สมองเธอต้องมีปัญหาแน่ๆ ถึงได้ชวนเซียวตั๋วให้นอนบนเตียงเดียวกันภายในห้องน้ําเสียงน้ําไหลทําให้หัวใจของเสิ่นม่านเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้นเวลานี้ ประตูห้องน้ําเปิดออก และเสิ่นม่านทําได้เพียงหลับตาและแสร้งทําเป็นหลับเซียวตั๋วเดินช้าลงจากนั้นปิดหลอดไฟและนอนข้างเสิ่นม่านเสิ่นม่านรู้สึกถึงผิวที่ร้อนแรงของชายข้างๆ เส้นประสาทในร่างกายของก็เกร็งแบบนี้เธอจะนอนได้ยังไง!เสิ่นม่านพลิกตัว แต่เซียวตั๋วก็ได้กอดเธอจากด้านหลังหัวใจของเสิ่นม่านเต้นเหมือนกลอง เสียงทุ้มของเซียวตั๋วดัง:"ราตรีสวัสดิ์ "ก่อนที่เสิ่นม่านจะพูด หน้าของเซียวตั๋วก็ได้ฝังที่คอของเสิ่นม่าน และ เสิ่นม่านรู้สึกถึงความนุ่มนวลที่คอ เซียวตั๋วกำลังจูบคอของเธอความรู้สึกซ่านี้ทําให้เสิ่นม่านหายใจสะดุด"เซียวตั๋ว……" "อืม ""ฉันคัน……""คันที่ไหน?"เสียงของเซียวตั๋วดูเหมือนจะมีพลังที่น่าหลงใหล ซึ่งทําให้เสิ่นม่านติดกับโดยไม่รู้ตัวเมื่อเสิ่นม่านหันกลับมา เซียวตั๋วก็จูบปิดริมฝีปากของเธออย่างแม่นยํา ริมฝีปากของเสิ่นม่านนั้นหวาน ปลายลิ้นก็นุ่มและอ่อน ดังนั้นเขาจึงอยากรังแกเธอ"อื้ออ——"เสียงของเสิ่นม่านดัง ทําลายการควบคุมขอ
หลังจากมีความสุขทั้งคืน เมื่อเสิ่นม่านตื่นขึ้นมาจากเตียง ท้องฟ้าข้างนอกก็สว่างมากแล้ว เธอลืมตาขึ้นด้วยความงัวเงีย รู้สึกปวดหลังและขาของเธอเหมือนจะไม่มีความรู้สึกเมื่อคืน เซียวตั๋วบอกว่าจะเบาหน่อย แต่ร่างกายของเขาซื่อสัตย์มาก เธอถูกรังแกไปสามครั้ง ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวตั๋วเห็นว่าเธอเจ็บปวด เกรงว่าเซียวตั๋วคงไม่หยุดแน่เมื่อนึกถึงเมื่อคืน เสิ่นม่านก็คลุมตัวเองด้วยผ้าห่มทันที เมื่อวานเธอต้องเมาแน่ๆ ถึงได้ให้เซียวตั๋วพักที่บ้าน แล้วก็ได้ทำเรื่องที่เกิดขอบเขตไปเมื่อวานเป็นอะไรไป? เธอเป็นคนเริ่มก่อนด้วย?เสิ่นม่านอายจนไม่กล้าเงยหน้า อยากให้เธอไม่ตื่นมาเลยวันนี้"ตื่นมาทานอาหารกลางวัน"นอกประตู เซียวตั๋วก็ได้พูดพร้อมอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อคืนได้ถูกรังแกถึงเวลารุ่งสาง เสิ่นม่านก็ยากที่จะพูดออกไปว่าตอนนี้ตนั้นขยับไม่ได้เซียวตั๋วเข้าประตู น้ําเสียงก็ได้มีความเอ็นดูอย่างช่วยไม่ได้:"ให้ผมอุ้มไหม""ขา……"เสิ่นม่านกระซิบ:"ฉันลุกขึ้นยืนไม่ได้"เมื่อคืนนี้ ตอนครั้งที่สองจบลงเธอก็ไม่ไหวแล้ว เซียวตั๋วเห็นว่าเธออึดอัดมาก เขาจึงฝืนอุ้มเธอไปที่ห้องน้ําและล้างตัวให้เธอ แต่หลังจากล้างแล้ว ก็มีครั้งที่
เสิ่นม่านรับโทรศัพท์และ โจวเยว่ถามด้วยน้ําเสียงที่ค่อนข้างกังวล: "บ่ายนี้ต้องออกรายการแล้ว! เกิดเรื่องอะไรกับคุณหรือเปล่า? คุณต้องการให้ฉันส่งคนไปรับคุณไหม?""ไม่ ฉันตื่นสาย……"เสิ่นม่านมองเซียวตั๋วซึ่งอยู่ตรงข้าม เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ก็ได้มองไปทางอื่นทั้งทีและพูดว่า:"เดี๋ยวฉันก็กลับไป"หลังจากพูดจบเสิ่นม่านก็วางสาย"ฉันกินอิ่มแล้ว เด็กฝึกหัดต้องออกรายการวันนี้ และฉันต้องไปทันที""ผมส่ง"เซียวตั๋วลุกขึ้น แต่เสิ่นม่านไม่สามารถยืนนิ่งได้ เซียวตั๋วเห็นแบบนั้น ก็ได้กอดเสิ่นม่านขึ้นมารอจนกว่าเสิ่นม่านไปถึงฮั่วซือกรุ๊ป เด็กฝึกหัดก็กำลังเตรียมตัวออกเดินทางแล้วในห้องโถงฮั่วซือกรุ๊ป เหวินหยาก็ได้ประชดก่อน:"ทำเป็นเส้นใหญ่ซะจริง ให้ทุกคนรอเธอคนเดียว"โจวเยว่ก็ได้ขมวดคิ้ว ก้าวไปข้างหน้าและถามด้วยเสียงที่ได้ยินแค่สองคน :"คืนนี้ต้งออกรายการ ตอนบ่ายก็ต้องเตรียมตัวแล้ว ทำไมคุณมาช้าจัง"เสิ่นม่านพูดเสียงเบา:"อย่าพึ่งถาม พาพวกเธอไป"โจวเยว่พยักหน้า เสิ่นม่านและมู่หยุนหานมองหน้ากัน มู่หยุนหานจงใจชะลอความเร็วและปล่อยให้คนอื่น ๆ ขึ้นรถที่ทางเข้าฮั่วซือกรุ๊ป มู่หยุนหานถามด้วยเสียงต่ำ:"
"ทีมตกก็ตกไปสิ คนเยอะแยะอยู่ในทีม เธอให้ผู้ชมมองใคร? เป็นเรื่องดีที่เสิ่นม่านไม่อยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ?"ทุกคนก็ได้พูดกระซิบ ทีมผู้กํากับที่อยู่นอกประตูรีบเดินเข้ามาและพูดว่า:"วันนี้ต้องแต่งหน้าดีๆ! ประธานป๋อและประธานหยุนก็จะมาดู!"เมื่อได้ยินว่าป๋อซือเหยียนและหยุนเฟยหานจะมา ทําให้ฝูงชนที่ตื่นเต้นอยู่แล้วตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น"ประธานหยุนมาก็แล้ว ประธานป๋อก็มาด้วตัวเอง! รายการนี้ต้องฮิตแน่ๆ""ประธานป๋อคงไม่ได้มาเพราะเสิ่นม่าน ใช่ไหม?""พวกเขาจะหย่ากันแล้ว และตอนนี้เสิ่นม่านไม่รู้ว่าจะซ่อนตัวที่ไหน ประธานป๋อจะมาเพราะเธอได้ไง?"……ทุกคนต่างก็พูดกัน โดยไม่ได้สังเกตพนักงานหญิงที่สวมหมวกอยู่มุมห้องทางนั้น ป๋อซือเหยียนยืนอยู่หน้าเวทีรายการ มองนาฬิกาบนข้อมือของเขาและถามว่า:"เสิ่นม่านยังไม่ได้มา?"เลขาหลี่ส่ายหน้า:"ไปดูมาแล้วครับ คุณหญิงไม่ได้อยู่ที่หลังเวที"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและจะโทรหาเสิ่นม่าน แต่ลังเลอีกครั้งเมื่อเขาเปิดบักทึกเบอร์ในเวลานี้ เสียงของหยุนเฟยหานดังมาจากไม่ไกล:"ประธานป๋อ บังเอิญจริงๆครับ"หยุนเฟยหานมาโดยไม่ได้เชิญ ป๋อซือเหยียนก็ไ
"ประธานป๋อไม่ต้องกังวล นั่งลงดูราายการของพวกเราก่อนเถอะ"โจวเยว่เดินมาจากที่ไม่ไกล มีรอยยิ้มสงบบนใบหน้าของเธอป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วพูดว่า:"เสิ่นม่านป่วย ทําไมเธอถึงบอกฉันตอนนี้?""แม้ว่าคุณหนูเสิ่นจะป่วย แต่ก็ไม่ได้ทำให้รายการหยุด และนี้ก็เป็นความต้องการของคุณหนูเสิ่น"โจวเยว่พูดอย่างมีความนัยน์แฝง เลขาหลี่ถาม:"ประธานป๋อ พวกเรายังจะไปไหมครับ?"ป๋อซือเหยียนเงียบไป"ประธานป๋อ เดี๋ยวรายการก็จะเริ่มแล้ว เวลาแค่นี้คุณก็ไม่แคร์จริงไหมคะ"โจวเยว่ก้าวไปข้างหน้าลดเสียงลงและพูดว่า:"เดี๋ยวคุณหนูเสิ่นก็มาแล้ว ประธานป๋อวางใจได้"ได้ยินโจวเยว่พูด คิ้วขมวดคิ้วของป๋อซือเหยียนก็ได้คลายออกเล็กน้อยในเวลานั้นแขกและกรรมการก็มาถึง"ประธานป๋อ ประธานหยุน ดีใจที่ได้พบ!"มีคนจํานวนไม่น้อยมาทักทาย โจวเยว่เห็นว่าป๋อซือเหยียนไม่ได้วางแผนที่จะจากไป จึงถอยกลับไปเช็ดเหงื่ออีกครั้งเสิ่นม่านโยนขี้ได้ดีจริงๆ เมื่อกี้ที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นแต่เป็นป๋อซือเหยียน!ถ้าเธอทำให้ป๋อซือเหยียนโมโหจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าจะทํางานที่ฮั่วซือกรุ๊ปต่อไปได้ไหม"ประธานป๋อ ประธานป๋อจริงด้วย"หลังเวทีเด็กฝึกหัดหญิงหลายคนก็ได้ยื่น
ผู้กํากับไม่กล้ากํากวม และยังให้เกียรติไป๋ซูหยวนไป๋ซูหยวนเดินหน้าป๋อซือเหยียน พูดอย่างสุภาพ:"ประธานป๋อ" "อืม"ป๋อซือเหยียนตอบ ไป๋ซูหยวนมองซ้ายขวาถาม:"ทําไมไม่เห็นคุณหญิงป๋อคะ"ได้ยินคำเรียก‘คุณหญิงป๋อ’หัวใจของป๋อซือเหยียนก็แน่นขึ้น"คือแบบนี้ คุณหนูเสิ่นไม่สบาย ดังนั้นเธอจึ่งไม่มา""เหรอคะง……น่าเสียดายจริงๆ"ไป๋ซูหยวนนั่งในที่นั่งแขกพิเศษ เดิมทีเธอสามารถคว้าสิทธิ์การเดบิวต์ของเสิ่นม่านในฐานะแขกรับเชิญพิเศษในวันนี้ แต่ใครจะคิดว่าเสิ่นม่านจะไม่อยู่ที่นี่ในวันนี้มันน่าเสียดายจริงๆเมื่อเห็นว่าทั้งสามคนไม่ได้พูด ผู้กํากับจึงไปทําอย่างอื่นการถ่ายทําตามปกติ และผู้ฝึกหัดหญิงก็ได้พากันขึ้นเวทีผู้ชมก็ได้ฮือฮาในกลุ่มผู้ชม เสิ่นม่านสวมหน้ากาก และนั่งในตําแหน่งที่เด่นชัดที่สุด ชมดูการแสดงของทุกคนบนเวที ดังนั้นเธอจึงปรบมือช้าๆ เธอไม่ปล่อยผู้หญิงทำสะอาดกว่าสวมหมวกหลังเวทีวินาทีถัดมาผู้หญิงคนนั้นก็ถอดหน้ากากออก ถอดเสื้อผ้าของคนทําความสะอาด เผยให้เห็นเสื้อผ้าของเด็กฝึกหัด เธอรีบไปที่เวทีอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ผู้กํากับจะพูดคัต กล้องก็กวาดไปที่ใบหน้าของคนทําความสะอาดแล้วเห็นว่าคนนั้น
นี่ดูเหมือนจะช่วยเสิ่นม่าน แต่ในความเป็นจริง มันยิ่งทําให้ฉุยเสว่บ้าคลั่งป๋อซือเหยียนที่ตระหนักถึงสิ่งนี้พูดด้วยความโกรธ:"หุบปาก!"ไป๋ซูหยวนถูกป๋อซือเหยียนทำเอาตกใจทันที ก็ได้หุบปากหยุนเฟยหานขมวดคิ้วเขาพูดว่า:"ฉุยเสว่ เธอต้องการอะไร?""ฉันไม่ต้องการอะไร ฉันแค่อยากทำลายเธอ!ทำลายรายการนี้!"มือของฉุยเสว่ได้สั่น:"ฉันได้ทุ่มเทกับการออกรายการนี้มาก! แต่เมื่อการแสดงจะเริ่มขึ้นฮั่วซือกรุ๊ปกลับไล่ฉันออก! ฉันยังต้องจ่ายค่าปรับจํานวนมาก! ฉันไม่มีทางให้รอดแล้ว ฉันทําได้แค่นี้!"บรรยากาศก็ได้แข็งทื้อ เสิ่นม่านก็ยิ้มและพูดเสียงที่มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน:"ไป๋ซูหยวนสั่งให้เธอทําใช่ไหม""ไม่เกี่ยวกับคนอื่น! ฉันแค่ต้องการชีวิตของแก!""ถ้าเธอต้องการชีวิตของฉัน มู่หยุนหานก็ไม่มีทางชอบเธอ และเธอจะไม่เข้าร่วมรายการต่อ เธอยังต้องเผชิญกับค่าปรับที่สูง เงินนั้นใครจะเป็นคนจ่ายให้เธอ? ฉันว่า คงเป็นไป๋ซูหยวน"เสิ่นม่านยังคงพูดกับฉุยเสว่เสียงเบา มือของฉุยเสว่ที่ถือมีดคลายออกเล็กน้อย เสิ่นม่านพูดว่า:"ตอนนี้ก็ตามที่เธอต้องการ รายการถูกทําลายแล้ว คําขอของไป๋ซูหยวนคือให้เธอหาโอกาสฆ่าฉัน ถึงตอนนั้นเธ
ไป๋ซูหยวนมองไปที่ฉุยเสว่ด้วยความตื่นเต้น รอให้ฉุยเสว่แทงมีดไปที่คอของเสิ่นม่านแต่มีดในมือของฉุยเสว่ก็ได้ตกลงเมื่อฉุยเสว่หยุดการข่มขู่ รปภ.ก็รีบวิ่งเข้าไปแล้วลากฉุยเสว่ออกทันทีเสิ่นม่านถอยหลังสองก้าว ป๋อซือเหยียนรีบเข้าไป มองอาการบาดเจ็บของเสิ่นม่านอย่างกังวล แต่พบรอยแดงที่กระดูกไหปลาร้าของเสิ่นม่านอย่างชัดเจนในขณะนั้น ป๋อซือเหยียนก็ได้หยุดเสิ่นม่านจัดเสื้อผ้าของตน พูด:“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณประธานป๋อ"เสิ่นม่านได้รักษาระยะห่างจากป๋อซือเหยียน ใบหน้าของไป๋ซูหยวนดูไม่ดีนัก และเธอก็จ้องไปที่ฉุยเสว่ไม่ห่างทําไมมีดของฉุยเสว่ไม่แทงคอของเสิ่นม่าน!ฉุยเสว่มองไปที่ไป๋ซูหยวนอย่างเย็นชา ราวกับว่าเธอได้มองความคิดที่สกปรกของไป๋ซูหยวนออกหมดแล้วสีหน้าของไป๋ซูหยวนก็ได้ร้อนรน เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าถ้าเสิ่นม่านไม่ตาย และถ้าฉุยเสว่พูดเรื่องเธอออกไปจะทำไงก็เพราะว่าตอนนี้ฉุยเสว่ไม่ได้ทําร้ายเสิ่นม่าน สิ่งที่เธอพูด แม้ว่าจะเป็นการใส่ร้าย แต่ก็จะทําให้ผู้คนสงสัยและจะทําให้เสิ่นม่านพบเบาะแส“ประธานป๋อ จะจัดการกับคนยังไงครับ?"ป๋อซือเหยียนพูดกับ รปภ.อย่างเย็นชาว่า“จับกุมเธอและพาเธอไปที่สถานี