อยหนักท่ามกลางป่าเขาชายหนุ่มอุ้มร่างหญิงสาวขึ้นแล้วพาเข้าไปในป่า“คุณชาย...”เสียงเรียกเขาเย้ายวน ร่างกายนางก็เหมือนต้องการขจัดไอร้อนให้สลายลงเมื่อจ้าวเล่อซีพานางไปถึงต้นไม้ที่หมายตาไว้ เขาก็ให้นางยืนกอดต้นไม้สูง ม่านซือซือแปลกใจแต่ก็ยอมกระทำตามที่เขาบอกจากนั้นข้อมือนางทั้งสองข้างก็ถูกสายรัดเอวมัดแน่น นางจึงยืนหันหน้าเข้าต้นไม้อยู่ในลักษณะกอดมันหลวมๆ“ท่านจะทำสิ่งใด?”‘ข้าจะช่วยให้ฮูหยินหายร้อน เจ้าจะได้ไม่ต้องออกแรงมากนัก’เขาว่าจบจึงใช้จมูกโด่งซุกไซ้ต้นคอนางพร้อมไล่พรมจูบทั่วทั้งติ่งหูหลังหู เมื่อถูกกระตุ้นอย่างเร่งเร้านางเลยอ่อนระทวย ส่วนมือใหญ่นั้นนวดเฟ้นสะโพกผาย สลับการเปลื้องเสื้อผ้านางทีละชิ้น“อี้... คุณชาย อย่าทำเช่นนั้น” นางบอกเขาและร้องเสียงดัง เพราะความรู้สึกหวานวับพุ่งสูง สูงจนนางเกือบจะปลดปล่อยความฉ่ำเยิ้มจ้าวเล่อซีส่งเสียงคำรามดุนาง

    Last Updated : 2025-04-07
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   44 โลมรักกลางหมู่ดาว (1)

    โลมรักกลางหมู่ดาว อาเฟยนั่งมองแม่นางน้อยที่สีหน้าไม่สู้แจ่มใส นางทำตาพองๆ จ้องเขม็งที่อาหารเย็นตรงหน้า มันเป็นเนื้อไก่ย่างกับข้าวห่อใบบัว แต่นางไม่ได้รับอนุญาตให้กินด้วยก่อความผิดไว้ และหากต้องนับว่ากี่ครั้งมาแล้ว แม่นางน้อยก็คร้านจะเสียเวลาคิดถึง“เจ้าปรุงยาพวกนั้นอย่างไร และใส่ไว้ในสุราตอนไหน” อาเฟยว่าพร้อมถือไม้ไว้ในมือซึ่งมีไว้สำหรับลงโทษเด็กหญิง แน่นอนฝ่ามือนางทั้งนิ่มทั้งเจ้าเนื้อ หากถูกฟาดลงไปเพียงนิดนางคงเจ็บจนต้องร้องไห้โยเย“ไม่เห็นยาก แค่เอาหญ้าแดงไปหมักในน้ำมันเขากวางสักครึ่งชั่วยาม จากนั้นเทใส่นารีแดงเพื่อไม่ให้มันมีกลิ่นหรือรสชาติผิดเพี้ยน ข้าก็เทผงเสน่ห์โฉมงามลงไปเล็กน้อย แต่ไม่นึกว่ามันจะทำให้ท่านแม่ถูกนายท่านอุ้มหายเข้าไปในป่าแบบนั้น”อาเฟยได้ยินแม่นางน้อยเอ่ยจบก็บีบขมับตนเอง เขาไม่รู้จะทำโทษอย่างไรดี ฝูเอ๋อร์เป็นเด็กหญิงที่จ้าวเล่อซีเอ็นดูและยังให้ท้ายเสมอ สุดท้ายผลลัพธ์จึงลงเอยอย่างที่เห็น“ใครใช้ให้เจ้าทำเรื่องนี้”“ไม่มี ข้าเพียงแค่อยากให้ท่านแม่มีความสุข และบำรุงร่างกายนางเพื่อจะได้กลับมาเป็นสาวน้อยและคลอดบุตรง่าย ไม่เหมือนพี่หลินที่เกือบเสียชีวิต”“เฮ้อ ข้าไม่ร

    Last Updated : 2025-04-07
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   45 โลมรักกลางหมู่ดาว (2)

    เฟยผิงเสียนเรียบร้อย ม่านซือซือได้มีเวลาแห่งความสุขกับจ้าวเล่อซีที่หวงเซ่อซานอีกสองวัน จากนั้นเขามีภาระที่ต้องไปสะสาง นางจึงได้อาเฟยพามาส่งที่หมู่บ้านช่างไม้ รอเวลาให้ทางเมืองหลวงพร้อม นางจึงจะถูกส่งตัวไปที่ตำหนักจันทร์ส่องหล้าขณะที่นั่งรถม้ามุ่งหน้าสู่หมู่บ้านช่างไม้ เลือดลมม่านซือซือก็ไม่ค่อยสู้ดี ถึงขั้นต้องให้หยุดรถม้าเป็นระยะๆอาเฟยเห็นว่าม่านซือซืออ่อนเพลีย เลยสั่งให้แวะพักร้านขายบะหมี่เชิงเขา ที่ยามนี้มีพ่อค้าเร่และชาวบ้านนั่งกินอยู่บางตา“สะอาดใช้ได้ ฮูหยินซดน้ำแกงร้อนๆ ดีหรือไม่”“ขอบคุณท่านพ่อบ้าน ข้ากำลังหิวพอดี” ม่านซือซือยิ้มรับไมตรี อีกฝ่าย นางได้กลิ่นหอมจากหม้อตุ๋นน้ำแกง กระทั่งเสี่ยวเอ้อนำชามบะหมี่มาวางให้ นางก็ขอบคุณเขา แต่ยังไม่ทันได้ตักชิมรสด้วยซ้ำ ฝูเอ๋อร์กลับขยับมาชิดม่านซือซือ ก่อนเอ่ยเสียงเบาว่า“กลัว... ท่านแม่...ข้ากลัว”แม่นางน้อยแสดงอาการผิดปกติ สีหน้าพลันซีดลง อีกทั้งดวงตาทั้งสองข้างแดงๆ คล้ายจะร้องไห้“มีสิ่งใดหรือ บอกแม่สิเสี่ยวฝู”ฝูเอ๋อร์สับสน และนางทำจมูกยู่ย่นอีกทั้งรู้สึกปวดหัว ก่อนจะร้องขึ้นว่า “คนผู้นั้น!”ม่านซือซือมองไปยังชายผู้หนึ่ง เขาเพิ่งลงจ

    Last Updated : 2025-04-08
  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   46 ลักลอบขึ้นเตียงจักรพรรดิ (1)

    ลักลอบขึ้นเตียงจักรพรรดิ อาเฟยเข้ามาในวังหลวงด้วยการปลอมตัวเป็นหมอหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งยามนี้อีกฝ่ายหายสาบสูญไประหว่างเดินทางกลับเรือนของตนขันทีรูปงามออกมาเก็บสมุนไพรตามปกติอันเป็นหน้าที่หนึ่งของสำนักการแพทย์ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของมเหสีอี้เหอ ส่วนมากเป็นการปรุงยาลับๆ อันมีพิษร้ายกาจหาสิ่งใดต้านมันได้ ตำรับยาเหล่านั้นมาจากชนเผ่าเยว่หลาง โดยที่นางคาดการณ์ว่าตนเป็นผู้รู้แจ้ง ทว่าในความจริง โลกนี้ย่อมมีผู้เก่งกว่าและรอบรู้อยู่ทุกหนแห่ง อย่างน้อยหมู่บ้านช่างไม้ก็มีหวังกวง และตอนนี้ข้างกายม่านซือซือก็มีนางมารน้อยฝูเอ๋อร์หลังจากอาเฟยทำหน้าที่ของตนเรียบร้อย เขาก็ใช้วิชาตัวเบากระโดดขึ้นกำแพงสูง ก่อนหายตัวลับเข้าไปพบกับจ้าวเทียนฉาง คนที่อยู่ในตำหนักใหญ่โต พอได้พบใบหน้าคุ้นเคยก็ดีใจเป็นล้นพ้น แต่เขาไม่ผลีผลามแสดงออกถึงความในใจที่อัดแน่นอยู่จนแทบล้นทะลัก เพียงแต่ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนสั่งให้คนที่อยู่คอยรับใช้ออกไปให้หมด“ข้าต้องการความสงบ และอยากนอนสักงีบ”เมื่อขันทีน้อยได้ยินเช่นนั้นจึงยอบตัวห่างออกไปจ้าวเทียนฉางมองคนที่สวมชุดทะมัดทะแมงและอำพรางใบหน้าไว้ด้วยตาข่ายสีดำ กระนั้นดวงตาของอาเฟยก็งดงา

    Last Updated : 2025-04-08

Latest chapter

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   49 ฮูหยินขององค์ชายใบ้ (2)

    จ้าวเล่อซีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เมื่อรู้ว่าสาวใช้ของเขากลายเป็นแม่เสือร้ายตั้งแต่วันแรกที่เหยียบเมืองหลวง เขาส่งเสียงหัวเราะห้าวใหญ่ ฟังดูน่ากลัวจนทุกคนที่รับใช้เขาอยู่ในห้องหนังสือขนลุกไปตามๆ กัน“อย่างที่ข้ารายงานคุณชาย ฮูหยินไม่ไว้หน้าคุณหนูเตียวจื่อสักนิด นั่นคงเป็นเพราะนางเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว”‘คงไม่ใช่นางคิดว่าข้าให้ท้ายหรอกนะ’“มิใช่ ข้าเห็นบ่าวรายงานว่าฝ่ายนั้นมาหาเรื่องก่อน และฮูหยินก็ตอบไปตรงๆ ทว่าสิ่งที่นางพูดล้วนทำให้คุณหนูเตียวจื่อแทบเป็นลมล้มพับไป”บุรุษที่สวมหน้ากากชอบใจกว่าเดิม คืนนี้เขาคงต้องตบรางวัลนางหนักๆ เสียหน่อย“แต่คุณชายคงไม่ลืมว่า อย่างไรเสียหากในภายภาคหน้าคุณชายต้องเป็นบิดาของแคว้นชิง ท่านย่อมต้องมีสตรีที่ดูแลวังหลัง”อาเฟยกล่าวขึ้น แต่เรื่องนี้จ้าวเล่อซีหาได้ใส่ใจไม่‘เทียนฉางยังมีอี้เหอเป็นหมากของเขา แล้วข้าเล่าจะหาตัวตลกสักตัวมาตั้งไว้ให้คนกราบไหว้ไม่ได้หรือไง’กล่าวจบเขาก็หัวเราะอีกครั้ง คราวนี้เสียงของจ้าวเล่อซีชวนหลอนยิ่งกว่าเดิมหลายเท่า ม่านซือซือตกใจมากแต่ก็หลุดเสียงร้องได้เพียงครึ่งคำ เพราะริมฝีปากอุ่นๆ ของจ้าวเล่อซีประกบริมฝีปากนางเอาไว้เสียก่อนนาง

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   48 ฮูหยินขององค์ชายใบ้ (1)

    ฮูหยินขององค์ชายใบ้ หนึ่งเดือนผ่านไป ความรู้สึกแรกเมื่อม่านซือซือก้าวเข้ามาในตำหนักแห่งนั้น นางตอบตนเองไม่ได้ว่าดีใจหรืออึดอัด และลึกๆ นางกลับหวั่นใจถึงสิ่งที่ยังคาดเดาไม่ได้ เมืองหลวงกว้างใหญ่ผู้คนล้วนแปลกหน้า จิตใจคงไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน คดเคี้ยวลึกลับยากหยั่งถึงและไม่อาจไว้ใจได้ อีกทั้งตำหนักแห่งนี้มิได้มีโฉมงามที่เคียงคู่กับจ้าวเล่อซีเพียงคนเดียว ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่แม่นางเสี่ยวเหยา หากยังมีอีกคนที่มเหสีอี้เหอเตรียมการไว้เพื่อให้อีกฝ่ายนั่งตำแหน่งพระชายาของจ้าวเล่อซี“ท่านแม่...” ฝูเอ๋อร์เรียกนาง และแม่นางน้อยก็ยิ้มประจบจนดวงตาเล็กๆ ยิบหยี และฝูเอ๋อร์ในบ่ายวันนี้ดูเหนื่อยล้าอยู่สักหน่อย การนั่งรถม้าหลายคืนติดต่อกัน ถึงจะได้พักผ่อนตามทางบ้าง แต่อาเฟยก็เข้มงวดหลายสิ่ง คงตั้งแต่จู่ๆ ที่มีชายชุดเขียวโผล่มา เขามีนามว่าตี้หยงชุนซึ่งมีท่าทีพิลึก นอกจากนั้นฝูเอ๋อร์ยังมีอาการไม่สู้หน้าอีกฝ่าย ยามนั้นนางก็กอดม่านซือซือแน่นและยังฝันร้ายติดกันหลายคืน เมื่ออาเฟยให้คนไปสืบเรื่องราวของตี้หยงชุน กลับพบว่าเขาไร้ตัวตนที่แน่ชัด เรื่องนี้ทำให้ ม่านซือซือเครียดอยู่มิน้อย และนางก็ออกปากกับอ

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   47 ลักลอบขึ้นเตียงจักรพรรดิ (2)

    “ผู้ใดกำลังเล่นตลกกับข้า”นางกำนัลคนสนิทของมเหสีอี้เหอเงยหน้าขึ้นช้าๆ แล้วตอบอีกฝ่ายด้วยเสียงชิงชังอย่างชัดเจน“ย่อมเป็นคนของรัชทายาทเล่อซี!”“คนของไอ้ใบ้เยี่ยงนั้นหรือ ใคร...ใครชักศึกเข้าบ้านข้า”เหล่านางกำนัลของมเหสีอี้เหอไร้ความสามารถมาหลายปีแล้ว ด้วยอยู่อย่างสุขสบาย อีกทั้งละเลยสิ่งต่างๆ เพราะละโมบในอำนาจและทรัพย์สิน จึงค่อยๆ ถูกซื้อตัวจากฝ่ายของจ้าวเล่อซีทีละคนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ มเหสีอี้เหอรู้ว่ามีคนของจ้าวเล่อซีปะปนอยู่ในวังหลวง บ้างก็เป็นขุนนาง ข้ารับใช้ใกล้ชิด แม้ กระทั่งเหล่าองค์หญิงและองค์ชายซึ่งเกิดจากสนมคนอื่น และคนสูงศักดิ์ที่ถูกจับตัวมาเป็นเชลยศึก“หม่อมฉันขอทูลว่าทั้งหมดเป็นเพราะจักรพรรดิเทียนฉางเปิดทางให้เรื่องนี้สำเร็จโดยง่าย”“เหลวไหล คนขี้ขลาดเช่นนั้นจะกล้าทำเรื่องร้ายแรงต่อข้าได้เยี่ยงไร”“นั่นเป็นเพราะมเหสีมั่นใจเกินไปและหลงคิดว่าฝ่าบาทไร้พิษสง แต่ความจริงจักรพรรดิเทียนฉางไม่เคยอยู่ข้างมเหสีมาตั้งแต่ต้น”มเหสีอี้เหอได้ยินเช่นนั้น ใจพลันเดือดพล่าน นางเขวี้ยงกาน้ำชาหยกเนื้อดีใส่นางกำนัลที่รายงานเรื่องนี้ และฝ่ายนั้นถึงกับสิ้นลมหายใจในทันที! ตำหนักจันทร์ส่องห

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   46 ลักลอบขึ้นเตียงจักรพรรดิ (1)

    ลักลอบขึ้นเตียงจักรพรรดิ อาเฟยเข้ามาในวังหลวงด้วยการปลอมตัวเป็นหมอหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งยามนี้อีกฝ่ายหายสาบสูญไประหว่างเดินทางกลับเรือนของตนขันทีรูปงามออกมาเก็บสมุนไพรตามปกติอันเป็นหน้าที่หนึ่งของสำนักการแพทย์ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของมเหสีอี้เหอ ส่วนมากเป็นการปรุงยาลับๆ อันมีพิษร้ายกาจหาสิ่งใดต้านมันได้ ตำรับยาเหล่านั้นมาจากชนเผ่าเยว่หลาง โดยที่นางคาดการณ์ว่าตนเป็นผู้รู้แจ้ง ทว่าในความจริง โลกนี้ย่อมมีผู้เก่งกว่าและรอบรู้อยู่ทุกหนแห่ง อย่างน้อยหมู่บ้านช่างไม้ก็มีหวังกวง และตอนนี้ข้างกายม่านซือซือก็มีนางมารน้อยฝูเอ๋อร์หลังจากอาเฟยทำหน้าที่ของตนเรียบร้อย เขาก็ใช้วิชาตัวเบากระโดดขึ้นกำแพงสูง ก่อนหายตัวลับเข้าไปพบกับจ้าวเทียนฉาง คนที่อยู่ในตำหนักใหญ่โต พอได้พบใบหน้าคุ้นเคยก็ดีใจเป็นล้นพ้น แต่เขาไม่ผลีผลามแสดงออกถึงความในใจที่อัดแน่นอยู่จนแทบล้นทะลัก เพียงแต่ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนสั่งให้คนที่อยู่คอยรับใช้ออกไปให้หมด“ข้าต้องการความสงบ และอยากนอนสักงีบ”เมื่อขันทีน้อยได้ยินเช่นนั้นจึงยอบตัวห่างออกไปจ้าวเทียนฉางมองคนที่สวมชุดทะมัดทะแมงและอำพรางใบหน้าไว้ด้วยตาข่ายสีดำ กระนั้นดวงตาของอาเฟยก็งดงา

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   45 โลมรักกลางหมู่ดาว (2)

    เฟยผิงเสียนเรียบร้อย ม่านซือซือได้มีเวลาแห่งความสุขกับจ้าวเล่อซีที่หวงเซ่อซานอีกสองวัน จากนั้นเขามีภาระที่ต้องไปสะสาง นางจึงได้อาเฟยพามาส่งที่หมู่บ้านช่างไม้ รอเวลาให้ทางเมืองหลวงพร้อม นางจึงจะถูกส่งตัวไปที่ตำหนักจันทร์ส่องหล้าขณะที่นั่งรถม้ามุ่งหน้าสู่หมู่บ้านช่างไม้ เลือดลมม่านซือซือก็ไม่ค่อยสู้ดี ถึงขั้นต้องให้หยุดรถม้าเป็นระยะๆอาเฟยเห็นว่าม่านซือซืออ่อนเพลีย เลยสั่งให้แวะพักร้านขายบะหมี่เชิงเขา ที่ยามนี้มีพ่อค้าเร่และชาวบ้านนั่งกินอยู่บางตา“สะอาดใช้ได้ ฮูหยินซดน้ำแกงร้อนๆ ดีหรือไม่”“ขอบคุณท่านพ่อบ้าน ข้ากำลังหิวพอดี” ม่านซือซือยิ้มรับไมตรี อีกฝ่าย นางได้กลิ่นหอมจากหม้อตุ๋นน้ำแกง กระทั่งเสี่ยวเอ้อนำชามบะหมี่มาวางให้ นางก็ขอบคุณเขา แต่ยังไม่ทันได้ตักชิมรสด้วยซ้ำ ฝูเอ๋อร์กลับขยับมาชิดม่านซือซือ ก่อนเอ่ยเสียงเบาว่า“กลัว... ท่านแม่...ข้ากลัว”แม่นางน้อยแสดงอาการผิดปกติ สีหน้าพลันซีดลง อีกทั้งดวงตาทั้งสองข้างแดงๆ คล้ายจะร้องไห้“มีสิ่งใดหรือ บอกแม่สิเสี่ยวฝู”ฝูเอ๋อร์สับสน และนางทำจมูกยู่ย่นอีกทั้งรู้สึกปวดหัว ก่อนจะร้องขึ้นว่า “คนผู้นั้น!”ม่านซือซือมองไปยังชายผู้หนึ่ง เขาเพิ่งลงจ

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   44 โลมรักกลางหมู่ดาว (1)

    โลมรักกลางหมู่ดาว อาเฟยนั่งมองแม่นางน้อยที่สีหน้าไม่สู้แจ่มใส นางทำตาพองๆ จ้องเขม็งที่อาหารเย็นตรงหน้า มันเป็นเนื้อไก่ย่างกับข้าวห่อใบบัว แต่นางไม่ได้รับอนุญาตให้กินด้วยก่อความผิดไว้ และหากต้องนับว่ากี่ครั้งมาแล้ว แม่นางน้อยก็คร้านจะเสียเวลาคิดถึง“เจ้าปรุงยาพวกนั้นอย่างไร และใส่ไว้ในสุราตอนไหน” อาเฟยว่าพร้อมถือไม้ไว้ในมือซึ่งมีไว้สำหรับลงโทษเด็กหญิง แน่นอนฝ่ามือนางทั้งนิ่มทั้งเจ้าเนื้อ หากถูกฟาดลงไปเพียงนิดนางคงเจ็บจนต้องร้องไห้โยเย“ไม่เห็นยาก แค่เอาหญ้าแดงไปหมักในน้ำมันเขากวางสักครึ่งชั่วยาม จากนั้นเทใส่นารีแดงเพื่อไม่ให้มันมีกลิ่นหรือรสชาติผิดเพี้ยน ข้าก็เทผงเสน่ห์โฉมงามลงไปเล็กน้อย แต่ไม่นึกว่ามันจะทำให้ท่านแม่ถูกนายท่านอุ้มหายเข้าไปในป่าแบบนั้น”อาเฟยได้ยินแม่นางน้อยเอ่ยจบก็บีบขมับตนเอง เขาไม่รู้จะทำโทษอย่างไรดี ฝูเอ๋อร์เป็นเด็กหญิงที่จ้าวเล่อซีเอ็นดูและยังให้ท้ายเสมอ สุดท้ายผลลัพธ์จึงลงเอยอย่างที่เห็น“ใครใช้ให้เจ้าทำเรื่องนี้”“ไม่มี ข้าเพียงแค่อยากให้ท่านแม่มีความสุข และบำรุงร่างกายนางเพื่อจะได้กลับมาเป็นสาวน้อยและคลอดบุตรง่าย ไม่เหมือนพี่หลินที่เกือบเสียชีวิต”“เฮ้อ ข้าไม่ร

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   43 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (3)

    ม่านซือซือร้อนวูบวาบที่ท้องน้อย มีเหงื่อซึมกลางหน้า ผากแต่เหนืออื่นใดคือในร่มผ้าของนางมันซาบซ่านจนต้องหนีบขาเบียดชิดกันจ้าวเล่อซีเห็นแล้วทั้งสงสารทั้งนึกขำ วันนี้เขาอยากให้นาง ผ่อนคลายกับธรรมชาติโดยแท้ หากสุดท้ายกลายเป็นว่านางคงต้องเหนื่อยหนักท่ามกลางป่าเขาชายหนุ่มอุ้มร่างหญิงสาวขึ้นแล้วพาเข้าไปในป่า“คุณชาย...”เสียงเรียกเขาเย้ายวน ร่างกายนางก็เหมือนต้องการขจัดไอร้อนให้สลายลงเมื่อจ้าวเล่อซีพานางไปถึงต้นไม้ที่หมายตาไว้ เขาก็ให้นางยืนกอดต้นไม้สูง ม่านซือซือแปลกใจแต่ก็ยอมกระทำตามที่เขาบอกจากนั้นข้อมือนางทั้งสองข้างก็ถูกสายรัดเอวมัดแน่น นางจึงยืนหันหน้าเข้าต้นไม้อยู่ในลักษณะกอดมันหลวมๆ“ท่านจะทำสิ่งใด?”‘ข้าจะช่วยให้ฮูหยินหายร้อน เจ้าจะได้ไม่ต้องออกแรงมากนัก’เขาว่าจบจึงใช้จมูกโด่งซุกไซ้ต้นคอนางพร้อมไล่พรมจูบทั่วทั้งติ่งหูหลังหู เมื่อถูกกระตุ้นอย่างเร่งเร้านางเลยอ่อนระทวย ส่วนมือใหญ่นั้นนวดเฟ้นสะโพกผาย สลับการเปลื้องเสื้อผ้านางทีละชิ้น“อี้... คุณชาย อย่าทำเช่นนั้น” นางบอกเขาและร้องเสียงดัง เพราะความรู้สึกหวานวับพุ่งสูง สูงจนนางเกือบจะปลดปล่อยความฉ่ำเยิ้มจ้าวเล่อซีส่งเสียงคำรามดุนาง

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   42 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (2)

    ฝูเอ๋อร์มองจ้าวเล่อซีสลับกับม่านซือซือ ซึ่งแม่นางน้อยก็อมยิ้มอย่างมีเลศนัย“ขบขันสิ่งใดหรือเสี่ยวฝู” หวังกวงดุเด็กหญิง“ไม่เสียหน่อย ข้าแค่ประหลาดใจที่นายท่านเรียกหา”“แล้วเมื่อก่อนชายผู้นี้ดีต่อเจ้าหรือไม่” ม่านซือซือถาม‘ตอบให้มันดีๆ นะเสี่ยวฝู’ ใครบางคนกำลังแสดงท่าทางข่มขู่เด็ก“คุณชายทำเช่นนี้ไม่ถูกต้อง ตอนนี้เสี่ยวฝูอยู่ในความดูแลของข้าแล้ว” ม่านซือซือกางปีกป้องฝูเอ๋อร์เต็มที่‘ข้าให้นางมารับใช้เจ้า ไม่ได้ให้เจ้าคอยโอ๋หรือดูแลนางเสียหน่อย’ม่านซือซือขยับปากจะต่อล้อต่อเถียงเขา แต่สุดท้ายนางก็เลือกสงบปากสงบคำลง ด้วยฝูเอ๋อร์ดึงชายเสื้อนางไว้ แล้วเอ่ยว่า“นายท่านดีต่อข้ามาก พี่สาว...เอ๊ย...ท่านแม่ และท่านแม่ไม่ต้องห่วงสิ่งใด”เมื่อได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วเรียกตน ม่านซือซือก็ตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก“ข้าเป็นแม่เจ้ารึ...”“ใช่ ท่านย่อมเป็นท่านแม่ของฝูเอ๋อร์!”แม่นางน้อยว่า แล้วจึงโผเข้ากอดม่านซือซือเพื่อขอความรักและความเมตตาจากอีกฝ่ายจ้าวเล่อซีมองภาพตรงหน้า จะว่าไปเขาทั้งขำทั้งยินดี ในที่สุดฝูเอ๋อร์ก็พบคนที่นางอยากให้เป็นแม่บุญธรรมของตนเสียที ‘แล้วข้าเล่า นางมารน้อยอยากให้เป็นอะไร’ คนตั

  • ทาสราคะองค์ชายใบ้   41 ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกร (1)

    ข้าน่ะหรืออุ้มท้องให้บุตรมังกรด้วยม่านซือซือไม่ทันระวังตัว จึงถูกมือเย็นๆ ที่ผอมแห้งจับหมับที่ข้อมือบางจากด้านหลังหญิงสาวตัวแข็งทื่อ หัวใจหล่นอยู่ตรงปลายเท้า พอหมุนตัวหันไปมองร่างที่โผล่มาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง ม่านซือซือก็ร้องขึ้นว่า“ซู่ซิน!”อีกฝ่ายยิ้มให้ม่านซือซือราวกับดีใจเมื่อได้พบคนรู้จัก และยามนี้ไม่ได้มีแต่ซู่ซิน ผู้ที่ก้าวมาอุ้มร่างของฝูเอ๋อร์ก็คือหญิงรับใช้หูหนวก!“ปล่อยเสี่ยวฝู...”“เจ้าไม่เข้าใจ ออกมากลางค่ำกลางคืนเดี๋ยวก็ไม่สบาย เจ้าอยู่คฤหาสน์สัตตบงกช เหตุใดถึงไม่เข้าใจกฎยามวิกาล”“ขะ ข้า...” ม่านซือซือจับต้นชนปลายสิ่งใดไม่ได้เมื่อพยายามสลัดมือออกจากการจับกุมของซู่ซิน นางก็รู้สึกปวดหนึบๆ ที่ขมับทันที ยามนั้นกลิ่นฉุนจัดลอยเข้าจมูก มันมาจากถุงผ้าที่ซู่ซินเตรียมโปะเข้าหน้าของม่านซือซือ“เจ้าควรรออยู่ในเรือนเพื่อรับใช้นายท่าน”คำพูดซู่ซินทำให้ม่านซือซือเย็นเยียบไปถึงขั้วหัวใจ“ปล่อยข้า ที่นี่มีแต่คนบ้า”ซู่ซินส่ายหน้า และเอ่ยเสียงเข้มสักหน่อย“เจ้าโดนเด็กน้อยหลอกแล้วซือซือ กลับเรือนเสียดีๆ อย่าให้พวกข้าต้องเดือดร้อน”ม่านซือซือใช้กำลังอยู่ได้อีกไม่ถึงหนึ่งอึดใจ แข้งขาน

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status