บทที่ 234

ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูไม่ดี: "แม่รู้ไหมว่าแม่เป็นหนี้เท่าไหร่? แกยังให้ฉันช่วยแก? ฉันมีเงินมากมายที่ไหน!"

"เธอก็ได้เกาะเสี่ยรวยแล้วไม่ใช่เหรอ? ป๋อซือเหยียนคนนั้นไง ! ฉันได้ยินมาว่าป๋อซือเหยียนใจดีกับเธอ พาเธอไปด้วยทุกที่ เธอจะได้กลายเป็นคุณหญิงป๋อแล้วไม่ใช่เหรอ? ตระกูลป๋อรวยขนาดนั้นแค่แปดสิบล้าน เขาจ่ายให้ได้แน่นอน!"

ทันทีที่ แม่ซูพูดถึงป๋อซือเหยียน ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความสดใส ราวกับว่าเธอได้เห็นความหวังในทันใด

ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนซีด:"ถ้าฉันได้เป็นคุณหญิงป๋อจริง ฉันก็คงไม่ถูกเจ้าหนี้พวกนั้นหาเจอหรอก!"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ไม่รู้ว่าแม่ซูได้คุยโม้กับเจ้าหนีพวกนั้นมาก่อน ก็คงไปพูดว่าลูกสาวตัวเองจะได้เป็นคุณหญิงป๋อ

และบรรดาเจ้าหนี้ก็รู้ว่าป๋อซือเหยียนมักจะพาเธอไปงานต่างๆ มากมาย ดังนั้นจึงคิดว่าจริง

แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาไปได้ข่าวมาจากไหน ไปรู้มาว่าป๋อซือเหยียนได้ตัดเงินทั้งหมดของเธอแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไปหาเธอถึงประตู เอาของมีค่าของเธอออกไปเกือบทั้งหมด

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดฟัน ดวงตาของเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง:"ถ้าไม่ใช่เพราะแกปล่อยข่าวของฉัน ฉันก็ไม่ถูกเจ้าหนี้ของแกตามถึงบ้าน