ไม่มีสีหน้าตื่นตระหนกบนใบหน้าของเสิ่นม่านชายหนุ่มรู้สึกว่าบนตัวของเสิ่นม่านนั้นได้มีแรงกดดันอะไรบ้างอย่าง ทำให้เขาหายใจไม่ค่อยออก"นี่คือเช็คให้สิบล้านที่จะให้นาย"ป๋อซือเหยียนหยิบเช็คในมือออกมา ชายหนุ่มคนนั้นก็หวั่นไหวตาก็ได้จ้องมองเช็คในมือป๋อซือเหยียนไม่ห่าง จากนั้นเขาก็รีบไปตรงหน้าป๋อซือเหยียนหยิบเช็ค แล้ววิ่งหนีไปโดยไม่พูดอะไรสักคําเสิ่นม่านและป๋อซือเหยียนก็ไม่คิดที่จะตามไปการลักพาตัวครั้งนี้ เหมือนกับเล่นขายกับข้าวของเด็กๆสายตาของป๋อซือเหยียนมองไปที่คอเสิ่นม่าน เพราะชายคนนั้นประหม่าเกินไป ใบมีดจึงเฉือนไปที่คอของเสิ่นม่าน ทำให้มีเลือดเล็กน้อยป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว:"ขอผมดูหน่อย ""ไปดูคุณหนูหลินก่อนเถอะค่ะ เดียวเธออึดอัดแย่"เสิ่นม่านเดินตรงไปที่โรงงานรถ แล้วเปิดตู้เหล็กออก ก็เห็นหลินหวั่นเอ๋อร์ถูกมัดอยู่ข้างใน ดูตื่นตระหนกและน่าสงสารมากเสิ่นม่านยกมือขึ้นเพื่อฉีกเทปกาวที่ปากของหลินหวั่นเอ๋อร์ออกหลินหวั่นเอ๋อร์คงไม่คิดว่าเสิ่นม่านจะมา สีหน้าของเธอตกตะลึงเล็กน้อย ป๋อซือเหยียนก้าวไปข้างหน้า เธอโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของป๋อซือเหยียนและร้องไห้ทันที พูดว่า:"พี่ซือเหยียน ใน
ด้วยเหตุนี้หลินหวั่นเอ๋อร์จึงรีบวิ่งไปที่ห้องชั้นหนึ่งเพื่อเอากล่องยาเสิ่นม่านไม่พูดอะไร แล้วขึ้นชั้นสองครู่ต่อมา หลินหวั่นเอ๋อร์เอากล่องยาขึ้นไปชั้นบน เธอมองไปที่ เสิ่นม่าน และพูดขอโทษเล็กน้อย:"มันเป็นความผิดของฉันค่ะ เลยทำให้คุณหญิงบาดเจ็บ……"เสิ่นม่านจ้องมองหลินหวั่นเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่งหลินหวั่นเอ๋อร์ดูเสิ่นม่านจ้องจนอึดอัดเล็กน้อย เธอถามอย่างลังเล:"คุณหญิง……คุณเป็นอะไรคะทำไมมองฉันแบบนี้?""แผนทำร้ายตัวเองแม้ว่าใช้ได้ง่ายๆ แต่แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ดีที่จะใช้ให้ดี และหากใช้ไม่ดีก็จะได้ผลตรงข้าม"สีหน้าของหลินหวั่นเอ๋อร์แข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง:"คุณหญิง……ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร""ไม่เข้าใจเหรอ"เสิ่นม่านยิ้มแล้วพูดว่า :"เธอแต่งเรื่องเองแสดงเอง ฉันก็อุตสาห์ตั้งตา แต่มีช่องโหว่มากเกินไปในการแสดงของเธอ ถึงขั้นน่าเบื่อ""คุณหญิง คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ……เรื่องนี้ฉัน……""ก่อนอื่น เบอร์ของป๋อซือเหยียนไม่ใช่ทุกคนที่สามารถรู้ได้ คนลักพาตัวในข้อความรู้ว่าเธอคือคุณหนูหลิน แต่เธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับซือเหยียน หาจะลักพ่ตัวจริงๆก็ควรเป็นฉัน ทำไมต้องลักพาตัวเธอ?""ฉัน—ฉันจะรู้ได
หลินหวั่นเอ๋อร์ตกใจกับสายตาของเสิ่นม่าน เธอทําได้เพียงก้มศีรษะลงและรีบเดินออกจากห้องนอนเมื่อหลินหวั่นเอ๋อร์เดินลงไปชั้นล่าง ป๋อซือเหยียนได้พูดกับคุณนายป๋อเสร็จพอดี คุณนายป๋อจ้องมองเธอหลินหวั่นเอ๋อร์ได้เห็นความไม่พอใจในสายตานี้หรือว่า เหมือนที่เสิ่นม่านพูดไว้ คุณนายป๋อมองแผนของเธอออกนานแล้ว แต่ไม่ได้พูดออกมา?ชั้นบน ป๋อซือเหยียนเปิดประตู ได้ยินเสียงน้ําในห้องน้ําป๋อซือเหยียนกล่องยาที่ไม่ได้เปิด เขาก็ได้ไปเป็ยกล่องยา แล้วเอายาออกมาเวลานี้ ประตูห้องน้ําเปิดออก เสิ่นม่านก็เดินออกจากห้องน้ํา เสื้อคลุมอาบน้ําที่เธอสวมอยู่ทำให้รูปร่างของเธอสมบูรณ์แบบ มีหยดน้ําจากผมเล็กน้อยเสิ่นม่านขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอไม่ได้ยินเสียงของป๋อซือเหยียนเข้ามา ก็นึกว่าป๋อซือเหยียนยังคุยกับคุณนายอยู่ แต่คิดไม่ถึงว่าป๋อซือเหยียนจะขึ้นมาเร็วขนาดนี้ป๋อซือเหยียนมองไปที่เสิ่นม่านในขณะนี้ เม้มปากเล็กน้อย:"ผมทายาให้คุณ"แผลเสิ่นม่านไม่มีเลือดออกแล้ว พูดตรงๆ ก็แค่หนังถลอกนิดหน่อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่เธอนั่งข้างเสิ่นม่านอย่างประหม่าเล็กน้อยเขาทายาลงบนแผลของเสิ่นม่านอย่างระมัดระวัง และทั้งสองคนก็อยู่ใกล้กันมาก จนเ
"ลางาน?"ถ้าเธอจําไม่ผิด ตอนนี้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขาดเงินมาก เธอจะไม่ขอลาโดยไม่มีเหตุผล นอกจากนี้ตามกฏของบริษัท M กรุ๊ป นักศึกษาฝึกงานลางานก็จะไม่มีเงินในวันนั้นพี่โจวพูด:" เรื่องเป็นเรื่องเมื่อวาน ทำให้เธอมีแผนอื่น?"เสิ่นม่านเลิกคิ้ว เมื่อคืนพี่โจวก็ได้ใบ้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนว่าท้องหรือเปล่าแต่ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนคิดไม่ถึงว่าเธอจะเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้"ฉันรู้แล้ว เธอคิดหาวิธีติดต่อซูเฉี่ยนเฉี่ยน และถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น และเธอติดต่อเลขาจาง และถามเขาว่าใกล้ๆ มีโรงพยาบาลอะไร และซูเฉี่ยนเฉี่ยนแผนกนรีเวชวิทยาหรือเปล่า""ค่ะ ประธานเสิ่น "เสิ่นม่านวางสาย เธอก็ได้มองปฏิทินข้างๆตามที่เจียงฉินพูด อีกสามวันเซียวตั๋วกับฟู่ฉือโจวถึงจะกลับจากต่างประเทศหวังว่าก่อนที่พวกเขากลับมา เธอจะจัดการเรื่องพวกนี้ได้เรียเสร็จบร้อยในเวลาเดียวกัน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาที่บ้านเช่าของแม่ซูอีกครั้งเห็นชายร่างใหญ่สามคนอยู่ในห้อง สายตาก็ได้เต็มไปด้วยความอาฆาต"พี่ชายดื่มชาก่อน ดื่มชาก่อน……"แม่ซูก็ได้เทชาให้ทั้งสามอย่างระมัดระวัง และได้มีสีหน้าประจบแม้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะกลัว แต่เธอก็ยังเดินเข้ามาชายสามคนมองซูเ
"ใครจะรู้ว่าเธอสามารถเป็นคุณหญิงป๋อได้หรือเปล่า? เอาเงินมาแลกกับของนี่คือกฏของพวกเรา"ชายคนนั้นพูดอย่างดุเดือด:"หนึ่งแสนดอลลาร์เป็นเงินมัดจํา ห้ามขาดแม้แค่แดงเดียว! ไม่งั้นฉันจะตัดนิ้วของแกทีละนิ้ว!"สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูไม่ดีเอามากๆ แต่ก็ยังคงแสร้งทําเป็นใจเย็นและพูดว่า:"ตอนนี้ฉันมีเงินแค่หนึ่งแสน ! นายรู้จักตระกูลป๋อไหม ? ถ้านายฆ่าฉัน ก็เท่ากับฆ่าเด็กของป๋อซือเหยียนในท้องฉัน เด็กที่ฉันท้องในท้องของฉันคือทายาทตระกูลป๋อในอนาคต!"เมื่อได้ยินเช่นนี้อีกฝ่ายก็ลังเลซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดต่อว่า:"พวกนายลองคิดดูสิ ป๋อซือเหยียนและภรรยาภายนอกดูรักกันดี แต่จริงๆก็ไม่ พวกเขาควรจะหย่ากันมานานแล้ว แค่พวกนายจัดการกับเสิ่นม่าน ฉันสามารถเป็นคุณหญิงป๋อเพราะเด็กในท้องของฉันได้! แล้วตอนนั้นฉันจะไม่มีเงินเหรอ? ฉันสัญญากับพวกนาย รอจนกว่าฉันจะกลายเป็นคุณหญิงป๋อ ฉันจะไม่เพียงให้เงินหนึ่งล้านดอลลาร์กับพวกนาย ฉันจะเพิ่มเงินให้อีกหนึ่งล้าน!""ก็แค่พูดปากเปล่า อันนี้ต้องเซ็นสัญญา!"อีกฝ่ายปล่อยซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา ซึ่งคนหนึ่งเขียนอะไรบางอย่าง แล้ววางกระดาษไว้ตรงหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนในน
"คุณหญิง ประธานป๋อให้เราไปรับคุณ เชิญขึ้นรถครับ"คนขับดูอ่อนแอ แต่เสิ่นม่านรู้สึกว่าไม่คุ้นหน้าเสิ่นม่านเหลือบมองคนขับ ถาม:"ทําไมเสี่ยวหลี่ไม่มา?""เลขาหลี่มีธุระต้องจัดการครับ เพราะงั้นเลยให้ผมมา"อีกฝ่ายดูสุภาพ แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติเสิ่นม่านถามอีกครั้ง:"เหมือนว่าฉันไม่เคยเจอนายมาก่อน""ผมเป็นคนขับคนใหม่ครับ คุณนายไม่เคยเจอก็เป็นเรื่องปกติครับ""ป๋อซือเหยียนสมัครคนขับรถใหม่ ฉันจะไม่รู้ได้ไง?"ทั้งบริษัทมีแค่ป๋อซือเหยียนคนเดียวที่ต้องมีคยขับรถส่วนตัว และก็มีแค่เลขาหลี่เท่านั้นที่ทำเรื่องนี้ แม้ว่าเลขาหลี่จะไม่มา ก็จะมีคนขับรถของบริษัท แต่เธอไม่เคยเห็นคนตรงหน้ามาก่อนอีกฝ่ายไม่รู้จะตอบยังไง แต่ประตูรถก็เปิดให้เสิ่นม่านแล้วเสิ่นม่านมองผ่านหน้าต่างและเห็นผู้ชายคนหนึ่งในวินาทีถัดมา เสิ่นม่านก็ถูกชายที่ไม่รู้ว่าเขามาจากไหน เดินอ้อมหลังเธอล๊อคตัวไว้ และเอาผ้าขนหนูปิดปากและจมูกของเธอเสิ่นม่านตกตะลึง ก็ได้ยินเสียงชายเสียงเข้ม :"ขอโทษตัวคุณหญิงป๋อ ใครใช้ให้คนมาซื้อชีวิตคุณล่ะ……"เมื่อได้ยินเช่นนี้ สติของเสิ่นม่านก็ได้เลื่อนลาง ทั้งคนก็ได้เป็นลมไปชายที่หน้าตาดุร้ายคนนั้นก็ได้
ในเมืองไห่เฉิง ใครจะกล้าแฮ็คโทรศัพท์มือถือของเขา?"ให้ฝ่ายเทคนิคตรวจสอบเดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนทำ !""ครับ!"เลขาหลี่ไม่กล้ารอช้ารีบเอาโทรศัพท์ไปป๋อซือเหยียนกลับรู้สึกใจเต้นแรงราวกับว่า จะมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นคิดถึงตรงนี้ ป๋อซือเหยียนก็หยิบกุญแจรถบนโต๊ะทันทีและออกจาะห้องทำงานเขาขับรถมากลับบ้านป๋ออย่างรวดเร็ว และทันทีที่เขาเปิดประตู เขาก็เห็นหลินหวั่นเอ๋อร์และคุณนายป๋อกําลังรับประทานอาหารอยู่ในห้องนั่งเล่นไม่เห็นเสิ่นม่านในบ้ายเมื่อเห็นท่าทางเร่งรีบของป๋อซือเหยียน คุณนายป๋อก็ขมวดคิ้ว :"ซือเหยียน ไม่ต้องประชุมที่บริษัทเหรอ ? ทําไมวันนี้คุณกลับมาเร็วจัง""เสิ่นม่านล่ะ?"ป๋อซือเหยียนก็ได้ถามหาเสิ่นม่านทันทีสีหน้าของหลินหวั่นเอ๋อร์ไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อยคุณนายป๋อไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ได้พูดว่า:"เมียของตัวเองดูแลไม่ดีเอง ใครจะรู้ว่าเธอแอบไม่เจอผู้ชายคนไหนอีก?""มีคนใช้โทรศัพท์ของผมส่งข้อความหาม่านม่าน ตอนนี้เธอติดต่อเธอไม่ได้ ผมอยากรู้ว่าเธอออกจากบ้านเมื่อไหร่!"ทันทีที่ป๋อซือเหยียนพูดออกมา คุณนายป๋อก็เข้าใจถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ทันทีในแวดวงของพวกเขา การลักพาตัวก
ภรรยาของประธานถูกลักพาตัว และหัวข้อนี้ก็กลายเป็นประเด็นร้อนเวลาเดียวกัน เจียงฉินที่กําลังดูข่าวที่บ้านก็ตกตะลึง เมื่อเห็นพาดหัวข่าวนี้ลักพาตัว ?ใครกันแน่ที่กล้าลักพาตัวเสิ่นม่าน?ในวินาทีต่อมา ฟู่ฉือโจวก็ได้โทรมาหาเจียงฉินเจียงฉินรับทันที:"ฮะโหล ! ฟู่ฉือโจว นายฟังฉันนะ……""เสิ่นม่านถูกลักพาตัว?"คนที่พูดไม่ใช่ฟู่ฉือโจว เสียงที่เข้มและในเย็นของปลายสายเห็นได้ชัดว่าเป็นเซียวตั๋ว"ฉันก็เพิ่งเห็นข่าว ก็ไม่รู้ว่าจริงไหม พวกนายจะกลับมาเมื่อไหร่"เจียงฉินกังวลเล็กน้อยไม่กี่วันนี้เสิ่นม่านอยู่ในบ้านป๋อมาตลอด ก็ไม่รู้ว่าได้ตกลงอะไรกับป๋อซือเหยียน เพื่อไม่เป็นการถูกจับได้ว่าเสิ่นม่านเป็นประธานของบริษัท M กรุ๊ป พวกเขาก็ไม่ได้ติดต่อมาหลายวันแล้วแต่พึ่งไม่กี่วัน เสิ่นม่านก็ถูกลักพาตัว!เจียงฉินรอเซียวตั๋วตอบ แต่ปลายสายก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมา"อาตั๋ว? อาตั๋ว?"เจียงฉินไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ก็ไม่รู้จะทํายังไงสักพักปลายสายก็ได้มีเสียงของฟู่ฉือโจวฟู่ฉือโจวพูดว่า:"เธอไม่ต้องห่วง! เรากําลังเดินทางกลับตอนนี้ ไม่ต้องกังวลนะ!"แม้จะพูดแบบนั้น แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่กังวลส