บทที่ 241

ในไม่ช้า พนักงานก็ได้ไปเปลี่ยนแก้วให้เสิ่นม่าน ภาพเหตุการณ์นี้ก็ได้ในสายตาซูเฉี่ยนเฉี่ยน มันก็ดูเสียดสีเอามากๆ

เสิ่นม่านได้ทำให้เธออับอายต่อหน้าผู้คนอย่างไม่ต้องสงสัย

"เฉี่ยนเฉี่ยน สั่งอาหารหรือยัง?"

ในเวลานี้ พี่โจวก็เดินออกจากห้องน้ํา

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนส่ายหัว:"ยังคะ "

พี่โจวขมวดคิ้วและพูดว่า:"เกิดอะไรขึ้น แต่สั่งอาหารก็ทำได้ไม่ดี เธอไม่ต้องสั่งแล้ว ฉันมาสั่งเอง"

พี่โจวได้มีน้ําเสียงความเป็นผู้นํา

คนที่นั่งอยู่ไม่ได้โง่นี่มันเพื่อนร่วมงานตรงไหนกัน เป็นหัวหน้าชัดๆ

สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูไม่ดี ตอนนี้เธอแทบที่จะมุมแผ่นดินหนีไป เธอก็ได้รีบนั่งตรงที่นั่ง ออกห่างจากโต๊ะของป๋อซือเหยียน

ป๋อซือเหยียนมองออกว่าเสิ่นม่านจงใจทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนลำบาก เขาก็ได้พูดเบาๆ ว่า:"อารมณ์ไม่ดีแล้วเหรอ?"

"เปล่าค่ะ "

เสิ่นม่านเขย่าแก้วในมือแล้ว พูดว่า:"ฉันแค่ไม่ชอบให้คนมาแตะของของฉัน"

ป๋อซือเหยียนยิ้มอย่างขมขื่น:"ผมก็คิดว่าคุณหึงซะอีก เหมือนว่าผมคิดมากไป"

เมื่อก่อนเสิ่นม่านจะไม่หาเรื่องซูเฉี่ยนเฉี่ยนโดยไร้เหตุผล เขาก็คิดว่าเสิ่นม่านได้หึง เห็นทีวันนี้ ที่เสิ่นม่านทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนลำบาก ไม่ได้เพรา