บทที่ 26 เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อนของคุณหนูสุ่ย

ร่างไร้วิญญาณของแม่ทัพใหญ่ถูกส่งกลับมายังเมืองหลวง สุ่ยฝานหรงได้รับอนุญาตให้เดินทางจากดินแดนทางใต้กลับเมืองหลวงเพื่อทำพิธีศพให้ผู้เป็นบิดา ชายหนุ่มเปิดผ้าขาวออกดูและจดบันทึกรายละเอียดและเก็บหลักฐานด้วยตนเองเท่าที่สามารถทำได้

พิธีศพจัดขึ้นอย่างสมเกียรติ สุ่ยเฉินเฟิงดวงตาแดงช้ำ เปลือกตาบวมเป่งจากการเสียน้ำตาแต่ก็พยายามเข้มแข็งเพราะต้องดูแลมารดาซึ่งเป็นลมแล้วเป็นลมอีก ฉินอ๋องกลับจากดินแดนทางใต้มาร่วมงานศพ เมื่อพิธีต่าง ๆ เสร็จสิ้นแล้ว ฉินอ๋องและสุ่ยฝานหรงกลับไปควบคุมการแก้ปัญหาอุทกภัยอีกครั้ง ตำแหน่งของสุ่ยฝานหรงยังเติบโตไม่ทันในวงราชการ เมื่อบิดาเสียชีวิตจึงมีผู้อื่นได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่คนใหม่

จวนอดีตแม่ทัพใหญ่เต็มไปด้วยความเงียบเหงา ในแต่ละวันฮูหยินเจียงจือไฉจะนั่งนิ่ง กอดเสื้อผ้าของสุ่ยลี่หรงไว้แนบอก สุ่ยเฉินเฟิงก็ต้องควบคุมดูแลจวนแทนมารดา

วันนี้มีเสียงเอะอะดังอยู่หน้าประตูจวน พ่อบ้านเดินไปดูก็พบว่ามีหญิงตั้งครรภ์นางหนึ่งเป็นลมล้มพับอยู่หน้าจวน ชาวบ้านกลุ่มใหญ่รุมล้อมอยู่ บางคนพยายามนวดมือนวดแขนให้ แต่ร่างนั้นก็ยังนอนแน่นิ่ง สุ่ยเฉินเฟิงเดินผ่านมาพอดี มองเห็นภาพจากช่อ