บทที่ 87 ปุ่มหรรษา

บทที่ 87 ปุ่มหรรษา

บดินทร์ฝังปลายจมูกลงกับเนินอกอวบอิ่ม สูดดมกลิ่นกายหอมๆ เข้าปอดฟอดใหญ่ราวกับว่าเป็นสิ่งเสพติดที่ไม่อาจขาดมันได้ ส่วนมือหนาอีกข้างบีบเคล้นเนินเนื้ออวบนูนเบาๆ ค่อยๆ บดคลึงจนอีกฝ่ายเปล่งเสียงครางหวาน

"พี่ดิน..อื้อ~ แป้งเจ็บ" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางใกล้ๆ หูบดินทร์ ลมหายใจร้อนระบายออกมาไม่เป็นจังหวะ กลิ่นแอลกอฮอล์เจือมากับลมหายใจที่เป่ารดแก้มเขา "อึก..อ๊า~" สาวน้อยครางออกมาอย่างไม่นึกอาย ตอนนี้ร่างกายเธอร้อนวูบวาบจนอธิบายอาการไม่ถูก

"ต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ" ชายหนุ่มถามปนเสียงหอบ ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าแป้งปั้น พริบตาเดียวเธอก็เปลือยกายอยู่ใต้ร่างเขา บดินทร์ยิ้มมุมปากที่เห็นคนตัวเล็กสนุกกับการเล้าโลมที่เขามอบให้ แป้งปั้นแอ่นหน้าอกขึ้นเล็กน้อยรับการปรนเปรออย่างเต็มใจ

"อื้อ~ สะ..เสียวตรงนั้น"

"หัดอ่อยไม่พอ ตอนนี้ยังจะทำให้คลั่งอีกเหรอ" เสียงแหบพร่าค่อยๆ กลืนหายลงในคอเมื่อฝ่ามือเรียวเล็กลูบที่หน้าท้องแกร่งเบาๆ เด็กสาวส่งสายตาเชื้อเชิญจนเขาแทบคลุ้มคลั่ง ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าน้อยชิ้นที่เหลืออยู่บนร่างกายตัวเอง บดินทร์ก้าวลงจากเตียง เปิดลิ้นชักหยิบซองถุงยางอนามัยมา เขามองมันอย