Share

บทที่ 236

ป๋อซือเหยียนกลัวว่าเสิ่นม่านจะเข้าใจผิด ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้วและพูดว่า"ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสานต่อตระกูลเสิ่น ผมแค่……"

"ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ฉันแค่คุณล้อคุณเล่น คุณอย่าซีเรียส"

เสิ่นม่านได้มีรอยยิ้ม แต่ไม่มีรอยยิ้มในดวงตาของเธอ

ป๋อซือเหยียนเต็มใจพาเธอไปพบปะผู้คนในแวดวงธุรกิจ เธอก็เต็มใจมาก

ทางอ้อมได้เดินน้อยลงไหมเธอไม่รู้ แต่อย่างน้อยคุ้นหน้าคุนตาหน่อยก็ดี

เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านไม่โกรธ ในที่สุดป๋อซือเหยียนก็โล่งใจ

"เสี่ยวหลี่กําลังรอพวกเราอยู่ด้านล่าง "

ป๋อซือเหยียนยื่นมือออกไปหาเสิ่นม่าน เสิ่นม่านเข้าใจสิ่งที่ป๋อซือเหยียนจะสือ แต่เธอไม่ได้วางมือบนฝ่ามือของป๋อซือเหยียน

เสิ่นม่านพูด:"คุณไปก่อนเถอะ แล้วส่งตําแหน่งมาให้ฉัน"

"ไม่ไปด้วยกัน?"

"ฉันคิดว่า……จะไปเปลี่ยนชุดหน่อย"

เสิ่นม่านกางแขนและแสดงท่าทางให้ป๋อซือเหยียนดูชุดเรียบง่ายของเธอ วันนี้ขนาดออกจากบ้านเธอก็ไม่ได้แต่งหน้า

ป๋อซือเหยียนยิ้ม:"คุณใส่อะไรก็สวย ไม่จำเป็นต้องแต่ง"

"จะทำงั้นได้ไง?ไม่ว่ายังไงก็ไปพบปะลูกค้า แน่นอนว่าต้องแต่งตัวให้ดีหน่อย เพื่อจะได้เหมะกับความหล่อและเก๋ไก๋ของประธานป๋อได้"

ฟังเสิ่นม่านพูดเช่นนี้ ป๋อ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status