โจวเยว่มองทุกคนอย่างเย็นชา:"เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน ฉันเป็นคนอนุญาติ ใครบอกว่าพวกเธอเป็นแฟนกัน?""อะไรนะ? ! "ฉุยเสว่คิดไม่ถึงว่าเป็นโจวเยว่ที่ให้เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน สีหน้าเธอก็ไม่ดีเลยทันที:"แต่เมื่อกี้ ก็เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขา……"ฉุยเสว่คิดดูอีกที เสิ่นม่านและมู่หยุนหานไม่มีทางท่าที่สนิทหรือใกล้ชิดกันแต่ว่าเมื่อก่อนมู่หยุนหานไม่ค่อยปกป้องผู้หญิงมาก่อน ซึ่งทําให้เธอหลงผิดเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ก็แค่ความอิจฉาของเธอมากไป ไปยุยงให้คนอื่นบอกว่าฉันกับมู่หยุนหานคบกัน แต่คนที่ต้องการครอบครองมู่หยุนหานจริงๆคือเธอ""เธอโกหก!"ฉุยเสว่อยากปฏิเสธ แต่เสิ่นม่านพูดว่า:"ชอบคนคนหนึ่งยังไม่กล้าที่จะยอมรับ ดูเหมือนว่าความชอบของเธอ ไร้ความหมายมากๆ ก็ว่า ทำไมมู่หยุนหานไม่มองเธอเลย" "คุณ…… ""เธอทำผิดเอง เพราะความหึงหวงก็ได้มากัดฉัน ใส่ร้ายฉันว่ากำลังคบกับมู่หยุนหาน แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่า ถ้าใส่ร้ายฉันและมู่หยุนหานว่าคบกันแล้วยังได้รับการยืนยัน เธอไล่ฉันออกไปได้ก็จริง แต่มันก็เท่ากันทําลายอนาคตของมู่หยุนหาน! เธอเห็นแก่ตัวขนาดนี้ทําไมเขาต้องชอบเธอ?"ฉุยเสว่ถูกคำพูดของเสิ่นม่านสิ้นหวังอยากส
"ฉันแนะนําเธอนะอยู่ห่างจากมู่หยุนหาน แม่ของเขาไม่ใช่คนที่จะมีเรื่องได้"ฉุยเสว่พูดจบ ก็ผลักกระเป๋าเดินทางออกไปแม่ของมู่หยุนหาน……ถ้ามู่หยุนหานเป็นลูกนอกสมรส แม่ของมู่หยุนหาน ก็เป็นก็เป็นชู้ของคุณท่านของตระกูลหยุนในตอนนั้นไม่ใช่เหรอ?เสิ่นม่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกถึงแผนสนุกๆ ได้ในตระกูลป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์กำลังนวดไหล่ให้คุณนายป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์พูดว่า:"พี่ซือเหยียนไม่ได้กลับมาสองวันแล้ว คุณนาย คุณไม่โทรหาหน่อยเหรอ?""เด็กคนนี้ เริ่มดึกมากขึ้นเรื่อยๆ"คุณนายป๋อวางมือหลินหวั่นเอ๋อร์ลง แล้วพูดเรียบๆ ว่า:"ตอนนี้หัวใจของซือเหยียนอยู่กับเสิ่นม่าน เธอต้องคิดหาวิธี ถ้าเธอสามารถจัดการเรื่องนั้นได้ เมื่อถึงเวลาเขาต้องให้ฐานะเธอแน่ ""แต่……เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าฉันอยากก็ทำได้……ซือเหยียนเขา……"หลินหวั่นเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอ ตอนนี้เธอยังไม่จบการศึกษา หน้าตาเธอดูบริสุทธิ์และน่ารัก ซึ่งเป็นคนที่ทำให้คนชอบได้ง่าย แต่ ป๋อซือเหยียนก็ได้เย็นชากับเธอมาตลอด ทำเหมือนคนแปลกหน้าคุณนายป๋อพูดอย่างเย็นชา :"ผู้ชายก็เหมือนกัน แค่เธอหาวิธีที่ถูก เขาจะสังเกตเห็นเธออย่างแน่นอน"หลินหวั่นเอ๋อร์ถามอ
หลังจากที่คุณนายป๋อเห็นคนตรงหน้าเธออย่างชัดเจน สีหน้าของเธอก็ไม่ดีทันที และเธอก็ผลักซูเฉี่ยนเฉี่ยนออกไปทันที และพูดด้วยความโกรธ:"นางแพศยา แกยังมีหน้ากลับมา!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนล้มลงกับพื้น วันนี้เธอสวมกระโปรงรัดสะโพกยาวเป็นพิเศษ โดยเน้นที่ให้เห็นหน้าท้องที่โตเล็กน้อยของเธอ ตามคาด เมื่อเห็นหน้าท้องที่โตเล็กน้อบของซูเฉี่ยนเฉี่ยน สีหน้าของคุณนายป๋อก็ได้อ่อนลงเล็กน้อย แต่น้ําเสียงของเธอยังคงร้าย:"ฉันก็ดีกับเธอ ให้ที่เธอดูแลท้องอย่างสบายใจ เธอท้องลูกของซือเหยียน แต่เธอกลับหันหัวไปหาผู้ชายคนอื่น! แหกหน้าฉันจริงๆ!""คุณนาย ฉันผิดไปแล้ว แต่ฉันถูกบังคับ!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคุกเข่าลงบนพื้น ทำท่าเหมือนว่ารู้ว่าผิด พูดว่า:"ฉันรักซือเหยียน ท่านก็รู้……ในวันนั้น เป็นคนจากตระกูลหยุนพาฉันออกไป! ฉันไม่อยากไป แต่พวกเขาบังคับให้ฉันไป และบอกว่าพวกเขารู้ที่อยู่ของพ่อฉัน……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนร้องไห้อย่างหนัก เมื่อเห็นท่าทางของซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณนายป๋อถามว่า:"ที่เธอพูด เป็นเรื่องจริงเหรอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้เสียใจกว่าเดิม พูดว่า:"คุณนาย ฉันรู้ว่าฉันทําผิด แต่เป็นเพียงเพราะฉันไม่มีพ่อตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันต้องการห
"เกิดอะไรขึ้น? "แม่บ้านหลิวจะไม่มาที่นี่เพื่อตามหาเธอโดยไม่มีเหตุผลแม่บ้านหลิวมองไปรอบ ๆ และเสิ่นม่านพูดว่า:"มากับฉัน"เสิ่นม่านขอให้โจวเยว่เตรียมห้องประชุมที่ไม่มีคน เสิ่นม่านยื่นชาให้แม่บ้านหลิวและพูดว่า:"ถ้ามีอะไรก็บอกฉันมาได้เลย ""คุณนาย เป็นคุณซู! คุณซูกลับมาที่บ้านป๋อแล้ว!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน?เสิ่นม่านขมวดคิ้วเธอจําได้ว่า ซูเฉี่ยนเฉี่ยนควรอยู่กับหยุนเฟยหาน จู่ ๆ เธอก็กลับไปที่บ้านป๋อทำไม?เสิ่นม่านพูดไปเรียบๆ :"แม่บ้านหลิว ฉันไม่ใช่คุณหญิงป๋อแล้ว คุณก็รู้ ว่าฉันกับป๋อซือเหยียนกําลังจะหย่ากัน และการหย่าเป็นเรื่องของเวลา""คุณหญิงซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี คุณชายแค่ถูกซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป่าหู เขาโดนวางยา ถึงได้……"แม่บ้านหลิวรู้ว่าเรื่องนี้น่าอับอาย แต่ในขณะนี้เธอสามารถพูดได้เพียง:"ความรู้สึกคุณหญิงที่มีต่อคุณชาย ฉันก็ได้รู้ตั้งแต่คุณเดินเข้าประตู ตอนนี้คุณชายก็ต้องการแค่คุณ ฉันไม่อยากให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคนนั้นเข้ามาจริงๆค่ะ เธอทำให้ตระกูลป๋อไม่สงบสุข ถึงได้……""ฉันรู้ว่า คุณต้องการให้ฉันคืนดีกับป๋อซือเหยียน"เสิ่นม่านยิ้มจาง ๆพูด:"แต่ว่า ป๋อซือเหยียนและฉันมันไม่ควรตั้งแต
"เธอพูดอะไรนะ? ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลซ่ง?"ในห้องนอน แม่บ้านหลิวก็ได้บอกข่างนี้กับคุณนายป๋อคุณนายป๋อขมวดคิ้ว พูดว่า:"คุณได้ยินมาจากไหน?""คือ ข่าวลือข้างนอกค่ะ แต่ฉันก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่คนข้างนอกบอกว่าไม่แน่อาจเป็นความจริง ตอนนี้คุณซูกําลังตั้งท้องลูกประธานป๋อของเรา ต่อไปต้องให้ฐานะเธอแน่ แต่เราจะให้ผู้หญิงที่มีฐานะไม่ชัดเจนเข้าตระกูลป๋อก็ไม่ได้จริงไหมคะ"ทุกคําพูดของแม่บ้านหลิวก็ได้เตะใจคุณนายป๋ออย่างอื่นไม่เป็นไร แต่ตัวตนนี้สําคัญที่สุด ถ้าพวกเขาแต่งงานกับลูกสาวของตระกูลซ่ง แต่ต่อไปก็มีข่าวว่าลูกสาวตระกูลซ่งคนนี้ถูกเปิดเผยว่าเป็นของปลอม ตระกูลป๋อของพวกเขาจะต้องเสียหน้าอีก?"เอาแบบนี้ เธอไปส่งบัตรเชิญให้ตระกูลซ่งในนามของฉัน บอกว่าฉันเชิญประธานซ่งไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารรอยัลในคืนพรุ่งนี้""ค่ะคุณนาย"แม่บ้านหลิวรีบถอยและแอบส่งข่าวให้เสิ่นม่านทางโทรศัพท์เสิ่นม่านมองไปที่ข่าวที่แม่บ้านหลิวส่งมาในโทรศัพท์ ก็ได้ยิ้มอ่อนๆ เธอได้ถามเกี่ยวกับตัวตนของซูเฉี่ยนเฉี่ยนกับแม่ซูมานานแล้ว คราวนี้คุณนายป๋อต้องการเจอประธานซ่ง ก็เป็นสิ่งที่เธอคาดเดาไว้แต่ว่าก่อนหน้าน
เสิ่นม่านพูดอย่างจงใจ:"โอ้จริงด้วยค่ะ เหมือนว่าแม่สามีของฉันดูเหมือนจะสงสัยว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของคุณ คิดว่าไม่นานคงจะมานัดคุณไปเจอ และก็ถามให้ละเอียด คุณนายแก่แล้ว เรื่องฐานะของหลานสะใภ้เธอเข้มงวดมาก ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ"หลังจากพูดจบเสิ่นม่านก็ยืนขึ้นและพูดกับบริกรที่เสิร์ฟอาหาร:"ไม่ต้องเสิร์ฟแล้ว หอให้ประธานซ่งนํากลับบ้าน คิดว่าประธานซ่งไม่อยากกินโต๊ะเดียวกับฉัน"บริกรยังไม่ทันเข้าใจสิ่งที่เสิ่นม่านพูดเสิ่นม่านก็หันหลังออกไปแล้วประธานซ่งตบโต๊ะและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจที่มีกับตระกูลป๋อเสิ่นม่านไม่สนใจ ไม่ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะเป็นลูกสาวของประธานซ่งหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้ประธานซ่งก็ได้คิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นลูกสาวของเขาแล้วโดนคุณนายป๋อเหยียบหยามแบบนี้ เขาจะทนได้ยังไง?คุณนายป๋อเป็นคนที่หยิ่งยโสมาก และวันพรุ่งนี้คุณนายป๋อจะต้องการเชิญประธานซ่งทานมื้อเย็น เกรงว่าต้องน่าสนุกแน่ถึงนอกร้านอาหารรอยัล เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาเจียงฉิน"อะไรนะ? เชิญเราไปทานอาหารเย็น?"เจียงฉินอยู่ปลายสายก็ได้งงมากเสิ่นม่านพูด:"คืนพรุ่งนี้ ที่ร้านอาหารรอยัล ฉันเชิญพี
"หึ คนลักพาตัวลูกสะใภ้คนอื่น นายยังคาดหวังให้ฉันทักทายนายด้วยรอยยิ้ม?"คุณนายป๋อก็ได้พูดเสียดสีเดิมประธานซ่งยังคงสงสัยในสิ่งที่เสิ่นม่านพูด แต่ในขณะนี้เขาเชื่อแล้วถ้าปล่อยให้ลูกสาวของตนแต่งงานเข้าตระกูลป๋อ สถานการณ์ในอนาคตจะเป็นยังไง?เสิ่นม่านห้องข้างๆ ก็กินอย่างใจเย็น ฟู่ฉือโจวและเจียงฉินซึ่งเมื่อกี้ยังคุยกัน ตอนนี้ก็เริ่มฟังเงียบๆทุกคนก็ได้พูดในใจ : ฉนวนกันเสียงแย่จริงๆ! พวกเขาชอบมัน!เมื่อเห็นว่าทางนั้นเริ่มตึงเครียด เสิ่นม่านก็พอใจมากถ้าเป็นวันนี้มีแต่ประธานซ่งที่มาเจอคุณนายป๋อ คุณนายป๋ออาจแสร้งพูดดีด้วยพูดสองสามคํากับประธานซ่งแต่เป็นประธานซ่งพาหยุนเฟยหานมาเป็นการเหยียบหยามคุณนายป๋ออย่างไม่ต้องสงสัยคนอย่างคุณนายป๋อ ถ้าคนอื่นไม่ให้หน้าเธอ เธอก็จะทําให้คนคนนั้นขายหน้า"ปัง——!"ตามคาด ประธานซ่งที่อยู่ด้านข้างตบโต๊ะและพูดอย่างเย็นชา:"คุณนาย หยุนเฟยหานเป็นลูกเขยของผม แล้วคุณพูดแบบนี้ เอาใบหน้าของตระกูลซ่งและตระกูลหยุนไปไว้ที่ไหน?""ท้องของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นหลานของฉัน! แน่นอนว่าต้องเป็นคนของตระกูลป๋อ และประธานซ่งก็ควรถามความปรารถนาของลูกสาวด้วย!""ผมที่เป็นพ่อ สามาร
ประธานซ่งสะบัดแขนเสื้อแล้วก็ออกไปด้วยความโกรธ คนที่ได้ดูเรื่องสนุกก็ได้กลั้นขำไว้คนหนึ่งเป็นนักบุญ คนหนึ่งก็เป็นคุณนายที่มีชื่อเสียง ก็ได้ทะเลาะกันขนาดนี้ฟู่ฉือโจวกลั้นขำจนหน้าแดงในที่สุดห้องข้างๆ ก็มีเสียงคุณนายป๋อยกโต๊ะขึ้น บริกรก็รีบเข้าไปทําความสะอาดโต๊ะจากนั้นเสียงหัวเราะก็เริ่มระเบิดออกมา"ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ยายแก่ที่หน้าซื่อใจคตนั่นแทบพูดคำหยาบออกมา!"เจียงฉินห้วนคิดเรื่องเมื่อกี้จึปาก:"เป็นครั้งแรกฉันรู้สึกว่าการดูเรื่องแบบนี้สนุกมาก เรื่องสนุกที่ดูเมื่อก่อนไม่สนุกเท่าวันนี้"เจียงฉินมองไปที่เสิ่นม่านถาม:"ด้วยวิธีนี้ ก็เป็นไปไม่ได้แล้วสิที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะเข้าตระกูลป๋อ?"เสิ่นม่านเลิกคิ้ว พูดว่า:"ทะเลาะกันขนาดนี้ คุณนายของตระกูลป๋อคนนี้ไม่มีทางให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าบ้านแน่"ในความเป็นจริงตามตัวตนของซ่งเหนี่ยนสือ คุณนายป๋อคงน่าจะพอใจมากอายุเหมาะสม ภูมิหลังครอบครัวดี เขาเป็นครอบครัวนักวิชาการ พ่อของเขาเป็นคนใจบุญ ไม่มีอํานาจเท่าตระกูลป๋อ ดังนั้นจึงง่ายที่จะคอบคุมสิ่งที่ทําให้คุณนายป๋อพอใจก็คือ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคือซ่งเหนี่ยนสือ เมื่อก่อนป๋อซือเหยียนชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาก ค
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ