"หึ คนลักพาตัวลูกสะใภ้คนอื่น นายยังคาดหวังให้ฉันทักทายนายด้วยรอยยิ้ม?"คุณนายป๋อก็ได้พูดเสียดสีเดิมประธานซ่งยังคงสงสัยในสิ่งที่เสิ่นม่านพูด แต่ในขณะนี้เขาเชื่อแล้วถ้าปล่อยให้ลูกสาวของตนแต่งงานเข้าตระกูลป๋อ สถานการณ์ในอนาคตจะเป็นยังไง?เสิ่นม่านห้องข้างๆ ก็กินอย่างใจเย็น ฟู่ฉือโจวและเจียงฉินซึ่งเมื่อกี้ยังคุยกัน ตอนนี้ก็เริ่มฟังเงียบๆทุกคนก็ได้พูดในใจ : ฉนวนกันเสียงแย่จริงๆ! พวกเขาชอบมัน!เมื่อเห็นว่าทางนั้นเริ่มตึงเครียด เสิ่นม่านก็พอใจมากถ้าเป็นวันนี้มีแต่ประธานซ่งที่มาเจอคุณนายป๋อ คุณนายป๋ออาจแสร้งพูดดีด้วยพูดสองสามคํากับประธานซ่งแต่เป็นประธานซ่งพาหยุนเฟยหานมาเป็นการเหยียบหยามคุณนายป๋ออย่างไม่ต้องสงสัยคนอย่างคุณนายป๋อ ถ้าคนอื่นไม่ให้หน้าเธอ เธอก็จะทําให้คนคนนั้นขายหน้า"ปัง——!"ตามคาด ประธานซ่งที่อยู่ด้านข้างตบโต๊ะและพูดอย่างเย็นชา:"คุณนาย หยุนเฟยหานเป็นลูกเขยของผม แล้วคุณพูดแบบนี้ เอาใบหน้าของตระกูลซ่งและตระกูลหยุนไปไว้ที่ไหน?""ท้องของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นหลานของฉัน! แน่นอนว่าต้องเป็นคนของตระกูลป๋อ และประธานซ่งก็ควรถามความปรารถนาของลูกสาวด้วย!""ผมที่เป็นพ่อ สามาร
ประธานซ่งสะบัดแขนเสื้อแล้วก็ออกไปด้วยความโกรธ คนที่ได้ดูเรื่องสนุกก็ได้กลั้นขำไว้คนหนึ่งเป็นนักบุญ คนหนึ่งก็เป็นคุณนายที่มีชื่อเสียง ก็ได้ทะเลาะกันขนาดนี้ฟู่ฉือโจวกลั้นขำจนหน้าแดงในที่สุดห้องข้างๆ ก็มีเสียงคุณนายป๋อยกโต๊ะขึ้น บริกรก็รีบเข้าไปทําความสะอาดโต๊ะจากนั้นเสียงหัวเราะก็เริ่มระเบิดออกมา"ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ยายแก่ที่หน้าซื่อใจคตนั่นแทบพูดคำหยาบออกมา!"เจียงฉินห้วนคิดเรื่องเมื่อกี้จึปาก:"เป็นครั้งแรกฉันรู้สึกว่าการดูเรื่องแบบนี้สนุกมาก เรื่องสนุกที่ดูเมื่อก่อนไม่สนุกเท่าวันนี้"เจียงฉินมองไปที่เสิ่นม่านถาม:"ด้วยวิธีนี้ ก็เป็นไปไม่ได้แล้วสิที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะเข้าตระกูลป๋อ?"เสิ่นม่านเลิกคิ้ว พูดว่า:"ทะเลาะกันขนาดนี้ คุณนายของตระกูลป๋อคนนี้ไม่มีทางให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าบ้านแน่"ในความเป็นจริงตามตัวตนของซ่งเหนี่ยนสือ คุณนายป๋อคงน่าจะพอใจมากอายุเหมาะสม ภูมิหลังครอบครัวดี เขาเป็นครอบครัวนักวิชาการ พ่อของเขาเป็นคนใจบุญ ไม่มีอํานาจเท่าตระกูลป๋อ ดังนั้นจึงง่ายที่จะคอบคุมสิ่งที่ทําให้คุณนายป๋อพอใจก็คือ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคือซ่งเหนี่ยนสือ เมื่อก่อนป๋อซือเหยียนชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาก ค
"เซียวตั๋ว……"ใบหน้าของเสิ่นม่านแดงก่ำ แต่เซียวตั๋วผลักประตูปิดเบา ๆ เสียงของเซียวตั๋วเบามาก:"ที่คุณบอกว่าดูเรื่องสนุก ที่แท้ก็เรื่องนี้""คุณอารมณ์ไม่ดีเหรอ? "สายตาที่ฉ่ำของเสิ่นม่านก็ได้มีความรู้สึกผิดเล็กน้อย:"ฉันก็ไม่คิดว่าคุณจะมา"เธอแค่อยากเรียกเจียงฉินมาดู ใครรู้ว่าฟู่ฉือโจวก็ยู่ที่นั่น และคิดไม่ถึงว่าทั้งสองจะไปบอกกับเซียวตั๋วเซียวตั๋วลูบแก้มของเสิ่นม่านเบา ๆ แล้วพูดว่า:"ทำไม ไม่ได้คิดที่จะบอกผมตั้งแต่แรก""ฉันกลัวว่าคุณจะ……"หลังจากที่เสิ่นม่านมองตาของเซียวตั๋ว ก็ไม่พูดทันทีเสียงของเซียวตั๋วแหบแห้ง:"กลัวผมหึง?"เสิ่นม่านก็ได้พยักหน้าเล็กน้อยเธอเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลป๋อมากเกินไป เพราะว่าทางกฎหมายเธอยังไม่ได้หย่า ยังเป็นภรรยาของป๋อซือเหยียน"ผมไม่ได้ใจแคบขนาดนั้น แต่ก็ไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น"เซียวตั๋วจับแก้มของเสิ่นม่าน และแกล้งขู่:"ไม่เป็นไรที่จะจัดการกับตระกูลป๋อ แต่ถ้าคุณกล้าที่จะรื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่าของคุณกับเขา……""ไม่ ไม่!"เสิ่นม่านพูดอย่างจริงจัง:"ฉันไม่มีความสัมพันธ์เก่ากับเขา!"ได้ยินที่เสิ่นม่านพูดในที่สุดใบหน้าของเซียวตั๋วก็มีรอยยิ้ม
สมองเธอต้องมีปัญหาแน่ๆ ถึงได้ชวนเซียวตั๋วให้นอนบนเตียงเดียวกันภายในห้องน้ําเสียงน้ําไหลทําให้หัวใจของเสิ่นม่านเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้นเวลานี้ ประตูห้องน้ําเปิดออก และเสิ่นม่านทําได้เพียงหลับตาและแสร้งทําเป็นหลับเซียวตั๋วเดินช้าลงจากนั้นปิดหลอดไฟและนอนข้างเสิ่นม่านเสิ่นม่านรู้สึกถึงผิวที่ร้อนแรงของชายข้างๆ เส้นประสาทในร่างกายของก็เกร็งแบบนี้เธอจะนอนได้ยังไง!เสิ่นม่านพลิกตัว แต่เซียวตั๋วก็ได้กอดเธอจากด้านหลังหัวใจของเสิ่นม่านเต้นเหมือนกลอง เสียงทุ้มของเซียวตั๋วดัง:"ราตรีสวัสดิ์ "ก่อนที่เสิ่นม่านจะพูด หน้าของเซียวตั๋วก็ได้ฝังที่คอของเสิ่นม่าน และ เสิ่นม่านรู้สึกถึงความนุ่มนวลที่คอ เซียวตั๋วกำลังจูบคอของเธอความรู้สึกซ่านี้ทําให้เสิ่นม่านหายใจสะดุด"เซียวตั๋ว……" "อืม ""ฉันคัน……""คันที่ไหน?"เสียงของเซียวตั๋วดูเหมือนจะมีพลังที่น่าหลงใหล ซึ่งทําให้เสิ่นม่านติดกับโดยไม่รู้ตัวเมื่อเสิ่นม่านหันกลับมา เซียวตั๋วก็จูบปิดริมฝีปากของเธออย่างแม่นยํา ริมฝีปากของเสิ่นม่านนั้นหวาน ปลายลิ้นก็นุ่มและอ่อน ดังนั้นเขาจึงอยากรังแกเธอ"อื้ออ——"เสียงของเสิ่นม่านดัง ทําลายการควบคุมขอ
หลังจากมีความสุขทั้งคืน เมื่อเสิ่นม่านตื่นขึ้นมาจากเตียง ท้องฟ้าข้างนอกก็สว่างมากแล้ว เธอลืมตาขึ้นด้วยความงัวเงีย รู้สึกปวดหลังและขาของเธอเหมือนจะไม่มีความรู้สึกเมื่อคืน เซียวตั๋วบอกว่าจะเบาหน่อย แต่ร่างกายของเขาซื่อสัตย์มาก เธอถูกรังแกไปสามครั้ง ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวตั๋วเห็นว่าเธอเจ็บปวด เกรงว่าเซียวตั๋วคงไม่หยุดแน่เมื่อนึกถึงเมื่อคืน เสิ่นม่านก็คลุมตัวเองด้วยผ้าห่มทันที เมื่อวานเธอต้องเมาแน่ๆ ถึงได้ให้เซียวตั๋วพักที่บ้าน แล้วก็ได้ทำเรื่องที่เกิดขอบเขตไปเมื่อวานเป็นอะไรไป? เธอเป็นคนเริ่มก่อนด้วย?เสิ่นม่านอายจนไม่กล้าเงยหน้า อยากให้เธอไม่ตื่นมาเลยวันนี้"ตื่นมาทานอาหารกลางวัน"นอกประตู เซียวตั๋วก็ได้พูดพร้อมอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อคืนได้ถูกรังแกถึงเวลารุ่งสาง เสิ่นม่านก็ยากที่จะพูดออกไปว่าตอนนี้ตนั้นขยับไม่ได้เซียวตั๋วเข้าประตู น้ําเสียงก็ได้มีความเอ็นดูอย่างช่วยไม่ได้:"ให้ผมอุ้มไหม""ขา……"เสิ่นม่านกระซิบ:"ฉันลุกขึ้นยืนไม่ได้"เมื่อคืนนี้ ตอนครั้งที่สองจบลงเธอก็ไม่ไหวแล้ว เซียวตั๋วเห็นว่าเธออึดอัดมาก เขาจึงฝืนอุ้มเธอไปที่ห้องน้ําและล้างตัวให้เธอ แต่หลังจากล้างแล้ว ก็มีครั้งที่
เสิ่นม่านรับโทรศัพท์และ โจวเยว่ถามด้วยน้ําเสียงที่ค่อนข้างกังวล: "บ่ายนี้ต้องออกรายการแล้ว! เกิดเรื่องอะไรกับคุณหรือเปล่า? คุณต้องการให้ฉันส่งคนไปรับคุณไหม?""ไม่ ฉันตื่นสาย……"เสิ่นม่านมองเซียวตั๋วซึ่งอยู่ตรงข้าม เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ก็ได้มองไปทางอื่นทั้งทีและพูดว่า:"เดี๋ยวฉันก็กลับไป"หลังจากพูดจบเสิ่นม่านก็วางสาย"ฉันกินอิ่มแล้ว เด็กฝึกหัดต้องออกรายการวันนี้ และฉันต้องไปทันที""ผมส่ง"เซียวตั๋วลุกขึ้น แต่เสิ่นม่านไม่สามารถยืนนิ่งได้ เซียวตั๋วเห็นแบบนั้น ก็ได้กอดเสิ่นม่านขึ้นมารอจนกว่าเสิ่นม่านไปถึงฮั่วซือกรุ๊ป เด็กฝึกหัดก็กำลังเตรียมตัวออกเดินทางแล้วในห้องโถงฮั่วซือกรุ๊ป เหวินหยาก็ได้ประชดก่อน:"ทำเป็นเส้นใหญ่ซะจริง ให้ทุกคนรอเธอคนเดียว"โจวเยว่ก็ได้ขมวดคิ้ว ก้าวไปข้างหน้าและถามด้วยเสียงที่ได้ยินแค่สองคน :"คืนนี้ต้งออกรายการ ตอนบ่ายก็ต้องเตรียมตัวแล้ว ทำไมคุณมาช้าจัง"เสิ่นม่านพูดเสียงเบา:"อย่าพึ่งถาม พาพวกเธอไป"โจวเยว่พยักหน้า เสิ่นม่านและมู่หยุนหานมองหน้ากัน มู่หยุนหานจงใจชะลอความเร็วและปล่อยให้คนอื่น ๆ ขึ้นรถที่ทางเข้าฮั่วซือกรุ๊ป มู่หยุนหานถามด้วยเสียงต่ำ:"
"ทีมตกก็ตกไปสิ คนเยอะแยะอยู่ในทีม เธอให้ผู้ชมมองใคร? เป็นเรื่องดีที่เสิ่นม่านไม่อยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ?"ทุกคนก็ได้พูดกระซิบ ทีมผู้กํากับที่อยู่นอกประตูรีบเดินเข้ามาและพูดว่า:"วันนี้ต้องแต่งหน้าดีๆ! ประธานป๋อและประธานหยุนก็จะมาดู!"เมื่อได้ยินว่าป๋อซือเหยียนและหยุนเฟยหานจะมา ทําให้ฝูงชนที่ตื่นเต้นอยู่แล้วตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น"ประธานหยุนมาก็แล้ว ประธานป๋อก็มาด้วตัวเอง! รายการนี้ต้องฮิตแน่ๆ""ประธานป๋อคงไม่ได้มาเพราะเสิ่นม่าน ใช่ไหม?""พวกเขาจะหย่ากันแล้ว และตอนนี้เสิ่นม่านไม่รู้ว่าจะซ่อนตัวที่ไหน ประธานป๋อจะมาเพราะเธอได้ไง?"……ทุกคนต่างก็พูดกัน โดยไม่ได้สังเกตพนักงานหญิงที่สวมหมวกอยู่มุมห้องทางนั้น ป๋อซือเหยียนยืนอยู่หน้าเวทีรายการ มองนาฬิกาบนข้อมือของเขาและถามว่า:"เสิ่นม่านยังไม่ได้มา?"เลขาหลี่ส่ายหน้า:"ไปดูมาแล้วครับ คุณหญิงไม่ได้อยู่ที่หลังเวที"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและจะโทรหาเสิ่นม่าน แต่ลังเลอีกครั้งเมื่อเขาเปิดบักทึกเบอร์ในเวลานี้ เสียงของหยุนเฟยหานดังมาจากไม่ไกล:"ประธานป๋อ บังเอิญจริงๆครับ"หยุนเฟยหานมาโดยไม่ได้เชิญ ป๋อซือเหยียนก็ไ
"ประธานป๋อไม่ต้องกังวล นั่งลงดูราายการของพวกเราก่อนเถอะ"โจวเยว่เดินมาจากที่ไม่ไกล มีรอยยิ้มสงบบนใบหน้าของเธอป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วพูดว่า:"เสิ่นม่านป่วย ทําไมเธอถึงบอกฉันตอนนี้?""แม้ว่าคุณหนูเสิ่นจะป่วย แต่ก็ไม่ได้ทำให้รายการหยุด และนี้ก็เป็นความต้องการของคุณหนูเสิ่น"โจวเยว่พูดอย่างมีความนัยน์แฝง เลขาหลี่ถาม:"ประธานป๋อ พวกเรายังจะไปไหมครับ?"ป๋อซือเหยียนเงียบไป"ประธานป๋อ เดี๋ยวรายการก็จะเริ่มแล้ว เวลาแค่นี้คุณก็ไม่แคร์จริงไหมคะ"โจวเยว่ก้าวไปข้างหน้าลดเสียงลงและพูดว่า:"เดี๋ยวคุณหนูเสิ่นก็มาแล้ว ประธานป๋อวางใจได้"ได้ยินโจวเยว่พูด คิ้วขมวดคิ้วของป๋อซือเหยียนก็ได้คลายออกเล็กน้อยในเวลานั้นแขกและกรรมการก็มาถึง"ประธานป๋อ ประธานหยุน ดีใจที่ได้พบ!"มีคนจํานวนไม่น้อยมาทักทาย โจวเยว่เห็นว่าป๋อซือเหยียนไม่ได้วางแผนที่จะจากไป จึงถอยกลับไปเช็ดเหงื่ออีกครั้งเสิ่นม่านโยนขี้ได้ดีจริงๆ เมื่อกี้ที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นแต่เป็นป๋อซือเหยียน!ถ้าเธอทำให้ป๋อซือเหยียนโมโหจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าจะทํางานที่ฮั่วซือกรุ๊ปต่อไปได้ไหม"ประธานป๋อ ประธานป๋อจริงด้วย"หลังเวทีเด็กฝึกหัดหญิงหลายคนก็ได้ยื่น
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ