เสิ่นม่านมีความหมายแฝง เรื่องห้าร้อยล้านมีเพียงเธอและหยุนเฟยหานเท่านั้นที่รู้รอยยิ้มบนใบหน้าของหยุนเฟยหานหายไปตู้ซินอี่ด้านข้างกระซิบว่า:"เสิ่นม่านบ้าไปแล้ว เธอคิดว่าเธอเป็นใคร แค่เต้นก็จะเอาเงินห้าร้อยล้าน?""กล้าพูดกับประธานหยุนแบบนี้ ฉันคิดว่าเสิ่นม่านจบแห่แน่"หลายคนกําลังรอเสิ่นม่านเสียหน้า แต่เสิ่นม่านก็ดูปฏิกิริยาของหยุนเฟยหานหยุนเฟยหานพูดไปเรียบๆ :"จู่ๆ วันนี้ก็อารมณ์ไม่ดี ไหนๆ คุณหนูเสิ่นเท้าพลิก ก็แล้วไปเถอะ"เมื่อเห็นว่าในที่สุดหยุนเฟยหานก็เปลี่ยนใจ ประธานเหวินที่อยู่ด้านข้างก็เช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเขาอย่างเงียบ ๆเสิ่นม่านมีป๋อซือเหยียนอยู่ข้างหลัง และหยุนเฟยหานเป็นคนบริหารตระกูลหยุน ไม่ว่าคนไหนเขาก็มีเรื่องด้วยไม่ได้"ประธานเหวินเสิ่นม่านไม่เต้นฉันมาเต้นแทนค่ะ การเต้นของฉันดีกว่าของเสิ่นม่านมาก"เหวินหยาลุกขึ้นยืนอีกครั้งและแนะนําตัวเอง เพียงแค่คราวนี้หยุนเฟยหานไม่ได้มองเหวินหยา แต่ยืนขึ้นและพูดว่า:"ห้องซ้อมก็ดูแค่นี้ ผมได้ยินมาว่าเด็กฝึกหัดจะมีการฝึกซ้อมในตอนบ่ายใช่ไหม?""ครั้งมีเรื่องนั้นอยู่ แต่การฝึกที่มีความเข้มข้นสูงของพวกเขามักจะเป็นตอนเช้า""งั้นบ
ในไม่ช้าพวกเขาจะไปขึ้นรายการด้วยกัน และการมีเรื่องกับนักลงทุนในเวลานี้เป็นทางเลือกที่แย่ที่สุด ทุกคนทำได้เพียงกัดฟันและเริ่มวิ่ง 10,000 เมตรเสิ่นม่านมองไปที่หยุนเฟยหานอย่างเย็นชา รู้ว่าหยุนเฟยหานจงใจรังแกเธอหรือมู่หยุนหานวิธีนี้ น่าขยะแขยงจริงๆมู่หยุนหานจงใจวิ่งตามหลังเสิ่นม่าน และวิ่งตามเธอพูดข้างหูเธอว่า :"วิ่งช้าลงห่อย เวลาไม่ใช่ปัญหา สิ่งที่สําคัญที่สุดคือการทําให้ลมหายใจคงที่"โดยไม่รอให้เสิ่นม่านพูด มู่หยุนหานพูดอีกครั้ง:"คืนนี้ฉันรอเธอที่นี่ตอนสองทุ่ม"หลังจากพูดจบมู่หยุนหานก็วิ่งไปด้านหน้าฉุยเสว่เห็นฉากนี้ก็แอบกําหมัดผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ทุกคนก็ได้ฝืนวิ่งจบสามสิบรอบผู้ชายยังดี แต่หญิงสาวทนไม่ไหวแล้วแม้ในฤดูหนาว สาว ๆ ที่วิ่งไปสามสิบรอบใบหน้าและร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อแล้ว และเครื่องสําอางที่ควรเลอะก็ได้เลอะไปแล้ว แต่ยังเช็ดไม่ได้ ซึ่งทําให้ผู้คนอึดอัดมากหยุนเฟยหานนั่งเฉยๆ มองดูท่าทางหอบของทุกคนแล้วพูดว่า:"ไปต่อกระโดดกบสิบรอบ""อะไรนะ? ! "ตู้ซินอี่เอ๋อไปเลยในตอนนี้กระโดดกบสิบรอบ? นี้มันฆ่าพวกเขาไม่ใช่เหรอ?เสิ่นม่านมองไปท่าทางของหยุนเฟยหาน ก็ได้ขมวดคิ้ว"จร
"เต้นแทงโก้"เสิ่นม่านยื่นมือให้หยุนเฟยหานหยุนเฟยหานไม่ปฏิเสธ เมื่อประธานเหวินเห็นแบบนั้น จึงให้ผู้คนไปที่สตูดิโอออกอากาศเพื่อเล่นเพลงทันทีในชั่วพริบตา มีดนตรีแทงโก้ดังในสถานที่หยุนเฟยหานกอดเอวของเสิ่นม่าน เอวของเสิ่นม่านนุ่มมากหยุนเฟยหานลดเสียงลงและพูดว่า:"ไม่น่าแปลกใจที่ป๋อซือเหยียนไม่เต็มใจที่จะปล่อยคุณหนูเสิ่น ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่ยอม""เหรอ?"ในวินาทีถัดมา เสิ่นม่านเหยียบเท้าของหยุนเฟยหานหยุนเฟยหานก็ได้เจ็บจนขมวดคิ้ว เสิ่นม่านไม่คิดที่จะปล่อยหยุนเฟยหาน เหยียบกครั้ง หยุนเฟยหานถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว แต่เสิ่นม่านตามมาอย่างใกล้ชิดและเหยียบหยุนเฟยหานหลายครั้ง"ได้ยินมาว่าที่ประธานหยุนต้องการลงทุนในโครงการเด็กฝึกหัดของฮั่วซือกรุ๊ป เพราะว่าลงทุนตามป๋อซือเหยียน จริงเหรอคะ?""ดูเหมือนว่า เขานี้หลงคุณจริงๆ ก็จะหย่ากันแล้ว แต่ยังบอกคุณทุกอย่าง""ลงทุนตามหลายร้อยเลยนะคะ คุณไม่กลัวที่จะขาดทุนทั้งหมดในคราวเดียวเหรอ?"หยุนเฟยหานไม่สนใจ:"โครงการที่ป๋อซือเหยียนลง ทุน ผมลงทุนตาม ไม่ขาดทุนอยู่แล้ว""ใครบอกว่าโครงการที่ป๋อซือเหยียนลงทุน จะไม่ขาดทุนคะ?"เสิ่นม่านเงยหน้ามองไปที่หย
เมื่อได้ยินคําพูดของหยุนเฟยหาน ประธานเหวินที่เป็นห่วงลูกสาวตัวน้อยของเขา จึงตะโกนบอกผู้คนที่กําลังวิ่งโดยไม่คํานึงถึงภาพลักษณ์ของเขา:"หยุด!"ทันทีที่พูดจบ ผู้คนที่กำลังกระโดดกบในสนามก็ได้หยุดลง แล้วก็ล้มกับพื้น"ผมจะรอดูว่าคุณจะทำให้ผมขาดทุนยังไง"เสิ่นม่านยิ้มเล็กน้อย ไม่พูดอะไรหยุนเฟยหานก็ได้ออกไป ประธานเหวินรีบเดินตามไปป้าเริ่มมืดลง เพราะทุกคนได้รับการฝึกฝนอย่างหนัก ก็ไม่มีแรงแม้แต่จะกินมื้อดึก"ฉันรู้สึกขาของฉันไม่ใช่ของฉันอีกต่อไปแล้ว……""ต้องโทษเสิ่นม่าน เต้นเร็วกว่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว แสร้งสงวนตัวทำไม!"สาวๆก็ได้บ่นแต่ก็ไม่เจอตัวเสิ่นม่านแล้วโจวหยางสงสัยว่า:"นายว่าประธานหยุนต้องการอะไร? ทรมานพวกเขาแบบนี้ สมองเขามีปัญหาเหรอ? ใช่ สมองเขามีปัญหาแน่!"มู่หยุนหานวางตะเกียบในมือลง แล้วเอาจากไปคืนโจงหยางเห็นแบบนั้น ก็ตกตะลึง:"เอ๋! นายกินแค่นี้เหรอ!"มู่หยุนหานมองเวลา เดินไปที่สนามฝึก เขาได้มาก่อนเวลาสิบห้านาทีทันใดนั้นมีคนอยู่ข้างหลังเขาตบไหล่เขา มู่หยุนหานหันหลับไป เดิมคิดว่าคนที่อยู่ข้างหลังเขาคือเสิ่นม่าน แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นฉุยเสว่ ใบหน้าของฉุยเสว่ก็ได้ประมาณเล็กน
"โอเค เปลี่ยนเรื่อง"เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ออกมา และในโทรศัพท์มีสัญญาอิเล็กทรอนิกส์ที่มู่หยุนหานเซ็นกับฮั่วซือกรุ๊ป พร้อมตราประทับที่ประทับตราไว้เสิ่นม่านพูด:"ดู นี่ใช่สัญญาของนายไหม""ของฉัน"มู่หยุนหานเห็นตัวเองลายเซ็ยตัวเองอย่างชัดเจนในตอนแรก แม่ให้เขาเข้าสู่วงการบันเทิง กว่าจะเจอทางไปที่ฮั่วซือกรุ๊ปก็ไม่งาน ก็ได้เซ็นสัญญากับฮั่วซือกรุ๊ปโดยไม่พูดอะไรสักคํา แต่เขาไม่รู้ว่าสายงานในวงการบันเทิงนั้นลึกมากมู่หยุนหานคืนโทรศัพท์ให้เสิ่นม่านและถามว่า:"เธอได้สัญญานี้มาจากไหน?""อยากออกไปไหม ""ออกไป ไปที่ไหน?""หยุนเฟยหานได้ลงทุนในโครงการนี้แล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะเดบิวต์ในฮั่วซือกรุ๊ปได้"เสิ่นม่านได้บอกผลที่แย่ที่สุดกับมู่หยุนหาน :"สิ่งที่รอนายต่อจากนี้คือการไม่มีงานทำอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ฉันคิดว่าบ้านของนายก็น่าจะมีเงินไม่มาก ไม่ช้าก็เร็วนายก็จะสิ้นหวัง แล้วจ่ายค่าปรับที่สูง หากมีบริษัทในบันเทิงที่ดีที่ต้องการนาย บางทีนายอาจมีทางออก แต่จะดังไหม ไม่ก็ไม่รู้""เธอต้องการพูดอะไร?""ฉันพนันกับหยุนเฟยหาน ฉันจะให้เขาได้ขาดทุนกับโครงการนี้ภายในสามเดือน""อะไรนะ? ! "มู่ห
"นี่คือที่นั่งของฉัน……ฉุยเสว่! เธอใส่อะไรลงในของของฉัน?"เหวินหยาหน้าก็ได้ซีดทันที และพวกเขาไม่สามารถกินสิ่งที่ผิดในฐานะเด็กฝึกหัดได้ฉุยเสว่คิดไม่ถึงว่าเสิ่นม่านจะหาหลักฐานที่เธอวางยาให้เหวินหยา สีหน้าก็ได้ไม่ดีเท่าไหร่:"เสิ่นม่าน! เธอ!""วันมะรืนนี้ก็จะขึ้นรายการแล้ว เธอกลัวว่าเหวินหยาจะขโมยซีนของเธอ เธอจึงจงใจวางยาเหวินหยา เพื่อให้เธอน้ําหนักขึ้นใช่ไหม"เหวินหยาพึมพํา:"ก็ว่า……ไม่น่าแปลกใจเลยที่ช่วงนี้รู้สึกว่าฉันอยากอาหารมาก แล้วก็กินก็ไม่เยอะแต่ก็อ้วน ที่แท้เธอวางยาฮอร์โมนฉัน? ฉุยเสว่! เธอเลวมาก!"วิดีโออยู่ตรงนี้ และฉุยเสว่แก่ตัวไม่ได้เสิ่นม่านก็พูดไปเรียบๆ ว่า:"กัปตันที่วางยาทีมตัวเอง ฉันคิดว่าน่าจะถูกไล่ออกไปนะ" "แก!"ฉุยเสว่ต้องการก้าวไปข้างหน้าเพื่อข่วนหน้าเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านหลบทันเวลานี้โจวเยว่ก็ได้รีบมา เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ก็ตะโกนทันที:"ดึกแบบนี้พวกเธอทำอะไรกัน!""โจวเยว่! คือเธอ! เธอใส่ฮอร์โมนลงในอาหารของฉัน! เธอพยายามทําให้ฉันอ้วน!"เหวินหยารีบพุ่งไปหาฉุยเสว่ คว้าเสื้อของฉุยเสว่โจวเยว่ขมวดคิ้ว:"เรื่องจริงเหรอ?"เสิ่นม่านที่อยู่ด้านข้าง ดูการแสดงข
โจวเยว่มองทุกคนอย่างเย็นชา:"เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน ฉันเป็นคนอนุญาติ ใครบอกว่าพวกเธอเป็นแฟนกัน?""อะไรนะ? ! "ฉุยเสว่คิดไม่ถึงว่าเป็นโจวเยว่ที่ให้เสิ่นม่านไปหามู่หยุนหาน สีหน้าเธอก็ไม่ดีเลยทันที:"แต่เมื่อกี้ ก็เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขา……"ฉุยเสว่คิดดูอีกที เสิ่นม่านและมู่หยุนหานไม่มีทางท่าที่สนิทหรือใกล้ชิดกันแต่ว่าเมื่อก่อนมู่หยุนหานไม่ค่อยปกป้องผู้หญิงมาก่อน ซึ่งทําให้เธอหลงผิดเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ก็แค่ความอิจฉาของเธอมากไป ไปยุยงให้คนอื่นบอกว่าฉันกับมู่หยุนหานคบกัน แต่คนที่ต้องการครอบครองมู่หยุนหานจริงๆคือเธอ""เธอโกหก!"ฉุยเสว่อยากปฏิเสธ แต่เสิ่นม่านพูดว่า:"ชอบคนคนหนึ่งยังไม่กล้าที่จะยอมรับ ดูเหมือนว่าความชอบของเธอ ไร้ความหมายมากๆ ก็ว่า ทำไมมู่หยุนหานไม่มองเธอเลย" "คุณ…… ""เธอทำผิดเอง เพราะความหึงหวงก็ได้มากัดฉัน ใส่ร้ายฉันว่ากำลังคบกับมู่หยุนหาน แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่า ถ้าใส่ร้ายฉันและมู่หยุนหานว่าคบกันแล้วยังได้รับการยืนยัน เธอไล่ฉันออกไปได้ก็จริง แต่มันก็เท่ากันทําลายอนาคตของมู่หยุนหาน! เธอเห็นแก่ตัวขนาดนี้ทําไมเขาต้องชอบเธอ?"ฉุยเสว่ถูกคำพูดของเสิ่นม่านสิ้นหวังอยากส
"ฉันแนะนําเธอนะอยู่ห่างจากมู่หยุนหาน แม่ของเขาไม่ใช่คนที่จะมีเรื่องได้"ฉุยเสว่พูดจบ ก็ผลักกระเป๋าเดินทางออกไปแม่ของมู่หยุนหาน……ถ้ามู่หยุนหานเป็นลูกนอกสมรส แม่ของมู่หยุนหาน ก็เป็นก็เป็นชู้ของคุณท่านของตระกูลหยุนในตอนนั้นไม่ใช่เหรอ?เสิ่นม่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกถึงแผนสนุกๆ ได้ในตระกูลป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์กำลังนวดไหล่ให้คุณนายป๋อ หลินหวั่นเอ๋อร์พูดว่า:"พี่ซือเหยียนไม่ได้กลับมาสองวันแล้ว คุณนาย คุณไม่โทรหาหน่อยเหรอ?""เด็กคนนี้ เริ่มดึกมากขึ้นเรื่อยๆ"คุณนายป๋อวางมือหลินหวั่นเอ๋อร์ลง แล้วพูดเรียบๆ ว่า:"ตอนนี้หัวใจของซือเหยียนอยู่กับเสิ่นม่าน เธอต้องคิดหาวิธี ถ้าเธอสามารถจัดการเรื่องนั้นได้ เมื่อถึงเวลาเขาต้องให้ฐานะเธอแน่ ""แต่……เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าฉันอยากก็ทำได้……ซือเหยียนเขา……"หลินหวั่นเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอ ตอนนี้เธอยังไม่จบการศึกษา หน้าตาเธอดูบริสุทธิ์และน่ารัก ซึ่งเป็นคนที่ทำให้คนชอบได้ง่าย แต่ ป๋อซือเหยียนก็ได้เย็นชากับเธอมาตลอด ทำเหมือนคนแปลกหน้าคุณนายป๋อพูดอย่างเย็นชา :"ผู้ชายก็เหมือนกัน แค่เธอหาวิธีที่ถูก เขาจะสังเกตเห็นเธออย่างแน่นอน"หลินหวั่นเอ๋อร์ถามอ