เป็นเถ้าแก่สู่ขอเอง

ห้องผู้บริหาร

"เชิญนั่งลงครับ"

เสียงจริงจังของสิบทิศ ทำให้กอหญ้าเดินกลับมานั่ง แต่ไม่ได้มองหน้าเค้าเลย คนมีความผิด

"เห้อ" เสียงถอนหายใจของเขาดังออกมา จนคนข้างๆ ก้มหน้าอยู่สะดุ้งออกมา

"อย่าเพิ่งดุได้ไหมหละ ยังตกใจอยู่นะ" เธอเงยหน้ามอง ใบหน้างอ สายตาละห้อย น่าสงสาร

"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย ถ้าวันนี้หนีออกมาไม่ทันจะทำยังไงญ่า ไว้ใจแอรินขนาดนั้นเลยหรอ "

"ก็...เขา.... "

" จะทำอะไรบอกกันก่อน พี่เป็นสามีนะญ่า ไม่ใช่คนอื่น"

"พี่สิบทิศขา ญ่าขอโทษนะ"

เธอขยับตัวขึ้นมานั่งบนตักของสิบทิศ ใบหน้าแนบซบที่บ่าของคนพี่มือโอบกอดรอบคอของเขาไว้ อ้อนเข้าไว้ก่อน

"บ่นเยอะ บ่นเก่ง คนแก่ก็งี้อะ" เธอเอ่ยพึมพำๆ คนฟังที่ได้ยินกับอมยิ้มออกมา

"ว่าพี่แก่หรอ สงสัยจะไม่อยากกลับบ้าน" เธอเงยหน้าขึ้นไปตอบทำให้จมูกชนกัน

"โอ้ย" เธอจับที่จมูกตัวเอง ที่ขยี้จนมันแดงขึ้นมา สิบทิศจับมือน้องออกจากจมูก แล้วทำท่าเป่าตรงที่มันแดง

"เพี้ยง หายแล้ว" เสียงหัวเราะใสๆ ของน้องดังขึ้น

"เหมือนตอนญ่าเด็กๆ แม่บอกเป่าแล้วมันจะหาย"

"แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมเข้ามาจัดรายการนะ บ่ายโมง เปิดตัวรายการวันแรก ได้สปอนเซอร์รายใหญ่มาด้วย ห้ามพลาดนะ"

เขาสวมบทมาดผู้บริหารสั่งงานภรรยาที่กำลังนั่งอยู่บนตัก นิ้วชี้จิ้มมาที่จมูกของเธอ

"สั่งเก่ง ไปค่ะกลับบ้าน นอนน้อยไม่มีเสียง จะขาดงานท่านผู้บริหารจะกริ้วค่ะ"

เธอรีบลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าที่โต๊ะทำงานของเขา แต่เขาเองที่ยังนั่งมองเธอเก็บข้าวของอยู่

"อ้าวเร็วๆ ดิ พี่สิบทิศ" เธอทั้งดึง ทั้งฉุดฝ่ายชายแต่ฉุดเท่าไหร่ก็ไม่ลุกสักที

"อะ อะ ครับ" เขาลุกขึ้นยืนเต็มตัว เดินโอบคอของกอหญ้าลงมาที่ลานจอดรถ ขับรถกลับบ้านทันที

------------

ที่บ้านกอหญ้า

สิบทิศขับรถมาส่งน้องที่บ้าน ก่อนจะลงไปเขาหยิบถุงขนม ผลไม้เอามาฝากแม่ของน้องด้วย

"แม่จ๋า แม่...." กอหญ้าตะโกนเรียกแม่ เพราะเข้ามายังไม่เจอแม่เลย

"กลับบ้านได้หละหรอไง" แม่เดินลงมาจากห้องนอน

"สวัสดีครับคุณน้า สบายดีนะครับ" เขายื่นถุงขนมกับผลไม้ส่งไปให้แม่ของกอหญ้า

"ขอบใจนะพ่อหนุ่ม"

"แหมๆ ที่กับลูก พูดแทบจะกินหัวแหนะ"

กอหญ้าแซวแม่จนแม่ตีมาที่มือ

"ดูพูดเข้า ไอ้ลูกคนนี้ กินข้าวด้วยกันก่อนนะพ่อหนุ่ม"

"ครับ" ชายหนุ่มตอบรับคุณน้า

" ไปญ่า ไปยกออกมาลูก"

"จ๊ะ แม่"

สิบทิศนั่งทานข้าวกับที่บ้านของกอหญ้า บรรยากาศโต๊ะเล็กๆ อาหารธรรมดา แต่เขาเองรู้สึกมีความสุขมากกว่าการแยกกันทานข้าว

"ญ่าไปอาบน้ำก่อนนะแม่"

เธอหันมาบอกแม่ก่อนจะส่งยิ้มให้พี่สิบทิศ

"คุยเป็นเพื่อนแม่ไปก่อนนะคะ" เธอหันมาบอกเค้าก่อนที่จะเดินขึ้นบ้านไปอาบน้ำ สิบทิศนั่งคุยกับคุณน้า

"คุณน้าครับ คือผม" สิบทิศกำลังจะต่อ

"เป็นอะไรจ๊ะพ่อหนุ่ม"

" ผมล่วงเกินน้องมาหลายครั้งแล้ว ถ้าผมอยากจะทำตามธรรมเนียม อยากให้คุณพ่อเข้ามาพูดคุย ทาบทามขอดูแลน้องจากคุณน้า คุณน้าจะว่ายังไงครับ

"ฉันก็พอสังเกตลูกตลอด ว่าพ่อหนุ่มมีอะไรกับลูกของน้า แต่ญ่ามันยังเรียนอยู่ปี2 เอง"

คุณแม่ของน้องท่านจะออกแนวหัวโบราณสักหน่อย เรื่องชิงสุกก่อนห่าม การมีเรือนมีคู่ครองทั้งที่ยังเรียนไม่จบ

"ถ้าคุณน้าคิดมา ผมอยากจะขอหมั้นเอาไว้ก่อนนะครับ เรื่องแต่งงานผมรอน้องเรียนจบได้ครับ"

"แล้วถามเจ้าตัวเขารึยังละ"

"ยังครับ ผมมาคุยกับคุณน้าก่อนนะครับ"

"น้าเองก็แล้วแต่ลูก"

กอหญ้าที่กำลังเดินลงมา ชุดเสื้อยืด กางเกงขาสั้น เธอเดินลงมานั่งข้างๆ เขาส่วนแม่ที่ลุกเดินออกไปปล่อยเธอกับเขานั่งอยู่ด้วยกัน

"คืนนี้พี่ต้องนอนคนเดียวหรอ" เขาเอ่ยออกมาอ้อนแฟนสาว

"หรือพี่จะนอนที่นี่ละคะ "

"เกรงใจคุณน้านะกลัวนอนแล้วเสียงมันดังออกมา"

เธอตีเข้าที่แขนเขาด้วยความเขินอาย

"พูดอะไรเนี่ย"

"พี่จะกลับบ้านละ มาขอกอดที"

เขาเอ่ยขอพร้อมอ้าแขนทั้งสองข้างรอรับแฟนสาว

"เร็วๆ ดิ เดี๋ยวคุณน้าก็มาหรอก"

เธอเดินเข้าไปซุกในอ้อมกอดของคนรัก เขาเองโอบกอดแฟนสาวเอาไว้ด้วยเช่นกัน

"พรุ่งนี้พี่มารับนะครับ"

เขาหอมลงบนศรีษะของเธอ ก่อนจะคลายอ้อมกอดออก จากเธอ

" ไม่ต้องไปส่ง มันมืดแล้ว ปิดบ้านดีๆ นะ"

เขาบอกเธอ ก่อนจะเดินออกมา

"พี่สิบทิศ ญ่ารักพี่นะ " เสียงที่ตะโกนมา ทำให้หัวใจของเค้าเต้นแรง รอยยิ้มความสุขบนใบหน้า เขาขึ้นรถขับออกไป

---------

เช้าวันใหม่ กอหญ้า ตื่นมาช่วยแม่ขายกับข้าว ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เธอตักกับ ข้าวใส่ถุงวางหน้าตู้

"รับอะไรดีค่ะ" เธอเห็นคนยืนหน้าตู้ เลยตะโกนถาม ลูกค้าสั่งใส่จาน ใส่ถุงกลับบ้าน จน มาถึงคนนี้

"พี่วิน" กอหญ้าเงยหน้ามามอง เป็นธาวิน ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาไร้แววซึ่งความสุข

"พี่เป็นอะไรไหมค่ะ" เธอถามเขาด้วยความห่วงใย ไม่ได้ชอบเขาแล้วก็จริง แต่พอเห็นเขาในสภาพนี้อดห่วงไม่ได้

ในจอทีวีพี่เค้ายิ้มแย้มตอนนี้กลายเป็นอีกคน

"สั่งข้าวกินก่อนได้ไหมครับ"

เขาเลือกเมนูโปรดมานั่งทานที่โต๊ะ กอหญ้าที่ว่างแล้วจึงเดินมานั่งคุยด้วย จนรับฟังปัญหาของพี่วินกับพ่อของเขาที่ชอบเอาเขาไปเปรียบเทียบกับสิบทิศ คอยออกคำสั่ง บงการชีวิตของพี่ธาวินมา โดยตลอด พ่อพี่เค้าติดการพนันจนเป็นหนี้เพิ่มขึ้นมาอีก ถึงเขาจะเป็นญาติกับสิบทิศ แต่เพราะพ่อของธาวิน เคยแย่งทุกอย่างที่เป็นของสิบทิศมา ธาวินเองอยากปรับความเข้าใจกับสิบทิศ เหมือนกัน

"ญ่าเชื่อค่ะ คนแบบพี่สิบทิศมีเหตุและผลพอที่จะรับฟัง ลองคุยกันดูสิคะ "

ธาวินเองพยักหน้าเป็นการตอบรับ ก่อนที่จะเดินออกไปจากร้าน ขับรถสวนกับสิบทิศออกไป สิบทิศมองรถธาวินขับออกไปจากร้าน ด้วยความสงสัยว่ามาทำอะไรที่นี่อีก ร้านข้าวที่นี่เองก็อยู่ไกลจากสถานี ไกลจากคอนโดของฦธาวินพอสมควร เขาจอดรถและเดินเข้ามาในร้านเขาเจอแต่คุณน้าที่กำลังขายข้าวอยู่

"อ้าวพ่อหนุ่ม มารับไอ้ญ่าไปทำงานหรอ" แม่ของน้องทักผมทันที ที่ผมเดินเข้ามาในร้าน

"ครับ วันนี้ปรับเวลาใหม่"

"มันขึ้นไปอาบน้ำอยู่นะ รอก่อนนะ" ผมส่งรอยยิ้มกลับไปก่อนจะเดินไปสั่งข้าวมานั่งทาน รอน้องแต่งตัว

กอหญ้าที่เดินลงมาที่ร้านพอดี เสื้อยืดดำ กางเกงยีนส์วันนี้เธอแต่งตัวดูทะมัดทะแมง

"มานานแล้วหรอค่ะ" เธอเอ่ยถามเขาที่นั่งกินข้าวอยู่

"อืม" เขาตักข้าวเข้าปาก ต่อรอว่าเธอจะบอกเค้าไหมว่าธาวินมาที่ร้าน แต่เธอก็ยังคงเงียบไม่เอ่ยอะไรออกมา กอหญ้าที่รอสิบทิศทานข้าวเสร็จก็พากันเดินทางมาที่สถานี ต่างคนต่างเงียบกันมาตลอดทาง กอหญ้าเองที่ก็ยังคงงงกับอาการของเขา วันนี้เขาเดินลงจากรถมา โดยที่ไม่ได้รอเธอ เขาเดินตรงขึ้นลิฟท์ไปห้องผู้บริหารทันที

"เป็นอะไรของเขาเนี่ยะ" กอหญ้าบนพึมพำ ก่อนจะเดินเข้ามา ซึ่งเบนซ์เองแอบได้ยินพอดี เลยคิดว่าทั้งคู่กำลังจะมีปัญหากัน เธอเลยคิดที่จะเข้าไปแทรกกลางระหว่างความรักของทั้งสองคน ดีเจสามคนขึ้นมาที่สถานีจนครบหมดทุกคนแล้ว พี่ปอนด์เลยเอาไกด์การจัดรายการออกมาให้ โดยไร้เงาของสิบทิศ

#เสียงสปอนเซอร์ของรายการที่ดังขึ้นเตรียมพร้อมกับการจัดรายการของทั้งสามคน ซึ่งน้องๆ สามคน ได้เข้าประจำที่เรียบร้อยแล้ว