Share
บทที่ 14
Related chapters
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 15
หลังจากที่ผมเข้ามาให้ห้องน้ำ ผมก็เริ่มถอดเสื้อออก จากนั้นก็ถอดกางเกง พี่สะใภ้ยืนมองผมอยู่ข้าง ๆ พูดตามตรง ผมเองก็ยังเขินมากเช่นกัน รู้สึกเหมือนว่าวินาทีถัดไปที่พวกเราจะทำอะไรกันเลยแถมพี่สะใภ้ยังใส่เสื้อผ้าบางเบา จึงทำให้ริมฝีปากของผมแห้งผากไม่นาน ผมก็ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออก เหลือไว้เพียงแค่กางเกงในตัวเดียวแถมยังถูกยกให้ตึงขึ้นสูงอีกผมยังคงรู้สึกขวยเขินอยู่เล็กน้อย ไม่กล้าสู้หน้ากับพี่สะใภ้โดยตรง ผมเปิดฝักบัว น้ำเย็นก็ไหลลงมาบนร่างกายของผม ผมแค่รู้สึกนิดหน่อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นหนาว ภายในใจยังคงเร่าร้อนพี่สะใภ้หยิบผ้าขึ้นมาเริ่มถูหลังให้ผม “ย่อลงหน่อย เธอสูงขนาดนี้ พี่จะเอื้อมยังไงถึง”พี่สะใภ้ตบลงบนก้นผม ทำให้ผมสะท้านไปทั้งตัว หัวใจของฉันยิ่งร้อนขึ้นอย่างกระสับกระส่ายแต่ผมบอกตัวเองเสมอว่า คนที่อยู่ข้างหลังคือผู้หญิงของพี่ตง แล้วก็เป็นพี่สะใภ้ของผมอีกด้วย ผมไม่สามารถคิดอกุศลกับเธอได้ เธอช่วยผมถูหลังได้ ผมก็ขอบคุณทั้งฟ้าทั้งสวรรค์แล้วแหละ ผมทำตามที่พี่สะใภ้พูด ก้มลงให้เอวพาดอยู่บนอ่างล้างมือ พี่สะใภ้ที่ยืนอยู่ข้างกายผม ก็เริ่มถูหลังให้ผม ตอนที่พี่สะใภ้ขยับถูให้ผมอ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 16
แต่ว่าผมไม่ได้สัมผัสโดนริมฝีปากสีแดงที่อ่อนนุ่มใด ๆ ได้แต่จูบกับอากาศเท่านั้นเมื่อผมลืมตาขึ้น จากนั้นก็พบว่าพี่สะใภ้ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องอาบน้ำ มือทั้งสองข้างกอดอกจ้องมองผมอยู่จ้องมองสีหน้าของผมอย่างพิจารณา“เอ้อร์โก่ว เมื่อกี้นี้เธอทำอะไรน่ะ?” พี่สะใภ้ถามผมผมร้อนตัวมากเดิมทีอยากจะทำเรื่องไม่ดี ผลปรากฏว่ายังไม่ทันได้ทำเรื่องไม่ดี แถมยังถูกพี่สะใภ้จับได้อีกนี่มันน่าอับอายมากเหลือเกินอีกทั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ความกล้าหาญของผมที่รวบรวมขึ้นอย่างยากลำบาก ได้ถูกพี่สะใภ้ทำลายลงในพริบตาผมติดอ่าง สายตาลนลาน ไม่กล้ามองพี่สะใภ้เลยสักนิด“พี่สะใภ้ ผมผิดไปแล้วครับ ต่อไปผมไม่กล้าทำอีกแล้ว”“เธอค่อย ๆ อาบน้ำเถอะ พี่ไปทำกับข้าวก่อน”พี่สะใภ้พูดจบ ก็หันหลังเดินออกไปในใจของผมเสียใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อครู่นี้ทำไมผมถึงได้พูดแบบนั้นกับพี่สะใภ้กันนะ?พี่สะใภ้จะต้องคิดว่าผมเป็นพวกหน้าหม้อแน่ ๆผมตบหน้าตัวเองแรง ๆ หนึ่งที“เอ้อร์โก่วเอ๊ยเอ้อร์โก่ว ทำไมนายถึงพูดจาแบบนั้นกับพี่สะใภ้ของตัวเองนะ?”“พี่สะใภ้ไม่ได้ตบหน้านายสักฉาด ก็ถือว่าดีเท่าไหร่แล้ว”อารมณ์ของผมไม่สงบ ไม่มีกะจิตกะ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 17
“ถ้าหากไม่มีความสามารถ ต่อให้มอบตำแหน่งเทพเจ้าแก่เขา เขาก็ทำได้ไม่ดี”“ปู่ของผมยังบอกอีกว่า ตอนนี้ผมอายุยังน้อย ต้องฝึกฝนให้มาก ๆ ดังนั้นได้ไปโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนหรือไม่ ผมไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด”ที่ผมพูดทั้งหมดคือเรื่องจริง แล้วก็เป็นความในใจด้วยเช่นกันพี่สะใภ้ใช้สายตาชื่นชมมองผมพร้อมกับพูดว่า “เธอเป็นเด็กดี ภายภาคหน้าจะต้องมีอนาคตที่ดีแน่นอน”ในขณะที่พูด สายตาก็บังเอิญเหลือบมองไปทางด้านล่างของผม ก็เห็นว่าตรงนั้นปูดขึ้นมาอีกแล้วพี่สะใภ้ตกตะลึง “เธอเพิ่งอาบน้ำเย็นมา ทำไมถึงเป็นแบบนี้อีกแล้ว?”ผมเองก็จนปัญญามากเช่นกัน “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมออกมาจากห้องน้ำได้ไม่นาน มันก็เป็นแบบนี้แล้ว”“เฮ้อ เป็นเพราะเธอไม่เคยลิ้มรสผู้หญิงมาก่อน อดกลั้นมานานเกินไป ดังนั้นถึงได้ถูกกระตุ้นได้ง่ายขนาดนี้”“พี่รู้ว่าเธออยากมาก แต่เธอจะสนใจในตัวพี่ไม่ได้อีกเด็ดขาด จำเอาไว้ พี่เป็นพี่สะใภ้ของเธอ”“คืนนี้ เธอก็ทำตามที่พี่บอก แอบข้ามไปจากที่ระเบียง”“เมื่อเธอได้รู้ว่าหลี่ลี่เจียวเป็นคนแบบไหน เธอก็จะรู้ว่าควรหรือไม่ควรจีบเธอแล้ว”ผมพยายามควบคุมความคิดของตัวเอง พยักหน้าอย่างว่าง่ายไม่กล้ามีความคิ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 18
จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋าของผมก็สั่นขึ้นผมรีบควักโทรศัพท์มือถือออกมา พร้อมกับปรับเป็นโหมดปิดเสียงจากนั้นก็เปิดไลน์เป็นข้อความที่พี่สะใภ้ส่งมาให้ผมข้อความที่พี่สะใภ้ส่งข้อความเป็นตัวอักษร เนื้อหาคือ‘ฉันส่งคลิปตอนหนึ่งให้หลี่ลี่เจียว เธอจะต้องดูแน่นอน เธอรอดูอะไรดี ๆได้เลย’ผมเข้าใจในทันทีว่าคลิปที่พี่สะใภ้ส่งให้หลี่ลี่เจียวคือคลิปอะไรแล้วก็ไม่รู้ว่าวัน ๆพี่สะใภ้เอาคลิปมาจากไหนเยอะแยะแต่ว่าผมเองก็ไม่มีแก่ใจจะไปคิดมากขนาดนั้น ได้แต่มองเข้าไปด้านในผ่านผ้าม่านด้วยความตื่นเต้นเห็นหลี่ลี่เจียวนำโทรศัพท์วางไว้ที่หน้าอก ใบหน้าแดงระเรื่อย เหมือนว่ามีความลังเลเล็กน้อยผ่านไปครู่หนึ่ง เธอเลือกชุดนอนลูกไม้สีดำตัวหนึ่งออกมาจากตู้เสื้อผ้า จากนั้นไปที่ห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนไม่นานนัก ก็ได้ยินเสียงน้ำไหลซ่าดังลอยออกมาจากในห้องน้ำหลี่ลี่เจียวไปอาบน้ำจริงด้วยเธอเชื่อฟังพี่สะใภ้จริง ๆ ด้วยแฮะเรื่องนี้ทำให้ผมค่อนข้างประหลาดใจเลยทีเดียวเพราะผมคิดว่าหลี่ลี่เจียวจะต่อว่าพี่สะใภ้อย่างรุนแรงมากซะอีกดูท่าพี่สะใภ้จะพูดเอาไว้ไม่ผิด หลี่ลี่เจียวถูกผู้ชายของเธอละเลยมาเป็นเวลา
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 19
ถ้าหากเมื่อครู่นี้ผมที่ถูกผีสิงพุ่งออกไปแล้วทำอะไรหลี่ลี่เจียว นั่นจะต้องจบเห่แน่แล้วจริง ๆด้วยลักษณะนิสัยของหลี่ลี่เจียว ดีไม่ดีเธออาจจะแจ้งความก็ได้และผมก็ต้องถูกจับด้วยข้อหาข่มขืน ชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากคนที่ลุ่มหลงในกามราคะย่อมนำพาชีวิตสู่หายนะได้โดยง่าย คำพูดนี้พูดได้ถูกต้องมากจริง ๆเมื่อครู่นี้ผมบุ่มบ่ามเกินไปจริง ๆพี่สะใภ้ให้ผมมาเพื่อดูว่าหลี่ลี่เจียวทำเรื่องแบบอย่างว่าหรือไม่ แต่ไม่ได้ให้ผมทำอะไรหลี่ลี่เจียวหัวใจของผมมีความหวาดกลัวหลงเหลืออยู่ รีบปีนกลับมาจากระเบียงบ้านทันที แล้วก็ไม่ได้สนใจว่าคนที่โทรศัพท์มาหาหลี่ลี่เจียวคือใครกันแน่?พี่สะใภ้นอนอยู่ในห้องนอน เมื่อเห็นผมกลับมา ก็รีบลงมาจากเตียงนอนทันที“เป็นยังไงบ้าง?”ผมพูดอย่างไม่สบายใจ “ทำแล้ว พี่ลี่เจียวทำมันจริง ๆด้วย”“เธอเห็นไหมละ ฉันพูดถูกใช่ไหมล่ะ ผู้หญิงขี้เหงาที่ไม่ได้ถูกผู้ชายแตะต้องมาเป็นเวลานาน จะไม่รู้สึกเปล่าเปลี่ยวได้ยังไงกัน?”ในขณะที่พี่สะใภ้กำลังพูด ก็พบว่าอารมณ์ของผมผิดปกติไปเล็กน้อย“เธอเป็นอะไรไป? ทไมสีหน้าถึงดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยล่ะ?”ในใจของผมรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เม
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 20
ผมส่ายหน้า แล้วก็กลัดกลุ้มในเวลาเดียวกัน “ไม่รู้ครับ”พี่สะใภ้พูดว่า “เป็นเพราะหวังเจี้ยนกั๋วกำลังจงใจทำให้หลี่ลี่เจียวรู้สึกคลุมเครือ ทุกครั้งที่เธอโทรศัพท์ ก็มักจะพูดว่าฉันคิดถึงเธอเสมอ พูดว่าฉันต้องการเธอประมาณนั้น”“ให้หลี่ลี่เจียวรู้สึกอึดอัด แต่ก็ไม่ทำให้เธอ”ผมอดไม่ได้ที่จะด่า “สามีของพี่ลี่เจียวไม่ใช่มนุษย์เกินไปแล้วจริง ๆ ตัวเองมีคนอื่นอยู่ข้างนอกแล้ว ทำไมถึงยังทำแบบนี้กับพี่ลี่เจียวล่ะ”พี่สะใภ้ก็ด่าตามเช่นกัน “ใช่นะสิ หวังเจี้ยนกั๋วไม่ใช่มนุษย์ หักหลัง กลั่นแกล้ง ตอนนี้ยังวางแผนที่จะทำร้ายภรรยาของตัวเองอีก”“เรียกได้ว่าเป็นเดนมนุษย์ในเดนมนุษย์!”ผมได้ยินแล้วก็สงสารจับใจรู้สึกว่าพี่ลี่เจียวน่าสงสารมากเกินไปแล้วสามีของตัวเองมีคนอื่นอยู่ข้างนอก แต่ตนเองยังถูกกักขังอยู่ในกรงอีกทั้งพี่ลี่เจียวยังคงทำตามหน้าที่ของตัวเองอย่างดี แม้ว่าสามีของเธอจะไม่กลับมาเกินครึ่งปีแล้ว เธอก็ไม่มีทางทำเรื่องที่น่าละอายใจต่อของสามีของเธอพี่สะใภ้จ้องมองผม ถามอีกว่า “เธอจะต้องประหลาดใจมาก หลี่ลี่เจียวเป็นเพื่อนสนิทของฉัน ทำไมฉันถึงจะไม่บอกเรื่องจริงกับเธอใช่ไหมล่ะ?”ผมสงสัยแบบนี้จริง ๆ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 21
“พี่สะใภ้ ขอบคุณที่พี่อยู่คุยกับผมในคืนนี้นะครับ”“หลังจากนี้ผมจะไม่ใจร้อนอีกแล้ว ผมจะตั้งใจจีบพี่ลี่เจียว”“อืม รู้แล้วก็ดี”พี่สะใภ้พูดพลางมองไปยังส่วนล่างของผม“พี่ว่าเธอคงจะจีบเพื่อนสนิทพี่ไม่ได้ง่าย ๆ ในเร็ว ๆ นี้หรอก แต่การที่เธอจะต้องทนทรมานแบบนี้ทุกวันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี”ผมเองก็ทุกข์ใจเหมือนกัน “พี่สะใภ้ พี่มีวิธีอะไรที่จะสามารถช่วยผมได้บ้างไหม”“พี่อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ผมหมายถึงช่วยแบบจริงจัง”“ผมทรมานมากจริง ๆ ไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไง”ยังไงซะ ผมไม่ได้มีประสบการณ์ทางด้านนี้ จึงไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร ก็เลยต้องขอความช่วยเหลือจากพี่สะใภ้ผมเห็นว่าใบหน้าของพี่สะใภ้ขึ้นริ้วแดง สายตาก็ดูแปลก ๆ ชอบกลแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คงจะเป็นเพราะอากาศร้อนเกินไป และพี่สะใภ้ไม่ได้เปิดแอร์ ทำให้เธอร้อนจนหน้าแดง“พี่สะใภ้ พี่สะใภ้?”ผมเห็นว่าเธอนิ่งเงียบไป จึงทำการเรียกสติเธอพี่สะใภ้ราวกับกระต่ายขี้ตกใจ เธอร้อง “อ๊ะ” ขึ้นมาทันที“พี่เป็นอะไร? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”ผมถามด้วยความเป็นห่วง เพราะผมคิดว่าเธอคงไม่สบายจริง ๆ พี่สะใภ้รีบส่ายหน้า “ไม่ได้ไม่สบาย พี่แค่กำลังคิดว่าจะช
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 22
ผมกับพี่สะใภ้ลงไปข้างล่างพร้อมกับเอาของของหลีลี่เจียวทั้งหมดไปด้วยจากนั้นพี่สะใภ้และผมก็ได้ไปเคาะประตูห้องของหลี่ลี่เจียวผ่านไปสักพัก หลี่ลี่เจียวก็เปิดประตูพี่สะใภ้รีบยิ้มทักทายเธอทันที “ทำอะไรอยู่? ออกมาเปิดประตูช้าจัง กำลังทำเรื่องน่าอายอะไรอยู่หรือเปล่า?”ใบหน้าของหลี่ลี่เจียวที่เดิมทีมีเลือดฝาดอยู่แล้ว เมื่อถูกพี่สะใภ้หยอกล้อแบบนี้ ยิ่งทำให้หน้าของเธอแดงขึ้นไปอีกพี่สะใภ้ส่งวิดีโอให้เธอดู จากนั้นก็จงใจแกล้งหยอกเธอ แต่หลี่ลี่เจียวปากแข็งมาก ให้ตายยังไงเธอก็ไม่ยอมรับ “พูดบ้าอะไรของเธอ ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ”“โอ้ อาบน้ำงั้นเหรอ เพราะฉันส่งวิดีโอให้เธอดู เธอถึงไปอาบน้ำใช่ไหม?”พี่สะใภ้พูดหยอกล้อหลี่ลี่เจียว ก่อนจะถือของเข้าไปข้างในหลี่ลี่เจียวรู้สึกประหม่า เธอจึงรีบพูดขึ้น “เธอส่งอะไรมาให้ฉันเหรอ? ฉันไม่ได้เปิดดู”ผมเบิกตากว้างอย่างตกใจ และคิดในใจว่า ทำไมพี่ลี่เจียวถึงพูดโกหกหน้าตายแบบนี้?เมื่อครู่ผมเห็นกับตาว่าเธอดู อีกทั้งยังมีอาการด้วยแน่นอนว่าผมไม่สามารถพูดมันออกมาได้ ไม่อย่างนั้นเรื่องที่ผมแอบดูจะโป๊ะแตกผมแสร้งทำเป็นคนไม่รู้เรื่องรู้ราว อีกทั้งยังให้ความร่วมมือ
Latest chapter
