บทที่ 437

"ฉันแนะนําเธอนะอยู่ห่างจากมู่หยุนหาน แม่ของเขาไม่ใช่คนที่จะมีเรื่องได้"

ฉุยเสว่พูดจบ ก็ผลักกระเป๋าเดินทางออกไป

แม่ของมู่หยุนหาน……

ถ้ามู่หยุนหานเป็นลูกนอกสมรส แม่ของมู่หยุนหาน ก็เป็นก็เป็นชู้ของคุณท่านของตระกูลหยุนในตอนนั้นไม่ใช่เหรอ?

เสิ่นม่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกถึงแผนสนุกๆ ได้

ในตระกูลป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์กำลังนวดไหล่ให้คุณนายป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์พูดว่า:"พี่ซือเหยียนไม่ได้กลับมาสองวันแล้ว คุณนาย คุณไม่โทรหาหน่อยเหรอ?"

"เด็กคนนี้ เริ่มดึกมากขึ้นเรื่อยๆ"

คุณนายป๋อวางมือหลินหวั่นเอ๋อร์ลง แล้วพูดเรียบๆ ว่า:"ตอนนี้หัวใจของซือเหยียนอยู่กับเสิ่นม่าน เธอต้องคิดหาวิธี ถ้าเธอสามารถจัดการเรื่องนั้นได้ เมื่อถึงเวลาเขาต้องให้ฐานะเธอแน่ "

"แต่……เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าฉันอยากก็ทำได้……ซือเหยียนเขา……"

หลินหวั่นเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอ ตอนนี้เธอยังไม่จบการศึกษา หน้าตาเธอดูบริสุทธิ์และน่ารัก ซึ่งเป็นคนที่ทำให้คนชอบได้ง่าย แต่ ป๋อซือเหยียนก็ได้เย็นชากับเธอมาตลอด ทำเหมือนคนแปลกหน้า

คุณนายป๋อพูดอย่างเย็นชา :"ผู้ชายก็เหมือนกัน แค่เธอหาวิธีที่ถูก เขาจะสังเกตเห็นเธออย่างแน่นอน"

หลินหวั่นเอ๋อร์ถามอ