ปรับความเข้าใจพี่น้อง

สิบทิศขับรถออกมาโดยที่เขาเองเสียใจเช่นกัน เขาขึ้นมาที่ห้องพักของคอนโด แววตาอิดโรย ไม่มีแรงที่จะเดิน หยิบขวดเหล้าสีทอง แก้วเปล่ามานั่งดื่มมันอย่างหนัก

"บททดสอบในชีวิตของแก" เสียงพ่อที่ดังอยู่ในหัว

"ฉันจะแย่งแก" เสียงธาวิน ยังคงวนเวียนในหัว เขากระดกเหล้าเข้าปากอยู่แบบนั้น จนจะหมดขวด เขาเดินลุกไปอาบน้ำ ช่วงที่ถอดเสื้อออก มีรอยลิปสติกติดเสื้อมา

"ของใครวะ" สิบทิศเอ่ยออกมาด้วยความแปลกใจกับตัวเอง เขาขยับเสื้อพลิกดูไปมาแต่ก็ยังคิดไม่ออก จนชำระร่างกายเสร็จ ก่อนที่จะล้มตัวลงนอน แต่นอนยังไงก็ไม่หับจนรุ่งเช้า ที่เขาเผลอหลับไป

---------

เช้าวันอาทิตย์ วันนี้แม่ปิดร้านเพราะแม่จะไปงานศพ ของเพื่อนที่ต่างจังหวัด 3-4 วัน แม่ก็ได้ชวนกอหญ้าไปเป็นเพื่อน กอหญ้าก็เลยไปด้วยกับแม่ที่โคราช ทั้งวันเธอเองเฝ้ามอง เสียงแชท เสียงโทรศัพท์ แต่ไม่มีสักเบอร์ สักแชท ที่จะกดส่งมาหา มีแต่พี่วินที่ส่งมาถาม

(วันนี้ปิดร้านหรอญ่า พี่จะมาทานข้าวอะ) แชทจากพี่วิน

(ค่ะ มาต่างจังหวัด)

(เป็นอะไรรึเปล่า ตั้งแต่เมื่อวานญ่าเงียบๆ ไป)

(เขาบอกเลิกกับญ่าแล้วพี่วิน เขาคิดว่าญ่ายังชอบพี่วินอยู่ ทั้งๆ ที่เขาก็กำลังจะมีคนอื่น)

(แล้วทำไมไม่บอกมันหละ)

(คือ ญ่า...)

(กลับมาวันไหนครับ มาเลี้ยงส่งพี่หน่อยนะ อาทิตย์หน้าพี่จะกลับอังกฤษแล้ว)

(วันศุกร์ค่ะ แล้วถ้าญ่าอยากขอไปด้วยได้ไหมค่ะ)

(ไปไหน อังกฤษหรอ)

(ค่ะ)

แล้วธาวินเองก็เงียบไปสองคนนั้นต้องมีปัญหากัน เขาเองก็อยากจะช่วย เพราะไม่อยากเห็นสิบทิศต้องมีชีวิตครอบครัวที่พังแบบเค้า

สิบทิศที่ไม่ได้เข้ามาทำงานเขายังคงนอนบนเตียงอยู่แบบนั้นจนกระทั่งเย็น จนเสียงมือถือของเค้าที่ดังขึ้น มาหลายสายจนเขาต้องลืมตา ควานหามือถือ

"ฮัลโหล" สิบทิศเอ่ยรับสาย

"พี่สิบ อยู่กับไอ้ญ่าไหม ตะวันโทรหามันแต่เมื่อวาน ไม่รับสายเลย" เสียงน้องสาวดังขึ้น

"พี่ไม่รู้ "

"เป็นอะไรกันละ ทะเลาะกันหรอ"

"อืม" "เลิกกันแล้วงี้หรอ"

"เออ"

"เห้ย..ไอ้ญ่ามันรักพี่มากเลยนะ มันเนี่ยะนะจะบอกเลิกอะ"

"ญ่ากับไอ้วิน"

"พี่วินเนี่ยนะ พี่วินจะกลับอังกฤษแล้ว พี่ไม่รู้เรื่องเลยหรอ ถึงไอ้ญ่ามันจะปลื้มพี่วินมาก แต่มันก็ไม่ได้รักปะ โอ้ยพี่สิบเอ้ย โง่ชิบ"

เสียงน้องสาวที่ด่าทอคนเป็นพี่ เพราะตะวันรู้จักกอหญ้าดีว่าเป็นยังไง

"นอนโง่ๆ อยู่ในห้องนั่นแหละ" ตะวันด่าจบก็วางสายไป สิบทิศที่ลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง เขากดโทรหากอหญ้า แต่ก็ไม่มีคนรับสาย เขาจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปที่บ้านของกอหญ้าทันที เขาใช้เวลาขับรถไม่ถึง 30 นาทีก็มาถึงหน้าบ้านของน้องที่ปิดประตู หน้าต่างจนหมด เหมือนไม่มีใครอยู่ เขากดโทรหาเธอหลายสาย แต่เธอก็ไม่ได้รับ....

กอหญ้าที่นั่งฟังพระสวดในงานศพของญาติกับแม่ของเธอ ไม่ได้ยินเสียงมือถือของตัวเอง หลังจากฟังพระสวดจบ เธอกับแม่มาพักที่บ้านญาติ เธอหยิบมือถือขึ้นมาเห็นเบอร์โทรเข้าหลายสิบสาย

"ก็เลิกแล้วนี่ จะโทรมาทำไม"

เธอวางมือถือลง ก่อนจะไปอาบน้ำให้เย็นชื่นใจ สิบทิศเองนั่งรอในรถหน้าบ้านของเธอก็ยังไม่ได้ไปไหน กดโทรหากอหญ้าอยู่แบบนั้น โทรติดแต่ไม่มีคนรับ จนสักพัก

"ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก "

"ปิดเครื่องเลยหรอ"

สิบทิศเที่ยวตระเวนตามหากอหญ้าขับรถออกไปหาทุกที่ ที่คิดว่าเธอจะไป จนมาถึงคอนโดของธาวิน

ก็อก ก็อก ก็อก

เสียงเคาะประตูดังสนั่น จนธาวินเองที่อยู่ในห้องต้องเดินมาเปิดให้

"มึงมาทำไม"

"กอหญ้าอยู่ไหน"

"เขาก็อยู่บ้านเขาดิไอ้เวร"

"ไม่มี ประตูบ้านปิดหมดเลย"

สิบทิศเดินเข้ามาโดยที่ไม่ขอเจ้าของห้อง เขาเดินสำรวจหาทุกห้องแต่ก็ไม่เจอ

"ก็กูบอกว่าไม่มี อะ"

ธาวินส่งแก้วใส่ไวน์ให้ดื่ม สิบทิศนั่งลงเคาเตอร์บาร์ ห้องคอนโดกับธาวิน

"มึงจะไปอังกฤษหรอ"

"อืม อาทิตย์หน้า ในชีวิตกู มึงเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนคนนึง ส่วนกูเนี่ยะ มีเส้นที่ถูกขีดกำหนดชีวิตให้เดิน กูต้องทำให้ได้แบบมึง กูต้องเก่งแบบมึง กูต้องฟังคำเปรียบเทียบระหว่างมึงกับกูมาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต จากพ่อ"

"อาธารา เขาเป็นคนอยากได้ อยากมี แต่เขาไม่หาเก็บ ยังไงเขาอากู อะไรช่วยได้ ก็ช่วย พ่อกูช่วยเขาไม่ได้อยากเอาคืน ส่วนบ้านของนายโฉนดยังเป็นชื่อของนาย พ่อไม่ได้เอาไปเปลี่ยนตามที่เคยพูด"

สิบทิศเอ่ยออกมา ธาวินที่ตบบ่าของสิบทิศ ก่อนที่จะชนแก้วไวน์ กระดกลงคอ

"ขอบใจมึงมากนะเว้ย อย่าลืมไปตามเมียมึงละ"

"หึ... กูพลาด ครั้งใหญ่เลย"

"เออ ถ้ายังไม่รีบ น้องจะตามกูไปอังกฤษอยู่"

"ห๊ะ ไปอังกฤษ"

"เออ น้องบอกมึงไปขอเลิกกับน้อง แถมมึงยังมีคนอื่นอีก"

"ตอนไหน กูยังไม่ได้บอกว่าจะเลิกเลย กูแค่บอกว่าจะถอยให้ ถ้าน้องยังชอบมึง คนอื่นกูไม่เคยมี วันนั้นเดินชนน้องที่ทำงานเลยมีรอยที่เสื้อ"

"รอยอะไรของมึง"

"เมื่อวานญ่าเห็นบนเสื้อกูมีรอยลิปสติก" สิบทิศเอ่ยออกมา

นั่งคุยกันสักพักสิบทิศขอตัวกลับคอนโด เขาเองเริ่มเมา แต่ก็ขับมาจนถึงห้องพักของตัวเอง

------

4 วันผ่านไป สิบทิศเองยังคงเฝ้ารอเธอที่หน้าบ้าน หมั่นโทรหาตลอด ก็แบบเดิมไม่มีสัญญาณตอบรับ บ้านเองก็ปิดสนิทไม่มีคนเขาจึงกลับไปแบบเดิม เข้าไปสถานีนั่งทำงานเอกสารอ่านผ่าน ๆ จนตะวันเองแวะเข้ามาหาพี่ชายที่สถานี ใบหน้าหมองคล้ำของพี่ชาย หนวดเคราที่เขาไม่ได้สัมผัสที่โกนหนวดเลย

"อาการคนอกหัก งานการไม่สนใจ ร่างกายไม่ดูแล จะไปตามหาญ่ามันยังไงค่ะ" น้องสาวเอ่ยกับพี่ชาย

"ติดต่อญ่าได้หรือยัง" เขาเงยหน้าขึ้นมาถามน้อง

"ยังค่ะไม่รับสาย รีบไปง้อนะ มันหายไปจะไปตามง้อไกลนะ"

"ให้พี่ไปตามที่ไหนหละ"

"ไม่รู้เหมือนกัน พี่ก็ลองคิดดูดิ" ทอตะวันพูดจบเธอเดินเข้าห้องทำงานของตัวเอง ตั้งแต่สิบทิศมาบริหาร เธอก็โดนให้มาฝึกงานที่นี่ เวลาว่างหลังจากไม่มีเรียน พี่ชายของเธอยกห้องรองประธานเอาไว้ให้ใช้นั่งทำงานศึกษางานในสถานี

ทางด้านกอหญ้าที่ไม่ค่อยยิ้มแย้มร่าเริง จนคนเป็นแม่ก็อดห่วงไม่ได้ เพราะเธอไม่เคยเป็นแบบนี้

ช่วงเย็นที่เธอกลับมาที่บ้านกอหญ้าที่คิดมาตลอด 4 วันส่งอีเมล์แจ้งเรื่องขอลาออกจากการเป็นดีเจให้เหตุผลว่าเธอได้งานที่ต่างประเทศ เพราะเธอคิดว่าจะไปพร้อมพี่ธาวินเลย ฝากพี่ปอนด์แจ้งรายงานส่งให้พี่สิบทิศอนุมัติเพราะเธอเองไม่อยากเข้าไปเจอเขาอีก กว่าพี่ปอนด์จะเปิดอีเมล์ช่วงมืดของวันนั้นแต่เขาคิดว่าจดหมายธรรมดาเลยยังไม่ได้เปิดอ่านด้านใน จนเช้าอีกวัน

----------

ที่สถานี

เมื่อคืนที่พี่ปอนด์เห็นอีเมล์เข้ามา เขาเองยังไม่ได้เปิดอ่าน วันนี้เขามาเปิดอ่านและไล่ตอบลูกค้าทีละคน ทีละคน จนมาถึงจดหมายของกอหญ้า ที่พิมพ์หน้าเรื่อง ว่ารออนุมัติ

"ไอ้ญ่าส่งอะไรมา" สิบทิศเดินเข้ามาได้ยินชื่อกอหญ้า จากพี่ปอนด์ เขาเลยเดินมาที่หน้าคอมด้วยความสนใจ

"หนังสือลาออก" พี่ปอนด์พูดออกมาเสียงดัง

"ลาออก ใครลาออก " พี่ปอนด์ชี้ไปที่หน้าจอ ตรงชื่อ [e-mail] " ไอ้ญ่า ไอ้ญ่ามันขอลาออก เหตุผลได้งานที่ต่างประเทศแล้ว"

พอสิบทิศที่ได้ยินว่าน้องกำลังจะหนีไปจากเค้าจริงๆ เขารีบวิ่งไปเอากุญแจรถ กระเป๋าตังที่ห้องตัวเองด้วยความรีบร้อน เบนซ์เองเดินเข้ามาหาเขา เธอทำขนมมาให้เขา เขาเองวิ่งชนเบนซ์จนขนมหล่นเต็มพื้น เขาเองไม่ได้สนใจ สนใจแค่ต้องหากอหญ้าให้เจอก่อน