บทที่ 463

เสิ่นม่านมองมือของเขาและยิ้ม

เธอคิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีความสามารถอะไร แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นวิธีแบบนี้

ตอนที่คุณนายป๋อมาถึง เห็นว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเริ่มมีเลือดออก ก็ตกใจมากจนกําลังจะล้มลง:"เหลนชายของฉัน……เสิ่นม่าน! เธอเป็นฆาตกร! ผู้หญิงอย่างเธอทำไมถึงได้เลวทรามแบบนี้! คนท้องก็ยังลงมือได้!"

เสิ่นม่านยืนอยู่กับที่ ไม่ได้พูดอะไร เลขาจางวิ่งขึ้นไปและถามอย่างตื่นกลัวเล็กน้อย:"ประธานเสิ่น คุณเป็นยังไงบ้าง?"

"ฉันไม่เป็นไร"

เสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่นอนอยู่ในกองเลือด ดวงตาก็มองไปที่หยุนเฟยหาน

เมื่อเห็นหยุนเฟยหานกําลังปลอบโยนประธานซ่ง เธอก็เข้าใจทันที

เรื่องนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับหยุนเฟยหานแน่

คุณหญิงจี้และคุณจี้ก็มาเมื่อได้ยินเสียง และเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ คุณหญิงจี้ก็อดไม่ได้ที่จะปิดปาก เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อว่าเสิ่นม่านจะผลักคนลงบันไดได้

คุณนายป๋อก็ได้แจ้งความทันที และเมื่อรถพยาบาลมา รถตํารวจก็ตามมา

ผู้กำกับหลิวมาด้วยตนเอง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเป็นเรื่องใหญ่แค่ไหน

"เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ"

ผู้กำกับหลิวถาม คุณนายป๋อก็ชี้ไปที่เสิ่นม่านที่เดินลงมาจากชั้นสอง:ทันที"ผู้กำกับหลิว คือ