บทที่ 436

โจวเยว่มองทุกคนอย่างเย็นชา:"เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน ฉันเป็นคนอนุญาติ ใครบอกว่าพวกเธอเป็นแฟนกัน?"

"อะไรนะ? ! "

ฉุยเสว่คิดไม่ถึงว่าเป็นโจวเยว่ที่ให้เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน สีหน้าเธอก็ไม่ดีเลยทันที:"แต่เมื่อกี้ ก็เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขา……"

ฉุยเสว่คิดดูอีกที เสิ่นม่านและมู่หยุนหานไม่มีทางท่าที่สนิทหรือใกล้ชิดกัน

แต่ว่าเมื่อก่อนมู่หยุนหานไม่ค่อยปกป้องผู้หญิงมาก่อน ซึ่งทําให้เธอหลงผิด

เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ก็แค่ความอิจฉาของเธอมากไป ไปยุยงให้คนอื่นบอกว่าฉันกับมู่หยุนหานคบกัน แต่คนที่ต้องการครอบครองมู่หยุนหานจริงๆคือเธอ"

"เธอโกหก!"

ฉุยเสว่อยากปฏิเสธ แต่เสิ่นม่านพูดว่า:"ชอบคนคนหนึ่งยังไม่กล้าที่จะยอมรับ ดูเหมือนว่าความชอบของเธอ ไร้ความหมายมากๆ ก็ว่า ทำไมมู่หยุนหานไม่มองเธอเลย"

"คุณ…… "

"เธอทำผิดเอง เพราะความหึงหวงก็ได้มากัดฉัน ใส่ร้ายฉันว่ากำลังคบกับมู่หยุนหาน แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่า ถ้าใส่ร้ายฉันและมู่หยุนหานว่าคบกันแล้วยังได้รับการยืนยัน เธอไล่ฉันออกไปได้ก็จริง แต่มันก็เท่ากันทําลายอนาคตของมู่หยุนหาน! เธอเห็นแก่ตัวขนาดนี้ทําไมเขาต้องชอบเธอ?"

ฉุยเสว่ถูกคำพูดของเสิ่นม่านสิ้นหวังอยากส