LOGINShare
ตอนที่ 5.
Last Updated:
2025-04-25 01:11:24ตอนที่ 5.
หญิงสาวรีบชักมือกลับทันที พลางค่อนขอดผู้ชายเย็นชาตรงหน้าในใจอย่างไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าไม่อยากลบคำสบประมาทของมารดา และใช้พ่อรูปหล่อคนนี้เป็นเครื่องมือในการยุติการแต่งงานล่ะก็ หล่อนไม่มีวันทำหน้ายิ้มระรื่น ให้พ่อคนเผด็จการขั้นเทพอย่างณฉัตรได้เหยียดหยามแบบนี้หรอก
“ก็ได้ แต่คุณอย่าพึ่งไปไหนสิ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย...”
คิ้วเข้มที่ยาวเป็นปื้นดกดำอยู่เหนือดวงตาคมรียาวหวานซึ้งเลิกขึ้นสูง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “นึกอยู่แล้วเชียวว่าการมาเช้าของเธอต้องมีแผน... มีอะไรก็ว่ามาสิ ฉันจะลองฟังดู...” ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไปนั่งที่โซฟา แต่สาวน้อยรีบร้องห้าม
“มันเป็นความลับสุดยอด เราไปคุยกันในห้องทำงานของคุณไม่ได้เหรอคะ”
สายตาสาววิบวับอ้อนวอนจนณฉัตรรู้สึกสะท้านในอกแปลกประหลาด แต่ก็พยายามข่มเอาไว้ และทำสีหน้าไร้ความรู้สึกดังเดิมตอนที่ตอบโต้ออกไป
“เรื่องมาก...”
แม้จะต่อว่าออกไป แต่ร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะอยู่ในชุดลำลอง แต่ก็สง่างามไม่แพ้ตอนที่อยู่ในชุดสูทแสนหรูราคาแพงของเขาแม้แต่น้อยก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานตามคำขอร้องของหญิงสาว
หัวใจสาวเต้นระรัว เท้าก้าวตาม แต่สายตาไม่เคลื่อนจากความสมบูรณ์แบบดุจเทพบุตรของณฉัตรแม้สักขณะจิตเดียว
“มีอะไรก็ว่ามา” ประตูถูกปิดลงพร้อม ๆ กับคำถามที่ดังก้องออกมา
หยาดพิรุณรู้สึกคล้ายกับจะหายใจไม่ออก ความกล้าที่รวบรวมมาในตอนแรกเริ่มรางเลือน และยิ่งได้อยู่ใกล้ผู้ชายที่เต็มไปด้วยความอำมหิตอย่างณฉัตรด้วยแล้ว ปากคอก็ยิ่งสั่น
“คือว่า...”
“มีอะไรก็พูดมา ฉันไม่ว่างขนาดจะมานั่งให้เธอจ้องหน้าแบบนี้หรอกนะ” เขาว่าให้อับอายได้ทุกเม็ดจริง ๆ
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ ทำหน้าเศร้าสร้อย ขณะค่อย ๆ รวบรวมความกล้าพูดออกไป “เรา... เอ่อ... เรามาเป็น... เอ่อ...”
“เป็นอะไร...”
ถามคล้ายไม่ใส่ใจนัก ขณะยกแก้วกาแฟที่ถือติดมือมาด้วยขึ้นจรดที่ริมฝีปากหยักสวยของตนเองด้วยท่าทางสง่างาม
“เป็นแฟนกัน...”
“อะไรนะ!” ชายหนุ่มแทบสำลักกาแฟที่พึ่งดื่มเข้าไป หันมาจ้องใบหน้าของหยาดพิรุณอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“เธอพูดว่าอะไรนะ... ฉันคงหูฝาด...”
หญิงสาวส่ายหน้า ยิ้มแหย ๆ ให้ “ไม่ฝาดหรอกค่ะ... เอิง... อยากให้เรามาเป็นแฟนกัน...”
และนี่ก็คือคำยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เขาได้ยินมาเมื่อครู่นี้มันคือความจริง และนั่นมันก็ส่งผลให้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยแววกังขาเปลี่ยนเป็นกระด้างทันควัน
ณฉัตรแค่นยิ้ม ตวัดสายตาคมมองสาวน้อยตรงหน้าอย่างเหยียดหยาม “อายุแค่นี้อยากมีผัวแล้วหรือไง แต่ขอโทษนะ เธอไม่ใช่สเป็กของฉัน” เขาลุกขึ้นยืนจะเดินหนี หยาดพิรุณรีบวิ่งไปขวางเอาไว้
“ฉันรู้ว่าคุณต้องตกใจ แต่ว่าฉันมีเหตุผลนะ และก็ไม่ได้อยากมีผัวแบบที่คุณคิดด้วย...”
ชายหนุ่มเบ้ปากอย่างไม่เชื่อ สายตาที่จ้องมองสตรีที่สูงเพียงแค่ปลายคางของเขาตรงหน้าอย่างขยะแขยงจนสาวน้อยหน้าชาดิก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะกำลังขอความช่วยเหลือจากเขาอยู่
“ฉันไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อกับแม่หมั้นหมายให้ ฉันเกลียดเขา ฉันเลยอยากให้คุณมาเป็นแฟนปลอม ๆ ของฉัน เพื่อที่ผู้ชายคนนั้นจะได้ล้มเลิกความตั้งใจซะ...”
ณฉัตรสะอึกไปนานกับคำพูดของหญิงสาวตรงหน้า ก็เจ้าคู่หมั้นที่หล่อนพูดอย่างไม่ให้เกียรตินั่นมันก็คือเขานี่ไง กรามแกร่งขบกันแน่น
นี่หล่อนไม่รู้จริง ๆ ว่าเป็นเขา... หรือว่ามันคือแผนการนรกของหล่อนกันแน่ ก็ผู้หญิงยอมทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
“แล้วเธอคิดว่าผู้ชายคนนั้นอยากแต่งกับเธอหรือไง อย่าคิดว่าตัวเองวิเศษเลิศเลอสิ...” เขาเหยียดหยามไม่หยุด
“ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองวิเศษ แต่เจ้าหมอนั่นมันอยากได้ฉันเป็นเมียนี่ ฉันไม่มีทางเลือก ต้องหาแฟนให้ได้ เจ้านั่นจะได้เลิกยุ่งกับฉันสักที...”
ชายหนุ่มถอยหลังออกไปสองสาวก้าว ก่อนจะถามออกมาเสียงกระด้าง “แล้วทำไมต้องเลือกฉัน...”
หยาดพิรุณเชิดหน้าน้อย ๆ “ก็เพราะฉันไว้ใจคุณยังไงล่ะ”
“ไว้ใจฉัน...?” ณฉัตรทวนคำสูงแปลกใจ หญิงสาวจึงรีบอธิบาย
“ฉันไม่ใช่สเป็กของคุณ ดังนั้นคุณไม่มีทางทำอะไรฉันแน่... จริงไหมคะ แล้วอีกอย่างคุณก็เป็นเพื่อนกับพี่คิม...”
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มที่มุมปาก “อย่าไว้ใจผู้ชายนักแม่หนูน้อย เพราะเธอยังไม่รู้จักผู้ชายดี แม้แต่ฉัน...”
“เอาเถอะน่า จะช่วยหรือเปล่า”
“ไม่ช่วย ฉันไม่ชอบเล่นละคร เธอไปหาคนอื่นเถอะ” เขาปฏิเสธอย่างไร้น้ำใจ ก่อนจะเดินเปิดประตูห้องออกไป หญิงสาวรีบวิ่งตาม
“คนใจร้ายช่วยหน่อยไม่ได้หรือไง ไม่เห็นมันจะยากเลย” หยาดพิรุณดึงแขนเสื้อเชิ้ตของณฉัตรเอาไว้จนเขาต้องหยุดเดิน ชายหนุ่มหันมาจ้องสาวน้อยเขม็ง
“ปล่อยเสื้อฉัน และก็ไปหาคนอื่นซะ!”
“แต่ฉันไม่มีใครนี่...” พูดเสียงน่าสงสาร แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ จนชายหนุ่มต้องเป็นฝ่ายยื่นมือไปดึงออกเสียเอง
“ก็แถมตัวให้เป็นรางวัลด้วยสิ รับรองว่ามีเข้ามาให้เลือกเป็นหางว่าว...”
เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ประสานสายตากับพ่อคนตัวโตที่มองมาอย่างหยามเหยียดอย่างขุ่นเคือง
“คนใจดำ ผู้ชายใจดำ... งั้นถ้าฉันแถมมันให้กับคุณ คุณจะช่วยฉันหรือเปล่าล่ะ...”
Related chapters
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 1
ตอนที่ 1 เสียงลมหายใจที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายถูกปล่อยออกมาจากปลายจมูกโด่งเชิดของหยาดพิรุณอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้าตัวพาร่างอรชรมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนหรือจะเรียกให้ถูกมันคือห้องทำงานของณฉัตรที่ดัดแปลงเป็นห้องติวภาษาให้หล่อนเสียมากกว่า หญิงสาวก้มมองนาฬิกาเรือนเล็กที่สวมใส่อยู่ที่ข้อมือด้านขวาขึ้นมามอง ใบหน้างามเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างชัดเจนเมื่อหล่อนมาสายกว่าเวลาเรียนไปเกือบสิบนาที “ตานั่นจะพ่นไฟใส่เราไหมนะ...”พึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปโดยไม่คิดจะเคาะเตือนให้เสียเวลา แต่พอบานประตูไม้แกะสลักสุดหรูเปิดออกจากกัน ความว่างเปล่าก็พุ่งเข้าใส่สายตาทันที คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากันยุ่ง ความมึนงงสาดซัดเข้าใส่สมอง“หายไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น สงสัยเมื่อคืนคงจะทั้งคืน...”หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมา สมองนึกภาพผู้หญิงที่โชคดีได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของณฉัตรไม่หยุดจะเป็นยายฝรั่งหัวทองแสนอึ๋มคนนั้น... หรือว่าจะเป็นแม่นางแบบก้านยาวแต่พกส้มโอลูกใหญ่ไว้ที่หน้าอก หรือบางทีอาจจะเป็นแม่ผู้หญิงผมดำแสนสวยที่หล่อนเคยเห็นในรูปที่นักข่าวแอ
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.หยาดพิรุณคิดอย่างนั้น พลางพยายามกลืนน้ำลายที่เหนียวไม่ต่างจากแป้งเปียกลงไปให้ความชุ่มชื่นกับลำคอที่กำลังแห้งเป็นผุยผงนั้นด้วยความยากลำบาก สายตาละจากเป้ากางเกงจากพ่อคนตัวโตที่กำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ได้เลยมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดศีรษะที่เปียกน้ำอยู่นั้นทำงานได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด จนเจ้าสมองไม่รักดีคิดไม่ถึงตอนที่เขาใช้มือใหญ่สีแทนสวยคู่นี้เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของผู้หญิงที่แสนจะโชคดีพวกนั้น และความอิจฉาก็ดาหน้าเข้าใส่ไม่หยุด“ก็มีดีแค่หล่ออย่างเดียวเท่านั้นแหละ...!” เผลอพูดออกไปเสียงดัง และนั่นก็ทำให้ณฉัตรรู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองจากสาวน้อยที่เขาพยายามหลีกหนีสุดชีวิตกรามแกร่งขบกันแน่น เมื่อสายตาคมกล้ารียาวตวัดไปที่ศาลาข้างสระน้ำ ร่างอรชรในชุดกางเกงขาสั้นแสนธรรมดา แต่ทำไมนะ ทำไมมันถึงได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของหยาดพิรุณได้มากถึงเพียงนี้และสิ่งที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอดเวลาก็คือ... ถึงแม้หยาดพิรุณจะยังไม่เต็มยี่สิบ แต่ร่างกายของหล่อนก็งามสะพรั่งเป็นผู้หญิงที่น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ให้ตายเถอะ...! เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสาวพรหมจารีคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต แ
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ถ้าเกลียดฉัน... ก็กรุณาทำท่าทางให้มันสอดคล้องกับคำพูดหน่อยนะแม่หนูน้อย เพราะคนเกลียดกันเขาไม่มองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกินแบบที่เธอมองฉันเมื่อครู่นี้หรอก จำเอาไว้...”“คนบ้า...!”หยาดพิรุณแว้ดออกมา หน้าตาแดงก่ำ ก่อนจะรีบสาวเท้าหนีหายไปทางระเบียงไม้อย่างรวดเร็ว ณฉัตรมองตามร่างอรชรไปด้วยสายตาไร้ความรู้สึก“ฉันจะต่อสู้กับความไร้เดียงสาของเธอได้นานแค่ไหนกันนะ... หยาดพิรุณ...” พึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ขณะหมุนกายมุ่งหน้ากลับสู่ห้องพักของตนเองทันทีสิบนาทีต่อมาพอดิบพอดี ร่างสูงใหญ่ในชุดที่ดูมิดชิดกว่าตอนอยู่ตรงสระว่ายน้ำของณฉัตรก็ก้าวเข้ามา ห้องทำงานดูคับแคบลงไปถนัดตา และหล่อนก็ดูจะตัวเล็กเท่ามด เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นหญิงสาวพยายามก้มหน้าก้มตาอ่านตำราให้มือนิ่ง แต่เจ้ากลิ่นบ้ากลิ่นบอที่ลอยมาจากร่างกายที่แสนเซ็กซี่เร้าใจของณฉัตรก็เด้งเข้ามาในจมูก และมันก็ทำให้เนื้อสาวของหล่อนเต้นระริก พยายามจะขจัดเจ้าความยั่วยวนใจนี่ไปแค่ไหน แต่มันก็ทำได้ยากลำบากนักนี่หล่อนคงไม่ได้หลงรักผู้ชายบ้าอำนาจ แถมยังเกลียดหล่อนเป็นชีวิตจิตใจแบบณฉัตรเข้าหรอกนะ ไม่นะ... ต้องไม่ใช่ เพราะหากเป็นเช่นนั้น ความผิด
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.“อะไรนะคะ นี่มันสัญญาบ้าบออะไรกัน!” จากที่ลุกขึ้นจะเดินหนีตอนนี้กลับกระแทกตัวนั่งลงอีกครั้งผู้เป็นมารดาแสร้งทำหน้าเศร้าเล่าเรื่องที่หารือกับสามีเอาไว้แล้วต่อไป เพราะหากไม่ทำอย่างนี้แม่ลูกสาวตัวดีก็คงจะต้องปฏิเสธหัวชนฝา แล้วไหนจะพ่อณฉัตรอีก เพราะรายนั้นก็ปฏิเสธหัวชนฝาเช่นกัน“มันเป็นเรื่องในอดีตที่เราต้องรับผิดชอบ...”ยิ่งเห็นสีหน้าของมารดาเต็มไปด้วยความกังวล หยาดพิรุณก็ยิ่งไม่พอใจ “แล้วเรามีทางออกไหนบ้างคะ ที่จะทำให้ไม่ต้องเสียเงินมากมายแบบนี้...”คุณนายเพลินพิศลอบยิ้มอย่างสมใจ ก่อนจะเดินตามแผนต่อไป “มีทางเดียวจ้ะ...”“ทางไหนคะแม่ บอกเอิงมาเถอะเอิงยอมทำทุกอย่าง...” หญิงสาวทำตาโต ใบหน้ามีความหวังขึ้นมาทันปัจจุบันทันด่วน“เราต้องทำให้ฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายถอนหมั้นเราเอง...”“ทำให้เขาถอนหมั้นเอิง...” ทวนคำพูดของมารดาอย่างสับสน“แล้วเราจะทำยังไงล่ะคะ เขาถึงจะถอนหมั้น เอิงคิดไม่ออก...” หญิงสาวถามมารดาออกไปจากจนหนทาง“เท่าที่แม่รู้มานะ ฝ่ายนั้นเขารักชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมาก หากใครในตระกูลทำให้เสื่อมเสียจะถูกขับไล่ออกไปทันที...”“แล้วยังไงต่อคะแม่...” เมื่อเห็นมารดาหยุดกลางคันจึงเร่งขึ
Last Updated : 2025-04-25
Latest chapter
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.หญิงสาวรีบชักมือกลับทันที พลางค่อนขอดผู้ชายเย็นชาตรงหน้าในใจอย่างไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าไม่อยากลบคำสบประมาทของมารดา และใช้พ่อรูปหล่อคนนี้เป็นเครื่องมือในการยุติการแต่งงานล่ะก็ หล่อนไม่มีวันทำหน้ายิ้มระรื่น ให้พ่อคนเผด็จการขั้นเทพอย่างณฉัตรได้เหยียดหยามแบบนี้หรอก“ก็ได้ แต่คุณอย่าพึ่งไปไหนสิ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย...”คิ้วเข้มที่ยาวเป็นปื้นดกดำอยู่เหนือดวงตาคมรียาวหวานซึ้งเลิกขึ้นสูง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “นึกอยู่แล้วเชียวว่าการมาเช้าของเธอต้องมีแผน... มีอะไรก็ว่ามาสิ ฉันจะลองฟังดู...” ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไปนั่งที่โซฟา แต่สาวน้อยรีบร้องห้าม“มันเป็นความลับสุดยอด เราไปคุยกันในห้องทำงานของคุณไม่ได้เหรอคะ”สายตาสาววิบวับอ้อนวอนจนณฉัตรรู้สึกสะท้านในอกแปลกประหลาด แต่ก็พยายามข่มเอาไว้ และทำสีหน้าไร้ความรู้สึกดังเดิมตอนที่ตอบโต้ออกไป“เรื่องมาก...”แม้จะต่อว่าออกไป แต่ร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะอยู่ในชุดลำลอง แต่ก็สง่างามไม่แพ้ตอนที่อยู่ในชุดสูทแสนหรูราคาแพงของเขาแม้แต่น้อยก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานตามคำขอร้องของหญิงสาวหัวใจสาวเต้นระรัว เท้าก้าวตาม แต่สายตาไม่เคลื่อนจากความสมบูรณ์แบบดุจเทพบุ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.“อะไรนะคะ นี่มันสัญญาบ้าบออะไรกัน!” จากที่ลุกขึ้นจะเดินหนีตอนนี้กลับกระแทกตัวนั่งลงอีกครั้งผู้เป็นมารดาแสร้งทำหน้าเศร้าเล่าเรื่องที่หารือกับสามีเอาไว้แล้วต่อไป เพราะหากไม่ทำอย่างนี้แม่ลูกสาวตัวดีก็คงจะต้องปฏิเสธหัวชนฝา แล้วไหนจะพ่อณฉัตรอีก เพราะรายนั้นก็ปฏิเสธหัวชนฝาเช่นกัน“มันเป็นเรื่องในอดีตที่เราต้องรับผิดชอบ...”ยิ่งเห็นสีหน้าของมารดาเต็มไปด้วยความกังวล หยาดพิรุณก็ยิ่งไม่พอใจ “แล้วเรามีทางออกไหนบ้างคะ ที่จะทำให้ไม่ต้องเสียเงินมากมายแบบนี้...”คุณนายเพลินพิศลอบยิ้มอย่างสมใจ ก่อนจะเดินตามแผนต่อไป “มีทางเดียวจ้ะ...”“ทางไหนคะแม่ บอกเอิงมาเถอะเอิงยอมทำทุกอย่าง...” หญิงสาวทำตาโต ใบหน้ามีความหวังขึ้นมาทันปัจจุบันทันด่วน“เราต้องทำให้ฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายถอนหมั้นเราเอง...”“ทำให้เขาถอนหมั้นเอิง...” ทวนคำพูดของมารดาอย่างสับสน“แล้วเราจะทำยังไงล่ะคะ เขาถึงจะถอนหมั้น เอิงคิดไม่ออก...” หญิงสาวถามมารดาออกไปจากจนหนทาง“เท่าที่แม่รู้มานะ ฝ่ายนั้นเขารักชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมาก หากใครในตระกูลทำให้เสื่อมเสียจะถูกขับไล่ออกไปทันที...”“แล้วยังไงต่อคะแม่...” เมื่อเห็นมารดาหยุดกลางคันจึงเร่งขึ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ถ้าเกลียดฉัน... ก็กรุณาทำท่าทางให้มันสอดคล้องกับคำพูดหน่อยนะแม่หนูน้อย เพราะคนเกลียดกันเขาไม่มองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกินแบบที่เธอมองฉันเมื่อครู่นี้หรอก จำเอาไว้...”“คนบ้า...!”หยาดพิรุณแว้ดออกมา หน้าตาแดงก่ำ ก่อนจะรีบสาวเท้าหนีหายไปทางระเบียงไม้อย่างรวดเร็ว ณฉัตรมองตามร่างอรชรไปด้วยสายตาไร้ความรู้สึก“ฉันจะต่อสู้กับความไร้เดียงสาของเธอได้นานแค่ไหนกันนะ... หยาดพิรุณ...” พึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ขณะหมุนกายมุ่งหน้ากลับสู่ห้องพักของตนเองทันทีสิบนาทีต่อมาพอดิบพอดี ร่างสูงใหญ่ในชุดที่ดูมิดชิดกว่าตอนอยู่ตรงสระว่ายน้ำของณฉัตรก็ก้าวเข้ามา ห้องทำงานดูคับแคบลงไปถนัดตา และหล่อนก็ดูจะตัวเล็กเท่ามด เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นหญิงสาวพยายามก้มหน้าก้มตาอ่านตำราให้มือนิ่ง แต่เจ้ากลิ่นบ้ากลิ่นบอที่ลอยมาจากร่างกายที่แสนเซ็กซี่เร้าใจของณฉัตรก็เด้งเข้ามาในจมูก และมันก็ทำให้เนื้อสาวของหล่อนเต้นระริก พยายามจะขจัดเจ้าความยั่วยวนใจนี่ไปแค่ไหน แต่มันก็ทำได้ยากลำบากนักนี่หล่อนคงไม่ได้หลงรักผู้ชายบ้าอำนาจ แถมยังเกลียดหล่อนเป็นชีวิตจิตใจแบบณฉัตรเข้าหรอกนะ ไม่นะ... ต้องไม่ใช่ เพราะหากเป็นเช่นนั้น ความผิด
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.หยาดพิรุณคิดอย่างนั้น พลางพยายามกลืนน้ำลายที่เหนียวไม่ต่างจากแป้งเปียกลงไปให้ความชุ่มชื่นกับลำคอที่กำลังแห้งเป็นผุยผงนั้นด้วยความยากลำบาก สายตาละจากเป้ากางเกงจากพ่อคนตัวโตที่กำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ได้เลยมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดศีรษะที่เปียกน้ำอยู่นั้นทำงานได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด จนเจ้าสมองไม่รักดีคิดไม่ถึงตอนที่เขาใช้มือใหญ่สีแทนสวยคู่นี้เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของผู้หญิงที่แสนจะโชคดีพวกนั้น และความอิจฉาก็ดาหน้าเข้าใส่ไม่หยุด“ก็มีดีแค่หล่ออย่างเดียวเท่านั้นแหละ...!” เผลอพูดออกไปเสียงดัง และนั่นก็ทำให้ณฉัตรรู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองจากสาวน้อยที่เขาพยายามหลีกหนีสุดชีวิตกรามแกร่งขบกันแน่น เมื่อสายตาคมกล้ารียาวตวัดไปที่ศาลาข้างสระน้ำ ร่างอรชรในชุดกางเกงขาสั้นแสนธรรมดา แต่ทำไมนะ ทำไมมันถึงได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของหยาดพิรุณได้มากถึงเพียงนี้และสิ่งที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอดเวลาก็คือ... ถึงแม้หยาดพิรุณจะยังไม่เต็มยี่สิบ แต่ร่างกายของหล่อนก็งามสะพรั่งเป็นผู้หญิงที่น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ให้ตายเถอะ...! เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสาวพรหมจารีคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต แ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 1
ตอนที่ 1 เสียงลมหายใจที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายถูกปล่อยออกมาจากปลายจมูกโด่งเชิดของหยาดพิรุณอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้าตัวพาร่างอรชรมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนหรือจะเรียกให้ถูกมันคือห้องทำงานของณฉัตรที่ดัดแปลงเป็นห้องติวภาษาให้หล่อนเสียมากกว่า หญิงสาวก้มมองนาฬิกาเรือนเล็กที่สวมใส่อยู่ที่ข้อมือด้านขวาขึ้นมามอง ใบหน้างามเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างชัดเจนเมื่อหล่อนมาสายกว่าเวลาเรียนไปเกือบสิบนาที “ตานั่นจะพ่นไฟใส่เราไหมนะ...”พึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปโดยไม่คิดจะเคาะเตือนให้เสียเวลา แต่พอบานประตูไม้แกะสลักสุดหรูเปิดออกจากกัน ความว่างเปล่าก็พุ่งเข้าใส่สายตาทันที คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากันยุ่ง ความมึนงงสาดซัดเข้าใส่สมอง“หายไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น สงสัยเมื่อคืนคงจะทั้งคืน...”หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมา สมองนึกภาพผู้หญิงที่โชคดีได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของณฉัตรไม่หยุดจะเป็นยายฝรั่งหัวทองแสนอึ๋มคนนั้น... หรือว่าจะเป็นแม่นางแบบก้านยาวแต่พกส้มโอลูกใหญ่ไว้ที่หน้าอก หรือบางทีอาจจะเป็นแม่ผู้หญิงผมดำแสนสวยที่หล่อนเคยเห็นในรูปที่นักข่าวแอ
