บทที่ 462

เมื่อได้ยินคําว่าสินสอดทองหมั้นที่สูงเสียดฟ้า เสิ่นม่านก็เข้าใจทุกอย่าง

คุณนายป๋อคนที่เห็นแก่หน้าแบบนี้ ถ้าประธานซ่งไม่ก้มหน้าลงเพื่อพูดเจรจา และสัญญาว่าจะให้สินสอดทองหมั้นสูงเสียดฟ้า คุณนายป๋อไม่มีทางไม่เห็นด้วยหรอก?

เพราะไม่ว่ายังไงซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ท้องลูกของตระกูลป๋อ

เสิ่นม่านหัวเราะอย่างเย็นชา

ดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเป็นชาติที่แล้วหรือชาตินี้ คุณนายป๋อเห็นแก่ประโยชน์เท่านั้น

ตอนที่เธอเป็นคุณหนูของตระกูลเสิ่น คุณนายป๋อสามารถปฏิบัติต่อเธอในฐานะหลานสะใภ้ที่สมบูรณ์แบบที่สุด

แต่ตอนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนท้อง มันก็เป็นประโยชน์ต่อตระกูลป๋อ คุณนายป๋อก็สามารถยกย่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้

ในชาตินี้ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนแอบอ้างเป็นลูกสาวของตระกูลซ่ง และยิ่งกว่านั้นมีลูกของป๋อซือเหยียน คุณนายป๋อก็เต็มใจที่จะให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นคุณหญิงป๋อมาก

ระหว่างเธอและป๋อซือเหยียน ไม่ว่ายังไงก็ต้องลงเอ่ยแบบนี้ แต่ว่า เธอจะไม่มีจุดจบที่น่าเศร้าเช่นนี้อีก

"แต่มันแปลกจริงๆ ในโอกาสสําคัญเช่นนี้ ทําไมไม่เห็นประธานป๋อ?"

คุณหญิงจี้มองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย ไม่เพียงแต่คุณหญิงจี้เท่านั้น แม้แต่แขกคนอื่น ๆ ก็มองไปรอบ ๆ อย่างสงสัยเหมือน