อรุณสวัสดิ์หวานใจ

คอนโดพี่สิบทิศ

บนเตียงนอนยามเช้านี้ สิบทิศและกอหญ้า เช้าวันแรก ที่ตื่นนอนด้วยกัน กอหญ้าที่ตื่นนอนก่อน เธอหันมามองหน้าสิบทิศที่กำลังหลับ ด้วยความเคอะเขินอาย เธอเลยดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าเอาไว้ภาพร่วมรักกันเมื่อคืนย้อนเข้ามาในความคิดกอหญ้า

"ทำอะไรลงไปวะญ่า เราต้องไม่คิดอะไรทั้งนั้น รีบอาบน้ำแล้วหนีออกจากห้องพี่สิบทิศก็แล้วกัน อย่าตื่นเต้นไอ้ญ่า"

กอหญ้ากำลังคิดไปคนเดียวจนสิบทิศขยับเข้ามานอนใกล้ๆ จนกอหญ้ากำลังคิดจะหนีเสียงชายหนุ่มดังข้างๆ หูกอหญ้าตกใจจนกลิ้งตกจากเตียงนอน

"อรุณสวัสดิ์ครับ"

"ว๊าย"

สิ้นเสียงร้องสิบทิศลุกขึ้นจะคว้าตัวเธอไว้ ไม่ทันกอหญ้าหล่นลงไปอยู่ที่พื้นข้างเตียง

"เป็นอะไรไหมครับน้องญ่า"

"หันไป อย่ามองนะ อย่ามอง ญ่าอายอะ"

สิบทิศยังคงหันหน้ามามอง พร้อมรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ

"หึหึ เมื่อคืนพี่เห็นหมดแล้ว ทำมากกว่าเห็นสะอีกนะ"

"ยังจะหัวเราะญ่าอีก"

"จะไปเข้าห้องน้ำหรอครับ"

"อืม หันไปสิ ห้ามมอง"

สิบทิศหันข้างให้เธอ

ได้แอบหันมามองอีก

"หันกลับไปพี่สิบทิศ"

กอหญ้าดึงเสื้อคลุมมาสวมทับเสื้อยืดที่เห็นอะไรต่ออะไร

"หันไปสิ "

"โอเคๆ พี่หันแล้วไม่แกล้งแล้ว ไปยังครับ "

"ไปแล้วค่ะ"

เธอหันมาตอบเดินถึงห้องน้ำแล้ว สิบทิศนั่งขำเธออยู่

เขารีบลุกจากเตียงเดินออกจากห้องนอน เดินไปตรงมุมห้องครัวชงกาแฟของตัวเอง นมสดหนึ่งแก้วเตรียมไว้ให้กอหญ้า น้องเดินออกมาจากห้องใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย

"ญ่าหยิบเสื้อพี่สิบทิศในตู้มานะคะ"

"ครับ"

กอหญ้าเดินเลี่ยงมา ไม่กล้าเข้าใกล้พี่สิบทิศเพราะยังอายเรื่องเมื่อคืน ถ้าตะวันรู้นะ อาย อาย

"เอ่อ คือ เมื่อคืนน้องญ่าเจ็บ หรือเสียใจที่มีอะไรกับพี่

ถ้าเสียใจอย่ากลัวพี่ยินดี

ดูแลน้องญ่าไปตลอดชีวิต"

สิบทิศขยับเดินเข้ามาหาน้อง ดันตัวเธอให้นั่งลงที่เก้าอี้ตรงโต๊ะอาหารมุมเล็กๆ

"ทุกอย่างมันเร็วมากค่ะ มันข้ามขั้นตอนไปหมดญ่ากับ

พี่สิบ"

ญ่าเอ่ยออกมาแต่ไม่ได้มองหน้าแฟนของเธอเลย

"ถ้าญ่ากลัวงั้นเย็นนี้พี่ให้พ่อไปขอเลย"

เขาพูดมาหน้าตาเฉย

"เฮ้ย ไม่ได้" ญ่าเองที่สีหน้าตกใจที่เขาจะให้พ่อมาขอ

"ได้ แต่ตอนนี้ไปกินข้าวก่อน ที่นี่ไม่มีอะไร มีแต่ไข่ดาว กาแฟ นม และก็อาจจะมีไอติม" คนพูดที่ยืนวางแขนพาดโต๊ะกินข้าว กับพนักเก้าอี้ที่น้องนั่ง

"พี่สิบทิศไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย"

"เรื่องเดียวกันครับ อะนี่"

เขายื่นคีย์การ์ดของคอนโดให้เธอ เดินมานี่ด้วยครับ"

เขาพาเธอมาหน้าประตูห้อง เขาดึงนิ้วมือน้องมาสแกนตรงเครื่องสแกนที่ประตู

"ตอนนี้ ห้องพี่ญ่าเข้ามาได้ตลอด คีย์การ์ดพี่ก็ให้ไปแล้ว"

"วันนี้ พี่ว่าญ่าคงเดินไม่สะดวก ไม่ต้องไปจัดรายการนะคะ เดี๋ยวพี่ให้พี่ปอนด์จัดแทน"

"หืม ได้หรอค่ะ ถ้าบอสรู้ว่าญ่าเป็นเด็กใหม่ แถมยังลางานไม่มีสาเหตุอีก พี่สิบมาลาให้อีกจะไม่โดนบอสด่าหรอค่ะ"

"ไม่มีใครกล้าด่าหรอกครับ เชื่อพี่นะครับ กินข้าวแล้วไปนอนพัก คุณน้าเดี๋ยวพี่โทรไปบอกให้ครับ"

มีสามีเป็นบอส เป็นเจ้าของสถานีใครจะกล้าบ่นหะ

"ห๊า แม่...โดนบ่นแน่ไอ้ญ่า เมื่อคืนไม่กลับ "

"หึหึ"

"ไม่ต้องมาขำเลย เพราะพี่

สิบทิศอะ"

"อ้าวโทษพี่คนเดียวได้ยังไง

อะนี่ค่ะยา เมื่อคืนในห้องน้ำพี่ไม่ได้ใส่ถุงยาง"

เขาหยิบยาคุมแบบฉุกเฉินมาให้ ยาแก้ปวด แก้อักเสบ

เพื่อไว้อะครับ บอกแล้วทฤษฎีเป๊ะ ภาคปฎิบัติก็จัดเต็มครบสูตรสิบทิศ

"แล้วก็นี่พี่โทรให้เค้าหาชุด ขนาดเท่าตัวญ่ามา"

"ขอบคุณค่ะ"

เธอยกมือไหว้ขอบคุณพี่สิบทิศ พร้อมทำหน้าย่นๆ ใส่ จนพี่สิบทิศก้มลงมาจุ๊บหน้าผากไปอีกที

"พี่ว่า เข้าห้องต่ออีกรอบได้ไหม ไหนๆ ก็หยุดแล้ว"

"มะ มะ ไม่" ยังพูดไม่ทันจบ เขาก็อุ้มเข้าห้องนอนอีกแล้ว

ข้าวยังไม่ได้กิน นมยังวางอยู่บนโต๊ะเลย สิบทิศวางแฟนสาวนั่งลงปลายเตียง เขาเองยืนอยู่ใช้มือปลดเชือกกาง เกงของเขาออก ปล่อยให้กางเกงขายาวร่วงหล่นลงพื้น กอหญ้ารีบเอามือปิดตา ผมยังมีบ็อกเซอร์อยู่ครับ น้องหลับตาแน่นสนิทตั้งแต่ผมดึงเชือกแล้ว จนเสียงเธอดังอู้อี้ในลำคอ

"ทำไมจะต้องมาแก้ผ้าตรงนี้ด้วยละ"

"ก็จะทำตรงนี้ จะให้พี่ไปแก้ผ้าตรงไหนละครับ" เขาที่พูดจาหน้าน่าเกลียด ใบหน้าคมเข้มแอบยักคิ้วนิดๆ ยิ้มมุมปากหน่อยๆ

"เหมือนตัวร้ายในละครเลย"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หล่อขนาดนี้บอกพี่เป็นตัวร้าย"

เขาจับมือน้องทั้งสองมือขึ้นมาคลำ ท่อนแก่นกายของเขา ที่อยู่ข้างในบ็อกเซอร์

"ถ้าไม่อยากให้พี่ทำ งั้นญ่าทำให้พี่จนเสร็จสิ เร็วๆ จะได้พาไปกินข้าว"

"ไปกินก่อนได้ไหมค่ะ"

"ไม่ได้แล้วญ่า มันแข็งเกร็งไปหมดแล้ว"

หนีกลับบ้านทันไหมวะไอ้ญ่า

เธอดึงกางเกงบ็อกเซอร์ของเค้าลงมาที่โคนขา เอานิ้วชี้ค่อยๆ เขี่ยตรงปลายหัวบานๆ ตรงความเป็นชายของเขา ก่อนที่จะใช้มือสัมผัสท่อนแข็งชักขึ้นชักลง ช้าๆ จนพี่สิบทิศเองเริ่มมีอาการกระสัน ร่างกายกระตุกตามแรง ชักท่อนลำเข้าออก จากช้าๆ จนเร็วขึ้น

" เอาเข้าปากได้ไหมญ่า นะ "

เสียงเขาอ้อนออดแฟนสาวทำให้เธอใจอ่อน ค่อยๆ อ้าปากน้อยๆ ของเธอ อมแท่งไอติมที่อุ่นๆ เข้าปาก ด้วยความที่ขนาด ไอติมมันใหญ่คับปากเข้าได้ไม่หมด สิบทิศเลยจับแกนกายกระแทกเข้าปากน้องเข้าออกแรงๆ จนริมฝีปากบางของเธอเริ่มเจ็บ พูดออกมาแต่ไม่รู้เรื่อง

"พี่สิบทิศ เจ็บ เบาๆ หน่อยสิ"

"ใกล้แล้วญ่า แปบนึงนะ อ้าาา โคตรเสียวเลยญ่า"

เธอเจ็บตีไปที่หน้าขาของเขาแรงๆ หลายที ความเจ็บที่น้องตีเลยให้ผมจับกระแทกเข้าปากแรงไปอีก จนน้องทำท่าจะอวกออกมา

"ใกล้แล้วญ่า พี่ใกล้แล้ว"

"อื้อ อ้าส์ "

เขาเอาแกนกายออกจากปาก ชักท่อนลำสองสามที น้ำขุ่นๆ ไหลออกมาใส่ฝ่ามือของเขา

เขาเดินมาที่หัวเตียงหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดคราบใสๆ ออก จนหมด คนทำให้ก็นะหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่ครับ ผมเลยเดินมาหาน้อง หอมแก้มเธอเบาๆ สองข้าง ช้อนร่างบางลุกขึ้นนั่งลงบนตักของผม ที่ตอนนี้ผมเองนั่งอยู่บนเตียงแทนที่น้องไปแล้ว

"ขอพี่ดูหน่อยครับ เจ็บมากไหมเนี่ย"

ผมที่จับ น้องหันหน้ามาทางผม เชยปลายคางของน้องขึ้นเล็กน้อง ปากแดงๆ ของน้อง ด้วยความหมั่นเขี้ยวครับ ผมจึงจูบลงบนริมฝีปากบางอีกที

"หายรึยังครับ" ไม่มีเสียงตอบรับ เห้อ จุ๊บปากไปอีกทีเสียงจุ๊บดังจริงจังมาก

"หายหรือยังญ่า"

"ยังเจ็บอยู่เลย"

ผมได้ยินคำตอบใบหน้างอๆ ของเธอจุ๊บลงไปอีกที ....

"พอแล้ว พี่สิบทิศ มันไม่หายหรอก"

ผมดึงน้องเข้ามากอดไว้แนบแน่นอก มือนึงลูบผมน้องเบาๆ อีกมือโอบเอวไว้หลวมๆ กลัวน้องตก

"อยากกินอะไรครับหืม"

"อืม อยาก...."

น้องทำท่าคิดสิ่งที่อยากจะกินอยู่นาน

"ถ้าคิดนานกว่านี้จะได้กินไอติมอีกนะ ตอนนี้น้องญ่ากำลังนั่งทับมันอยู่ แล้วพี่มีอารมณ์ทุกครั้งเลย เวลาสัมผัสญ่า"

"อยากกินอะไรก็ได้ฝีมือพี่สิบทิศได้ไหมค่ะ" น้องกอดผมแน่น พร้อมเสียงอ้อนในสิ่งที่อยากได้

"แต่ในตู้เย็นไม่มีอะไรเลย ต้องออกไปซื้อครับ ไปทานข้างนอกกันก่อนไหม กว่าจะซื้อกว่าจะทำรอนานแน่ครับ"

"ถ้างั้นพี่สิบทิศติดทำอาหารให้ญ่า มื้อนึงนะคะ"

"ครับผม"

เขาและเธอรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอก เขาเดินจูงมือแฟนสาวตั้งแต่ออกจากห้องจนลงลิฟท์มาด้านล่าง พากันขึ้นรถขับออกไปร้านอาหารที่อยู่ใกล้ๆ

-----++++-----

อังกฤษ

ทางด้านแอรินที่รู้ตัวว่าโดนธาวินทิ้งให้อยู่ที่อังกฤษคนเดียว เธอเลยหาทางกลับเมืองไทย แต่เพราะเธอเองไม่ได้มีเงินมากพอที่จะตามเขากลับมาทันทีเลยรอเวลาเพราะธาวินเองจะโอนเงินให้เธอตลอด จนได้วันเดินทาง ในอีก 2 วัน เธอพยายามติดต่อธาวิน แต่เขาไม่ยอมรับสายเธอ แต่มียอดเงินโอนเข้ามาให้เธออยู่เรื่อยๆ ธาวินแค่เบื่อเธอที่อารมณ์หึงหวง แต่ยังคงห่วงใย ดูแลเธอ เพราะเธอคือภรรยาของเขา เขาแค่อยากดัดนิสัยของภรรยา การกระทำของเขา กลับทำให้เธอคิดเล็กคิดน้อย

จนเธอเองต้องหันมาพึ่งยาระงับประสาท บางทีมียานอนหลับที่เธอมักทานเพื่อให้หลับ