ผู้บริหารสุดหล่อ

โซนผู้บริหารหน้าห้องท่านประธาน ธารินทร์ อมรกุล อีกห้องรองประธานสิบทิศ อมรกุล

เขาพากอหญ้าเดินมาทางห้องท่านประธานใหญ่ กอหญ้าที่ตกใจยกใหญ่ ไม่คิดว่าพี่เค้าจะพามาห้องบอสจริงๆ

"เดี๋ยวๆ พี่สิบทิศ พามาห้องบอสทำไมอะ"

เธอดึงแขนแฟนหนุ่มให้หยุดเดินหันมาคุยกันก่อนที่เขาคิดจะทำอะไรไปมากกว่านี้

"เมื่อกี้ญ่าบอกพี่ว่าจะฟ้องบอสไง นี่ไงพี่เลยพามา"

เขาเอ่ยคำพูดยังฉุดเดินเข้ามาในห้องของท่านประธานโดยไม่เคาะประตูหรือแจ้งเลขาหน้าห้องเลย ซึ่งพี่เขาเองเข้ามาคนหน้าห้องไม่ขัดขวางสักนิด เขาพาเธอเดินเข้ามาในห้องท่านประธานแล้ว

"ไม่ๆ พี่ สิบทิศ ไม่ "

เธอพยายามยื้อยุดกับสิบทิศ เขาพยายามดึงให้เธอเข้าไปห้องของท่านประธาน เขาได้ผลักประตูเข้าไป

"ไม่ทันแล้วครับ"

คุณธารินทร์ กำลังจะเอ่ยคำด่าเจ้าลูกชายที่อยู่ๆ เปิดประตูห้องเข้ามา

"ไอ้สิบทิศ พ่อมึงไม่สอนมารยาทหรือไงหะ เข้าห้องคนอื่นเคาะก่อนเนี่ยะเป็นไหม " คุณธารินทร์เองเสียงดังจนกอหญ้ากลัวท่านประธานได้แต่ยืนหลบอยู่ด้านหลังสิบทิศ มือน้อยๆ สองข้างดึงเสื้อด้านหลังเขาไว้

"แล้วนี่มึงไปฉุดใครมา"

สิบทิศเห็นน้องหลบ จึงดึงมือเธอให้ก้าวเดินออกมาจากด้านหลังของเค้า ขยับให้เธอมายืนข้างๆ กัน

"ไม่ต้องกลัวครับญ่า พ่อพี่เอง "

"ห๊ะ บอส เป็นพะ...พ่อพี่สิบทิศ หรือค่ะ คราวที่แล้ว เอ่อ.."กอหญ้าดวงตากลมโต ทำหน้าแตกตื่นตกใจ

"นี่หนูจำลุงไม่ได้หรอ เราเจอกันออกจะบ่อยอยู่นะ ตอนตะวันเรียนมัธยมไงทุกปีงานวันพ่อที่โรงเรียน"

"อ๋อ ค่ะ หนูจำได้แล้วค่ะคุณลุง สวัสดีค่ะ"

กอหญ้ารีบยกมือไหว้คุณธารินทร์ ทันที ก่อนจะหันมามองคนที่กำลังมีความผิด เขาเองไม่ได้กลัวสายตาของเธอ

"เชิญน้องโกรธเลยครับ เดี๋ยวพี่ง้อเอง แต่ไปง้อบนเตียงนะครับ" เขากระซิบบอกน้อง ได้ยินแค่สองคน

"พี่สิบทิศ" เธอเรียกชื่อเค้าเสียงดังขึ้นมาคุณธารินทร์เองหัวเราะตามไปด้วย กับลูกชาย นานๆ จะมีคนกล้าขึ้นเสียงใส่มัน เพราะมีแต่มันชอบออกคำสั่ง

"สมน้ำหน้า ไอ้ลูกหมา"

คุณธารินทร์เอ่ยออกมาขำ ๆ

"ถ้างั้นเชิญท่านกลับบ้านพักผ่อนครับ ผมจะได้เข้าประจำตำแหน่งเต็มตัวสักที"

เขาหันไปบอกผู้เป็นพ่อ ซึ่งท่านเองก็ดีใจอยากวางมือ ไปเที่ยวเล่น แต่กอหญ้าเองที่ยังงงกับสถานะของสิบทิศตอนนี้ คุณธารินทร์เองให้ลูกชายขึ้นมาบริหารงานสักระยะ เขาเองก็ทำได้ดีจนเป็นที่พอใจ ของผู้เป็นพ่อ

สิบทิศ พากอหญ้าเดินออกมาจากห้องของท่านประธาน พาเข้ามาในห้องทำงานของเขาแทน เขาเดินจูงมือเธอมาตรงโต๊ะทำงาน ตัวเขาเองนั่งลงที่เก้าอี้ตัวใหญ่ก่อนจะดึงรั้งตัวกอหญ้าให้ลงมานั่งตักของเขาอีกที เขาเองปล่อยมือออกสองข้าง วางพาดที่วางแขน

"มีอะไรอยากจะถามพี่ไหมค่ะ"

เธอได้ยินเขาพูด เธอเลยขยับตัวนั่งหันหน้ามาทางเค้าเล็กน้อย

"ไม่เห็นพี่สิบทิศจะบอกญ่าเลยว่าพี่เป็นถึงผู้บริหารของที่นี่ "

"ก็ญ่าเองไม่เคยถามพี่สักคำนี่ครับ จะให้พี่ตอบยังไง พี่ตั้งใจว่าจะบอกญ่า แต่ยังไม่มีโอกาสได้บอก"

น้องนั่งบนตักผมแล้วกำลังขยับสะโพกไปมา จนด้านล่างของผมที่เธอนั่งทับไว้มันกำลังจะตื่น ผมกอดเอวน้องไว้ให้นั่งนิ่งๆ เพราะผมเองไม่อยากมาเปิดอะไรบนนี้ อีกอย่างห้องข้างๆ พ่อผมยังไม่กลับเสียงดังมันจะเล็ดลอดออกไป

"แล้วที่ญ่าสมัครเข้ามาเป็นดีเจที่คลื่นนี่ก็ฝีมือพี่สิบทิศด้วยหรือเปล่าค่ะ อย่าโกหกนะ"

"ก็มีส่วนครับ ญ่ามาส่งใบสมัคร พี่ก็แค่เก็บเอาไว้เอง และก็ให้พี่ปอนด์หามาอีก 2 คนก็แค่นั้น"

"หืม วางแผนไว้หมด คนเดียวสินะ ร้ายชะมัดเลย"

เธอว่าพลางเอาสองมือเล็กๆ ดึงไปที่หูของเขา จนเค้าร้องออกมาด้วยความเจ็บ จนจับมือเธออกมาจากหูมาจับวางไว้ มือไวมากต้องล็อกไว้ก่อน

"โอ้ย ญ่า พี่เจ็บนะ"

"ญ่าจะกลับบ้านแล้ว อ้อเมื่อเช้าพี่ฝ่ายบัญชีโอนเกินมาไหมค่ะ เงินเดือน 15000 เองแต่ยอดโอนเข้า50000 บาท ญ่าต้องลงไปเคลียร์กับเค้า"

เธอกำลังจะลุกขึ้นยืน สิบทิศเองรั้งให้เธอนั่งลงมาอีกครั้งที่หน้าตักของเขา

"แปลว่าญ่าไม่ได้ดูชื่อที่โอนไปอะดิ พี่โอนไปให้เอง"

เขาเอามือม้วนปอยผมของน้องเล่น

"โอนมาทำไมค่ะ"

"ค่าตำแหน่งภรรยาไงครับ ญ่าเป็นคนของพี่ พี่เองอยากทำหน้าที่ทุกๆ เรื่อง ต่อไปพี่จะดูแลญ่ากับแม่ของญ่าเอง มันเป็นหน้าที่ของพี่ หน้าที่ของสามีที่ต้องดูแลภรรยา"

ตอนแรกว่าจะโอนไปเยอะกว่านี้แต่กลัวน้องจะไม่รับเงินจากผม และน้องอาจจะมองว่าผมกำลังใช้เงินซื้อตัวเธอ

"งั้นเย็นนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ พ่อน่าจะดีใจ ที่มีคนนั่งทานข้าวด้วยเยอะๆ"

19:00

สิบทิศพากอหญ้ามาบ้านของเขา ตะวันที่รู้ว่าเพื่อนรักมากับพี่ชายด้วยดีใจมาก มีเรื่องอยากเล่าให้เพื่อนฟังเยอะเลยเกี่ยวกับสายฟ้า กอหญ้าเองก็อยากรู้ด้วยเช่นกัน

บนโต๊ะอาหารเด็ก ๆ นั่งรอประมุขของบ้านลงมาทานข้าวอยู่ ท่านเดินลงมาพอดี กอหญ้ายกมือไหว้คุณลุงไปอีกที

"สวัสดีค่ะคุณลุง"

"เรียกพ่อแบบตะวันก็ได้ลูก เดี๋ยวก็จะมาเป็นสะใภ้ของพ่อแล้ว"

ผู้เป็นพ่อหันไปมองหน้าลูกชายยิ้มๆ สักพักนึงระหว่างนั่งทานข้าว

มีแชทเด้งเข้ามา

"พรุ่งนี้มาเจอฉันหน่อย ฉันอยากขอโทษเธอ อย่าบอกใครนะ ฉันกลัวสิบทิศ" ข้อความของพี่แอริน ส่งมาหาเธอ

"มีอะไรแก หน้าตาไม่ดีเลย"

ตะวันเอ่ยถาม จนพี่ชายกับพ่อของเขาหันมามองที่เธอทางเดียวกัน

"ไม่มีแก ข้อความขายของอะ"

กอหญ้าส่งยิ้มให้ทุกคน แล้วหันมาตักข้าวใส่ปาก สิบทิศนั่งข้างๆ ตักกับข้าวมาวางบนจานของเธอพร้อมส่งรอยยิ้มมาให้

"ขอบคุณค่ะ" เธอหันมาขอบคุณพี่สิบทิศ เขาเองหันมามองแววตาอ่อนโยน ตักข้าวเข้าปากตัวเอง

" คืนนี้แกนอนนี่นะญ่า มีเรื่องจะเม้าส์อะ"

" เออ ก็ได้ มีเรื่องจะคุยกับแกด้วย"

"ไปนอนกับฉันนะ"

"อืม/ไม่ได้" เสียงของทั้ง 2 คนพูดพร้อมกัน

"โห อะไรพี่สิบ สาวๆ จะคุยกันปะ"

"แล้วไง นี่เมียพื่ นอนกับพี่ดิ" เขานั่งเอาแขนมาพาดตรงพนักเก้าอี้เหมือนเขากำลังโอบเธออยู่

"ไม่ได้ตะวันมีเรื่องจะคุยกับญ่า"

"เดี๋ยวก็ชิน ผู้บริหารวัย 3 ขวบ ทะเลาะกันนะหนู " คุณธารินทร์เอ่ยออกมา

"คืนนี้ญ่าจะไปนอนกับตะวันค่ะ พี่สิบทิศยังมีความผิดอยู่นะคะ ส่วนแกกับฉันยาวตะวัน"

"ฉันขอโทษนะแก ก็พี่สิบอะแหละจะจีบแก วางแผนให้แกเข้าไปเป็นดีเจที่สถานี อันนี้ฉันไม่รู้เรื่อง"

"แล้วคุณลุงรู้ไหมค่ะ ว่าพี่สิบทิศเอาใบสมัครญ่าไปเก็บ ทั้งที่พี่ปอนด์ยังไม่ได้คัดเลือกเลยค่ะ"

กอหญ้าหันมาถามคนเป็นพ่อของสิบทิศ เรื่องนี้คุณธารินทร์ไม่ทราบมาก่อน หันมาฟังที่กอหญ้าเล่าต่อ หันมาทางลูกชายที่เจ้าแผนการ

"ก็พี่ต้องจีบญ่าไง เลยชวนมาจัดรายการด้วยจะได้ใกล้ชิดกัน ไปรับไปส่งมาตลอด ขอแม่ของญ่าดูแล พี่ว่าพี่ทำครบแล้วนะ "

"มันยังไม่ครบ ฉันจัดการเอง" คุณธารินทร์หันมาบอกสิบทิศ เขากับลูกชายพอทราบว่าเรื่องอะไร

" ฉันอิ่มแล้วขอไปเดินย่อยข้างนอกก่อนนะ"

คุณธารินทร์ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องอาหารเหลือแต่เด็กๆ ที่ยังนั่งคุยกันอยู่บนโต๊ะอาหารที่ตอนนี้ มีขนม ผลไม้วางอยู่