แชร์

บทที่ 77 ยอมรับ

บทที่ 77 ยอมรับ

ความเงียบภายในรถทำให้บดินทร์รู้สึกอึดอัดไม่น้อย จนต้องคลายเนกไทเล็กน้อย เสียงพ่นลมหายใจออกเบาๆ จากด้านหน้าทำให้เบิร์ดต้องหันไปมอง

"นายคงอึดอัด จอดรถหน่อย"

"ไม่เป็นไรครับท่าน ผมโอเคมาก"

"ลงไปดื่มกับฉันหน่อย" เบิร์ดปลดกระดุมเสื้อสูทออกแล้วก้าวลงจากรถ เบื้องหน้าคือร้านเนื้อย่างที่เบิร์ดชอบพาลูกน้องมากินบ่อยๆ "บอกไอ้พวกนั้นตามมาที่ร้าน" เขาออกคำสั่งแล้วเดินไปนั่งโต๊ะประจำ

"อ้าวพ่อคนหล่อ วันนี้รับเมนูไหนดี เออ วันนี้ร้านป้ามีลิ้นวัวตุ๋นด้วยนะ"

"จัดมาเลยครับ เพิ่มโต๊ะเหมือนเดิมนะ ลูกน้องผมกำลังตามมา" ป้าเจ้าของร้านยิ้มกว้างที่วันนี้ลูกค้าวีไอพีมา แค่เบิร์ดพาลูกน้องมากินข้าว ร้านก็ไม่เปิดรับลูกค้าคนอื่นอีก เขาคนเดียวก็คุ้มค่าเกินพอแล้ว

"ไปเด็กๆ ทำงานๆ วันนี้ร้านปิด ลูกค้าวีไอพีเหมาหมดแล้ว" บดินทร์ที่ได้ฟังการสนทนาระหว่างมาเฟียใหญ่กับป้าเจ้าของร้านเนื้อวัวย่างก็อดยิ้มตามไม่ได้ ก่อนที่เบิร์ดจะหันมามองหน้าเขา

"จำไว้ว่าระบบงานเราไม่ได้เป็นเหมือนระบบงานบริษัท เราอยู่กันแบบพี่น้อง"

"ครับ"

"นายดื่มเป็นใช่ไหม"

"เป็นครับ"

"ดี ต้องลองของดีที่นี่ เพราะถ้าไม่ลองถือว่ามาไม่ถึง" ว่าจบลูกน้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status