LOGINShare
ตอนที่ 4.
Last Updated:
2025-04-25 01:11:06ตอนที่ 4.
“อะไรนะคะ นี่มันสัญญาบ้าบออะไรกัน!” จากที่ลุกขึ้นจะเดินหนีตอนนี้กลับกระแทกตัวนั่งลงอีกครั้ง
ผู้เป็นมารดาแสร้งทำหน้าเศร้าเล่าเรื่องที่หารือกับสามีเอาไว้แล้วต่อไป เพราะหากไม่ทำอย่างนี้แม่ลูกสาวตัวดีก็คงจะต้องปฏิเสธหัวชนฝา แล้วไหนจะพ่อณฉัตรอีก เพราะรายนั้นก็ปฏิเสธหัวชนฝาเช่นกัน
“มันเป็นเรื่องในอดีตที่เราต้องรับผิดชอบ...”
ยิ่งเห็นสีหน้าของมารดาเต็มไปด้วยความกังวล หยาดพิรุณก็ยิ่งไม่พอใจ “แล้วเรามีทางออกไหนบ้างคะ ที่จะทำให้ไม่ต้องเสียเงินมากมายแบบนี้...”
คุณนายเพลินพิศลอบยิ้มอย่างสมใจ ก่อนจะเดินตามแผนต่อไป “มีทางเดียวจ้ะ...”
“ทางไหนคะแม่ บอกเอิงมาเถอะเอิงยอมทำทุกอย่าง...” หญิงสาวทำตาโต ใบหน้ามีความหวังขึ้นมาทันปัจจุบันทันด่วน
“เราต้องทำให้ฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายถอนหมั้นเราเอง...”
“ทำให้เขาถอนหมั้นเอิง...” ทวนคำพูดของมารดาอย่างสับสน
“แล้วเราจะทำยังไงล่ะคะ เขาถึงจะถอนหมั้น เอิงคิดไม่ออก...” หญิงสาวถามมารดาออกไปจากจนหนทาง
“เท่าที่แม่รู้มานะ ฝ่ายนั้นเขารักชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมาก หากใครในตระกูลทำให้เสื่อมเสียจะถูกขับไล่ออกไปทันที...”
“แล้วยังไงต่อคะแม่...” เมื่อเห็นมารดาหยุดกลางคันจึงเร่งขึ้น
“หากเอิงมีชื่อเสียงเสีย ๆ หาย ๆ รับรองว่าเขาต้องถอนหมั้นอย่างแน่นอน...”
“นี่แม่จะให้เอิงทำตัวเหลวไหลหรือคะ ไม่เอานะ เอิงไม่เอาด้วยหรอก...” คำพูดของมารดาทำให้หยาดพิรุณถึงกับตกใจ
คุณนายเพลินพิศหัวเราะออกมา ก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธความเข้าใจผิดของบุตรสาว “ไม่ใช่อย่างนั้นจ๊ะยายเอิง แม่ไม่ได้สนับสนุนให้เราไปทำเรื่องไม่ดีไม่งาม...”
“แล้วแม่จะให้เอิงทำยังไงคะ... เอิงไม่เข้าใจ...”
“ถ้าเอิงไม่อยากแต่งงานนะ เอิงก็แค่คบกับผู้ชายสักคนหนึ่งเป็นคนรัก... แค่นี้เอิงก็จะไม่ได้อยู่ในสายตาของคู่หมั้นหัวโบราณคนนั้นอีกแล้วล่ะจ๊ะ...”
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เข้าใจสิ่งที่มารดาพูด แต่ก็จนหนทางที่จะหาผู้ชายคนนั้น “เอิงเข้าใจที่แม่พูดค่ะ แต่เอิงยังมองหาผู้ชายคนนั้นไม่เจอเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะต้องไปหาที่ไหน...”
ผู้เป็นแม่อมยิ้มออกมา “คุณฉัตรไงจ๊ะเอิง เขามีคุณสมบัติเพียบพร้อมทุกด้านเลยนะ แม่ว่าเขาเหมาะสมที่สุด...”
หยาดพิรุณทำหน้าขยาด คนอย่างณฉัตรน่ะเหรอจะมาช่วยเหลือหล่อน คนไร้น้ำใจแบบนั้น “เขาไม่เล่นกับเราด้วยหรอกค่ะ เขาเกลียดขี้หน้าเอิงจะตาย...”
“แม่ก็ว่าอย่างนั้นแหละ เอิงของแม่คงไม่มีความสามารถทำให้คุณฉัตรมาเป็นคนรักได้หรอก แม้จะแค่หลอก ๆ ก็ตาม...”
คุณนายเพลินพิศยักไหล่ ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปทันที ทิ้งให้หยาดพิรุณจมอยู่กับคำสบประมาทนั้นเพียงลำพัง
“ดูถูกเอิงกันจัง เดี๋ยวคอยดูเถอะ จะทำให้อึ้งกันเป็นแถวเลย...” หญิงสาวเชิดหน้าถือดี ดวงตาเป็นประกายมุ่งมั่น
เอาน่า... ยังไงการมีคนรักเป็นคนบ้าอำนาจสักระยะ มันก็ยังดีกว่าแต่งงานกับผู้ชายที่ยังไม่เคยแม้แต่เห็นหน้าเลยสักครั้งเดียวก็แล้วกัน
“สำเร็จไหมคุณเพลินพิศ ยายเอิงว่าไงบ้าง...” เมื่อเห็นภรรยาเดินเข้ามาในห้อง นายนิพลผู้เป็นสามีจึงรีบถามขึ้นทันที
คุณนายเพลินพิศปิดประตูห้องอย่างเบามือ ก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียงข้าง ๆ กับสามี รอยยิ้มละไมระบายเต็มดวงหน้า
“สำเร็จสิคะ มือชั้นนี้แล้ว”
“งั้นก็โล่งอกไปที เราจะได้ไม่ต้องผิดสัญญากับฝ่ายนู้นเขา” นายนิพลถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“แม้...คุณพี่คะ ตาฉัตรเองก็ใช่อยากจะแต่งงานกับลูกสาวเราที่ไหนกันล่ะ ที่มายอมสอนพิเศษให้นี่ก็เพราะตาคิมไปสัญญาเอาไว้ว่าจะมาช่วยพูดกับเราให้ยกเลิกการแต่งงานให้...”
“ก็เพราะอย่างนี้ไง เราถึงต้องยื่นมือเข้าไปช่วย ภาวนาให้มันสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี...”
“แต่กว่าจะสำเร็จก็คงหืดขึ้นคอกันละค่ะ เพราะดูท่าทางทั้งสองคนแล้ว ดื้อหัวชนฝาทั้งคู่ ลูกเราก็รั้น พ่อฉัตรก็หยิ่งทระนง ฉันกลัวว่าจะล้มเหลวเสียจริง ๆ...” สีหน้าของคุณนายเพลินพิศเต็มไปด้วยความกังวลใจ จนผู้เป็นสามีต้องเอ่ยปลอบ
“เอาน่าคุณ... เราลองดูกันไปก่อน ถ้าทุกอย่างไม่สำเร็จก็คงต้องแสดงตัวบังคับกันนั่นแหละ...”
“นั่นสิคะ ก็เรารับสินสอดเขามาแล้วนี่ และอีกอย่างการดองกับตระกูลที่รวยระดับโลกแบบนั้นใครไม่เอาก็โง่แล้ว...”
“ก็ลูกเราไง...”
คุณนายเพลินพิศหันไปมองสามีตาขุ่น “ก็ลองรู้ว่าคู่หมั้นคือคุณณฉัตร มีหวังจะดีใจจนเนื้อเต้น”
“คุณก็คิดแทนลูกอยู่เรื่อย...”
นายนิพลส่ายหน้าไปมาด้วยความระอาในความเจ้ากี้เจ้าการของภรรยา ก่อนจะหันไปสนใจหนังสือในมือที่อ่านค้างไว้แทน
วันนี้เป็นวันอาทิตย์หยาดพิรุณจึงมาเรียนพิเศษกับณฉัตรตามปกติ หล่อนมาแต่เช้าตรู่นั่งรอตั้งแต่ณฉัตรยังทานข้าวเช้าไม่อิ่ม จนอีกฝ่ายต้องมองด้วยความประหลาดใจ
“เราไปเรียนกันได้หรือยัง...”
เมื่อเห็นชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องอาหาร หญิงสาวจึงรีบปาดไปขวางหน้าเอาไว้ ณฉัตรหรี่ตามองอย่างไม่พอใจ
“ฉันเป็นคนตรงต่อเวลา เห็นไม่ใช่หรือว่าเหลืออีกตั้งครึ่งชั่วโมง...”
เขาตอกกลับมาเสียงกระด้างก่อนจะเดินหนี แต่ก็ถูกมือบางของหยาดพิรุณดึงเอาไว้เสียก่อน และมันก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับก้มมองลำแขนของตนเองที่สาวน้อยจับอยู่ด้วยความประหลาดใจ
“เอามือของเธอออกไป”
Related chapters
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.หญิงสาวรีบชักมือกลับทันที พลางค่อนขอดผู้ชายเย็นชาตรงหน้าในใจอย่างไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าไม่อยากลบคำสบประมาทของมารดา และใช้พ่อรูปหล่อคนนี้เป็นเครื่องมือในการยุติการแต่งงานล่ะก็ หล่อนไม่มีวันทำหน้ายิ้มระรื่น ให้พ่อคนเผด็จการขั้นเทพอย่างณฉัตรได้เหยียดหยามแบบนี้หรอก“ก็ได้ แต่คุณอย่าพึ่งไปไหนสิ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย...”คิ้วเข้มที่ยาวเป็นปื้นดกดำอยู่เหนือดวงตาคมรียาวหวานซึ้งเลิกขึ้นสูง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “นึกอยู่แล้วเชียวว่าการมาเช้าของเธอต้องมีแผน... มีอะไรก็ว่ามาสิ ฉันจะลองฟังดู...” ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไปนั่งที่โซฟา แต่สาวน้อยรีบร้องห้าม“มันเป็นความลับสุดยอด เราไปคุยกันในห้องทำงานของคุณไม่ได้เหรอคะ”สายตาสาววิบวับอ้อนวอนจนณฉัตรรู้สึกสะท้านในอกแปลกประหลาด แต่ก็พยายามข่มเอาไว้ และทำสีหน้าไร้ความรู้สึกดังเดิมตอนที่ตอบโต้ออกไป“เรื่องมาก...”แม้จะต่อว่าออกไป แต่ร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะอยู่ในชุดลำลอง แต่ก็สง่างามไม่แพ้ตอนที่อยู่ในชุดสูทแสนหรูราคาแพงของเขาแม้แต่น้อยก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานตามคำขอร้องของหญิงสาวหัวใจสาวเต้นระรัว เท้าก้าวตาม แต่สายตาไม่เคลื่อนจากความสมบูรณ์แบบดุจเทพบุ
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 1
ตอนที่ 1 เสียงลมหายใจที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายถูกปล่อยออกมาจากปลายจมูกโด่งเชิดของหยาดพิรุณอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้าตัวพาร่างอรชรมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนหรือจะเรียกให้ถูกมันคือห้องทำงานของณฉัตรที่ดัดแปลงเป็นห้องติวภาษาให้หล่อนเสียมากกว่า หญิงสาวก้มมองนาฬิกาเรือนเล็กที่สวมใส่อยู่ที่ข้อมือด้านขวาขึ้นมามอง ใบหน้างามเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างชัดเจนเมื่อหล่อนมาสายกว่าเวลาเรียนไปเกือบสิบนาที “ตานั่นจะพ่นไฟใส่เราไหมนะ...”พึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปโดยไม่คิดจะเคาะเตือนให้เสียเวลา แต่พอบานประตูไม้แกะสลักสุดหรูเปิดออกจากกัน ความว่างเปล่าก็พุ่งเข้าใส่สายตาทันที คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากันยุ่ง ความมึนงงสาดซัดเข้าใส่สมอง“หายไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น สงสัยเมื่อคืนคงจะทั้งคืน...”หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมา สมองนึกภาพผู้หญิงที่โชคดีได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของณฉัตรไม่หยุดจะเป็นยายฝรั่งหัวทองแสนอึ๋มคนนั้น... หรือว่าจะเป็นแม่นางแบบก้านยาวแต่พกส้มโอลูกใหญ่ไว้ที่หน้าอก หรือบางทีอาจจะเป็นแม่ผู้หญิงผมดำแสนสวยที่หล่อนเคยเห็นในรูปที่นักข่าวแอ
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.หยาดพิรุณคิดอย่างนั้น พลางพยายามกลืนน้ำลายที่เหนียวไม่ต่างจากแป้งเปียกลงไปให้ความชุ่มชื่นกับลำคอที่กำลังแห้งเป็นผุยผงนั้นด้วยความยากลำบาก สายตาละจากเป้ากางเกงจากพ่อคนตัวโตที่กำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ได้เลยมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดศีรษะที่เปียกน้ำอยู่นั้นทำงานได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด จนเจ้าสมองไม่รักดีคิดไม่ถึงตอนที่เขาใช้มือใหญ่สีแทนสวยคู่นี้เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของผู้หญิงที่แสนจะโชคดีพวกนั้น และความอิจฉาก็ดาหน้าเข้าใส่ไม่หยุด“ก็มีดีแค่หล่ออย่างเดียวเท่านั้นแหละ...!” เผลอพูดออกไปเสียงดัง และนั่นก็ทำให้ณฉัตรรู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองจากสาวน้อยที่เขาพยายามหลีกหนีสุดชีวิตกรามแกร่งขบกันแน่น เมื่อสายตาคมกล้ารียาวตวัดไปที่ศาลาข้างสระน้ำ ร่างอรชรในชุดกางเกงขาสั้นแสนธรรมดา แต่ทำไมนะ ทำไมมันถึงได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของหยาดพิรุณได้มากถึงเพียงนี้และสิ่งที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอดเวลาก็คือ... ถึงแม้หยาดพิรุณจะยังไม่เต็มยี่สิบ แต่ร่างกายของหล่อนก็งามสะพรั่งเป็นผู้หญิงที่น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ให้ตายเถอะ...! เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสาวพรหมจารีคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต แ
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ถ้าเกลียดฉัน... ก็กรุณาทำท่าทางให้มันสอดคล้องกับคำพูดหน่อยนะแม่หนูน้อย เพราะคนเกลียดกันเขาไม่มองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกินแบบที่เธอมองฉันเมื่อครู่นี้หรอก จำเอาไว้...”“คนบ้า...!”หยาดพิรุณแว้ดออกมา หน้าตาแดงก่ำ ก่อนจะรีบสาวเท้าหนีหายไปทางระเบียงไม้อย่างรวดเร็ว ณฉัตรมองตามร่างอรชรไปด้วยสายตาไร้ความรู้สึก“ฉันจะต่อสู้กับความไร้เดียงสาของเธอได้นานแค่ไหนกันนะ... หยาดพิรุณ...” พึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ขณะหมุนกายมุ่งหน้ากลับสู่ห้องพักของตนเองทันทีสิบนาทีต่อมาพอดิบพอดี ร่างสูงใหญ่ในชุดที่ดูมิดชิดกว่าตอนอยู่ตรงสระว่ายน้ำของณฉัตรก็ก้าวเข้ามา ห้องทำงานดูคับแคบลงไปถนัดตา และหล่อนก็ดูจะตัวเล็กเท่ามด เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นหญิงสาวพยายามก้มหน้าก้มตาอ่านตำราให้มือนิ่ง แต่เจ้ากลิ่นบ้ากลิ่นบอที่ลอยมาจากร่างกายที่แสนเซ็กซี่เร้าใจของณฉัตรก็เด้งเข้ามาในจมูก และมันก็ทำให้เนื้อสาวของหล่อนเต้นระริก พยายามจะขจัดเจ้าความยั่วยวนใจนี่ไปแค่ไหน แต่มันก็ทำได้ยากลำบากนักนี่หล่อนคงไม่ได้หลงรักผู้ชายบ้าอำนาจ แถมยังเกลียดหล่อนเป็นชีวิตจิตใจแบบณฉัตรเข้าหรอกนะ ไม่นะ... ต้องไม่ใช่ เพราะหากเป็นเช่นนั้น ความผิด
Last Updated : 2025-04-25
Latest chapter
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.หญิงสาวรีบชักมือกลับทันที พลางค่อนขอดผู้ชายเย็นชาตรงหน้าในใจอย่างไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าไม่อยากลบคำสบประมาทของมารดา และใช้พ่อรูปหล่อคนนี้เป็นเครื่องมือในการยุติการแต่งงานล่ะก็ หล่อนไม่มีวันทำหน้ายิ้มระรื่น ให้พ่อคนเผด็จการขั้นเทพอย่างณฉัตรได้เหยียดหยามแบบนี้หรอก“ก็ได้ แต่คุณอย่าพึ่งไปไหนสิ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย...”คิ้วเข้มที่ยาวเป็นปื้นดกดำอยู่เหนือดวงตาคมรียาวหวานซึ้งเลิกขึ้นสูง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “นึกอยู่แล้วเชียวว่าการมาเช้าของเธอต้องมีแผน... มีอะไรก็ว่ามาสิ ฉันจะลองฟังดู...” ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไปนั่งที่โซฟา แต่สาวน้อยรีบร้องห้าม“มันเป็นความลับสุดยอด เราไปคุยกันในห้องทำงานของคุณไม่ได้เหรอคะ”สายตาสาววิบวับอ้อนวอนจนณฉัตรรู้สึกสะท้านในอกแปลกประหลาด แต่ก็พยายามข่มเอาไว้ และทำสีหน้าไร้ความรู้สึกดังเดิมตอนที่ตอบโต้ออกไป“เรื่องมาก...”แม้จะต่อว่าออกไป แต่ร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะอยู่ในชุดลำลอง แต่ก็สง่างามไม่แพ้ตอนที่อยู่ในชุดสูทแสนหรูราคาแพงของเขาแม้แต่น้อยก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานตามคำขอร้องของหญิงสาวหัวใจสาวเต้นระรัว เท้าก้าวตาม แต่สายตาไม่เคลื่อนจากความสมบูรณ์แบบดุจเทพบุ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.“อะไรนะคะ นี่มันสัญญาบ้าบออะไรกัน!” จากที่ลุกขึ้นจะเดินหนีตอนนี้กลับกระแทกตัวนั่งลงอีกครั้งผู้เป็นมารดาแสร้งทำหน้าเศร้าเล่าเรื่องที่หารือกับสามีเอาไว้แล้วต่อไป เพราะหากไม่ทำอย่างนี้แม่ลูกสาวตัวดีก็คงจะต้องปฏิเสธหัวชนฝา แล้วไหนจะพ่อณฉัตรอีก เพราะรายนั้นก็ปฏิเสธหัวชนฝาเช่นกัน“มันเป็นเรื่องในอดีตที่เราต้องรับผิดชอบ...”ยิ่งเห็นสีหน้าของมารดาเต็มไปด้วยความกังวล หยาดพิรุณก็ยิ่งไม่พอใจ “แล้วเรามีทางออกไหนบ้างคะ ที่จะทำให้ไม่ต้องเสียเงินมากมายแบบนี้...”คุณนายเพลินพิศลอบยิ้มอย่างสมใจ ก่อนจะเดินตามแผนต่อไป “มีทางเดียวจ้ะ...”“ทางไหนคะแม่ บอกเอิงมาเถอะเอิงยอมทำทุกอย่าง...” หญิงสาวทำตาโต ใบหน้ามีความหวังขึ้นมาทันปัจจุบันทันด่วน“เราต้องทำให้ฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายถอนหมั้นเราเอง...”“ทำให้เขาถอนหมั้นเอิง...” ทวนคำพูดของมารดาอย่างสับสน“แล้วเราจะทำยังไงล่ะคะ เขาถึงจะถอนหมั้น เอิงคิดไม่ออก...” หญิงสาวถามมารดาออกไปจากจนหนทาง“เท่าที่แม่รู้มานะ ฝ่ายนั้นเขารักชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมาก หากใครในตระกูลทำให้เสื่อมเสียจะถูกขับไล่ออกไปทันที...”“แล้วยังไงต่อคะแม่...” เมื่อเห็นมารดาหยุดกลางคันจึงเร่งขึ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ถ้าเกลียดฉัน... ก็กรุณาทำท่าทางให้มันสอดคล้องกับคำพูดหน่อยนะแม่หนูน้อย เพราะคนเกลียดกันเขาไม่มองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกินแบบที่เธอมองฉันเมื่อครู่นี้หรอก จำเอาไว้...”“คนบ้า...!”หยาดพิรุณแว้ดออกมา หน้าตาแดงก่ำ ก่อนจะรีบสาวเท้าหนีหายไปทางระเบียงไม้อย่างรวดเร็ว ณฉัตรมองตามร่างอรชรไปด้วยสายตาไร้ความรู้สึก“ฉันจะต่อสู้กับความไร้เดียงสาของเธอได้นานแค่ไหนกันนะ... หยาดพิรุณ...” พึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ขณะหมุนกายมุ่งหน้ากลับสู่ห้องพักของตนเองทันทีสิบนาทีต่อมาพอดิบพอดี ร่างสูงใหญ่ในชุดที่ดูมิดชิดกว่าตอนอยู่ตรงสระว่ายน้ำของณฉัตรก็ก้าวเข้ามา ห้องทำงานดูคับแคบลงไปถนัดตา และหล่อนก็ดูจะตัวเล็กเท่ามด เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นหญิงสาวพยายามก้มหน้าก้มตาอ่านตำราให้มือนิ่ง แต่เจ้ากลิ่นบ้ากลิ่นบอที่ลอยมาจากร่างกายที่แสนเซ็กซี่เร้าใจของณฉัตรก็เด้งเข้ามาในจมูก และมันก็ทำให้เนื้อสาวของหล่อนเต้นระริก พยายามจะขจัดเจ้าความยั่วยวนใจนี่ไปแค่ไหน แต่มันก็ทำได้ยากลำบากนักนี่หล่อนคงไม่ได้หลงรักผู้ชายบ้าอำนาจ แถมยังเกลียดหล่อนเป็นชีวิตจิตใจแบบณฉัตรเข้าหรอกนะ ไม่นะ... ต้องไม่ใช่ เพราะหากเป็นเช่นนั้น ความผิด
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.หยาดพิรุณคิดอย่างนั้น พลางพยายามกลืนน้ำลายที่เหนียวไม่ต่างจากแป้งเปียกลงไปให้ความชุ่มชื่นกับลำคอที่กำลังแห้งเป็นผุยผงนั้นด้วยความยากลำบาก สายตาละจากเป้ากางเกงจากพ่อคนตัวโตที่กำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ได้เลยมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดศีรษะที่เปียกน้ำอยู่นั้นทำงานได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด จนเจ้าสมองไม่รักดีคิดไม่ถึงตอนที่เขาใช้มือใหญ่สีแทนสวยคู่นี้เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของผู้หญิงที่แสนจะโชคดีพวกนั้น และความอิจฉาก็ดาหน้าเข้าใส่ไม่หยุด“ก็มีดีแค่หล่ออย่างเดียวเท่านั้นแหละ...!” เผลอพูดออกไปเสียงดัง และนั่นก็ทำให้ณฉัตรรู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองจากสาวน้อยที่เขาพยายามหลีกหนีสุดชีวิตกรามแกร่งขบกันแน่น เมื่อสายตาคมกล้ารียาวตวัดไปที่ศาลาข้างสระน้ำ ร่างอรชรในชุดกางเกงขาสั้นแสนธรรมดา แต่ทำไมนะ ทำไมมันถึงได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของหยาดพิรุณได้มากถึงเพียงนี้และสิ่งที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอดเวลาก็คือ... ถึงแม้หยาดพิรุณจะยังไม่เต็มยี่สิบ แต่ร่างกายของหล่อนก็งามสะพรั่งเป็นผู้หญิงที่น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ให้ตายเถอะ...! เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสาวพรหมจารีคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต แ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 1
ตอนที่ 1 เสียงลมหายใจที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายถูกปล่อยออกมาจากปลายจมูกโด่งเชิดของหยาดพิรุณอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้าตัวพาร่างอรชรมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนหรือจะเรียกให้ถูกมันคือห้องทำงานของณฉัตรที่ดัดแปลงเป็นห้องติวภาษาให้หล่อนเสียมากกว่า หญิงสาวก้มมองนาฬิกาเรือนเล็กที่สวมใส่อยู่ที่ข้อมือด้านขวาขึ้นมามอง ใบหน้างามเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างชัดเจนเมื่อหล่อนมาสายกว่าเวลาเรียนไปเกือบสิบนาที “ตานั่นจะพ่นไฟใส่เราไหมนะ...”พึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปโดยไม่คิดจะเคาะเตือนให้เสียเวลา แต่พอบานประตูไม้แกะสลักสุดหรูเปิดออกจากกัน ความว่างเปล่าก็พุ่งเข้าใส่สายตาทันที คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากันยุ่ง ความมึนงงสาดซัดเข้าใส่สมอง“หายไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น สงสัยเมื่อคืนคงจะทั้งคืน...”หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมา สมองนึกภาพผู้หญิงที่โชคดีได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของณฉัตรไม่หยุดจะเป็นยายฝรั่งหัวทองแสนอึ๋มคนนั้น... หรือว่าจะเป็นแม่นางแบบก้านยาวแต่พกส้มโอลูกใหญ่ไว้ที่หน้าอก หรือบางทีอาจจะเป็นแม่ผู้หญิงผมดำแสนสวยที่หล่อนเคยเห็นในรูปที่นักข่าวแอ
