"ไปจัดการ พรุ่งนี้ฉันจะดูผลลัพธ์ที่ฉันต้องการ" "ครับประธานป๋อ! "ป๋อซือเหยียนยื่นโทรศัพท์ให้เลขาหลี่แล้ว เขาก็ตรงขึ้นไปชั้นบนผู้กำกับหลิวรออย่างใจจดใจจ่อในห้องหนังสือเป็นเวลานาน และหลังจากเห็นป๋อซือเหยียนขึ้นมาชั้นบน เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า:"ประธานป๋ออย่างไรก็ตาม เสียใจด้วยกัน กับลูกในท้องคุณหนูซ่ง……"ป๋อซือเหยียนขัดจังหวะผู้กำกับหลิวที่กำลังพูด เขาพูดอย่างเย็นชา:"เรื่องวันนี้ผมไม่อยากให้หลุดออกไป คุณน่าเข้าใจ""เข้าใจครับ เรื่องตลกในบ้านหลุดออกไปไม่ได้! ผมเข้าใจ!"ผู้กำกับหลิวก็ได้รับปาก แต่ป๋อซือเหยียนพูโว่า:"ผมต้องการให้คุณจับกุมซูเฉี่ยนเฉี่ยนในวันพรุ่งนี้""ครับ ครับ ครับ……"ผู้กกับหลิวก็ได้ตอบตกลง แต่ทันใดนั้นก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเขาเงยหน้าขึ้น ถามว่า:"อะไรนะครับ?"ผู้กำกับหลิวคิดว่าได้ยินผิดเพิ่งสูญเสียลูกไปในวันนี้ ทําไมยังให้คนจับกุมผู้หญิงของตัวเอง?"คือ……ประธานป๋อ โดยทั่วไปแล้วการพูดอย่างเคร่งครัด นี่ไม่ใช่อาชญากรรมที่จะจงใจทําให้เกิดการแท้งบุตร ถ้าคุณต้องการถูกจับกุม ผมเกรงว่าไม่มีเหตุผลที่ถูกต้อง ยิ่งไปกว่านั้น……คุณบอกไปเมื่อกี้ว่าไม่อยากให้เรื่องว
ฟ้ามืดมิด หยุนเฟยหานส่งประธานซ่งกลับไปแล้วก็ได้ไปที่ห้องพักคนไข้ เห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลโดยหลับตาแน่นและใบหน้าซีด"อย่าแกล้งหลับต่อหน้าฉัน!"ในวินาทีถัดมา หยุนเฟยหานลากแขนของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกเจ็บแขน ดังนั้นเธอก็ลืมตาขึ้น เธอสูดหายใจด้วยความเจ็บปวด:"ฉัน ฉันทําตามที่คุณพูดแล้ว! ไว้ชีวิตฉันเถอ!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขอความเมตตา แต่ดวงตาของหยุนเฟยหานยังคงเต็มไปด้วยอันตราย:"ยัยโง่! แกได้ทำลายแผนที่ฉันได้วางไว้! ยังมีหน้าให้ฉันไว้ชีวิตแก?"หยุนเฟยหานสบัดมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ไม่ดีแล้วพูดว่า:"คุณหมายความว่าไง? ลูกของฉันก็ไม่มีแล้ว! เสิ่นม่านเธอผลักฉันลงไปชั้นล่าง ทุกคนก็เห็นมัน!""โง่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก เธอคิดว่าเสิ่นม่านโง่เหมือนเธอเหรอ? เธอเตรียมวิธีการรับมือไว้แล้ว และตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าแกฆ่าลูกของแกเองเพื่อใส่ร้ายเสิ่นม่าน! ลุงซ่งผิดหวังในตัวแกมาก และหญิงชราของตระกูลป๋อก็อยากเอาชีวิตแก! แกใส่ร้ายเสิ่นม่านในที่สาธารณะ แกคิดว่าเสิ่นม่านจะปล่อยแกไปเหรอ? แกทําให้ผู้คนมากมายำม่พอใจ ต่อให้ฉันจะไว้ชีวิตแก คนอื่นก็ไม่ปล่อยแกไป!"เมื่อ
"ฉันไม่ได้มาเพื่อฟังคําอธิบายของเธอ" "ซือเหยียน…… ""ถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นม่านให้ฉันมาหาเธอ ฉันจะไม่มา"เมื่อได้ยินเช่นนี้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ตกตะลึงเสิ่นม่าน? เสิ่นม่านจะใจดีให้ซือเหยียนมาหาเธอ?ต้องเป็นเสิ่นม่านที่ต้องการให้ซือเหยียนเห็นสภาพที่น่าสมเพชของเธอ!ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดริมฝีปาก และพูดว่า:"ซือเหยียน ฉันถูกบังคับ! มีแม่คนไหนเต็มใจที่จะทิ้งลูก ๆ ของตัวเอง? คือหยุนเฟยหานที่บังคับฉัน! เขาขอให้ฉันใส่ร้ายพี่เสิ่น ฉันไม่กล้าไม่ฟังเขา!"ป๋อซือเหยียนมองดูการแสดงของซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างเย็นชา เมื่อก่อนเขาถูกความใจดีและความอ่อนแอของซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลอก แต่หลังจากเขาเห็นตัวตนที่แท้จริงของซูเฉี่ยนเฉี่ยน เขาก็ไม่มีทางสงสารซูเฉี่ยนเฉี่ยนอีกต่อไป"ฉันไม่สนหรอกว่าเธอกับหยุนเฟยหานเป็นอะไรกัน หรือเขาวางแผนอะไร แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเสิ่นม่าน ไม่อย่างนั้น ฉันให้คนฆ่าเธอแน่"ป๋อซือเหยียนดูเหมือนไม่ได้ล้อเล่น และใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ดูไม่ดี"ซือเหยีนน ไม่ว่ายังไงเราก็เคยเป็นสามีภรรยากัน เรา……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงต้องการใช้ความรู้สึกมาคุย แต่ป๋อซือเหยียนมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างเย็นชา และอ
ดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเต็มไปด้วยน้ําตาเวลาหลายปีนี้ เธอเชื่องและเชื่อฟังป๋อซือเหยียนมาตลอด เมื่อก่อนป๋อซือเหยียนเอาใจเธอ ดีกับเธอมาก เธอได้คิดว่าเธอมีโลกทั้งใบ แต่ป๋อซือเหยียนกลับเอาความรักเหล่านั้นไปอย่างไร้ความปราณี!"เธอรู้ดีที่สุดว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น"ป๋อซือเหยียนกําหมัดแน่น เขาเกลียดมาก คืนนั้นเขาไม่ควรเห็นอกเห็นใจซูเฉี่ยนเฉี่ยน เพียงเพราะคิดพลาด เขาตกหลุมพรางของซูเฉี่ยนเฉี่ยน และตั้งแต่นั้นมาเขาก็เสียเสิ่นม่านไปเสิ่นม่านไม่ยกโทษเขา และไม่ยอมรับเขาอีกต่อไป!"ซือเหยียน เมื่อก่อนคุณเคยรักฉันมาก ฉันบอกว่าฉันเหนื่อยจากการเรียน แม้ว่าคุณจะยุ่งมาก คุณก็จะพาฉันไปพักผ่อน ฉันบอกว่าฉันหิว คุณจะให้เสี่ยวหลี่พาฉันไปทานอาหาร คุณพาฉันไปพบกับซีอีโอธุรกิจต่างๆสอนวิธีทำตัวในสังคม……ฉันอยู่กับคุณมาหลายปี ฉันรู้จักคุณมานานกว่าที่เสิ่นม่านรู้จัก! แต่ทําไมคุณถึง……ทําไมถึงทำแบบนี้กับฉัน?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้ร้องไห้ออกมาไม่หยุดเมื่อพูดถึงอดีต ดวงตาของป๋อซือเหยียนยิ่งเย็นชา:"ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อก่อน เธอคิดว่าเธอจะได้นอนอยู่ที่นี่เป็นคุณหนูซ่งได้แบบดีๆ?""ฉันรู้ว่าผิดไปแล้ว ซือเหยียน ฉั
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เสิ่นม่านตื่นขึ้นมาในอพาร์ตเมนต์ของตัวเองแล้วเห็นข่าวทางโทรศัพท์ บอกว่าผู้คนจากสถานีตํารวจไปที่โรงพยาบาลกลางในตอนเช้าและพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่เพิ่งแท้งลูกออกไปท่ามกลางสายตาของทุกคนในตอนที่ทุกคนกำลังคุยกัน อยากทราบความจริงที่ว่าทำไมซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่แท้งลูกถูกพาตัวไปนั้น และป๋อซือเหยียนก็ออกหน้า และไปที่โรงพยาบาลเพื่อประกันตัวซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่เพิ่งแท้งลูก และข่าวนี้ก็กลายเป็นข่าวร้อนทันทีที่ชาวเน็ตคาดเดาว่า ป๋อซือเหยียนยังรักซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่ และใช้เงินจํานวนมากเพื่อประกันตัวซูเฉี่ยนเฉี่ยน‘ติงติง——’โทรศัพท์ของเสิ่นม่านดังเจียงฉินได้โทรมา และหลังจากที่เสิ่นม่านรับโทรศัพท์ เจียงฉินก็พูดว่า:"ตอนนี้ฉันเอาจอบมาที่ชั้นล่างในบริษัทป๋อซือกรุ๊ปแล้ว อยากมาด้วยไหม?""อะไร? "เสิ่นม่านเพิ่งตื่น สมองไม่ค่อยตื่น แต่เจียงฉินพูดออกม าเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงฉินกําลังจะทําอะไร เสิ่นม่านไม่สนใจอะไรลุกขึ้นและสวมเสื้อผ้าของเธอทันทีและพูดกับโทรศัพท์:"อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ! ฉันจะไปตอนนี้!"ช่วงนี้เซียวตั๋วยุ่งกับกิจการของตระกูลเซียว ก็ได้ถูกคุณท่านเซียวเรียกเขาไปที่บ้านหลัก เจียงฉินก
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่สูญเสียลูกของเขาไปครั้งนี้ ป๋อซือเหยียนที่เคยชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยนขนาดนั้น เห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่เสียลูกไป ก็คงจะใจอ่อน"พวกเธอได้ยินไหม? ประธานป๋อและคุณหนูซ่งกําลังหมั้นหมายกัน""จริงเหรอ? นั่นไม่ใช่ข่าวปลอมใช่ไหม?""จริงจริง! วันนี้ฉันได้ยินคําตัดสินในห้องประชุมบอกว่า ประธานป๋อจะหมั้นกับคุณหนูซ่ง!""ไม่มีลูกแล้วถึงหมั้น ประธานป๋อคิดยังไง?"……พนักงานกําลังเดินผ่านก็ได้คุยกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวได้ยินคําพูดเหล่านี้ พวกเขาทั้งคู่มองไปที่เสิ่นม่านโดยไม่รู้ตัวเสิ่นม่านก็ไม่แคร์ พูด:"ฉันจะกลับไปที่รถของฉัน ไปบ้านฉัน""……ได้ "เจียงฉินมองไปที่เสิ่นม่านด้วยความเป็นห่วงเมื่อก่อนเสิ่นม่านชอบป๋อซือเหยียนมาก ตอนนี้ในเมืองไห่เฉิงก็ได้พูดถึงตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในช่วงเวลาของการหย่าจริงๆแล้ว เจียงฉินกังวลเล็กน้อยว่าเสิ่นม่านจะเศร้าทางนี่ เสิ่นม่านขึ้นรถ เมื่อเธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เธอก็โทรหาเลขาจาง"ประธานเสิ่น""วันนี้ส่งสัญญาหย่าไปอีกครั้ง และฉันคิดว่าป๋อซือเหยียนน่าจะเซ็นแล้ว""แต่เมื่อก่อนก็ได้ส่งสัญญาหย่าไปหลายครั้ง เขา……""เขาเช็นแน่"ไหนๆ ป๋อซือเหยียนตัดส
"อย่างน้อยเสิ่นม่านก็ไม่ได้ฆ่าเหลนชายฉัน! แต่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนผู้หญิงคนนั้นทําร้ายแม้กระทั่งลูกของตัวเอง! ถ้าฉันไม่ให้เธอติดคุก ก็ดีมากแล้ว! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่แกประกันตัวเธอ! ซือเหยียน ทําไมแกโง่แบบนี้! ฉันเลี้ยงแกมาหลายปี ทําไมแกไม่เชื่อฟัง!"คุณนายป๋อปวดใจมาก แต่ป๋อซือเหยียนกลับใจเย็น แค่มองคุณนายป๋อตรงหน้าเงียบๆ ไม่พูดอะไร แม่บ้านหลิวก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า:"คุณชาย คุณรู้จักตัวตนของคุณซูคนนี้ และตอนนี้เธอยังทําร้ายลูกของเธอเอง……ทําไมคุณ……"ป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าจะรับผิดชอบต่อเฉี่ยนเฉี่ยน และฉันจะมอบตําแหน่งคุณหญิงป๋อให้เธอ หมั้นกับเธอ ดูแลเธอไปตลอดชีวิต"คุณนายป๋อก็ได้โกรธป๋อซือเหยียนนหายใจไม่ออก ทั้งคนก็ล้มลงข้างหลัง และแม่บ้านหลิวก็รีบไปประคองคุณนายป๋อ"ไอเด็กอกตัญญู! ตระกูลป๋อทำไมถึงได้ที่มีเด็กอกตัญญูแบบแก!"คุณนายป๋อด่า แต่ป๋อซือเหยียนไม่สนใจและเดินตรงขึ้นไปชั้นบนในเวลานั้น หยุนเฟยหานได้เห็นข่าวทางทีวี ใบหน้าของเขาน่าเกลียดมาก ในวินาทีถัดมาหยุนเฟยหานก็เตะโต๊ะกัดฟันและพูดว่า:"นี้เรื่องอะไร?"เลขาที่อยู่ข้างๆ ก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า:"
"ประธานหยุน หากเป็นแบบนี้ งั้นเรื่องของพวกเราก็ปกปิดไว้ไม่ได้……" เลขากลัวเล็กน้อย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลซ่ง พวกเขารู้มาตลอด ถ้าประธานซ่งรู้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นตัวปลอม งั้นสิ่งที่พวกเขาทํามาก็จะไร้ประโยชน์ไม่ใช่เหรอ? แน่นอนว่าหยุนเฟยหานรู้ว่านี่คือหยกที่ลุกเป็นไฟ แต่เขาจะไม่ดูป๋อซือเหยียนเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน หยุนเฟยหานพูดอย่างเย็นชา :"ทุกสิ่งมีแผนที่สำรองเสมอ ใครบอกว่าฉันไม่ได้เตรียมการไว้" "ประธานหยุนหมายความว่า:……" "ไปขับรถตอนนี้ พวกเราไปบ้านตระกูลซ่งกัน" "……ครับ ประธานหยุน " รถของตระกูลหยุนขับไปถึงบ้านตระกูลซ่ง และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูเห็นรถของหยุนเฟยหานกําลังมา และก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายเขาทันที หลังจากที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเห็นหยุนเฟยหาน เขาก็ประจบแล้วพูดว่า:"ประธานหยุนขอโทษจริงๆครับ วันนี้คุณท่านไม่อยู่บ้าน" หยุนเฟยหานซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหลังเลื่อนหน้าต่างลงมองไปที่ รปภ. แล้วถามว่า"ลุงซ่งไปไหน?" รปภ.ก็ได้พูดอย่างลำบากใจ พูดว่า:"อันนี้……พวกเราไม่รู้ครับ" "แล้วเหนี่ยนสือล่ะ?" "คุณหนูก็ออกไปพร้อมคุณท่านครับ ตอนนี้ยังไม่กล
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ