บทที่ 9

“พี่ห้ามเอาเรื่องเมื่อกี้ไปบอกพี่ชายของผมเด็ดขาดเลยนะ”

พี่สะใภ้พูดพร้อมกับช่วยผมดึงกางเกงขึ้น “แน่นอนสิ ฉันไม่บอกพี่ชายเธอหรอก แต่เมื่อกี้เธอทำได้ดีมากเลยนะ”

“เธอไม่เพียงแต่ต้องทำแบบนี้ต่อหน้าฉัน แต่ยังต้องทำต่อหน้าหลี่ลี่เจียวด้วย”

“ผู้ชายยิ่งเลว ผู้หญิงยิ่งชอบ”

“ถึงขั้นที่บางที ในสถานการณ์จำเป็น หากต้องใช้กำลังบ้างก็ไม่เป็นไร”

ผมถามอย่างผิดหวัง “พี่สะใภ้ พี่ทำขนาดนี้เพื่อให้ผมเปิดใจเท่านั้นงั้นเหรอ?”

“ไม่งั้นจะเพื่ออะไรล่ะ? เธอคงไม่คิดว่าฉันอยากมีอะไรกับเธอหรอกใช่ไหม?”

ผมรู้สึกแย่เป็นอย่างมาก

ผมส่ายหน้าเนือย ๆ อย่างหมดแรง “ไม่”

ผมรู้ว่าตัวเองไม่ควรรู้สึกผิดหวัง แต่ในตอนนี้ ผมควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้

โดยเฉพาะตอนที่พี่สะใภ้ช่วยดึงกางเกงและจัดเสื้อผ้าให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ราวกับว่าในสายตาของเธอ ทุก ๆ ปฏิกิริยาของผมในเป็นแค่เด็ก

ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย

ผมโตและมีความปรารถนามากขนาดนี้ ทำไมพี่สะใภ้ถึงมองข้ามมันล่ะ?

เธอไม่ต้องการผมบ้างเลยจริง ๆ งั้นเหรอ

ผมนึกถึงคำพูดของเธอเมื่อครู่

ผู้ชายยิ่งเลว ผู้หญิงยิ่งชอบ

งั้นฉันต้องทำเรื่องเลว ๆ กับพี่สะใภ้บ้างใช่ไหม ถึง