บทที่ 19 (1/2) : อยากให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง (1)

     หลี่อวิ้นกุยเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นน้ำตากำลังรินไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของเมิ่งเจียวซิน

     ‘ซินซิน...ซินซินร้องไห้! นางร้องไห้ทำไม? เกิดอะไรขึ้นกับนาง?’ 

     “ใบหน้าข้ามีอะไรติดอยู่เช่นนั้นหรือ?”  เมิ่งเจียวซินเอ่ยถาม เมื่อเห็นเจ้าลูกกระรอกจ้องมองมาที่ใบหน้าของนาง แล้วก็ด้วยสายตาแปลก ๆ ของอีกฝ่าย เมิ่งเจียวซินจึงวางช้อนลงไปในถ้วย ก่อนจะยกมือข้างนั้นขึ้นมาไล่สัมผัสบริเวณแก้มข้างขวาของตนเอง

     แล้วพอเมิ่งเจียวซินสัมผัสถูกน้ำตานางก็รีบวางถ้วยข้าวต้ม จากนั้นนางจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำตาของตนเองออกแบบลวก ๆ แล้วกล่าวว่า

     “ข้าไม่ได้เป็นอะไร สงสัยเมื่อครู่ควันไฟคงจะลอยเข้าตาของข้าน่ะ เจ้ากินข้าวต่อเถิดนะกุยกุย” จากนั้นเมิ่งเจียวซินก็ยกถ้วยข้าวต้มขึ้นมา แล้วค่อย ๆ ตักป้อนเด็กหนุ่มตร